René schrijft 4 CR's op zijn naam
René van de Ven is op 1 januari 35 geworden en komt dus nu uit bij de masters M35. En dat zullen we weten ook: hij stelde in Hoboken meteen 4 clubrecords indoor. Zie de prestaties bij de UITSLAGEN.
Foto uit archief
Lees het verslag van René:
"Eerste wedstrijd als master: ach, dat zal het verschil niet maken"
Zo, dat was het dan, mijn seniorentijd zit erop.
Mee met ome Martien in 1988, officieel lid geworden in 1990 op zesjarige leeftijd, alle categorieën doorlopen en nu master. Alles verandert, behalve één ding zo lijkt. Toen ik nog pupilletje C was sprak men al over "de nieuwe baan" en helaas doet men dat nu ik master ben nog steeds. Zucht, een droevige vaststelling. Hier denk ik echter nu pas tijdens het schrijven van dit verslag aan, op weg naar Hoboken (B) dacht ik alleen maar aan hoe mijn enkel (in stukjes gebroken in 2016) zich zou houden. Gedreven door de nieuwe schone lei in mijn nieuwe categorie kon de jacht op clubrecords beginnen, dus ik schreef me in op alle onderdelen.
Ans (Saalberg), nog steeds geblesseerd helaas, ging mee als coach en supporter, net als onze Roel.
Natuurlijk toch weer iets te laat weg thuis, maar geen zorgen, "het is toch altijd druk op die wedstrijd dus voordat ik aan de beurt ben...". Het bleek echter minder druk dan normaal, dus snel maar even 10 minuten inlopen rondom de hal, die gelegen is een oude, van de buitenkant bezien vervallen fabriek. Van binnen echter is het een mooie grote sporthal met een speciale vloer die het midden houdt tussen kunststof en gewone gymzaal ondergrond. Men mag er echter met spikes op lopen, mits je gebruik maakt van speciale spikepuntjes. Die heb ik uiteraard, doch slechts 1 setje en die zaten onder mijn verspringspikes. Afijn, dan doen we het daar maar mee dacht ik, het zal het verschil vast niet maken.
Tien minuutjes inlopen, meer tijd had ik niet.
Snel terug naar binnen, wedstrijdtenue aan, spikes en andere sokken aan -snel alvast melden bij de jury van het hoogspringen- en naar de start van de 60m. Ik liep ooit -uit mijn hoofd gezegd- 8.39sec. Wat zou ik nog kunnen? Mwah, de laatste 3 jaar sinds die enkelbreuk niet veel meer gedaan, lang geen starts geoefend, laten we maar gaan voor "onder de 9". Ik stelde mijn startblok in, zat niet helemaal goed maar ach, "dat zal het verschil niet maken", dus ik gaf de startcommissaris een duimpje omhoog. 'Gereed maken, in de blokken, klaar...PAF". En bijna lag ik voorover op de baan. Twee-en-halve strompelpas, maar ik bleef overeind. Niet het beste begin, maar met 8.87sec zat ik onder de 9 en zo bleef er nog wat te verbeteren over ook.
Nahijgend wandelde ik richting mijn tas toen ik mijn naam hoorde roepen: de jury hoogspringen!
Ik moest al. Verrek ja, door die kapotte enkel moet ik noodgedwongen met mijn verkeerde been springen. Voor wie dat niets zegt: het is als proberen supernetjes te schrijven met je verkeerde hand, je bent al blij als er überhaupt iets leesbaars op papier komt. Dus was ik op de aanvangshoogte van 1.25m begonnen. Geen aanloop, niet ingesprongen, nog moe van de sprint. Gelukkig 1.25m in de eerste poging. Snel even een slokje drinken en ik mocht alweer op 1.30m. Ook eerste poging, gelukkig, niet teveel sprongen maken want dat kan het lichaam niet meer aan, zeker niet met die gebrekkige techniek met mijn verkeerde been. Eigenlijk was ik al wel tevreden. Er zullen nog wel wedstrijden komen waar ik niet vijf onderdelen hoef te doen en daar verbeter ik het dan wel weer. Maar toch nog één sprongetje op 1.35m proberen...helaas...Nou nog eentje dan...helaas...Nja maar het scheelde weinig dus dan die laatste ook nog maar... Nee, deze keer maakte het inderdaad geen verschil. Maar het scheelde weinig, dus misschien kan ik in de toekomst nog in de buurt komen van mijn "PR-verkeerde-been" van 1.38m.
Even een kwartiertje rust.
Boterhammetje eten, een paar keer tegen Roel sprinten en streng kijkend waarschuwen dat van de 3e bank van de tribune afspringen niet de bedoeling, stout en bovendien gevaarlijk is. Maar die waarschuwing zou het verschil niet maken natuurlijk. Zo vader, zo zoon? Tijd voor mijn 3e onderdeel. Sokken weer wisselen, kogelschoenen aan, wat tape ter versteviging om de pols en instoten bij kogel. Tot aan mijn enkelbreuk was ik tevreden vanaf 11m, maar "ongetraind en eerste wedstrijd sinds lang", dus ik nam mezelf voor tevreden te zijn met 10.50m. Keer of 5 ingestoten, 2-3 stoten leken rond de 10.30m. Goed genoeg, laat de wedstrijd maar beginnen. De eerste poging was aardig: 10.25m. Een voetje nog tot de doelafstand. Makkelijker gezegd dan gedaan. Als je het niet onderhoudt ebt je techniek snel weg, althans de automatismen zijn ver te zoeken. Door de lijnen op de vloer kon ik goed zien of het de moeite was de jury met het meetlint aan het werk te zetten. Poging 2: X (ongeldig). Poging 3: X. Poging 4: buiten de sector zelfs -hoe is het mogelijk dacht ik bij mezelf- en dus X. Dit moest anders. "Focus Van de Ven, stop met die rare technische afwijkingen." Bij de 5e poging voelde ik het direct. Dat is zo mooi hè. Dat gevoel, als de kogel -of welk werptuig dan ook- je hand nog geen 5 centimeter, nog geen tiende seconde heeft verlaten, dan weet je het al als atleet. "Dit is em". En inderdaad: ver voorbij de lijn die ik zocht: 10.90m. Ik liet mijn laatste poging voor wat het was.
Terug wandelen naar de tas, weer even een slok drinken en met wat water het magnesiumpoeder van mijn handen spoelen.
Het verspringen stond op punt van beginnen. Snel gemeld bij de jury, sokken weer gewisseld, verspringspikes weer aan. "Waar ben je tevreden mee René" vroeg Ans. Tja, dacht ik, verkeerde been springen weer, "nou 4.50m lijkt me een mooi streven". Na het uitzetten van mijn aanloop was er nog net genoeg tijd om die 1x te proberen. "Tegen de balk", zo zag Ans. 'Prima' dacht ik, 'ik loop dadelijk in de wedstrijd toch net wat harder'. Zo bleek ook, ik had niks over bij mijn afzet, maar derhalve ook precies geen afdruk in de plasticine. Geldig dus: 4.66m. Maar wel een slechte landing, teveel voorwaartse rotatie, dus moest beter kunnen, vond ik. Tweede poging dan maar...hoewel...in de verte zag ik al wat mannen oefenhorden nemen...
Ai! Hup, weg bij ver, snel naar de horden.
Eerder op de dag wendde ik mij tot de jury met de vraag of de masters wel op de officiële masters-hoogte zouden lopen. Dat zou immers wel een flink verschil maken, maar helaas. Ik wist het ook wel, het was namelijk officieel een seniorenwedstrijd dus de jury had gelijk. Maar ja, toch even proberen hè.
Op de oefenbaan deed ik snel een kort rekoefeningetje en ging ontspannen over twee horden... op dameshoogte. Ik had vorige week in de zaal nog even een paar keer op de mastershoogte van 99cm geoefend en dat ging prima, net als de twee horden op die hoogte die ik hier nam. Maar die laatste 7,7 centimeter naar de seniorenhoogte van net geen 1,07m, pfff dat lijkt stukken meer dan slechts 7 cm. Ik stond inmiddels op de wedstrijdbaan, liep twee keer aan en even zo vaak maakte ik geen sprong over de horde. Ik weigerde. Angst. 'Zou mijn enkel dit wel aan kunnen? Kom ik wel goed uit bij de eerste horde? Kan ik dit überhaupt nog, na zo lang niets doen?' Maar lang kon ik niet nadenken, ik zag de startcommissaris op zijn "uurwerk" kijken. Snel ging ik nog een keer zitten en wisselde ik mijn startblokken om, zodat ik met mijn andere voet voor zou starten en ging zitten voor een laatste proefstart. 'Kom op Van de Ven, ophouden met dat slappe gedoe, gewoon afzetten-ogen dicht-en erover, niet janken'. Alsnog enigszins behoedzaam startte ik weg maar eenmaal bij de horde ging ik ervoor. Immers, die paar centimeter zou het verschil toch niet maken!? Ik kwam er veilig overheen en zowaar nog prima in balans ook. Nou, hup dan maar. De starter riep ons op tot gereed maken. "Succes mannen", ging het over en weer net voor het "op uw plaatsen" commando van de starter. Altijd sportiviteit en gemoedelijkheid bij deze wedstrijd.
Een laatste diepe zucht, ogen dicht, extra focus.
PAF! Opnieuw een behoedzame start naar de eerste horde zodat ik goed uitkwam. Behoedzaam door naar horde 2...iets te behoedzaam, ik landde er bovenop met mijn hamstring / de onderkant van mijn dijbeen op slechts enkele centimeters achter mijn knieholte! Normaal gezien volgt een onvermijdelijke val maar ik kon blijven staan en wonderbaarlijk genoeg was ik slechts gering uit balans gebracht. Wel snelheid kwijt, 'aanzetten Van de Ven, verdorie!' Verbazingwekkend eigenlijk wat je nog kunt denken tijdens zo'n intense, korte race. De 3e horde licht geraakt, de 4e geschampt, de 5e licht geraakt, maar heelhuids gefinisht! Bij de senioren liep ik ooit 11.14sec, dus van de 12.39sec van vandaag moet nog wel wat af kunnen, maar ik was heel gebleven en dus tevreden.
Opnieuw nahijgend van een inspanning werd ik alweer geroepen...
Tweede poging verspringen...Nou ja, toe maar dan. Half voetje dichterbij, want ik zal wel wat minder hard aanlopen nu. Precies op de balk weer, maar de vermoeidheid liet zich gelden: 4.60m. De 3e poging nog presteren bleek een brug te ver. Ik had geen snelheid meer over, kwam ver voor de balk uit en liet de sprong voor wat het was. Het was wel goed zo. Vijf onderdelen in 2,5 uur, nauwelijks enige voorbereiding en nauwelijks rust tussendoor, maar toch zeer tevreden. Ik vond dat ik wel een pintje verdiend had. Ik proostte met Ans op een geslaagde wedstrijd en met Roel zijn flesje appelsap op een grote zak Vlaamse frieten - want daar was ie toch wel het meest voor mee gegaan, al had hij zich al rennend en springend langs de kant ook prima vermaakt.
Om 12 uur vertrokken, om 20 uur thuis met de buik vol Vlaamse friet en 4 clubrecords rijker.
Waarom 4 en niet 5? De horden race was officieel een seniorenwedstrijd en werd derhalve ook gelopen over senioren hoogte. Uit artikel 8 van het Reglement Clubrecords blijkt -kort samengevat- dat alleen een clubrecord of Beste Prestatie kan worden behaald op onderdelen in de eigen categorie (en dat is horden op hoogte 99,1cm ipv 1,067m), of in een hogere categorie als dat onderdeel anders is dan in de eigen categorie. Van dit laatste is wel sprake, maar zoals gezegd was ik al eens flink sneller. Geen CR dus, maar ach, het was een gezellig en succesvolle dag, dus ook dat zal het verschil niet maken.
René van de Ven
Nieuws (2019)
Veel deelnemers bij de Auwjaorscross
In de afgelopen jaren heeft onze Van de Meerendonk Auwjoarscross tot een van de grootste crossevenementen in de regio. Ook dit jaar was het aantal inschrijvingen weer spectaculair gestegen tot 620, waarvan 594 deelnemers de finish haalden. Hieronder waren 114 clubleden. De vrijwilligers van Atletiek Oirschot hadden er voor gezorgd dat het parcours er perfect bij lag en alle wedstrijden verliepen vlekkeloos. Mede door de goede weersomstandigheden werden er mooie tijden gelopen en spannende gevechten om de overwinning geleverd.
Bij de mannen senioren liep Ben Souwen uit Hapert - terug na een lange blessure - met een tijd van 36.05 naar de overwinning. Dat is een heel mooie tijd voor de 10.120 meter. Bij de vrouwen haalde Ruth van der Meijden van Cifla Nijmegen de eerste plaats met een tijd van 29.42 over de 7780 meter. Natuurlijk deden er ook een groot aantal atleten van Atletiek Oirschot mee aan hun eigen wedstrijd. Martien van de Ven leverde een spannende strijd met Frans Bekers en sprintte met 15 seconden voorsprong naar de eerste plaats in de categorie M65. Nellie van Beers verloor met klein verschil van haar wekelijkse rivale Anne Rindt, maar ze werd wel tweede in de categorie V65. Roland van Loon kwam 19 seconden tekort voor een podiumplaats en werd vierde in de categorie M45.
De junioren en pupillen van Atletiek Oirschot deden het ook weer heel goed. Jules de Bresser werd tweede in de categorie JPC. Sophie Spee en Nienke Vasen werd respectievelijk 2e en 3e in de categorie MPC. Heel veel podiumplaatsen voor Atletiek Oirschot en ook heel veel punten voor de Kempische Cross Competitie.
Al met al was het een heel geslaagde 33e editie van de Auwjaorscross. Het was een prima afsluiting van het afgelopen jaar en de resultaten geven heel veel hoop en verwachting voor het komende jaar. In dat opzicht was het ook heel mooi om te zien dat Ans Saalberg en Ruud van Woensel vandaag weer meededen, nadat zij in het afgelopen jaar geplaagd waren geweest door blessures. De gratis oliebollen voor de deelnemers, na afloop van de hun wedstrijd, passen bij de afsluiting van dit atletiekjaar. Wij wensen alle leden en iedereen, die op een of andere manier betrokken is bij deze atletiekvereniging, heel veel geluk en mooie sportmomenten in het nieuwe jaar 2020.
verslag van Kees Smetsers
Foto (Ad van Zelst): Sophie Spee en Nienke Vasen werden tweede en derde bij de meisjes C-pupillen
Bekijk de foto's van Peter Kramer, Toon Erven, Ad van Zelst en anderen in het FOTOBOEK.
Arianne en Joan liepen 2019 kilometer in 2019!
Café De Merode in Spoordonk zat vanmiddag vol met hardlopers en wandelaars die de 10 kilometer van de Kapellekestrail hadden afgelegd. Het waren hoofdzakelijk leden van Atletiek Oirschot, dus het café was blauw gekleurd met mensen die mee hadden gedaan aan deze trail. Op deze dag was de winter begonnen, maar er was geen vrieskou of sneeuw. De deelnemers kwamen wel veel modderige paden tegen op het parcours, dat via de Watermolen en Landgoed Baest naar de Heilige Eik liep. Hier werden kaarsjes aangestoken en even stil gestaan om een dierbare te herdenken of iemand morele steun te geven.
Daarna ging het weer richting Spoordonk waar de warmte en gezelligheid van De Merode op de deelnemers wachtte. Voordat daar de muziekquiz begon was er genoeg tijd om bij te praten over de gebeurtenissen van het afgelopen jaar en de prestaties, die in 2019 zijn geleverd. Onder de deelnemers van de Kapellekestrail waren vandaag ook Arianne Timmermans en Joan van Heerebeek, die op deze dag hun “Challenge” hadden bereikt. Met de kilometers van vandaag erbij hadden ze het indrukwekkende totaal van 2019 kilometers in één jaar bereikt. Een superprestatie, waarop deze twee jonge vrouwen echt trots mogen zijn. Dat waren ze ook, maar op de vraag of er volgend jaar voor hen weer een uitdaging is, bijvoorbeeld een hele marathon, bleven ze het antwoord nog even schuldig. Hoe dan ook, Atletiek Oirschot mag blij en trots zijn op deze twee vrouwen, die hebben laten zien dat er heel veel mogelijk is als je iets héél graag wilt en er echt voor gaat.
Verslag Kees Smetsers, foto Ad van Zelst
Meer foto's van de Kapellekestrail in het FOTOBOEK
Acht nieuwe trainers in opleiding
In maart behaalde Cees Koppen het diploma Looptrainer 3 van de Atletiekunie. Nu trekt hij met 8 van onze recreantentrainers naar de atletiekbaan in Best om ze te begeleiden naar het diploma Looptrainer 2. De deelnemers zijn Marieke Meeuwis, Conny van de Wal, Joost van Kuringen, Jan Swaans, Reny van Straten, Vanessa Kluijtmans, Cees van Eijk en Marij Maas.
De cursus wordt gegeven op de woensdagen 15 januari, 5 februari en 4 maart 2020.
Weer lopen 3 leden in de prijzen!
Bij de l'Avantsylvestrecross in Reusel liepen weer 3 van onze leden het podium op: Martien van de Ven 2e bij de M65, Nellie van Beers 2e bij de V45 en Auk van der Zanden 2e MPC. We waren met 21 leden vertegenwoordigd.
Foto (Pieter van Esch): Martien stond er weer: 2e bij de M65!
Atletiek Oirschot eist bijna heel podium M70 op
Verslag van Kees Smetsers:
Martien Ven heeft het afgelopen jaar een hardnekkige blessure gehad. Daardoor is hij enige tijd buiten beeld geweest in de uitslagen van de (cross-) wedstrijden. Na een periode van relatieve rust en minder intensief trainen is zijn blessure nu weer nagenoeg genezen. In de afgelopen weken is dat te merken, want Martien scoort weer de ene na de andere podiumplaats. Mooi om te zien hoe iemand na een heftige blessure toch weer terug kan komen op het normale niveau. Wat dat betreft is Martien een voorbeeld voor veel jonge atleten. Hij leeft voor zijn sport en weet ook wanneer hij even gas terug moet nemen als zijn lichaam daarom vraagt.
Op zondag 1 december ging Martien met Kees Smetsers naar de Zandboscross in Deurne. Het had die nacht flink gevroren, maar verder waren de omstandigheden ideaal voor een mooie wedstrijd. De Zandboscross bestaat uit vier ronden (voor de vrouwen drie ronden) over bospaden en heuvelachtig terrein. Er ligt één steile heuvel in het parcours, die het tempo van de lopers breekt. Martien voelt zich prettig op zo’n parcours en hij liep in een hoog tempo de 9400 meter naar de finish. Daar bleek dat hij in zijn categorie een grote voorsprong had op nummer twee. Alwéér een eerste plaats voor Martien, een beloning voor zijn harde trainingen in de afgelopen maanden. De feestvreugde werd nog verhoogd doordat de tweede atleet van Atletiek Oirschot de derde plaats op het podium mocht innemen. Kees Smetsers werd tot zijn eigen verrassing derde, ondanks dat zijn tijd niet geweldig was. De oudjes van Atletiek Oirschot doen het goed!
Frans Verhagen is overleden
We kregen het trieste bericht dat Frans Verhagen vanmorgen rond 8 uur, thuis in zijn slaap is overleden. Frans was een van de oudere leden van onze club. Een goeie hardloper met altijd een lach op zijn gezicht. Als er geklust moest worden stak Frans als eerste zijn vinger op. En hij bezorgde 30 jaar ons clubblad bij onze leden in de Beerzen. Toen hardlopen vanwege zijn ziekte niet meer ging, sloot Frans zich aan bij de wandelgroep.
Frans werd 74 jaar. We verliezen in hem een bijzonder fijn mens, een echte kameraad. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Nellie, kinderen, kleinkinderen en overige familie. We zullen hem allemaal missen.
De uitvaart van Frans is op woensdag 4 december om 9.30 uur in De Kerk, Kerkstraat 10, Oostelbeers.
Herinnering aan Frans (Ad van Zelst)
Toen ik in 2002 lid werd klikte het meteen met Frans, hij was mijn eerste loopmaat. Samen in groep 4 en het liefst de hei in, meestal was zijn broer Wim er ook bij. Frans kon echt doortrekken, hij was niet klein te krijgen en bleef lachen. Als het te langzaam ging naar zijn zin dan kreeg ik een klap op mijn schouder en hoorde “Kom op van Zelst, we zullen die jonge gasten eens leren wat lopen is”. Op z’n Beers dan natuurlijk, want andere talen sprak hij niet. Jee, wat kon hij er aan trekken.
Frans was een recreatieve hardloper, hij liep geen wedstrijden. Behalve dan onze eigen wedstrijden, daar was hij altijd bij. Eerst mee opbouwen van het parcours, dan lopen en daarna ook weer afbreken. Hij was ook altijd bij onze klusdag op het atletiekveld. In zijn goeie tijd liep Frans de 400 meter in 1 minuut. Bij de klusdag deed hij er 5 kwartier over. Maar onderweg wel elke steen wit geschilderd! Clubrecord!
Een mooie herinnering dateert uit 2005. In de voorbereiding van onze eerste Oirschotse Heidemarathon hadden Frans en ik afgesproken dat we op een middag samen al hardlopend het parcours van 14 km zouden vrijmaken van wortels en takken. Frans had een hakbijltje bij zich en ik een snoeischaar. Toen we over de helft en al op de weg terug waren, kwamen we bij het fietspad dat van Oostelbeers naar De Hut loopt. Ik voorop en Frans vlak achter me. Net toen we hardlopend overstaken naderde er een groep bejaarden op de fiets. En ja, Frans kon het niet laten: hij zwaaide met zijn bijl in de lucht onder het roepen van een soort indianenkreten. De bejaarden knepen in hun rem en keken verbijsterd naar die gek die een andere gek met een bijl op de hielen zat. Of ze 112 nog gebeld hebben weet ik niet, maar wij stonden een paar honderd meter verder krom van het lachen uit te hijgen… We waren toen allebei 60, kwajongens nog eigenlijk.
500 Euro voor Erpel en Klets
Uit de opbrengst van de Heidetrail Atletiek Oirschot konden we vanavond een cheque van 500 euro overhandigen aan de stichting Erpel en Klets. Om de twee weken wordt door de stichting in de Enck gekookt voor alleenstaande 65-plussers. Begin dit jaar vierden ze het eerste lustrum. Met deze bijdrage kan de stichting over 14 dagen een mooi kerstdiner verzorgen.
De cheque werd door Marij Maas, Pieter Smits, Conny van de Wal en Toon de Croon overhandigd aan Joanna Verbruggen, die ook al 5 jaar aan de stichting is verbonden.
Lees ook het verslag van Kees Smetsers:
Stichting "Erpel en Klets" krijgt 500 euro van Atletiek Oirschot
De stichting "Erpel en Klets" werd vijf jaar geleden opgericht en begon als een samenwerking tussen lokale medewerkers uit de gezondheidszorg, GGD en Gemeente. Deze werkgroep besloot een kookclub voor alleenstaande ouderen op te zetten, waarbij de sociale functie het belangrijkste doel was. De kookclub bestaat nu vijf jaar en het aantal deelnemers groeit gestaag. De club draait op vrijwilligers, waarvan er telkens drie koken en twee fungeren als gastvrouw/gastheer. Naast deze vrijwilligers wordt de kookclub gesteund door lokale ondernemers, die de club sponsoren.
Het concept werkt, dat blijkt wel uit het feit dat er steeds meer alleenstaande ouderen naar de bijeenkomsten van de kookclub komen. Deze bijeenkomsten vinden plaats in De Enck en het is er dan heel gezellig. Binnenkort heeft de kookclub haar jaarlijkse kerstdiner, waarbij alle vrijwilligers ook aanwezig zijn.
Op woensdag 27 november werd de kookclub verrast door een viertal vertegenwoordigers van Atletiek Oirschot. Die kwamen een cheque van 500 euro overhandigen aan Joanna Verbruggen. Joanna is één van de organisatoren van het eerste uur en zij was, net als alle andere aanwezigen, heel blij met de cheque. Met deze donatie van Atletiek Oirschot kan de stichting zorgen voor een mooi kerstdiner voor de alleenstaande ouderen en de vrijwilligers van de kookclub.
De donatie van Atletiek Oirschot is afkomstig uit de opbrengst van de Heidetrail in oktober. Het is een mooi voorbeeld van het warme hart van Atletiek Oirschot en de manier waarop stichtingen binnen de sociale gemeenschap van de gemeente Oirschot samenwerken. Daar mag Oirschot trots op zijn.
6 Podiumplaatsen in de Driedorpencross
Het cross seizoen is een paar weken geleden echt begonnen. De atleten van Atletiek Oirschot laten zich de komende maanden bij elke cross in grote getale zien. Vandaag zijn ze naar de Driedorpen Cross in Sint-Oedenrode gegaan. De omstandigheden waren ideaal, met weinig wind en een heerlijk zonnetje. Ook deze keer haalden de atleten van Atletiek Oirschot weer podiumplaatsen. Zes waren het er deze keer en dat is een prachtig resultaat. Bij de junioren en pupillen werden Jules de Bresser (JPC) en Auk van der Zanden (MPC) eerste in hun categorie. Nienke Vasen (MPC) werd derde.
Martien van de Ven leverde een felle strijd om de eerste plaats en werd op slechts drie seconden tweede in zijn categorie bij de mannen 65-plus. Nellie van Beers (V55) werd ook tweede, met maar 25 seconden achterstand op Anne Rindt, die eerste werd. Roland van Loon (M45) completeerde de mooie resultaten van Atletiek Oirschot met een derde plaats.
De leden van Atletiek Oirschot hebben weer laten zien dat zij door hard trainen en goede begeleiding tot veel in staat zijn. Dat belooft heel veel voor de crosswedstrijden in de komende maanden.
Verslag: Kees Smetsers
Foto (organisatie): de nummers 1 en 3 bij de meisjes pupillen C, Auk van der Zanden en Nienke Vasen, kwamen uit Oirschot!
9e Marathon voor Henk van Gerven
Henk is goed op weg, of liever in de modder, gisteren. Bij de Tis voor Niks Loop in Geldrop voltooide hij zijn negende marathonafstand van het jaar. Het doel van Henk is 12 marathons in zijn 62e levensjaar. Allemaal voor de gehandicapte kinderen op Bali.
Volgende marathons van Henk:
15 dec, Marathon van Spijkenisse
19 jan: Funchal Marathon, Madeira
9 febr: Two Rivers Marathon, Zaltbommel
Foto uit archief
Vijf keer podium in Veldhoven
De eerste cross van de Kempische Crosscompetitie van het seizoen was in Veldhoven. Bij de Witvencross waren 17 van onze leden present. En niet alleen present, ze presteerden nog ook:
- 1e M65: Martien van de Ven
- 1e V55: Nellie van Beers
- 1e MPC: Auk van der Zanden
- 2e M45: Roland van Loon
- 2e JPC: Jules de Bresser
Dat belooft wat voor de rest van het seizoen!
Foto (archief): Jules de Bresser werd 2e bij de C-pupillen
Lees het verslag van Kees Smetsers:
Vandaag namen 17 atleten van onze club deel aan de Witvencross in Veldhoven. Het was de eerste cross van de Kempische Crosscompetitie, die vorig jaar een eerste plaats opleverde voor de pupillen van Atletiek Oirschot. De start van het nieuwe crossseizoen was ook deze keer weer heel succesvol, want er waren niet minder dan 5 podiumplaatsen voor de atleten van Atletiek Oirschot:
- Martien van de Ven werd op de 7890 meter eerste in de categorie M65, net als Nellie van Beers, die eerste werd in de categorie V55.
- Op dezelfde afstand liep Roland van Loon de snelste tijd (31.12) van de Oirschotse atleten en hij werd daarmee tweede in de categorie M45.
- Bij de junioren en pupillen werd Auk van der Zanden (net lid geworden!) eerste in de categorie MPC en haalde Jules de Bresser een tweede plaats in de categorie JPC.
Vijf podiumplaatsen dus en dat is een veelbelovend begin van het nieuwe cross seizoen. Het is een logisch vervolg van de snelle groei van Atletiek Oirschot, die steeds meer vruchten begint af te werpen.
Atletiek Oirschot rookvrij
Het lijkt vanzelfsprekend - roken is niet gezond en verdraagt zich niet samen met sport - maar nu dragen we het ook uit. Op de ingang van ons clubhuis staat nu duidelijk aangegeven dat we het op prijs stellen dat er op en rond ons atletiekveld niet wordt gerookt. Dat geldt voor iedereen, ook voor gasten.
Nieuwe trainers/begeleiders
We verwelkomen 5 nieuwe trainers/begeleiders! Cees Koppen, Nellie van Beers, Frank van der Heijden en Jan Vermeulen gaan de veldtrainingen voor onze jeugd op woensdagmiddag begeleiden. Hennie van Rijt is nu begeleider van de wandelgroep.
Het gaat goed met Atletiek Oirschot, maar het gaat niet vanzelf goed! Wil jij ook een handje helpen bij onze activiteiten? We hebben nog plaats voor diverse taken. Meld je bij sandra.verhagen@online.nl
Martien van de Ven eerste M70 in Mol
Martien Ven was vandaag samen met zijn vrouw Oxana afgereisd naar Mol om er mee te doen aan de Crosscup, die daar werd georganiseerd. De crossen in België worden heel goed georganiseerd en de Belgen zijn royale gastheren. Daarom is het jammer dat er bij Atletiek Oirschot niet méér belangstelling is voor deze tak van atletiek. Deelnemen aan crosswedstrijden in Nederland en België is een mooie manier om de winter door te komen en de conditie op peil te houden.
Martien van de Ven doet dat al jaren en hij geniet vooral van de wedstrijden in België. Dat was in Mol ook weer het geval. Terwijl Oxana in de VIP-room zat te genieten van een wijntje en versnaperingen die door de organisatie werden aangeboden, ging Martien van start op een zwaar parcours bij het “Zilvermeer”. De organisatoren hadden gezorgd voor héél veel los zand en zelfs twee hindernissen per ronde, die de snelheid behoorlijk omlaag brachten. Maar toch liep Martien een mooie tijd van 31.22 minuten over de 6200 meter en daar was hij best tevreden mee. Dat mag hij ook gerust zijn, want op zijn leeftijd is dat een heel mooie prestatie. In België zijn de organisatoren echt royaal en daarom kreeg Martien voor zijn eerste plaats bij de categorie M70 niet alleen een maximaal aantal punten voor de Belgische Cross Cup, maar hij nam ook nog een aardige prijs mee naar huis.
Martien zou het geweldig vinden als er meer atleten van Atletiek Oirschot mee zouden gaan naar de crosswedstrijden in België (en in Nederland). Wie durft deze uitdaging aan?
Tekst Kees Smetsers, foto Oxana van de Ven
Atletiek Oirschot 2, 3 en 4 in Weert
Bij de Trailrun in Weert liepen Marieke Meeuwis (156), Joan van Heerebeek (88) en Ria Pijnenburg (187) naar de plaatsen 2, 3 en 4 in de categorie V45. Ze legden de 20 km af in iets meer dan 2 uur.
Marieke schrijft:
Vandaag hebben Ria, Joan en ik meegelopen in een trailrun in Weert. Een prachtige loop van 20 km over smalle paadjes van het Weerterbos. We hadden prachtig weer, zonnetje en de temperatuur voor het lopen was goed. Het was relaxed, geen wedstrijd en een pauze na 12 km. Als afsluiting werden we getrakteerd op echte Limburgse vlaai. Kortom een goed begin van een mooie zondag.
Annet Brans loopt in New York
Annet Brans voltooide 5 weken na Berlijn haar tweede marathon. En nog wel in New York, die heel wat zwaarder is dan Berlijn. En ook nog een kwartier korter!
Annet schrijft:
Zondag de NY marathon gelopen in een tijd van 5.07.51 uur.
Het was een geweldige ervaring, om nooit te vergeten. Zo grootst, zoveel enthousiaste mensen langs de kant en ook zo zwaar, maar zo mooi, met perfect hardloopweer, 13 graden en zonnig.
We vertrokken zondagochtend om 5.30 uur met de bus naar Staten Island om daar te wachten tot de start om 11.00 uur. Dit was al geweldig, het was een groot festival. Na de start de eerste brug (Verrazano bridge) over, meteen de eerste zware klim en zo volgden er nog vier. Het parcours was erg glooiend. Na Staten Island volgde Brooklyn, Queens, en toen het gejuich op First Avenue, kippenvel. Nog twee bruggen te gaan in The Bronx en daarna Manhattan, op weg naar Central Parks. Gigantisch... zo mooi en zo zwaar...
Na 5 uur lopen was de finish in zicht. Wat geweldig al die mensen. Met tranen in mijn ogen over de finish. Echt een ervaring om nooit te vergeten... en nu enkele dagen met de beentjes omhoog.
Groeten Annet Brans
Atletiek Oirschot heeft 300 leden!
We steken de vlag uit, want we hebben het recordaantal van 300 leden! Het is Angeliek Willems, die zich na de cursus in het voorjaar nu als vast lid heeft aangemeld. Voorzitter Hennie van Rijt hing een herinneringsmedaille om en natuurlijk hoorden er bloemen bij.
In september 2016 haalden we het 200e lid binnen en in mei 2018 het 250e. Daar deden we 20 maanden over. Het kostte nu maar 17 maanden voor het 300e lid zich meldde. Wat gaat het hard!
Interview van Kees Smetsers met ons 300e lid:
Onze club groeit als kool en onlangs kwam het moment dat het 300e lid werd ingeschreven. Het was Angeliek Willems, die in het voorjaar had meegedaan met de hardloopcursus. Natuurlijk zijn we benieuwd waarom Angeliek op 45-jarige leeftijd had besloten om lid te worden. Toen ik Angeliek vroeg waarom ze was gaan hardlopen, gaf ze het volgende antwoord:
“Mijn man Cor en ik hebben in het verleden vaak samen hard gelopen. Maar dat is minder geworden toen onze twee kinderen geboren werden. Onze dochter Anne heeft in het verleden veel paard gereden. Op een gegeven moment mocht ze met haar school (De Linde) een oefenochtend gaan doen op het terrein van Atletiek Oirschot. Zij werd meteen heel enthousiast en wilde ook gaan hardlopen. Anne is daarna lid geworden van Atletiek Oirschot en dat was indirect de aanleiding voor mij om ook weer te gaan hardlopen. Ik heb mij aangemeld voor de loopcursus, die door Toon de Croon en Adrie Louwers werd gegeven. Vanaf april 2019 heb ik deze cursus gevolgd en ik kreeg daardoor steeds meer plezier in het hardlopen. In het begin was ik snel moe, maar dat werd steeds minder en op het eind van de cursus kon ik al een half uur hardlopen zonder echt moe te worden. Ik genoot van de gezelligheid en het samen buiten sporten. Daarom besloot ik om lid te worden van Atletiek Oirschot en heb ik mij aangemeld. Toen kreeg ik te horen dat ik het 300ste lid was van deze vereniging en dat was natuurlijk heel leuk. Ik train nu twee keer per week, namelijk op woensdagavond en zondagochtend. Ik heb het echt naar mijn zin bij Atletiek Oirschot.”
Drie PR's in de Valkenloop
De revanche voor Eindhoven, zo mogen we het wel noemen. Was het 3 weken geleden nog veel te warm voor aansprekende prestaties, vandaag kregen we in Valkensaard perfect loopweer. Dat resulteerde in 3 mooie PR's van onze leden, met allemaal een verbetering van vele minuten.
Foto (Kees Smetsers): Henk, Antoinet en Kees.
Kees Smetsers schrijft:
De halve marathon van Valkenswaard is een prachtige loop. Dat komt omdat de wedstrijd over een aantrekkelijk parcours gaat met mooie bospaden. Deze keer werkte het weer ook mee, want het was bijna windstil en er was veel zuurstof in de lucht. Nadat alle deelnemers met een bus naar de start waren gebracht klonk het startschot. Voor mij persoonlijk werd het een wedstrijd die mij niet bracht wat ik er van had verwacht. Mijn geplande eindtijd bereikte ik bij lange na niet. Misschien moet ik mijn doelen in de komende tijd een beetje bijstellen en gewoon meer gaan genieten van wat ik nog wel kan. Het was wel heel mooi dat Henk van Gerven bij mij bleef toen ik mijn wedstrijdtempo terug moest laten zakken. Dat getuigt van een mooie hardloopvriendschap, die heel warm aanvoelt. Henk koos er voor om bij mij te blijven en gaf daarmee een mooi persoonlijk resultaat op.
De andere Oirschottenaren haalden wel goede tijden. Edwin van de Ven liep een heel mooie 1.29.01 over de halve marathon. Robijn Vroege kwam met haar tijd van 1.48.10 op de derde plaats van het podium bij de vrouwen senioren. Zij is geen lid van Atletiek Oirschot. Moeten we haar niet eens vragen? Vette PR's waren er voor Davy Verkooiien (10 minuten eraf!), Martijn van Straten en Cees van Eijk. Ook Cees Koppen is weer terug na het debacle van Eindhoven.
In de grote tent bij de finish was het zoals altijd weer heel gezellig en nadat mijn loopmaatjes Antoinet en Henk relativerende woorden tot mij hadden gesproken, kon ik toch nog gaan genieten van het gevoel dat ik weer een halve marathon had gelopen. Dat is het mooie van hardlopen. Elke keer voel je de vriendschap van je loopmaatjes van de Bali Runners en Atletiek Oirschot en dan wordt het bereikte resultaat minder belangrijk dan de weg er naar toe.
Henk wint in zijn achtste marathon van het jaar
Henk van Gerven is niet te stuiten. In zijn jacht op het lopen van 12 marathons in één jaar, voltooide hij vandaag in Gent zijn achtste. En hij won ook nog de categorie M60! Zijn tijd was 3:44:00 uur en dat is heel netjes.
Kees Smetsers was er ook bij. Hij liep de 10 km en ook hij werd winnaar in zijn categorie M70 in een tijd van 59:41 minuten.
Lees het verslag van Kees Smetsers:
Op de zondag na de bevrijdingstocht vertrokken de twee Bali Runners Henk van Gerven en Kees Smetsers, die allebei ook lid zijn van Atletiek Oirschot, naar Gent om daar een wedstrijd te gaan lopen. Ze zaten allebei nog vol energie van de bevrijdingstocht een paar dagen eerder en raakten onderweg niet uitgepraat over alles wat ze als vriendenclub hadden meegemaakt bij de 75-jarige viering van de bevrijding van Oirschot.
Toen ze bij de “topsporthal” aankwamen waren ze onder de indruk van de prachtige ambiance van de start/finishlocatie. Henk van Gerven vertrok als eerste voor zijn achtste hele marathon van dit jaar en een uur later vertrok Kees Smetsers voor zijn tien kilometer. Na iets minder als een uur was Kees weer terug en toen kon hij samen met het loopmaatje van Henk van Gerven, Elle van Spreuwel, op de tribunes gaan wachten op de finish van Henk.
Die kwam veel eerder dan verwacht. Henk kwam in volle sprint de sporthal binnen en onder het gejuich van het publiek en dreunende beatmuziek sprintte hij naar een supersnelle 3 uur 44. Gezien de voorbereiding was dat een ongelooflijk snelle tijd. Daarbij kwam nog dat hij de eerste en de tweede helft van deze marathon in de zelfde tijd had gelopen, dus helemaal vlak. Henk was heel blij en dat gevoel werd nog sterker toen zijn loopmaatje Elle op de halve marathon haar persoonlijk record met vier minuten verbeterde en bracht op 1.59.43.
Toen ze de uitslagen op internet zagen werd de verrassing nog groter. Henk van Gerven bleek in zijn achtste marathon van dit jaar eerste te zijn geworden in de categorie M60! Kees Smetsers had geen goede tijd gelopen, maar ook hij bleek eerste te zijn geworden in de categorie M70. Voor Atletiek Oirschot en de Bali Runners waren dit weer twee mooie uitslagen, de kers op de taart in een onvergetelijke week.
Wally van Mierlo 3e in Run-Archery Cup 2019
Op de mooie blauwe atletiekbaan van Wageningen vond de NK en de laatste wedstrijd van het Run-Archery seizoen plaats. De sprintafstand in Wageningen was 400 meter per ronde (strafronde 60 m), waarbij 2 keer wordt geschoten. De Run-Archery groep Oirschot deed het goed in deze wedstrijd. Het team is het gehele jaar gegroeid en heeft nu zelfs 11 deelnemers.
In de estafette zetten het team John van Kuringen, Wally van Mierlo en Milou van Mierlo een supertijd neer, waarmee ze de 3e prijs wisten te bemachtigen. Oirschot had dit jaar een sterk seizoen. In de Cup-uitslagen behaalde Wally van Mierlo de 3e plaats bij de heren Masters, bij de heren senioren werd Ton Smetsers 9e.
Jammer dat er alweer zo snel een einde komt aan dit mooie Run-Archery seizoen. Gelukkig begint het volgend jaar weer opnieuw! Dan zal de NK sprint, de laatste wedstrijd van het jaar, zelfs in Oirschot plaatsvinden. Ben je nu benieuwd hoe het is om pijlen op klapdoelen te schieten terwijl je hartslag na een sprint enorm hoog is? Meld je dan direct aan voor een proefles bij Run-Archery vereniging Oirschot. Dit gaat het makkelijkst via een mailtje naar Tonny van Kuringen: jotosata@hotmail.com. Misschien ben jij er dan wel bij volgend jaar!
Verslag van Gabi Janssen, Anita Docters van leeuwen, Milou van Mierlo
Bali-Runners lopen van Wageningen naar Oirschot
Bali Runners zullen het bevrijdingsfeest 2019 nooit meer vergeten.
Op woensdagavond 23 oktober 2019 reden acht Bali Runners met hun begeleiders in twee busjes naar Wageningen om daar het bevrijdingsvuur op te gaan halen. In Wageningen werden ze hartelijk ontvangen en naar de zuil gebracht bij Hotel de Wereld, waar het eeuwige vuur van de bevrijding en de vrijheid brandt. Het aansteken van de acht fakkels was voor de Bali Runners een indrukwekkend moment. Even later (rond 20.00 uur) liepen ze door de straten van Wageningen, uitgezwaaid door de mensen die hen het vuur hadden gegeven. Al heel snel werd het stadje Wageningen verlaten en liepen de Bali Runners in het donker door bossen en polders. Het vuur van de fakkels werd constant brandend gehouden door twee lopers, die voor hun veiligheid begeleid werden door twee fietsers.
Het was een bijzonder gezicht om de Bali runners in het holst van de nacht te zien lopen en fietsen, met in hun hand de brandende fakkels. Ook werd er gebruik gemaakt van looplampen, die op het hoofd waren bevestigd, en loophesjes met felle rode lampen die op grote afstand te zien waren. Er werd om de vier kilometer gewisseld met twee nieuwe lopers en twee nieuwe fietsers. Kilometer na kilometer werd op deze manier afgelegd terwijl de sterrenhemel steeds mooier werd en de stilte steeds intenser. De Bali Runners zullen deze momenten nooit meer vergeten, het was iets wat ze nooit hadden willen missen. De weergoden werkte mee, want het was bijna windstil en het was relatief warm, zo warm dat de lopers zelfs transpireerden.
De nacht ging snel voorbij en tegen 5.00 uur in de morgen bereikten de Bali Runners de parkeerplaats aan de Nieuwedijk in Spoordonk, waar ze even pauzeerden voordat ze de laatste honderden meters naar Zorgboerderij Het Scheiend aflegden. Tot hun verrassing zagen ze daar heel veel mensen staan en dat maakte bij de Bali Runners emoties los. De burgemeester, Judith Keijzers, en de jeugdburgemeester Jip, waren er ook op deze vroege morgen. Het was (alweer) een supermooi moment. Even later kwamen bij het ontbijt in Zorgboerderij Het Scheiend de verhalen los. Daarna gingen de Bali Runners douchen en toen was het tijd om te vertrekken in het 75 jaar oude legervoertuig, dat klaar stond voor een tocht langs alle scholen van Spoordonk, Oirschot en De Beerzen.
De tocht langs de acht scholen zal ook niet gauw vergeten worden door de Bali Runners. Op elke school werden ze hartelijk ontvangen door de enthousiaste kinderen, die het prachtig vonden als de sirene van het legervoertuig loeide. De leiding van de scholen had alles prima geregeld, inclusief een lunch op een van de scholen. Bali Runner Johan hield op zijn eigen mooie manier toespraken, die door de kinderen aandachtig en in volledige stilte werden aangehoord. Dat gold ook voor de toespraken van de burgemeester en de jeugdburgemeester. Het hoogtepunt van de scholentocht was toch wel het gedicht, dat werd voorgelezen door leerling Jet Hoeks. Het maakte bij de Bali Runners en alle andere aanwezigen heel veel emoties los.
Na de scholentocht was er om 16.00 uur in de bossen bij Oostelbeers een onthulling van een moment bij het “schijnvliegveld” dat daar in de oorlog was geweest. Tijdens deze gebeurtenis ontstond er een gesprek tussen Bali Runner Henk van Gerven en Linda van der Heijden van de gemeente Oirschot. Het resultaat was dat Jet Hoeks werd uitgenodigd voor de ceremonie bij het bevrijdingsmonument op het grasveld bij de Drossaard in Oirschot. Vóór de ceremonie bij het bevrijdingsmonument kregen de Bali Runners en andere genodigden een heerlijk dinerbuffet in de raadskelder van het oude gemeentehuis, dat werd aangeboden door de Gemeente Oirschot.
De ceremonie bij het bevrijdingsmonument begon om 19.30 uur en het was alweer indrukwekkend om te zien hoe de oorlogsveteranen samen met de gilden van Oirschot, de scouting, de jeugdbrandweer, de oorlogsveteranen, de Bali Runners, de fanfare en heel veel inwoners van Oirschot dit moment beleefden. Het vuur van de bevrijding werd ontstoken door acht schoolkinderen, die begeleid werden door de acht Bali Runners. Daarna werden er kransen gelegd en volksliederen gespeeld. Jip, de jeugdburgemeester, en Jet Hoeks stonden langs de burgemeester. Jip hield las weer zijn gedicht voor, op een manier die veel indruk maakte. Dat was ook het geval voor Jet Hoeks, die haar gedicht weer voorlas en dat zullen de aanwezigen niet vergeten, zo mooi was het.
De burgemeester bedankte iedereen voor hun aanwezigheid en even later vertrokken alle aanwezigen in een prachtige optocht naar de Markt van Oirschot. De Bali Runners liepen mee in de stoet, met aan hun zijde de schoolkinderen, die met glanzende ogen genoten van de wandeling naar de prachtig versierde Markt. Een van de kinderen riep onderweg spontaan “Leve de Vrijheid !” Er gebeurde zoveel moois en het applaus van de toeschouwers was zo hartverwarmend dat menig Bali Runner een brok in zijn keel had. De dag werd afgesloten met een sluitingsceremonie voor het oude raadhuis, waarbij de gilden een vendelgroet brachten, begeleid door hoorngeschal vanaf de hoge toren van de basiliek.
De burgemeester sloot de dag af met een dankwoord aan iedereen en noemde daarbij de Bali Runners, die het bevrijdingsvuur van Wageningen naar Oirschot hadden gebracht. Het was intussen 21.00 uur geworden en de Bali Runners waren al meer dan 24 uur bezig, zonder slaap, maar met een heel blij gevoel in hun hart en hoofd. Samen hadden ze deze onvergetelijke dag beleefd. Samen hadden ze het respect en de dankbaarheid ervaren, die ze kregen van de Oirschotse bevolking. Samen waren ze ontroerd geweest door Jip, de jeugdburgemester. Samen waren ze geraakt door door Jet, de leerlinge met haar prachtige gedicht. Samen hadden ze genoten van Judith, de burgemeester met een warm hart. Samen hadden ze genoten van de gastvrijheid van Zorgboerderij Het Scheiend. Samen hadden ze genoten van de kinderen op de scholen. Er was op deze dag zoveel moois gebeurd, dat ze het bevrijdingsfeest van 2019 nooit meer zullen vergeten.
Kees Smetsers
Klapper bij de Rabobank Clubsupportactie
Vanavond was in Bierbrouwerij “Van De Oirsprong” de finale van de campagne Rabobank Clubsupport. Rond 20.15 uur zaten in de bomvolle zaal vertegenwoordigers van 106 verenigingen uit Spoordonk, Oirschot en De Beerzen in spanning te wachten op de uitreiking van de cheques. Nadat de dansgroep FRIZ! op een spetterende manier de avond had geopend kregen enkele verenigingen de kans om zich te presteren aan het aanwezige publiek. Ondertussen zaten sommige vertegenwoordigers van de verenigingen al stiekem aan de enveloppe te “frunniken”, die ze bij binnenkomst hadden gekregen. De nieuwsgierigen onder hen werd het wel heel moeilijk gemaakt, maar toen kwam toch het moment dat de vijf grootste winnaars op het podium werden geroepen. En daar was Atletiek Oirschot bij!
Langzaam maar zeker werd de ene na de andere envelop geopend. En toen was Atletiek Oirschot aan de beurt. Cees van Eijk en Jac van Heerebeek haalden de cheque tevoorschijn en toen bleek dat Atletiek Oirschot een bedrag van 1.670,02 euro krijgt voor de op onze vereniging uitgebrachte stemmen. Aangezien elke stem €7,59 waard was, waren er dus 220 stemmen op ons uitgebracht en daarmee waren we de vijfde vereniging. Vergeleken met vorig jaar is dat een grote toename en daaruit blijkt wel dat Atletiek Oirschot in het afgelopen jaar goed “aan de weg heeft getimmerd”.
Dit resultaat zal voor het bestuur van onze vereniging een steun in de rug zijn om op de ingeslagen weg verder te gaan. Voor de leden en vrijwilligers is het een mooie beloning voor hun inzet. Misschien wordt de waardering van de mensen uit de gemeente Oirschot opgepikt door het gemeentebestuur en komt er toch nog eens een goede atletiekaccomodatie….
Foto: Jac van Heerebeek, Nicole Evers en Cees van Eijk met de cheque
Toon de Croon neemt afscheid
Na meer dan 15 jaar de clubtrainingen op dinsdagavond te hebben verzorgd nam Toon de Croon vanavond afscheid. Afscheid als trainer, want Toon blijft op andere gebieden nog volop actief voor de club. Dat zijn trainerschap gewaardeerd werd bleek wel uit de belangstelling voor zijn laatste training. Na afloop bleef iedereen nog graag even na voor een kop koffie met gebak. Nellie van Beers hield een mooie toespraak, voor Toos was er een boeket bloemen en Toon kreeg een wijnpakket aangeboden.
De trainingen worden overgenomen door beurtelings Adrie Louwers, Cees van Eijk en Hennie van Rijt.
ICO en de agenda 2020
Intern Commissie Overleg, zo heet de jaarlijkse bijeenkomst met bestuur en vertegenwoordigers van de commissies die vanavond plaats vond in het clubhuis. Hierbij werden als belangrijkste onderwerpen het wedstrijd- en evenementenprogramma van 2020 vastgesteld en het calamiteitenplan besproken. Het wordt weer een druk jaar!
Beetje natte heidetrail
De zondagmorgen is voor veel mensen een goed moment om een keer lekker uit te slapen. Een groot aantal wandelaars, trailrunners en hardlopers hadden vandaag andere plannen. In de vroege morgen kwamen ze op het terrein van Gilde Sint Sebastiaan bij elkaar om daar te starten voor de Heidetrail van Atletiek Oirschot. Dit recreatief evenement is geen echte wedstrijd, maar het biedt de deelnemers wel de gelegenheid om op een sportieve manier het prachtige natuurgebied Oirschotse Heide te ontdekken.
Ook deze keer was het parcours met diverse afstanden (8-14-20 kilometer) heel goed uitgepijld en dat werd door de deelnemers gewaardeerd. De gaten in de bospaden waren gedicht en er was onderweg ook nog een waterpost met bananen en appels. De vrijwilligers van Atletiek Oirschot hadden hun werk weer goed gedaan en verdienen daarvoor zeker een compliment.
Na afloop waren er bij de 240 deelnemers alleen maar tevreden gezichten. Wandelen, trailrunnen en hardlopen blijft een ontspannende bezigheid en het levert veel mooie contacten op. De Heidetrail van Atletiek Oirschot is een mooi evenement en daarom komen de meeste deelnemers elk jaar weer terug om elkaar te ontmoeten en een uurtje of meer te wandelen en te rennen. Doordat het steeds moeilijker wordt om vrijwilligers te vinden, verdwijnen er veel wedstrijden van de hardloopagenda. Gelukkig is Atletiek Oirschot een bloeiende vereniging, die wordt gesteund door heel veel vrijwilligers en dat is een geruststellende gedachte voor de komende jaren.
Kees Smetsers
Bekijk de foto's in het FOTOBOEK
Drie podiumplaatsen in Eindhoven
Het was, net als vorig jaar overigens, veel te warm voor aansprekende prestaties. Toch haalden we bij de halve marathon nog 3 podiumplaatsen binnen! Nellie van Beers werd eerste bij de V60, Frans van der Staak tweede bij de M65 en Ad van Zelst derde bij de M70. Verder wisten nog 2 van onze leden bij de halve marathon hun PR te verbeteren
We hadden twee deelnemers aan de hele marathon. Edwin van de Ven bleef ver van zijn streeftijd, Kees Smetsers liep een mooie 4:38:08 en blijft daarmee ons oudste lid met een hele marathon op zijn palmares. Zie de Marathonlijst aller tijden van Atletiek Oirschot bij ALGEMENE INFO.
Foto (Toon Erven): Kees Smetsers komt bij de waterpost van Atletiek Oirschot
Heb je foto's van onze deelnemers? Stuur ze naar promotie@atletiekoirschot.nl dan plaatsen we ze, als ze geschikt zijn, in het FOTOBOEK
Ad van Zelst schrijft:
Een maand geleden dacht ik nog aan een tijd binnen 2 uur, maar de testloop verliep zo goed dat ik die bijstelde naar 1:56 uur, een schema van 5:30 per km. Zondagmorgen liep Eliud Kipchoge in Wenen de marathon in 1:59:40 uur en net toen dat bericht binnen kwam kreeg ik van onze Henri een sms-je: Hoi pa, de afstand is maar de helft maar jij bent 2 keer zo oud. Succes, 1:59 moet jou ook lukken!
Leuk zo'n aanmoediging en het lukte nog ook: 1:57:49 was het resultaat.
Marathon Eindhoven: Kees Smetsers mag weer friet eten.
In de weken voorafgaande aan de marathon van Eindhoven was het zelfvertrouwen van Kees Smetsers, lid van Atletiek Oirschot en tevens Bali Runner, tot het dieptepunt gedaald. Oplopende wedstrijdspanning, een beginnende keelontsteking en zenuwen op de maag hadden hem uit zijn evenwicht gebracht. Maar toen hij samen met 3000 andere atleten van start ging voor de 42.195 meter, was alles snel vergeten.
Begeleid door Henk van Gerven, zijn loopmaatje van de Bali Runners, die met hem meefietste, liep hij in een strak tempo van 10 kilometer per uur naar een tussentijd van 2.10.00 over de eerste helft van de marathon. Intussen was de temperatuur opgelopen tot bijna 25 graden en toen Kees in de wijk Woensel, op weg naar de Oirschotsedijk, steeds meer uitgeputte atleten langs de weg zal liggen die geholpen werden door EHBO’ers, besloot hij zijn tempo te matigen. Bij de waterpost van Atletiek Oirschot, na ongeveer 37 kilometer, wist hij dat het zou gaan lukken.
De laatste kilometers op de Markt en het Statumseind legde hij met kippenvel op zijn armen af tussen een haag van enthousiaste toeschouwers. Honderd meter voor de finish viel hij in de armen van zijn partner Angela, die als supporter langs de kant van het parcours stond. Even later kreeg hij de medaille omgehangen en op dat moment dacht hij terug aan een jaar geleden, toen hij door het redden van vissen uit het riviertje De Beerze zodanige rugklachten had opgelopen dat hij helemaal niet meer kon hardlopen, zelfs wandelen lukt hem toen niet. Dankzij de behandeling van fysiotherapeute Marieke Meeuwis en het zwemmen bij Laco Oirschot was het tij gekeerd.
Een hele zomer lang had hij getraind met zijn loopmaatje Antoinet Hems, die hem bij alle lange duurlopen had vergezeld. Kees had tijdens deze voorbereiding op de marathon als “mindset” drie maanden lang geen friet, ijs, chocolade en gebak gegeten. Maar nu was het doel bereikt en een uur later zat hij samen met Henk van Gerven bij de beste “friettent” van Nederland, Martin Zwerts in Eindhoven, aan een groot bord friet met Belgische mayonaise. Het was de kers op de taart, die later op de dag werd gevolgd door een paar gezellige uurtjes tijdens de “afterparty” bij zijn vrienden van Atletiek Oirschot.
Kees was ontzettend blij dat hij dit als 72-jarige mee had mogen maken. Toen hij weer thuis was in Oostelbeers dacht hij aan de kinderen in Indonesië, waarvoor hij deze wedstrijd had gelopen, en aan de woorden van Henk van Gerven: “Als je iets écht wilt, dan is bijna alles mogelijk”.
Henk die, nadat hij 30 kilometer met mij had meegefietst, als een razende naar de start is gereden, waar hij net op tijd was om als een van de laatsten te starten voor de halve marathon. Die liep hij ook nog in een heel mooie tijd. Wat een super sportman!
Marathon Eindhoven, verslag deelnemers en waterpost (Kees Smetsers):
Voor de hardlopers van Atletiek Oirschot is de marathon van Eindhoven het hoogtepunt van het jaar. Daarom was er op zondag 13 oktober weer een grote afvaardiging van deze mooie atletiekvereniging naar Eindhoven vertrokken. Tussen de duizenden deelnemers liepen 25 atleten van Atletiek Oirschot, waarvan er 2 de hele marathon liepen, 2 de tien kilometer en 21 de halve marathon.
Edwin van de Ven en Kees Smetsers vertrokken om 10.00 uur voor de hele marathon en toen was het nog prima loopweer. Ze konden in de eerste helft van de marathon hun normale tempo lopen, maar toen de temperatuur opliep naar 24 graden en het harder ging waaien, moesten ze allebei langzamer gaan lopen. Edwin van de Ven bereikte desondanks de finish in een mooie tijd, al zal hij daar zelf anders over denken.
De 72-jarige Kees Smetsers was héél blij dat het hem lukte om deze marathon uit te lopen, een mooie tijd was voor hem minder belangrijk. Kees is nu met afstand de oudste Oirschottenaar die een hele marathon heeft gelopen.
Toen de halve marathon startte was de temperatuur al zodanig opgelopen dat een mooie tijd eigenlijk niet meer mogelijk was. Daarom was de prestatie van Nellie van Beers, 1:49 uur op de halve marathon, echt bewonderenswaardig. Ze werd eerste in de categorie V60. Frans van de Staak stond met zijn tijd van 1:38 uur ook op het podium, hij werd tweede in de categorie M65. De derde podiumplaats van Atletiek Oirschot was voor Ad van Zelst, die na een lange blessure weer helemaal op niveau is en met een tijd van 1:57 uur derde werd in de categorie M70. Naast deze drie podiumplaatsen liepen Cees van Eijk en Henriëtte Sluyters ook nog een persoonlijk record.
Niet alleen de atleten van Atletiek Oirschot hebben goed gepresteerd bij deze Marathon Eindhoven, dat kan ook gezegd worden van de 54 vrijwilligers, die de waterpost aan het eind van de Oirschotsedijk verzorgden. Zij gaven de deelnemers een moment van verkoeling en verleenden uitgeputte deelnemers eerste hulp. Tijdens de wedstrijd waren er nogal wat deelnemers, die onderweg door oververhitting uitgeteld op de grond lagen en door de EHBO geholpen moesten worden. Het was mooi om te zien dat de vrijwilligers van Atletiek Oirschot de lopers die niet verder konden op een professionele manier hulp gaven, al was dat niet hun taak. Daarvoor verdienen zij een compliment.
Annet loopt de Marathon van Berlijn
Na een half jaar flink trainen was het zondag 29 september eindelijk zover, mijn eerste marathon. Ik wilde heel graag op mijn 50ste een marathon lopen en dat is gelukt.
Met 3 supporters zijn we vrijdag naar Berlijn vertrokken. Zaterdag het startnummer opgehaald, waar het heel erg druk was en even gaan kijken hoe ik het beste bij de start kon komen. Op zondagochtend vroeg uit bed om eerst goed te ontbijten en daarna naar de start. O wat was ik zenuwachtig, zou het lukken?
Om 10 uur mocht ik starten, samen met duizenden andere hardlopers. Na twee uur lopen begon het te regen en te regenen. Dit hield jammer genoeg niet meer op. Om binnen de 5 uur te finishen was toen niet meer mogelijk. Ik heb me daar bij neergelegd en zoveel mogelijk genoten. En dat heb ik, genoten. Wat was het een geweldige ervaring, echt gaaf.
De volgende uitdaging staat alweer gepland, de marathon van New York!
Groeten Annet
Yes! 2 Nederlandse records voor onze estafettep...
Het is gelukt! Onze Mannen-70 estafetteploeg vestigde in Amstelveen 2 Nederlandse records: op de Zweedse estafette (400-300-200-100 m) en op de 4 x 800 meter. Daarnaast stonden ze na de 4 x 800 meter als 3e team op het podium bij de masters. Deze prestaties gelden ook als clubrecord.
Foto (Oxana van de Ven): Ton van Liempt, Ad van Zelst, Kees Smetsers en Martien van de Ven met de medailles.
Meer foto's in het FOTOBOEK
Het verslag van Kees Smetsers:
Het estafetteteam van Atletiek Oirschot bestaat uit vier atleten in de leeftijd tussen 70 en 75 jaar, Martien van de Ven, Ad van Zelst, Ton van Liempt en Kees Smetsers. Zij reden op zondag 29 september naar Amstelveen, om daar op de atletiekbaan van Atletiekvereniging “Startbaan” deel te nemen aan de NATIONALE ESTAFETTE KAMPIOENSCHAPPEN. Ondanks het stormachtige weer en de gestaag vallende regen zou het voor het estafetteteam toch een prachtige dag worden. Toen ze de atletiekbaan opliepen vroegen ze zich echter wel af of ze op de juiste plek waren, want er liepen alleen maar jonge atleten rond. Later bleek dat zij de hele dag het enige estafetteteam zouden zijn met oudere atleten.
De eerste wedstrijd waaraan het estafetteteam deelnam was de Zweedse estafette (400-300-200-100 meter). Deze Zweedse estafette is één lange sprint, die door Martien, Ad, Kees en Ton in deze volgorde werd gelopen. Alle vier schrokken ze van de snelheid, waarmee de atleten in de andere baan van start gingen en als hazen er vandoor gingen. De toeschouwers vonden het echter prachtig dat er tussen de jeugdige atleten ook vier “oudjes” van start gingen en moedigden het estafetteteam van Atletiek Oirschot hartstochtelijk en oorverdovend aan. Dit moment zullen ze nooit meer vergeten en het bezorgde hen kippenvel. Hun tijd was 3:29.01 minuten, een gemiddelde snelheid van 17,22 km/uur en dat was gezien hun leeftijd supersnel. Het betekende een Nederlandse record.
De tweede wedstrijd was de 4 x 800 meter estafette. Ook nu begon Martien weer als eerste, gevolgd door Ad en Kees en toen was het de beurt aan Ton om de laatste 800 meter te lopen. Ton kampt met een knieblessure, maar het weerhield hem niet om vandaag toch van start te gaan in deze twee estafettes. Toen de andere atleten al over de finish waren gegaan, was Ton met leeuwenmoed aan zijn laatste ronde bezig. Dat werd opgepikt door de toeschouwers, die Ton een ovationeel applaus gaven. De omroeper had ook in de gaten dat hier iets bijzonders gebeurde en had “We are the Champions” van Queen opgezet. De muziek bezorgde het estafetteteam kippenvel, en zeker Ton. Het was een schitterend moment om hem over de finish te zien gaan, 75 jaar jong, blij met weer een Nederlands record (15:01.21 minuten) . Het was een onvergetelijke afsluiting van deze dag, die nog mooier werd toen de wedstrijdcommissie liet weten dat het estafetteteam niet naar huis kon gaan omdat ze in hun wedstrijdcategorie derde waren geworden en het podium op moesten. Even later sprongen ze onder een luid applaus het podium op, waar ze de bronzen medaille kregen. Ze hadden het bewijs geleverd dat je zonder echte goede trainingsmogelijkheden op de baan ook een mooie prestatie kunt leveren, als je er maar voor gaat.
Atletiek Oirschot in de Run-Archery Cup
De lange afstand Run-Archery, gecombineerd met het open Nederlands Kampioenschap, vond vandaag plaats in Zoetermeer. De Run-Archery groep uit Oirschot heeft met 8 deelnemers meegedaan en een mooie prestatie neergezet in een internationaal veld met deelnemers uit Rusland, Duitsland en Tsjechië.
Onze clubgenoot Wally van Mierlo werd 4e in het open kampioenschap. Ton Smetsers behaalde een mooie 14e plaats in een groot veld met veel goede atleten.
Foto: Wally van Mierlo in de Run-Archery
Challenge 2019 kilometers in 2019
Op 9 augustus hadden Arianne en Joan al 1284 km en 1247 km gelopen van de 2019 die dit jaar op het programma staan.
Respect! Ga bij jezelf maar eens na hoeveel kilometertjes je dan per week moet lopen. En het is echt niet zo dat deze dames weinig te doen hebben. De een 'n eigen praktijk en 2 kinderen, de ander 4 kinderen en een baan erbij. En het leven gaat gewoon door, kleine blessures, vakantie, en er valt wel eens iemand van een trap…
Maar wij geluksvogels: Bas, Henriëtte en ik hadden de prijs gewonnen door tussentijds het aantal kilometers juist te schatten: een ijsje van “De Dames”. Woensdag 25 september was het zover. We moesten wel eerst even lopen om het ijsje echt te verdienen. Echt ijsjesweer was het helaas die dag niet. Het regende pijpenstelen. Maar geen probleem hoor: de kachel brandde en we aten een heerlijk ijsje bij zomerse temperatuur. Ze hadden er een heus feestje van gemaakt voor ons.
Bedankt dames en heel veel succes tot de laatste kilometers in 2019. Dat jullie er hard voor werken is al bewezen: jullie kunnen het!
Ria Pijnenburg
Foto v.l.n.r: Joan, Henriëtte, Arianne, Bas, Ria
Met 40 lopers naar D'n Bockenreijder
We gingen weer naar D'n Bockenreijder, een initiatief dat enkele jaren gelden is gestart, vooral voor de gezelligheid, maar ook mooi past in de trainingen voor de halve marathon. Deze keer met bijna 40 hardlopers en enkele wandelaars. Met schitterend weer, zodat het op het grote terras ook goed toeven was.
Foto: de eerste groep vertrekt vanaf de Vestdijk in Middelbeers onder aanvoering van Adrie Louwers.
Meer foto's in het FOTOBOEK
Bali Runners trotseren de hitte bij de Dam tot ...
Vier Bali Runners hebben vandaag meegedaan aan de Dam tot Damloop (Amsterdam-Zaandam). Ze hadden geluk dat ze een uur eerder van start gingen dan oorspronkelijk gepland. De deelnemers die na hen in de startvakken stonden, mochten niet van start of werden tijdens de wedstrijd terug gestuurd naar de start.
Oorzaak was de temperatuur van 25 graden, die vooral de ongeoefende lopers parten speelde. Op een gegeven moment waren er zoveel ambulances bezig op het parcours dat de wedstrijdleiding de nog te starten deelnemers niet meer kon laten vertrekken.
De vier Bali Runners deden het gezien de omstandigheden rustig aan en hebben echt genoten van het enthousiasme van de talrijke toeschouwers. Ze stopten op het parcours bij elke tuindouche en vervolgden daarna drijfnat hun wedstrijd. Deze manier van koelen bleek een ideale manier om deze wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Henk, Elia, Antoinet en Kees kijken daarom met een goed gevoel terug op deze goed georganiseerde wedstrijd. Ze hebben bewondering voor de organisatie, die de moeilijke beslissing moest nemen om 4000 van de 46.000 (!) deelnemers niet te laten vertrekken.
Kees Smetsers
Inzetbeker voor Tim
Na afloop van de Clubkampioenschappen Meerkamp word elk jaar de inzetbeker uitgereikt. Die is voor het jeugdlid dat in het afgelopen jaar is uitgeblonken door sportieve instelling en behulpzaamheid. De jeugdtrainers kozen Tim van Luijtelaar als jeugdlid dat de beker van voorzitter Hennie van Rijt in ontvangst mocht nemen.
De foto's van de Clubkampioenschappen Meerkamp staan in het FOTOBOEK.
4 CR's en 116 PR's bij Clubkampioenschappen Mee...
Dat hebben we nog nooit meegemaakt: 116 PR's verbeterd of geëvenaard op één dag! Daarnaast waren er 4 nieuwe clubrecords: René van de Ven 2x bij de M35, Ans Saalberg bij de V55 en Martien van de Ven bij de M70. En maar liefst 44 deelnemers (waarvan 3 gasten), het is heel lang geleden dat er zoveel waren. Toch liep het allemaal prima, al ontstond er op het laatst wat vertraging door een tekort aan juryleden.
Pechvogel van de dag was Sander van Esch. Weer terug na jaren van afwezigheid liep hij bij zijn eerste start, de 100 meter sprint, een hamstringblessure op. Jammer, hij had de laatste weken zo voortvarend getraind.
Foto: De meisjes pupillen A op de 60 meter sprint
Bekijk alle foto's in het FOTOBOEK
Twee clubrecords in Italië
Martien van de Ven was bij de Europese Kampioenschappen voor Masters die van 5 t/m 15 september in de omgeving van Venetië werden gehouden. Hij deed mee aan 3 onderdelen bij de M70: de 1500 meter, de cross en de 5000 meter.
Bij de 1500 meter werd Martien in een groot internationaal veld 12e in 6:04:43 min. Hij stelde hiermee een clubrecord M70. Bij de cross over 4000 meter behaalde Martien in zijn specialiteit een fraaie 8e plaats. Tot slot wist hij na een spannenede strijd op de 5000 meter de 10e plaats te verwerven in 22:30.61 minuten, ook een clubrecord M70.
Verslag van Kees Smetsers, gezonden naar het Weekjournaal:
Martien van de Ven heeft afgelopen week als lid van Atletiek Oirschot deelgenomen aan de Europese Kampioenschappen voor Masters (EMAC). Dat zijn alle leeftijdcategorieën boven 35 jaar. Deze wedstrijden werden gehouden in de omgeving van Venetië. Martien deed mee aan drie onderdelen, te weten de 1500 meter op de baan, de cross van 4000 meter en de 5000 meter op de baan.
Martien is 71 jaar, maar hij leeft nog steeds helemaal voor zijn passie de atletieksport. Daarvoor heeft hij heel veel over en hij bereikt daardoor vaak opvallende resultaten. Martien gaat geen enkele uitdaging uit de weg, maar deze keer was het toch wel extra spannend omdat hij pas sinds kort was hersteld van een heftige blessure.
Zoals altijd brengen dit soort wedstrijden veel spanning, maar dat kan Martien wel aan. Onder de Italiaanse zon liep hij in een groot deelnemersveld naar drie mooie klasseringen. Bij de 1500 meter en de 5000 meter op de atletiekbaan werd hij respectievelijk 12e en 10e. Zijn tijden, 6:04.43 minuten op de 1500 meter en 22:30.61 minuten op de 5000 meter, betekenden een clubrecord in de categorie mannen 70. Bij de 4000 meter cross, zijn specialiteit, werd hij 8e tussen atleten uit heel Europa.
Atletiek Oirschot mag trots zijn op Martien, want hij heeft ondanks het gebrek aan een goede trainingsaccommodatie laten zien dat je met wilskracht en doorzettingsvermogen heel ver kunt komen.
CR en 24 PR's bij Baanwedstrijden
Bij onze Open Baanwedstrijden werden vanavond 24 pr's verbeterd en 1 clubrecord M35 door René van de Ven bij hoogspringen.
Lees het verslag van René:
Opnieuw dank ik eerst alle helpende handen en onze juryleden die ervoor zorgen dat de wedstrijden doorgang kunnen vinden! Zonder jullie zijn we nergens!
Weer vielen de nodige persoonlijke records (PR’s) te noteren bij de laatste generale repetitie voor de clubkampioenschappen meerkamp van 15 september a.s. Gelukkig nog altijd lekker weer en mede daardoor verliep de wedstrijd vlotjes en in goede sfeer.
Hoewel ik niet alles heb kunnen zien mag ik wel wijzen op de topprestatie van Bente Brands bij het balwerpen: 20,27 m en een 2e plaats op de allertijden ranglijst bij de meisjes pupillen B!
Ook Alissa van der Sloot deed het goed met 1,31 m hoogspringen en daarmee een 5e plaats op de allertijden ranglijst meisjes junioren D.
Jason Wichman zat ook dichtbij de top 10 allertijden: met 5,98 m kogelstoten bij de jongens pupillen C kwam hij slechts 4 cm tekort voor plek 10 maar… passeerde hij wel met eveneens 4 cm trainer Thomas van Laarhoven (5,94 m in 1996)!
Op naar de clubkampioenschappen meerkamp op zondag 15 september 2019! Tot dan!
René van de Ven
Foto (Ad van Zelst): Alissa van der Sloot springt over 1,31 m.
Geslaagd jeugdkamp
Dit jaar hadden weer eens een jeugdkamp georganiseerd voor onze pupillen en junioren. Het was in het weekend van 31 augustus en 1 september in Luijksgestel. Dankzij onze trainers en begeleiders werd het een gezellige boel.
Lees het verslag van Janne en Jylte:
Hallo!!!
Wij zijn op kamp geweest. Vrijdag om 18:30 verzamelde we in Luyksgestel. We begonnen met bonte avond. De volgende dag gingen we Chinese muur doen. Het was ingewikkeld maar ook heel leuk. Toen gingen we eten. En daarna allemaal soorten spelletjes doen en er stond ook een springkussen. Die avond hadden we levend bingo gedaan. Toen gingen we naar bed.
De volgende dag was het helaas alweer tijd om te gaan. Maar eerst deden we nog een quiz over de wereld. Het kamp was superleuk!
Groetjes Janne & Jylte
De foto's van Léon en Iris staan in het FOTOBOEK
Drie PR's in Tilburg Ten Miles
De Tilburg Ten Miles is voor veel atleten een van de jaarlijkse hoogtepunten op de hardloopkalender. Dat heeft vooral te maken met de gezellige sfeer en het grote aantal toeschouwers. Toen de deelnemers van Atletiek Oirschot van start gingen voor de Ten Miles was de zon door het wolkendek gebroken en waren er perfecte omstandigheden voor een mooie wedstrijd. Er waren heel veel deelnemers, die werden toegejuicht door heel veel toeschouwers. Vooral in laatste kilometers vormden de feestelijk versierde straten en de muziekorkestjes met opzwepende muziek een prachtige entourage. Op de Heuvel werd door veel atleten nog een heftige sprint naar de finish ingezet en dat leverde mooie tijden op.
Van de deelnemers van Atletiek Oirschot verbeterden Edwin van de Ven en Peter van de Hamsvoort hun persoonlijk record in respectievelijk 1:05:57 en 1:11:13 uur. Bas Spanjers werd gehaasd door de ervaren Cees Koppen. Die bracht hem naar een eindtijd van 1.20.26 en ook dat was een persoonlijk record voor Bas.
Bij de dames had Nellie van Beers de pech dat zij in de eerste kilometer viel en met haar hoofd op het wegdek terecht kwam. Hevig bloedend moest ze minuten wachten tot een van de toeschouwers in zijn huis een pleister had gehaald. Ondanks deze pech finishte Nel in een mooie 1.23.52.
De uitslagen van de alle deelnemers van Atletiek Oirschot staan bij de UITSLAGEN. De Tilburg Ten Miles was weer een groot feest en daarvoor verdient de organisatie een vet compliment.
Kees Smetsers
Foto: Drie Bali-Runners in de TTM: Henk van Gerven, Kees Smetsers en Henk van den Oord
Roland van Loon wint Rondje Kemmer
Vanwege het zeer warme weer - om 19.00 uur was het nog 28 graden - werd de wedstrijd ingekort tot 3 ronden. Het bleef drukkend warm, daar kon een buitje niets aan veranderen. Winnaar werd wederom, nu al voor de zesde keer, Roland van Loon. Hij werd op 11 seconden gevolgd door Edwin van de Ven en André van Gerven werd derde. Bij de vrouwen was Ria Pijnenburg het eerste binnen.
Er waren 45 deelnemers, waarvan 5 niet-leden.
Foto (Toon Erven): Het wordt elk jaar spannender. Hier liggen in het tweede rondje Roland en Edwin nog vlak bij elkaar. Roland kon pas in de laatste meters van de wedstrijd wat afstand nemen
Gezellige familiefietstocht
Vandaag was de jaarlijkse familiefietstocht. Een route door het Brabantse land die al sinds jaar en dag wordt uitgezet door Toon de Croon. Het was mooi zomerweer, beetje te warm eigenlijk. Maar met voldoende stops (Kampina, Mie Pieterse in Heukelom, fruittuin Fransebaan) waren de 42 kilometers goed te doen. De afsluiting was goed gepland rond etenstijd bij Hennie en Yvonne in De Merode. We waren met 28 deelnemers.
Bekijk de foto's van Joost van den Brand en Toon de Croon in het FOTOBOEK
Henk van Gerven loopt zesde marathon van dit jaar
In zijn streven om dit jaar 12 marathons voor een goed doel te lopen heeft Henk van Gerven vandaag zijn 6e volbracht. Lees het verslag van Kees Smetsers:
Zaterdag al vertrokken Henk van Gerven en Kees Smetsers naar het schitterende “Nationalpark Eifel” om daar de marathon van Monschau te gaan lopen. Ze waren in het gezelschap van Rinus van Dijck en Henny Valks van Atletiek Eindhoven, die ook aan deze wedstrijd zouden deelnemen. Angela Duis, de partner van Kees, ging als supporter mee. Na eerst een paar uurtjes te hebben gewandeld in het mooie, maar wel heel toeristische Monschau, reden ze naar de Rursee, waar overnacht zou worden. In de avonduren werden in de startplaats Konzen de startnummers opgehaald en op de “pastaparty” grote borden pasta naar binnen gewerkt. Daarna was het tijd om energie te gaan verzamelen via een goede nachtrust. Iedereen was onder de indruk van het prachtige natuurgebied dat de Rursee met de omringende heuvels vormde.
Dat was vandaag nog steeds zo, maar nu waren de steile hellingen ook een tegenstander. Henk van Gerven ging in het kleine dorp Konzen (vijf kilometer van Monschau gelegen) van start voor de zesde (!) hele marathon van dit jaar. Kees Smetsers (72 jaar) en Rinus van Dijck (75 jaar) zouden samen in estafette de hele marathon doen, ieder 21 kilometer. Henny Valks liep ook de hele marathon. Na de start reden Kees Smetsers en zijn supporter Angela Duis naar het wisselpunt op 21 kilometer om daar te wachten op de doorkomst van de anderen.
Henk van Gerven kwam nog helemaal fris als eerste door in een tussentijd van 2:20 uur. Aan de eindstreep bleek hij een eindtijd te hebben van 4:20:15 uur en dat is gezien het zware parcours met veel steile hellingen (sommigen een paar kilometer lang) en bospaden met grind een heel mooie prestatie. Rinus van Dijck en Kees Smetsers zijn intussen samen wel 147 jaar oud, maar ze voltooiden toch relatief fris de hele marathon in 4:57:00 uur. Vooral Rinus deed het heel goed met zijn tijd van 2:31 op het eerste gedeelte van de marathon, want dat was het zwaarste stuk. Kees liep op het tweede gedeelte 2:26 (inclusief twee minuten wissel). Henny Valks finishte in 6:03:24 uur.
Voor allemaal was de gezellige “afterparty” een mooie afsluiting van deze natuurmarathon. Deze marathon was minder zwaar dan de marathon van La Roche van een paar weken geleden, maar het blijft een bijzondere belevenis om in dergelijke uitdagende natuurgebieden te lopen.
Aanvulling redactie:
Henk loopt zijn 12 marathons voor de Stichting Bali-Runners die het mogelijk maakt dat kinderen op Bali met een aangeboren voetafwijking worden geopereerd, zodat ze kunnen lopen en een toekomst hebben. Het banknummer van de Stichting Bali-Runners is NL34RABO 03 16 59 03 71.
Lees meer op https://www.balirunners.nl/
Foto: Henny Valks, Kees Smetsers, Rinus van Dijck en Henk van Gerven.
CR's voor René van de Ven en Martien van de Ven
Hamerslingeren noemen ze in België wat wij kogelslingeren noemen. René van de Ven was erbij in Mol en vestigde een CR M35 met een afstand van 28,60 m. Martien van de Ven liep een clubrecord M70 op de 2000 meter.
Foto uit archief
Drie clubrecords in Lommel
Het ging weer "als een speer" in Lommel. René verbeterde 3 clubrecords die al op zijn naam stonden.
René schrijft:
Erg succesvolle wedstrijd, lang geleden dat het zo goed ging: 3 onderdelen, 3 CR's. Bij discus twee worpen van ongeveer even ver, wat zeker niet tegenviel. Bij speer ook nog een worp van 45.84 en 46.30 m, dus 3 keer verder dan het oude CR. Bij kogel een dramatische reeks, waarbij het helemaal niet lukte in het begin, maar uiteindelijk toch nog goed kwam: X-X-10.13-10.28-10.82-11.17 m.
Als mijn enkel een beetje wil herstellen ga ik woensdag naar Herentals (kogel-speer-discus) en a.s. zaterdag naar Mol (kogelslingeren).
Foto uit archief
Dwars door Kasterlee!
Vandaag waren we met 17 clubleden in de klassieker Dwars door Kasterlee. Dit jaar al voor de 13e keer. Lees hier de verslagen van Kees Smetsers en Ad van Zelst.
Ad van Zelst schrijft:
Kasterlee 2018 was mijn laatste wedstrijd. Daarna raakte ik geblesseerd en nam het herstel en de conditie-opbouw bijna een jaar in beslag. In Kasterlee wilde ik het wel weer eens proberen. De trainingen gingen goed, maar ik had geen idee hoe ik ervoor stond met mijn wedstrijdconditie. Toen we met 12 lopers van Atletiek Oirschot aan de start van de 10 km stonden, dacht ik: "Die staan me straks bij de finish allemaal toe te juichen".
Maar niks hoor, niemand! Alleen Jan Swaans met een camera. En André, die al 10 minuten eerder gefinisht was. De rest moest nog binnenkomen...
Na de douche ben ik nog even Kees Smetsers tegemoet gelopen, die de 10 mijl liep. Hij wist met een uiterste krachtsinspanning iedereen voor zich te houden en de rode lantaarn zeker te stellen.
Kees Smetsers schrijft:
Als de temperatuur in heel Europa stijgt naar zomerse waarden en iedereen op vakantie gaat, dan gaan de atleten van Atletiek Oirschot nog een wedstrijdje lopen, voordat ze aan het zalig niets doen beginnen. Ze gaan dan naar “Dwars door Kasterlee” en dat is echt een traditie geworden. Het is niet zomaar een wedstrijdje, want het losse zand op de bospaden en de steile heuveltjes hebben menige hardloper in het verleden een zware middag bezorgd. Misschien hadden de meeste van 17 deelnemers van Atletiek Oirschot daarom gekozen voor de 10 kilometer. Alleen de echt sterken (4) hadden gekozen voor de Ten Miles. Rond 14.00 uur was de start en toen was de temperatuur al tot 25 graden gestegen. Daar zouden later nog een paar graden bij komen en dat maakte deze wedstrijd toch wel heel zwaar. Het werd echt afzien op het tweede gedeelte van het parcours waar de hoge zandheuvels als echte bergen in het bos opdoemden. Door de droogte was er extra veel los zand en werd het ploeteren voor iedere deelnemer. Maar de blauwe brigade van Atletiek Oirschot kwam er goed door heen, met André van Gerven als snelste finisher. André liep ongeveer 12,5 gemiddeld en dat is echt snel. Voor Ad van Zelst was het de eerste wedstrijd na een slepende blessure en hij zal zeker heel blij zijn geweest met zijn tijd. Dat geldt ook voor Ton Smetsers en Conny van de Wal, die de wedstrijd binnen het uur uitliepen. Dat is gezien het zware parcours een mooie prestatie.
Bij de Ten Miles schitterde Johan Koppen, die met een gemiddelde van bijna 13 kilometer per uur over het parcours vloog. Zijn vader Cees Koppen deed het op gepaste afstand ook heel goed en hij zal blij zijn geweest dat hij deze keer niet de smaak van het hete zand hoefde te proeven. Vorig jaar was hij flink gevallen en dat zal zeker nog een keer voorbij zijn gekomen op deze dag. Nellie van Beers deed wat ze altijd doet, een mooie wedstrijd lopen in een relatief snelle tijd. Kees Smetsers deed ook wat hij meestal doet, namelijk laatste worden. Toen Kees eindelijk ging finishen hadden de meeste deelnemers van Atletiek Oirschot al een of meerdere kelken met heerlijk frisse, koele Westmalle door hun keel laten gaan.
Het is in Kasterlee na de wedstrijd altijd heel gezellig. Het is daarom helemaal niet vreemd dat de 17 deelnemers van Atletiek Oirschot als laatste nog te zaten genieten van de Belgische biertjes terwijl om hun heen de tafels werden opgeruimd. Het was weer een geslaagde wedstrijd geweest en daarom zal deze traditie zeker worden voortgezet.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om het bestuur en alle leden van Atletiek Oirschot een fijne vakantie te wensen.
Bekijk de foto's van Jan Swaans in het FOTOBOEK
Atletiek Oirschot helpt Indonesisch kind
Vandaag kregen Henk van Gerven en Kees Smetsers - bestuursleden van de Stichting Bali-Runners - een cheque overhandigd van € 514,87 euro van bestuurslid Leny de Croon en trainer Jan Swaans. Met dit geld kan een Indonesisch kind dat door een aangeboren beperking niet kan lopen worden geopereerd, zodat het een betere toekomst krijgt.
Henk van Gerven loopt 5e van 12 marathons
Henk van Gerven gaat dit jaar twaalf marathons lopen met het doel om minimaal één Indonesisch kind, dat een beperking heeft en niet kan lopen, een betere toekomst te geven.
Vanmorgen begon hij om 9.00 uur aan de 42 kilometer van de Leenderbos Trail. Het zou zijn vijfde hele marathon worden uit een serie van twaalf. Voor Henk en de andere deelnemers werd het een onvergetelijke belevenis.
Ze liepen dwars door dennenbossen zonder een pad, door velden met varens die tot schouderhoogte kwamen en over uitgestrekte heidevelden. Het parcours was goed uitgepijld, maar toch was Henk blij dat hij op een gegeven moment gezelschap kreeg van een loper die op zijn horloge navigatie had. In dit uitgestrekte natuurgebied liep iedereen de kans om de weg kwijt te raken en te verdwalen. Maar dat gebeurde gelukkig niet.
Bij de laatste drankpost bleek dat de totale afstand geen 42 kilometer was, maar ruim 45 kilometer en dat maakte de laatste kilometers extra zwaar. Maar Henk is een doorzetter en na 5 uur en 13 minuten bereikte hij de finish. Het was hem weer gelukt en dat is toch wel heel bijzonder na de ook zo zware marathon van La Roche, die Henk ruim een maand geleden heeft gelopen.
In augustus wacht de volgende uitdaging voor Henk, de marathon van Monschau. Henk zit vol vertrouwen want hij weet waar hij het voor doet, namelijk voor de kinderen in Indonesië, die zijn hulp nodig hebben. Daarom is hij ook heel blij met de donatie van 514,87 euro van Atletiek Oirschot voor het project van de Bali Runners. Voor Henk is het een morele steun, die hem helpt om het project van twaalf marathons tot een goed einde te brengen.
Verslag Kees Smetsers
Oirschotse winnaars bij de triathlon
Vandaag was de 4e Triathlon Het Groene Woud en het was weer een prachtige dag. Het begon warm, maar dat was voor de zwemmers niet erg. In de loop van de middag begon het licht te regenen en koelde het sterk af. En dat was goed voor de lopers.
Winnaar overall bij de kwart-triathlon werd (voor de vierde achtereenvolgende keer) René Vosters uit Reusel in 1:56:23 uur. Bij de vrouwen won Hanneke van Breugel uit Best in 2:16:28 uur.
Dan de prestaties van onze leden.
- Bij de vrouwen stond onze clubgenoot Wilma van Kollenburg trots op het podium met een mooie 2e plaats bij de kwart!
- Ook de winnaars bij de vrouwen op de kwart triathlon voor teams was een Atletiek Oirschot feestje: Susanne Aarts, Eveline Timmermans en Marjo Priem werden 1e!
- Arianne Timmermans zat als loper in het vrouwenteam dat 3e werd.
- En dan Edwin van de Ven: in een prachtige tijd van 2:16:18 werd hij 9e bij de mannen en eerste Oirschottenaar bij de kwart triathlon!
Bij de 27 leden van onze club die meededen waren nog meer mooie prestaties te noteren, waarbij vooral Irene van Gestel opviel: zij voltooide zowel de achtste triathlon als het zwemonderdeel bij een van de teams.
Voor de complete uitslag, klik hier
Foto (Ad van Zelst): Wethouder van Sport Esther Langens reikt de bloemen uit aan het winnende vrouwenteam bij de estafette: Susanne Aarts, Eveline Timmermans en Marjo Priem.
In de loop van zondag en maandag komen op deze website nog de uitslagen van onze leden en de volgende fotoseries:
4e Triathlon Het Groene Woud sfeer (Ad van Zelst
4e Triathlon Het groene Woud deelnemers (Ad van Zelst)
4e Triathlon Het Groene Woud, deelnemers (Astrid van Heerebeek)
Hier het verslag van Kees Smetsers in het Weekjournaal:
Vierde editie triathlon Het Groene Woud in Oirschot: een onvergetelijke belevenis.
De vierde editie van de triathlon Het Groene Woud in Oirschot werd ook dit jaar weer georganiseerd door Atletiek Oirschot, EOZC en De Pedaleur. Deze organisatoren hebben in de afgelopen jaren een prachtig evenement neergezet, dat een prominente plaats heeft gekregen op de triathlon kalender. De inschrijving was daardoor deze keer in een heel korte tijd vol.
Voor deze vierde editie waren de startlocatie en de finishlocatie samen gebracht bij de Groenewoudsebrug en dat bleek iets heel positiefs te hebben toegevoegd aan deze wedstrijd. Doordat het loopgedeelte ook langs de start- en finishlocatie was uitgezet, konden de toeschouwers hun favorieten heel vaak voorbij zien komen en dat maakte de wedstrijd nog aantrekkelijker.
Toen om 16.15 uur het eerste startschot werd gegeven was het prachtig weer. Mede daardoor werd het een mooie wedstrijd met René Vosters (bij de mannen) en Hanneke van Breugel (bij de vrouwen) als winnaar van de kwart triathlon. Van de Oirschotse deelnemers bereikten Wilma van Kollenburg (2e), Antoinet Hems (6e) en Edwin van de Ven (9e) mooie ereplaatsen.
De grote verrassing was toch wel de prestatie van de vrouwen van Atletiek Oirschot, die de eerste plaats bij de estafette haalden. Susanne Aarts (zwemmen), Eveline Timmermans (fietsen) en Marjo Priem (lopen) leverden met hun tijd van 2.27.30 een prachtige prestatie, waar zij en hun vereniging Atletiek Oirschot trots op mogen zijn. Het was een heel mooie afsluiting van deze wedstrijd, die voor de meeste deelnemers een onvergetelijke belevenis zal zijn geweest. Jammer dat de “afterparty” geplaagd werd door de regen. Maar dat is iets wat de organisatie niet heeft kunnen regelen. Zij verdienen echter wel een heel groot compliment, net als de vele vrijwilligers, die er voor gezorgd hebben dat de deelnemers en toeschouwers met een goed gevoel naar huis zijn gegaan.
Kees Smetsers
Nederlands Record Martien van de Ven
Bij de baanwedstrijden om het Provinciaal Limburgs Kampioenschap in Sint Truiden (B) deed Martien van de Ven mee aan de uurloop. Naast een clubrecord gold zijn afstand ook als Nederlands record voor mannen 70.
Martien schrijft:
De prestatie viel een beetje tegen, 12.911 meter terwijl ik 13.00 of meer had gepland. De omstandigheden waren niet optimaal en ik had te weinig wedstrijden in de benen. Maar na een blessure die anderhalf jaar geduurd heeft is dit hopelijk het begin van een mooie nazomer en crossseizoen.
Foto uit archief
Kees Smetsers schreef een verslag voor het Weekjournaal:
Martien van de Ven loopt Nederlands record
Martien van de Ven uit Oirschot heeft veel over voor zijn grote passie hardlopen. Ondanks zijn 70 jaar gaat hij elke week een aantal keren hardlopen over de heuvels en door het losse zand van de Oirschotse Heide. Deze zware training heeft hem als lid van Atletiek Oirschot ontelbare clubrecords opgeleverd en hij is er zelfs Nederlands kampioen door geworden. Deze resultaten komen niet vanzelf, hij moet er veel voor doen en zichzelf veel ontzeggen. Maar hij doet het graag, want hardlopen is zijn lust en zijn leven. Daarbij heeft hij grote voorbeelden uit het verleden, zoals Piet van de Sande en Fons Veldhuizen, beide Nederlandse toppers uit Oirschot, waarmee Martien nog getraind heeft.
Martien is een aantal malen flink geblesseerd geweest, maar hij is elke keer weer op een hoog niveau teru gekomen. Dat getuigt van een onbreekbare wil en doorzettingsvermogen. Ook het afgelopen jaar is Martien weer geplaagd door een heftige blessure, maar hij is gedoseerd blijven trainen en nu was hij weer zo ver dat het tijd was om een bijzondere uitdaging aan te gaan. Vrijdag 5 juli was Martien in Sint Truiden in België om daar te proberen een Nederlands uurrecord te vestigen. Hoewel de wedstrijd pas om kwart over 10 in de avond van start ging was het benauwd warm. Geen ideale omstandigheden om een topprestatie te leveren. Martien ging er echter tussen de meest Belgische atleten vol voor. Tijdens de wedstrijd voelde hij het gebrek aan wedstrijdritme, maar bij de finish bleek toch dat hij geslaagd was in zijn missie. In één uur had Martien 12.911 meter afgelegd en dat betekende een Nederlands record in zijn categorie M70. Tot Martiens verrassing bleek ook dat hij de wedstrijd bij de M70 had gewonnen én kampioen was geworden van Belgisch Limburg.
Al die weken van hard trainen hadden dus resultaat opgeleverd. Bijna niets is onmogelijk als je het echt wilt en ervoor gaat, dat had Martien weer eens bewezen. Atletiek Oirschot mag trots zijn op deze topper. Jammer dat het gebrek aan een goede atletiekaccommodatie de trainingsmogelijkheden in de weg staat. Een echte kunststof atletiekbaan is de grote wens van Martien en veel leden van de bloeiende vereniging.
Loeihete Run-Archery
Het was zo warm vandaag - de thermometer gaf 33 graden aan - dat het programma van de Run-Archery werd ingekort tot een sprintwedstrijd. Ook werd vanwege de aanwezigheid van de eikenprocessierups niet door het bos gelopen.
Door de hitte kwamen er helaas ook veel minder deelnemers dan vorig jaar: 24 tegen 45. Toch werden het mooie en spannende wedstrijden. Van onze 2 deelnemers uit Atletiek Oirschot werd Wally van Mierlo 3e bij de Mannen Masters en Ton Smetsers 6e bij de Mannen Senioren. Overall winnaar was de Rus Maxim Menshikow.
Foto: Wally van Mierlo in zijn sprintronde. Meer foto's in het FOTOBOEK.
Hier het verslag van Ton Smetsers:
Hier hadden jullie heldendaden kunnen staan! Misschien dat er na het lezen van dit verslag meer lopers van Atletiek Oirschot willen deelnemen aan Run-Archery-wedstrijden. Misschien ook wel niet.
De bedoeling was om via een clinic lopers van Atletiek Oirschot kennis te laten maken met Run-Archery. Dit houdt in dat ervaren trainers de lopers leren schieten met de boog en looptraining geven zodat ze een wedstrijd tot een goed einde kunnen brengen.
Omdat dit jaar geen atleten zich opgegeven hebben voor de wedstrijd in Oirschot van 29 juni, zijn we met onze eigen vaste kern van Run-Archery-Oirschot naar Oirschot gegaan om deel te nemen aan deze wedstrijd.
Na het opbouwen van de baan, ging om 10 uur de wedstrijd van start.
Aanvankelijk stond een lange-afstandswedstrijd op het programma, maar vanwege het warme weer en de mogelijke aanwezigheid van processierupsen werd besloten de wedstrijd in te korten en er een sprint van te maken.
Eerst stond een kwalificatieronde op het programma, waarbij de deelnemers in een bepaalde categorie met tussenpozen van dertig seconden tussen elke deelnemer van start gaan om zo snel mogelijk hun ronden af te leggen, waarbij ze 3 ronden van 400 m en 2 keer 4 doelen omschieten (een knielende en een staande beurt) met eventuele strafronden.
Er werd fel gestreden om een zo goed mogelijke uitgangspositie te krijgen in de verschillende finalerondes. Er waren drie finales, de A-finale voor de snelste schutters, de B-finale voor de groep die net buiten de tijd binnen waren en de C-finale voor de langzaamste schutters. Vooral de nieuwe schutters van Run-Archery-Oirschot lieten zien over veel talent te beschikken en troffen geregeld doel.
De A-finale werd gewonnen door Maxim Menschikov van Team Russia, maar ook Gabi Jansen en Jonne Besselink van Run-Archery-Oirschot presteerden hier prima. In de B-finale stonden o.a. Tonny van Kuringen, John van Kuringen en Wally van Mierlo, die er onderling een spannende strijd van maakten en lieten zien al heel wat ervaring met Run-Archery te hebben. In de C-finale streden voor Oirschot Guido Pasquin, Anita Docters van Leeuwen en ikzelf. De anderen behaalden goede resultaten en ondanks enorme inzet, moest ik mezelf troosten met de olympische gedachte (meedoen is belangrijker dan winnen).
Als laatste onderdeel werd nog een estafette gehouden, waarbij de schutters groepjes van drie deelnemers vormen, die in estafette-vorm van de andere teams proberen te winnen. Na de prijsuitreiking werd nog wat nagepraat onder het genot van een al dan niet alcoholisch drankje. Iedereen had zich prima vermaakt en was vol lof over de organisatie van dit evenement. Rijkhalzend kijk ik uit naar de volgende wedstrijd in Oirschot, met hopelijk meer deelname van Atletiek Oirschot.
Ton Smetsers.
En hier het verslag van Anita Docters van Leeuwen:
Run-Archery? Voor velen een onbekende sport. Te vergelijken met biatlon, maar dan de zomerse variant. Hardlopen wordt afgewisseld met handboogschieten. Heb je het klapdoel gemist? Balen, want dat betekend extra meters lopen én dus ineens een hele ander verloop van de wedstrijd.
Zaterdag 29 juni werd door Run-Archery Oirschot voor de tweede keer een wedstrijd voor de Dutch Run-Archery CUP georganiseerd, onder leiding van Tonny van Kuringen (handboogvereniging Aurora) en Wally van Mierlo (Atletiek Oirschot). Deelnemers kwamen van verschillende verenigingen uit het land, maar ook uit Duitsland en zelfs Rusland. Totaal waren er 24 deelnemers, zowel met meer dan 30 jaar als met minder dan 3 weken ervaring. Een erg gemêleerd gezelschap. De sfeer was heel gemoedelijk en enthousiast, dat het zo warm was werd bijna vergeten.
Het programma begon extra vroeg, was compacter en aangepast naar een sprintwedstrijd: 3×400 meter hardlopen, tussendoor 2 schietbeurten op 4 doelen met 6 pijlen. Voor elk doel dat je niet hebt geraakt moet je een strafronde van 60 meter rennen. Klein stukje zou je denken… toch maakt het een wereld van verschil. De gemiddelde tijd in de finale was namelijk 7 minuten en 41 seconden. Heb je meer dan 8 pijlen nodig óf moet je de extra meters lopen, dan vliegt je tijd omhoog.
De dag begon met de kwalificatie, de deelnemers starten 30 seconden na elkaar. Op basis van de tijd die je neerzet wordt je ingedeeld in finale A, B of C. In de finale start je allemaal tegelijk en wordt het echt spannend. Kun je je koppositie vasthouden? Mis je ineens 3 pijlen en sta je na je strafronde op de laatste positie? Vind je de rust om de 2e keer schieten wel alles te raken?
Na afloop van de finale werd een mooie estafetteronde gehouden, elk team bestaat uit 3 deelnemers, eerst hardlopen, dan schieten en snel (via de strafrondes?) naar de finish.
De organisatie, met de vele vrijwilligers, hebben een fantastische dag georganiseerd. Helaas moest door de extreme hitte en de aanwezigheid van eikenprocessierupsen het format worden aangepast en het bos gemeden. De aanwezigheid van schaduw (tenten), een watersproeier en voldoende water en ijsjes compenseerden dit ruimschoots.
De Dutch Run-Archery CUP competitie bestaat uit in totaal 5 wedstrijden. In 2019 zijn er nog twee te gaan, Zoetermeer en Wageningen. Enthousiast geworden door dit verhaal? Kijk op www.handboogsport.nl en voel je vrij om een keer mee te trainen. Zelfs met maar enkele keren ‘onder de boog’ staan kun je namelijk een verrassende score neerzetten.
Uitslagen
Maxim Menshikow van team Russia was niet voor niets van Moskou naar Oirschot gekomen, hij ging naar huis met de 1e prijs Heren Senioren (5:45 min). 2e plaats voor Joost Immink, van Sint Switbertus (Lichtenvoorde) en Theun van de Wiel op de 3e plaats. Net als Sandra Szulc van team Germany verliet Oirschot met een verdiende 1e prijs Dames Senioren (6:28 min), gevolgd door Milou van Mierlo en Gabi Jansen, beide van de Run-Archery groep Oirschot. Mathijs Barkel van Avalon Sports (Apeldoorn) werd winnaar bij de Heren Junioren (6:04 min) en Lea Seyfried (Team Germany) 1e Jeugd Dames (9:41 min). Henri Polman werd eerste in de Heren Masters (8:07 in) en Tonny van Kuringen bij de Dames Masters (9:01 min). De estafette werd gewonnen door een ijzersterk en snel team van 3 jonge dames van Run-Archery groep Oirschot: Gabi Jansen, Milou van Mierlo én Jonne Besselink.
Anita Docters van Leeuwen
Twee clubrecords in België
Bij baanwedstrijden in Tessenderlo, België vestigde René van de Ven een clubrecord bij polsstokhoogspringen M35. Martien van de Ven verbeterde het clubrecord van Kees Smetsers op de 1000 meter M70 met 53 sec.
Matthijs van den Heuvel wist 3 persoonlijke records te verbeteren en 1 te evenaren.
Foto (Hennie van Rijt): René met de discus (archieffoto)
De finish van de hardloopcursus 2019
Vandaag werd de hardloopcursus 2019 afgesloten met een bosloop. Op een afgetekend parcours konden de cursisten laten zien wat ze in 10 weken hebben geleerd. Minimaal was toch wel twee rondjes en dat haalden ze allemaal! Enkelen maakten er zelfs bijna vijf! Tot slot konden 23 nieuwe hardlopers hun certificaat van cursusleider Toon de Croon in ontvangst nemen. Daarnaast waren er nog een stuk of 5 leden die na langere afwezigheid de cursus hebben gevolgd.
Foto: Toon voert de groep aan het Kemmerbos in.
Spannende en natte clubestafette
De clubestafette had dit jaar wat minder deelnemers dan we gewend zijn. Het waren toch spannende 45 minuutjes voor de 4 teams van 5 lopers, vooral tussen de teams 2 en 3. En de stortbui halverwege was ook wel mooi.
Foto: winnaar werd het team Sandra Verhagen, Henry van de Ven, Danny van Overdijk, Sander van Esch, en Karin Verhagen. Ze legden 11300 meter af.
Meer foto's in het FOTOBOEK
2 CR's en 40 PR's bij baanwedstrijden
Wat een drukte op ons atletiekveld! Maar liefst 47 deelnemers deden mee met onze tweede serie baanwedstrijden van het seizoen. Doordat we nu twee hoogspringmatten hebben en met extra hulp van ouders verliep het allemaal vlotjes. Er werden 2 clubrecords M35 gevestigd door René van de Ven: 100 m sprint (stond nog open) en verspringen, (een verbetering van het record uit 1988 van Martien van de Ven met 21 cm). Verder werden er 40 (veertig!) persoonlijke records verbeterd.
René schrijft:
Net als bij de eerste baanwedstrijd van dit jaar vielen de persoonlijke records (PR’s) met bosjes. Het feit dat we balwerpen voor pupillen A weer eens op het wedstrijdprogramma hadden geplaatst (wordt bijna nooit gedaan voor A-pupillen) en dat we bij het hoogspringen gunstige, van de standaard afwijkende hoogtes hadden gekozen droeg daar natuurlijk aan bij, maar PR = PR! Zoals altijd wil ik benadrukken dat de wedstrijd alleen maar doorgang kan vinden met hulp van voldoende juryleden en helpende handen van ouders: iedereen ontzettend bedankt!!
Nu we in drie groepen tegelijk deelnemen aan de wedstrijd en ik zelf ook meedoe is het voor mij niet mogelijk een goed verslag te maken van de geleverde prestaties in alle groepen. Misschien zien we nog een verhaaltje komen van een van onze jeugdleden hierover? In de groep junioren en ouder zagen we in elk geval een hele mooie strijd bij het speerwerpen tussen Niek en Franky, die elkaar motiveerden steeds beter te gaan werpen en uiteindelijk was met het blote oog niet te zien wie er met de winst vandoor was gegaan. Na het meten bleek Niek met slechts 13 cm verschil te hebben gewonnen! Ook hadden we veel geluk met het weer in deze ontzettend wisselvallige week met veel harde regenbuien. Hopelijk komt de zomer na deze week echt door.
Op naar de derde en laatste avondbaanwedstrijd van het seizoen op dinsdag 3 september 2019 en natuurlijk de clubkampioenschappen meerkamp op zondag 15 september 2019! Noteer deze datum alvast vetgedrukt in jullie agendas!
René van de Ven
Foto (Ad van Zelst): de masters aan de start van de 100 meter: Kees Smetsers (M70), René van de Ven (M35) en Léon Brands (M45).
Bekijk alle foto's in het FOTOBOEK
Spetterende Jansdag
Vandaag hadden we weer de jaarlijkse Jansdag voor de groepen 8 van de Oirschotse basisscholen. De kinderen konden zich uitleven met sprinten, hoog- en verspringen, kogelstoten, speerwerpen en de 600 meter. Als afsluiting waren dan nog de finales sprint en de Zweedse estafette.
De uitslag en de foto's van deze mooie dag komen dit weekend op deze website.
Bedankje Jansdag 2019
Bij deze willen wij alle mensen van de atletiekvereniging, alle ouders, alle leerkrachten en alle andere mensen bedanken die het mogelijk hebben gemaakt om van de jansdag 2019 weer een onvergetelijk dag te maken. De 188 kinderen van de scholen uit Oirschot, Spoordonk, Oost, West en Middelbeers hebben weer een ontzettend sportieve en leuke dag gehad, maar dit alles was niet mogelijk geweest zonder de vele vrijwilligers. Nogmaals een groot woord van dank hiervoor.
Ook willen wij de Rabobank nog heel hartelijk bedanken voor de lekkere en gezonde beker met fruit, dat werd door alle kinderen en begeleiders zeer gewaardeerd.
Hopelijk kunnen wij volgend jaar weer een beroep doen op de vele vrijwilligers zodat we in 2020 weer zo’n mooie en sportieve dag kunnen organiseren voor alle kinderen uit groep 8.
Namens de organisatie
Ingrid, Sandra en Peggy
Athletic Champs in Best
Het was wel héél warm in Best. En dat drukte de prestaties bij deze vierde serie Athletic Champs wedstrijden voor pupillen. Maar toch wisten onze jongens en meisjes nog 20 PR's te verbeteren of te evenaren.
Foto: Jylte verbeterde haar PR verspringen met maar liefst 35 cm en bracht het op 3,10 m.
Nieuw accommodatieplan is uit
Van het accommodatieplan dat we in mei 2018 presenteerden is nu versie 2 verschenen. Binnnenkort wordt het aan de Oirschotse politiek overhandigd. Het is te vinden bij ALGEMENE INFO > Bestuur en Commissies > Accommodatiecommissie > info of klik hier
La Roche was heel zwaar, maar toch...
La Roche was héél zwaar, maar toch een van de mooiste marathons
Vrijdag vertrokken Henk van Gerven, Antoinet Hems, Elia Deenen en Kees Smetsers naar La Roche in de Ardennen (België) om daar de kleuren van Atletiek Oirschot en de Bali Runners te gaan verdedigen. Hun logeeradres was in Rendeux en daar konden ze zich in alle rust voorbereiden op deze zware natuurtrail. Hoe zwaar het zou worden, dat zouden ze de volgende dag meemaken…
Henk ging zaterdagmorgen om 8.30 uur van start voor zijn vierde hele marathon in de serie van twaalf hele marathons, die hij dit jaar gaat lopen. Elia, Antoinet en Kees vertrokken om 10.00 uur voor hun halve marathon en toen was de temperatuur al op weg naar de 27 graden, die deze dag extra zwaar zouden maken.
Nadat ze in het toeristische dorp La Roche waren uitgezwaaid door een groot aantal leden van “Keskenoate”, die daar toevallig ook waren, begonnen ze aan een steile klim, die maar bleef duren. Het eerste uur was het bijna constant klimmen en niemand kon blijven hardlopen, iedereen wandelde naar boven.
En zo zou het constant blijven, de ene steile helling volgde de andere op. En als het dan even vlak werd moesten weer snelstromende beekjes en rotspartijen bedwongen worden. Henk moest zelfs de rivier de Ourthe oversteken, tot zijn knieën in het water. Sommige stukken waren zo steil en vol met rotsblokken dat er op handen en voeten geklommen moest worden. Maar de natuur was adembenemend mooi en de verzorging bij de waterposten was fantastisch. Deze trail was héél zwaar, maar het was wel een van de mooiste (halve) marathons die Henk, Elia, Antoinet en Kees ooit gelopen hebben, misschien wel dé mooiste.
Elia, Antoinet en Kees waren bij elkaar gebleven en finishten in een tijd rond de drie uur. Voor Henk duurde de hele marathon van La Roche meer dan zes uur, en volgens zijn eigen zeggen was hij onderweg drie keer bijna begraven. Het was heel zwaar geweest, maar wat hadden ze alle vier genoten. Deze trail zullen ze nooit vergeten. De organisatie verdient in alle opzichten een groot compliment. Wel jammer dat er bij de finish geen medaille was. Voor een hardloper is het toch een mooie einde van zijn wedstrijd als hij een medaille krijgt omgehangen. Maar verder is er alle reden om nog een keer terug te gaan naar dit super mooie plekje in de Ardennen.
Kees Smetsers
Foto: Henk (89) bij de start van de hele marathon.
Nieuw: Ride & Run
Roland van Loon heeft aan iets nieuws meegedaan: Ride & Run, georganiseerd door Recreanten Vereniging Manege Soethout. Het is een wedstrijd waarbij een team van hardloper en paardrijder samen een ronde over de Oirschotse heide rennen/draven/galopperen, keuze tussen 5 km of 10 km.
Roland liep samen met paardrijdster Eliette van Griensven en paard Mona de snelste tijd op de 5 km. Mona draafde behoorlijk hard door dus Roland moest vol aan de bak. Het paard zal ook wel moe zijn geweest.
Manage Soethout gaat dit jaarlijks organiseren.
Dit hebben de Bali-Runners bereikt
Atletiek Oirschot trekt al enkele jaren op met de Stichting Bali-Runners. De meeste Bali-Runners zijn lid van Atletiek Oirschot en samen hebben we de Groene Woud Lentetrail in 2018 en 2019 georganiseerd. De opbrengst van deze acties gaat naar Indonesië, waar kinderen die door een afwijking bij de geboorte niet kunnen lopen een hersteloperatie krijgen. Wat is mooier voor een atletiekclub om dat mogelijk te maken?
De Bali-Runners hebben een fotoboek gemaakt met daarin de verhalen van 20 Indonesische kinderen die door hun steun zijn geholpen. Indrukwekkend!
Klik voor het fotoboek hier
Foto: Atletiek Oirschot en de Bali-Runners bij de Eindhoven Urban Trail 2018.
En dat is DRIE!
Vandaag liep Henk van Gerven na Maastricht en Düsseldorf in Leiden zijn derde marathon van het jaar. Zijn streven is om er dit jaar 12 te lopen, alles om gehandicapte kinderen in Bali te kunnen laten opereren zodat ze kunnen lopen. Lees het NIEUWS-bericht van 23 maart j.l.
Ter ondersteuning liepen in de Leiden Marathon nog drie Bali-Runners de halve: Elle van Spreuwel, Linda Timmermans en Antoinet Hems.
Drie CR's voor René van de Ven
Bij onze Open Baanwedstrijden gisteren stelde René van de Ven bij discuswerpen een clubrecord M35 met 29,37 meter. Vandaag verbeterde hij dit weer in Best: 29,49 m.
Ook op het onderdeel kogelstoten verbeterde René in Best zijn clubrecord, het staat nu op 11,05 m.
Foto (Ad van Zelst): de recordworp discus in Oirschot
Léon Brands werpt CR discus
Bij de eerste serie Open Baanwedstrijden van het seizoen verbeterde Léon Brands het clubrecord discuswerpen M45 uit 2017 van Henry van der Schoot en bracht het naar 16,57 m. René van de Ven stelde het nog openstaande clubrecord discuswerpen M35 op 29,37 m.
Foto (Ad van Zelst): Léon in zijn eerste discuswedstrijd: meteen raak!
Bekijk de foto's van de baanwedstrijden in het FOTOBOEK
Verslag van René van de Ven:
Laat ik maar met de deur in huis vallen: de eerste baanwedstrijd van het jaar was een groot succes en behalve aan de goede opkomst en prestaties van alle atleten was dat vooral te danken aan de hulp van vele (assistent-)juryleden! Alle juryleden ontzettend bedankt! Het liep zelfs zo vlot, dat we “te vroeg” klaar waren. Uniek, dit is nog nooit gebeurd.
Door de groei bij de jeugd waren we genoodzaakt voor het eerst drie groepen tegelijk te laten sporten. Niet niks, maar zoals gezegd liep het als een trein, dankzij de vele helpende handen. Zelf had ik mijn handen nog altijd vol, want zelf deelnemen aan de wedstrijd, onze Roel helpen en ook nog gelijktijdig alle juryleden instrueren, dat valt niet mee.
Zoals gezegd echter zeker niet voor niets, want met meer dan 30 PR-verbeteringen (hier zitten dus de PR’s die iedereen haalde op voor hem/haar nieuwe onderdelen nog niet eens bij!) en twee clubrecords was het een zeer geslaagde eerste baanwedstrijd van 2019. Ook dankzij het heerlijke weer, wat een geluk, na al die matige weken kort hiervoor.
Her en der wellicht een kleine persoonlijke teleurstelling, maar vooral veel goede prestaties verspreid over alle categorieën. Op naar de tweede wedstrijd van het seizoen op dinsdag 11 juni 2019!
René van de Ven
Runners World: stem de loper van het jaar
In de verkiezing hardloper van het jaar, georganiseerd door hardloopmagazine Runners World, is onze clubgenoot en Bali-Runner Henk van Gerven doorgedrongen tot de laatste 5 genomineerden. Nu kan iedereen stemmen voor de eindronde. Natuurlijk stemmen we allemaal op Henk, die zich al vele jaren inzet voor gehandicapte kinderen in Bali. Je kunt stemmen tot woensdag 22 mei 12.00 uur. Doe het meteen, klik hier
René van de Ven verbetert CR kogelstoten M35
Omdat hij er toch was om Carlo Schoonen te coachen, nam René in Helmond de kogel ter hand en verbeterde het CR van Danny van Overdijk (5,77 m) naar 10,94 m.
Carlo leverde met 54,70 meter een mooie prestatie op speerwerpen, maar omdat hij zijn licentie heeft bij HAC Helmond telt dat bij ons niet voor een clubrecord.
Foto (Ad van Zelst) uit archief: René met de kogel
Henk van Gerven loopt marathon en is auto kwijt
Als Bali Runner heeft Henk zich het lot aangetrokken van kinderen in Indonesië, die een beperking hebben en nooit goed hebben kunnen lopen. Hij wil die kinderen graag helpen en gaat daarom in zijn 63e levensjaar elke maand een hele marathon lopen, waarbij hij zich laat sponsoren. Op 10 februari liep hij de wintermarathon van Zaltbommel en op 17 maart de natuurmarathon van Maastricht. Daar liep hij eerst een halve marathon met zijn dochter en plakte er toen nog een halve achteraan.
Vandaag was de marathon van Düsseldorf voor Henk de derde marathon van dit jaar. Omdat de Bali-Runners uitgenodigd waren op het 40-jarig huwelijksfeest van Johan Pijnenburg, moest Henk alleen naar Duitsland. Daar parkeerde Henk zijn auto ergens in de straten langs de Rijn en ging met de fiets verder naar de start. Ondanks dat hij in de afgelopen maanden al twee marathons had gelopen, verliep de wedstrijd voor Henk weer heel goed. In een strak tempo rende hij door Düsseldorf. Tot het 35 kilometerpunt liep hij op een schema van 3:40 uur. Elke kilometer ging in 5:15 en Henk voelde geen vermoeidheid. Pas in de laatste 7 kilometers moest hij wat inleveren op zijn schema en gingen de kilometers in 6:00. De finish bereikte hij in een heel mooie tijd van 3:47:18.
Nog nagenietend van zijn marathon ging Henk al fietsend zijn auto zoeken. Omdat de marathon nog aan de gang was, waren veel wegen afgesloten en raakte hij zijn oriëntatie kwijt. Henk bleef zoeken, maar zijn auto vond hij niet. Na een paar uur rondgefietst te hebben ging Henk toch maar het thuisfront bellen. Drie Bali Runners, die op het feest van Johan Pijnenburg zaten, besloten naar Düsseldorf te vertrekken om Henk te gaan helpen. Die had intussen de hulp van een taxichauffeur ingeroepen en gevraagd of hij met Henk de route wilde rijden, die hij bij aankomst ook had gereden. Dat bleek een goed idee, want toen was de auto snel gevonden. Henk belde snel naar de drie Bali Runners om het goede nieuws te vertellen. Die waren net vertrokken richting Düsseldorf en konden blij en opgelucht weer omkeren naar het feest van Johan.
Henk van Gerven noemt een hele marathon altijd een “belevenis” en dat was het deze keer zeker. Hij zal deze wedstrijd niet snel vergeten en zijn hardloopvrienden van Atletiek Oirschot en de Bali Runners zullen er nog vaak om moeten lachen. Jammer dat Henk na de zoektocht naar zijn auto niet nog even in de Rijn heeft gezwommen, want dan had hij een echte triathlon volbracht…
Kees Smetsers
15 pupillen-PR's in Helmond
De tweede Athletic Champs wedstrijd van het seizoen was op tweede Paasdag bij HAC Helmond. Onze jeugd was present met 9 pupillen. Het mooie weer, heel wat beter dan in Veldhoven, maakte er een mooie dag van. Onze jeugd deed erg zijn best, met als resultaat 14 PR's, waarvan Janne Brands op alle onderdelen scoorde!
O, en Dylan was jarig en daar werd voor gezongen. Ook wel belangrijk.
Foto (Léon Brands): Janne Brands vestigde op alle onderdelen een clubrecord.
Groene Woud Lente Trail was weer een succes
Vandaag werd de tweede editie van de Groene Woud Lente Trail gehouden. De organisatie was weer in handen van Atletiek Oirschot en de stichting Loopgroep Bali Runners, die in vriendschap verbonden zijn. De eerste deelnemers kwamen zich al rond 7.30 uur ’s morgens melden bij de sfeervolle startlocatie van Zorgboerderij Het Scheiend. Daarbij was ook één van de orthopedisch chirurgen, die elk jaar in Indonesië kinderen met een loopbeperking opereert en die helemaal uit Amstelveen was gekomen om te laten zien hoe zij het waardeert dat uit de opbrengst van deze trail deze operaties financieel ondersteund worden.
Nadat Jan van Hout uit Spoordonk met zijn paard en de huifkar van Zorgboerderij Het Scheiend was vertrokken om water etc. naar de posten op het parcours te brengen, gingen de eerste lopers en wandelaars van start. Het was nog snijdend koud, maar de deelnemers kregen het al snel warm toen ze door het unieke natuurgebied Kampina liepen, dat door Natuurmonumenten voor deze trail ter beschikking was gesteld. De leden van de organisatie hadden veel moeite gedaan om de diverse afstanden van pijlen en aanwijsborden te voorzien. Helaas hadden onbekenden een paar pijlen en aanwijsborden weggehaald en dat leverde even verwarring op bij de deelnemers. Bij de soep- en waterpost ging het ook mis toen twee aggregaten niet bleken te functioneren. Nadat deze problemen waren opgelost konden de deelnemers genieten van de vele vennen, de bossen en de uitgestrekte velden van dit natuurgebied. Uit de positieve reacties onderweg bleek dat iedereen onder de indruk was van de omgeving waarin men liep en dat positieve gevoel werd nog groter toen ze finishten in de grote paardenhal bij Zorgboerderij Het Scheiend. Die hal was sfeervol aangekleed en elke keer als er een deelnemer finishte werd deze verwelkomd met de muziek van de “Meidenband” en kregen ze een mooie medaille omgehangen. Daarna werden ze ook nog verwend met een kop heerlijke soep of een dito uitsmijter. Een gratis tombola met mooie prijzen maakte het feest compleet.
Deze dag kan echt een succes genoemd worden, daar was iedereen het over eens. Het grote aantal deelnemers, veel meer dan in de vorige editie, zal zeker een reden zijn om te overwegen volgend jaar weer een Groene Woud Lente Trail te organiseren. De organisatie wil alle deelnemers en vrijwilligers bedanken voor hun bijdrage, die er toe zal leiden dat er straks in Indonesië weer een aantal kinderen, die nooit goed hebben kunnen lopen, geopereerd kunnen worden en een kans op een betere toekomst krijgen. Dankzij alle wandelaars, hardlopers, trailrunners, vrijwilligers en sponsors van de Groene Woud Lente Trail rennen er straks in Indonesië een paar kinderen rond, die dat voorheen nooit hebben gekund.
tekst: Kees Smetsers
Bekijk de fotoreportages van Corry van Gerven, Peter Kramer en Ad van Zelst in het FOTOBOEK!
Athletic Champs in Veldhoven
De eerste serie AC-wedstrijden zitten er weer op. Het was ijzig koud met een gemene wind in Veldhoven. Zouden er daarom maar een paar dapperen meegegaan zijn? Ze verbeterden wel eventjes 8 PR's, waarvan die van Bente wel heel erg opviel: 9 meter verder bij Vortexwerpen!
Foto: Floor Vermeulen bij het onderdeel duurloop 6 minuten. Coach Léon houdt de tijd in de gaten.
Mia Heijms overleden
Vandaag kregen we het onvoorstelbare bericht dat ons lid Mia Heijms op 71-jarige leeftijd plotseling is overleden. Mia kwam in 1990 bij onze vereniging en was een trouw deelneemster aan de recreantentrainingen. Onze gedachten zijn bij haar man Martien, kinderen Yvonne en Pieter, hun partners, de kleinkinderen en overige familie.
De uitvaart is dinsdag 9 april om 10.30 uur in de Sint Petrusbasiliek.
De foto werd in juni 2014 in Valkenswaard gemaakt bij de aankomst van de bedevaart naar Handel, waar Mia aan had deelgenomen.
Groene Woud Lente Trail: nieuwsupdate
De limiet van het aantal inschrijvingen voor hardlopers en trailrunners is bereikt. Dit betekent dat hardlopers en trailrunners niet meer kunnen inschrijven. Wandelaars kunnen op de dag van de trail (14 april) nog wel inschrijven.
Atletiek Oirschot en de stichting Loopgroep Bali Runners zijn heel blij met de grote belangstelling voor hun trail, maar roepen wel iedereen op zoveel mogelijk met de fiets te komen vanwege de beperkte parkeercapaciteit.
Kampina is een uitgestrekt natuurgebied. Tijdens de trail zullen er mensen van EHBO aanwezig zijn om deelnemers te helpen, indien nodig. Maar het kan geruime tijd duren voor hulp aanwezig is. Deelname aan deze trail is voor ieders eigen verantwoordelijkheid.
Tijdens het evenement zal een professionele fotograaf (Peter Kramer) op het parcours aanwezig zijn om actiefoto’s te maken. Deze foto’s kunnen tegen een vergoeding besteld worden via de website www.kramerfotografie.com. Van elke bestelde foto zal 0,50 euro naar het goede doel van de stichting Loopgroep Bali Runners gaan. Door deel te nemen aan deze trail gaan de deelnemers akkoord met het feit, dat er tijdens het evenement van hen actiefoto’s gemaakt kunnen worden en dat deze gepubliceerd kunnen worden op de websites www.kramerfotografie.com, www.atletiekoirschot.nl en www.balirunners.nl.
Cyclopathon voor Gaby Jansen en Dirk van Rijen
Op verzoek van De Pedaleur was de cyclopathon verschoven van januari naar maart. En dat is goed bevallen. Het was lekker loop/fietsweer en bij de prijsuitreiking hadden we de ruimte. Na een heel spannende wedstrijd - het ging er in de laatste ronde nog om wie zou winnen - trok het team Gaby Jansen en Dirk van Rijen aan het langste eind. Ze wonnen met 23 seconden voorsprong op de nummer twee, Edwin van de Ven en Patrick Huybrechts. Derde werd het team Henry van de Ven en Rob van Overbeek.
De organisatie was dit jaar in handen van de WOC, met als aanvoerder Wally van Mierlo. Die zette bij de prijsuitreiking Toon de Croon nog even in het zonnetje, die meer dan 20 jaar de Cyclopathonkar heeft getrokken.
Foto (Ad van Zelst): het erepodium van de Cyclopathon 2019. Meer foto's in het FOTOBOEK
Bali-Runners in de Zandvoort Circuit Run
Twee Bali-Runners trokken naar Zandvoort voor de halve marathon vanaf het autocircuit. Lees het verslag van Kees Smetsers:
Vandaag hebben Antoinet Hems en ik de halve marathon van de Zandvoort Circuit Run gelopen. Het was stralend weer met veel zon en een noordoosten wind, die op het strand in de rug van de lopers stond. Toch werd het de zwaarste wedstrijd voor mij tot nu toe.
Doordat het hoog water was, moesten we op het strand over een lengte van zeven kilometer door het diepe losse zand. Ik ben daar heel diep gegaan, dieper dan ooit. Toen we het strand verlieten om door de duinen terug te rennen was ik helemaal kapot. Mijn loopmaatje Antoinet Hems offerde haar eigen wedstrijd op en bleef bij mij. Ze heeft mij er doorheen gesleept, zonder haar was het misschien niet gelukt om te finishen. Dankzij Antoinet en haar bemoedigende woorden kon ik in de duinen herstellen en op het einde weer versnellen. Het was een nieuwe ervaring voor mij om zo diep te moeten gaan en toen Antoinet en ik hand in hand over de finish gingen was ik emotioneel. De vriendschap tussen de Bali Runners was op dat moment heel voelbaar.
Even later viel ik blij in de armen van mijn partner, die als supporter aanwezig was. Het was weer gelukt...
Cees Koppen gediplomeerd looptrainer
Na een cursus van enkele maanden heeft Cees Koppen in Weert zijn diploma looptrainer 3 (LT3) ontvangen. De laatste test was een "examentraining" waarvoor een aantal atleten van onze club - merendeels groep 4 lopers - zich hadden aangemeld. Cursusbegeleider was Pieter van Esch.
Foto: Cees na het examen tussen zijn loopmaten, die voortaan U tegen hem zeggen.
Naar aanleiding van dit bericht heeft onze correspondent Kees Smetsers onderstaand interview afgenomen en naar het Weekjournaal gestuurd:
Atletiek Oirschot heeft er weer een gediplomeerd looptrainer bij
Atletiek Oirschot beschikt over een groep van ongeveer 20 ervaren en gemotiveerde trainers, die beginners, recreanten en wedstrijdlopers op een deskundige en verantwoorde manier begeleiden. De meeste van hen hebben een cursus gevolgd met de kwalificering LT2. Onlangs is daar een gediplomeerde looptrainer in de klasse LT3 bij gekomen. Cees Koppen heeft in Weert met goed gevolg zijn examentraining afgelegd. Dit was een mooie aanleiding om Cees te vragen waarom hij looptrainer is geworden. Cees vertelt:
“Ik ben gaan hardlopen toen ik ongeveer 49 jaar was. De directe reden was het feit, dat ik een nier heb afgestaan aan mijn vrouw, bij wie haar nieren niet goed functioneerden. Na 30 jaar niets aan sport te hebben gedaan was er het nodige gewicht nijgekomen. Het lopen ging zó goed dat ik binnen drie maanden een halve marathon liep in 1.45 uur, maar dat ging niet vanzelf en ik had het tijdens de wedstrijd heel moeilijk, Daarna ging het echter steeds beter en op 52-jarige leeftijd liep ik in Rotterdam al mijn eerste marathon in 3.45 uur, ondanks dat het toen heel warm was. De wedstrijd werd toen zelfs gestaakt vanwege de hitte, maar toen was ik al over de finish. Op dit moment heb ik al 14 hele marathons gelopen, maar ik merk wel dat de jaren beginnen te tellen. Ik loop nu elke week een keer of vier en daarnaast geef ik trainingen aan recreanten en aan wedstrijdlopers. Daarmee ben ik begonnen in 2013. In het afgelopen jaar heb ik de cursus voor gediplomeerd looptrainer (LT3) gevolgd. Op 30 maart 2019 heb ik in Weert deze cursus afgesloten met het praktijkexamen, waarbij 14 leden van Atletiek Oirschot mij moreel steunden door als examengroep te fungeren. Ik heb het heel erg op prijs gesteld dat ze toen de moeite hebben genomen om mee naar Weert te gaan, zodat ik tijdens het examen les kon geven aan mijn maatjes van Atletiek Oirschot.
Een van de leukste dingen, die ik als gediplomeerd looptrainer kan doen, is de wedstrijdgerichte training. Tijdens deze training krijgen atleten die zich willen verbeteren, op individuele basis trainingsschema’s die hen moeten helpen sneller te gaan hardlopen en betere resultaten te bereiken. Helaas zijn er op dit moment bij Atletiek Oirschot weinig wedstrijdatleten die deze training volgen en daarom wil ik iedereen die interesse heeft in wedstrijdgerichte training en zich wil verbeteren, oproepen om zich bij Atletiek Oirschot te melden. Ik zou het geweldig vinden als ik met een grotere groep wedstrijdatleten aan de slag zou kunnen gaan. Informatie over de trainingen staat op www.atletiekoirschot.nl, aanmeldingen kunnen worden gestuurd naar info@atletiekoirschot.nl.
Laatste keer woensdagmiddaggroep
Nu het winterseizoen ten einde loopt stopt ook weer de woensdagmiddaggroep. Vanaf volgende week sluiten de deelnemers weer aan bij de recreantentrainingen op woensdagavond. Traditioneel was er koffie (van José en Henriëtte) en vlaai (van Jan Kemps). Adrie van de Wal was met een camper gekomen en had de luifel gastvrij uitgeklapt. Jammer dat het niet regende, dan hadden we binnen kunnen zitten.
Bekijk de foto's in het FOTOBOEK
Dolle pret bij laatste zaaltraining
Vanavond was de laatste zaaltraining van het winterseizoen. En daarvoor hadden we iets leuks bedacht: rollebollen! Op het einde van de training kwam Roland van Loon ook nog de prijzen uitreiken van de oriëntatieloop van afgelopen zondeg. Winnaars van de korte afstand waren Tim van Luijtelaar en vader (1e), Niek Brands (2e) en het team Ingrid van der Schoot, Esther van Brunschot en Susanne Aarts (3e).
Bekijk de foto's in het FOTOBOEK
Oriëntatieloop voor René Coolen en Joost van Ku...
Onder zonnige omstandigheden werd vandaag de oriëntatieloop gehouden in het natuurgebied Sint Martensberg, Oostelbeersche heide. Er kwamen 84 deelnemers op af, waarvan 30 clubleden. Martijn van de Ven en Maureen de Bresser waren het snelst binnen bij de lange afstand, maar omdat ze geen lid zijn werden René en Joost tot winnaars uitgeroepen.
Bij de korte afstand waren het Tim van Luijtelaar en zijn vader die het snelst foutloos het parcours afwerkten.
Foto (Ad van Zelst): René en Joost stormen over de finish. Meer foto's in het FOTOBOEK.
Hier een verslag van deelnemer en oudlid Martijn van de Ven:
24 maart 2019. Mijn jaarlijkse hardloop hoogtepunt staat weer op het programma: de oriëntatieloop van Atletiek Oirschot.
Deze oriëntatieloop is de enige reden dat ik omstreeks december voor enkele maanden mijn hardloopschoenen onder bindt. Ook dit jaar heb ik er enkele duurloopjes opzitten, zodat de spieren in ieder geval weer weten wat hardlopen is.
Mijn vaste oriëntatie-maat zit tegenwoordig enkel nog op de wielrenfiets en ook zijn plaatsvervanger moet dit jaar verstek laten gaan. In extremis vind ik toch nog een partner, te weten Maureen. Zij zou eigenlijk met René lopen, maar hij blesseerde zich enkele dagen eerder tijdens het hordelopen, met als gevolg dat Maureen een nieuwe kaartlezer zocht... en dus ook vond. Overigens valt uiteindelijk de blessure van René mee en blijkt hij in staat de lange afstand te lopen met een snel gevonden nieuwe partner. De horde ligt naar 't schijnt nog altijd in het ziekenhuis...
Afijn, de oriëntatieloop. De dag begint weinig hoopgevend. Ik ben zeer ruim op tijd en parkeer mijn wagen in, naar wat ik dacht, het 2e zandpad links. Na ruim 20 minuten wachten en nog altijd niemand te hebben gezien, besluit ik een zandpad eerder in te rijden. Daar is het ondertussen hartstikke druk... Ik stond in het 3e zandpad... Deze desoriëntatie zet helaas nog even door. Bij post 1 schat ik direct de afstanden op de kaart niet helemaal goed in. Hier verspelen we meteen een kleine 2 minuten.
De posten daarna verlopen gelukkig vlekkeloos. Overal lopen we er direct op. De grootste uitdaging onderweg blijkt vooral het bewaren van evenwicht. Kaartlezen en tegelijkertijd rennen valt niet altijd mee. Voor Maureen blijkt enkel rennen al lastig genoeg. Zij presteert het namelijk om tot 3 keer toe onderuit te gaan...
Tot en met post 14 vliegen we door het bos. Dan ineens heb ik een vlaag van verstandsverbijstering... Ik oriënteer helemaal verkeerd en plotseling zoeken we in een dicht bos naar een post die op de hei moet staan... We maken rechtsomkeer en ik heroriënteer mij. Zeker 5 zinloze minuten later en liefst 400 meter verwijderd van waar we moeten zijn, herpakken we ons. Flink geïrriteerd jagen we de resterende 5 posten er door heen. Zelfs Maureen vindt dat we voldoende tijd hebben verdaan en maakt geen schwalbes meer.
1 uur en 7 minuten na onze start en bijna 10 km later finishen we. Aardig kapot, maar al snel voldaan als blijkt dat we de snelste tijd tot dat moment hebben neergezet. Geen toptijd dankzij post 15, al zal het zeker voldoende zijn voor een 2e plaats. Enkel René is nog onderweg en kan onze tijd verbeteren. 15 minuten later is ook die spanning weg en zegevieren we glorieus!
Na de zeer officiële ceremonie protocolaire wandel ik met dochterlief Isabelle, ons pa, René en Roel nog een deel van de korte route. De kids vinden het speurwerk prachtig en samen vinden we alle posten. Kortom, een zeer geslaagde editie!
Tineke loopt clubrecord in de Lentemarathon
Op een zonnige zondag zijn Tineke en Tess van den Heuvel gaan hardlopen in Amstelveen. Tineke heeft haar 17e hele marathon gelopen in 3:54:39 uur netto (3:54:44 bruto, clubrecord V60), Tess liep de halve marathon in een tijd van 1.53.23 (netto, PR). Een prachtige loop door het Amsterdamse bos, de polder en het centrum van Amstelveen. Een mooie dag, met perfect weer.
Onze correspondent Kees Smetsers schreef voor het weekjournaal:
In het buitengebied van Spoordonk kom je regelmatig Tineke van den Heuvel tegen, die aan het trainen is voor een hele of halve marathon. Deze eeuwig jonge hardloopster volgt het voorbeeld van haar man Henk van den Heuvel, die zo’n vijftien jaar geleden op de hele marathon regelmatig tijden onder de drie uur liep. Tineke heeft heel veel over voor haar passie en haar leeftijd schijnt op haar sportprestaties geen invloed te hebben. Vorige week nam ze met haar dochter Tess deel aan de marathon van Amstelveen. Tijdens de clubcross, een week eerder, bleek tijdens een supersprint met Antoinet Hems al dat haar conditie in orde was.
In Amstelveen was er sprake van perfecte omstandigheden voor een goede tijd, tien graden en een heerlijk lentezonnetje. Tineke rende 42 kilometer lang in een strak tempo door het Amsterdamse bos, de polder en het gezellige centrum van Amstelveen. Bij de laatste twee kilometer, in het zicht van de finish, voelde Tineke wat pijn bij haar knieën. Maar dat weerhield haar niet om in een prachtige tijd te finishen. Haar tijd, 3.54.39 , betekende in haar categorie V60 een clubrecord voor Atletiek Oirschot. Het uitgangspunt van Tineke was geweest om binnen vier uur te finishen, daarom was ze met deze tijd heel blij. Die blijdschap werd nog vergroot doordat haar dochter Tess op de halve marathon vier minuten van haar persoonlijk record afliep en finishte in 1.53.23. Atletiek Oirschot mag heel trots zijn op de prestaties van deze atletes !
Henk van Gerven gaat in 12 maanden 12 marathons...
De Stichting Loopgroep Bali Runners bestaat uit acht hardlopers, die zich inzetten voor kinderen in Indonesië met een beperking en daardoor niet kunnen lopen. Via gesponsorde operaties en revalidatie proberen de Bali Runners deze kinderen een betere toekomst te geven. Voorzitter van de stichting is ons lid Henk van Gerven uit Oostelbeers, die ondanks zijn 62 jaar nog steeds hele marathons loopt. Nu gaat hij iets doen wat op zijn leeftijd eigenlijk niet mogelijk lijkt: hij gaat een jaar lang elke maand één hele marathon lopen en daarbij laat hij zich sponsoren. Zijn doel is om voldoende geld op te halen om minstens één Indonesisch kind via een operatie en revalidatie een kans op een betere toekomst te geven.
Iedereen, die Henk wil steunen bij dit doel, kan een donatie doen op de bankrekening NL34RABO 0316590371 van de stichting Loopgroep Bali Runners. Daarnaast gaat Henk donatieboxen plaatsen.
Dit is het programma van de marathons die Henk in het komende jaar gaat lopen:
28 april: Düsseldorf (D);
19 mei: Leiden;
1 juni: La Roche (B), natuurmarathon;
14 juli: Den Haag, strandmarathon;
11 augustus: Monschau (D);
29 september: Bruggehout (B);
27 oktober: Gent (B);
24 november: Geldrop, natuurmarathon;
15 december: Spijkenisse;
5 januari: Kevelaer (D);
9 februari: Zaltbommel, Two Rivers Marathon.
We wonnen het pupillen/junioren klassement in d...
Vanavond kreeg Léon Brands bij de evaluatie van de Kempische Crosscompetitie 2 waardebonnen overhandigd van voorzitter Ben Saris. De eerste was beschikbaar gesteld door sponsor Buiten-Spel en we mogen hiervoor een dag lang een opblaasbare stormbaan plaatsen op ons atletiekveld. Waarde: 200 euro, verdiend door onze pupillen!
De tweede bon is voor onze junioren. Zij mogen een middag naar een escaperoom in Best.
Weer CR indoor voor René van de Ven
Om het indoorseizoen af te maken deed René in Dordrecht mee aan 3 onderdelen: 50 m sprint, 60 m horden en polsstokhoogspringen. Het resulteerde in een clubrecord voor polsstok, al was de prestatie wat tegenvallend. Lees het verslag van René:
Dordrecht, zondag 17 maart. Bij polsstok onverwachts en ongewild ingedeeld bij de hoogste groep. Groot nadeel, want de aanvangshoogte was daardoor al ongeveer mijn maximum, zeker na 3 jaar niet springen (vanwege de enkel en het feit dat onze installatie nog altijd niet in orde is). Maar goed, in ieder geval een resultaat behaald (2.50 m) dus een CR.
Vervolgens de 50 m sprint, maar een tiende langzamer dan in Zoetermeer. Nou ja. En toen eindelijk, bij deze laatste indoorwedstrijd van het seizoen, de 60 m horden op master-hoogte. Een makkie dacht ik. Immers, ik had 'm in Hoboken nog op senioren hoogte gelopen. Maar ik maakte een foutje bij de start, een te korte pas, waardoor ik niet goed uitkwam bij de eerste horde. Dribbel dribbel dribbel en met moeite erover. Snelheid: weg. De tweede horde niettemin vol aangevallen, de derde ook, zo laag mogelijk erover en.... te laag. Mijn bijtrekbeen bleef hangen achter de horde en ik ging vol over de kop. Salto frontale. Weg tijd. Maar ja, toch finishen natuurlijk, stoppen, dat nooit! Opgestaan, bijna uit stilstand over de 4e horde, de 5e horde nog nemen en dan naar de finish. Een lachertje als tijd natuurlijk, maar goed. Verbeteren dan maar. Volgend indoorseizoen.
Na afloop komt pas de pijn van de val, het was toch hard gegaan. Helaas bleek de horde nog heel, maar ik niet helemaal. Flink gekneusde linkerpols, scheurtje in de aanhechting van mijn kuitspier (rechts) luidde het oordeel van de huisarts maandagochtend. Bovendien natuurlijk ook een flinke klap voor mijn 3 jaar geleden gebroken linkerenkel. Het verdict luidt 6-8 weken rust, dus mijn zomerseizoen zal pas medio mei beginnen, het is niet anders. Ik had het een en ander liever anders zien gaan, maar het was in elk geval spektakel deze winter!
Foto uit archief
Roland en Antoinet zijn de clubkampioenen cross
Voor de achtste keer werd Roland van Loon vandaag clubkampioen cross. En weer met overmacht. Nadat Edwin van de Ven hem de eerste ronde nog kon volgen, nam Roland een royale voorsprong van 30 seconden. Bij de vrouwen werd Antoinet Hems voor de tweede keer clubkampioen. Zij moest er voor vechten, want ze bleef Tineke van den Heuvel maar 2 seconden voor.
Foto (Ad van Zelst): voorzitter Hennie van Rijt reikt de wisselbekers uit. Meer foto's in het FOTOBOEK.
Op één dag 2 CR's in 2 landen voor René van de Ven
René schrijft:
Vandaag heb ik na 30 jaar wedstrijdatletiek toch nog eens wat nieuws uitgehaald. Ik heb het namelijk voor elkaar gekregen om twee wedstrijden op één dag te doen en dan ook nog bij twee verschillende wedstrijden in verschillende plaatsen en in verschillende landen. En ik heb ook nog 2 clubrecords gevestigd. Dat is nog nooit gebeurd in de geschiedenis van onze vereniging.
Nadat ik een paar weken geleden was ge-DQ-d op de 40m sprint in Zoetermeer zocht ik naar een andere 40m wedstrijd, maar die zijn er nauwelijks voor senioren en masters. Behalve: de besloten clubkampioenschappen van GM/AVV/GVAC in Best (die houden ze samen). Mijn uitslagen:
Kogelstoten: 11.11 m. Ik had het idee dat er meer in zat, maar het was een meerkamp, dus slechts 3 pogingen. Tevreden met 11+
40 m sprint: 6.3 sec BP. Gelukkig geen valse start deze keer, al leek het erop dat de baan naast mij dat wel had, maar hij mocht door. Waarschijnlijk was de starter alleen naar mij aan het kijken... Hoe dan ook, geen hele goeie tijd, maar ik kan ermee leven. Officieel is dit onderdeel niet voor M35, dus het is een BP, Beste Prestatie.
Hoogspringen: 1.28 m. Men ging met 5 cm per keer omhoog en kwam dus op 1.33 m uit. Dat was dus mijn doel, gelet op mijn CR van 1.30 m maar het zat er helaas niet in. Wel de hoogte, geen coördinatie nog steeds, aangezien ik met mijn verkeerde been moet afzetten na mijn enkelbreuk.
Direct naar de auto en met een rotgang naar Heusden-Zolder. Ans Saalberg ging weer mee supporteren, echt super. Daardoor kon ik onze Roel ook meenemen, dus die was ook dolblij, want met al die regen zat ie al heel de dag binnen. Snel aangemeld voor kogel, 60 m sprint en 60 m Horden. Kogel stond al op punt om te beginnen dus vlug daarheen om in te stoten.
Het gevoel van Best bleek te kloppen. Het duurde nog even getuige de eerste vier pogingen: 10.82, 11.11, 10.85, X. Maar toen, in de vijfde, kwam het eindelijk samen: 11.47m CR! Maar 1 cm onder mijn senioren record indoor. De laatste poging was ook weer zo'n redelijke 10.80 te zien aan de landing, maar ruim minder, dus die maakte ik ongeldig. Ans had mijn pogingen gefilmd en er bleek nog meer dan voldoende ruimte voor verbetering, dus dat zou wel frappant zijn. Staat het CR M35 straks verder dan dat bij de senioren... Maar goed, zo ver is het nog niet.
Helaas bleek de wedstrijd toen ten einde. Dat wisten we pas 2 uur later overigens. Het bleek zo ontzettend druk met inschrijvingen dat het hele programma, inclusief mijn 60 m en 60 m Horden, anderhalf tot twee uur (!) uit zou lopen. Ik had wel kunnen wachten, maar het stilzitten deed mijn enkel geen goed en omdat Roel mee was ging dit niet werken. Ik heb me netjes afgemeld bij de hoofdscheidsrechter en bij het secretariaat en ik kreeg zelfs nog mijn inschrijfgeld terug! Dat heb ik toen maar in hun kantine gespendeerd om supporter Ans (en mezelf) te trakteren op een Tongerlo Donker. Het was, ondanks het moeten overslaan van de sprint en horden, zeker niet voor niets geweest.
Terzijde overigens: Heusden-Zolder, hoe groot is dat plaatsje nou werkelijk? Ligt gewoon een 8-baans rondbaan in kunststof en er staat dus sinds 4 jaar een indoorhal van 80 m lang en 35 m breed, ook geheel bedekt met kunststof van binnen met kleedkamers en toiletten beneden en kantine boven. Niet normaal. Hoe doen ze dat daar toch?
(Foto uit archief, verslag ingekort door de redactie)
Ons bestuur is weer compleet!
Vanavond was de jaarvergadering van onze vereniging. Een vergadering die in het teken stond van veranderingen in de bestuurssamenstelling. Op de vacature die zou ontstaan na het vertrek van voorzitter Henry van der Schoot hadden zich aanvankelijk geen kandidaten gemeld. Tijdens de vergadering kwam de oplossing in de persoon van Toon Erven, die zich beschikbaar stelde voor het bestuur. Hij werd met instemming van de leden benoemd. Na kort beraad stelde het bestuur Hennie van Rijt voor als voorzitter.
Foto: Henry van der Schoot, die in verband met zijn carrière afscheid nam, werd door de nieuwe voorzitter uitgebreid bedankt voor zijn waardevolle inzet voor Atletiek Oirschot gedurende zijn 3-jarig voorzitterschap.
Nellie van Beers vrijwilliger van het jaar
Vanavond werd bij de drukbezochte jaarvergadering Nellie van Beers naar voren geroepen. Voorzitter Henry van der Schoot overhandigde haar een mooie bos bloemen voor haar niet aflatende inzet voor onze club. Nellie is bijna 30 jaar lid (vanaf november 1989) en zit al sinds 2005 in de wedstrijdcommissie. Ze zorgt bij al onze wedstrijden voor de bekers en medailles en is er altijd bij als er helpende handen nodig zijn bij onze evenementen. En als ze er niet bij is loopt ze op hoog niveau wedstrijden in de regio, waar ze de prijzen in haar categorie binnenhaalt en zo de vlag van Atletiek Oirschot hoog houdt.
Nellie is de vrijwilliger van het jaar en dat is welverdiend.
Tineke en Henk op het podium in Moergestel
De jaarlijkse Rico Salvettiloop in Moergestel mag zich altijd verheugen in een groot aantal deelnemers. Dat heeft onder andere te maken met het snelle parcours, dat uitnodigt tot het lopen van persoonlijke records. Atletiek Oirschot was met een 10 deelnemers naar Moergestel afgereisd, evenals 2 Bali Runners. Het was perfect loopweer met een lentezonnetje en geen wind. Voor Tineke van den Heuvel, die in voorbereiding is op een hele marathon, was het een mooie kans om haar snelheid te testen. Ze werd “gehaasd” door Bali Runner Henk van Gerven en dat zou heel goed uitpakken. Henk wil van zijn 62e levensjaar een bijzonder jaar maken en dat wil hij gaan doen door in één jaar 12 marathons voor het goede doel te gaan lopen. Maar vandaag stelde hij zijn ervaring in dienst van Tineke en hij probeerde haar naar een goede tijd te loodsen. De laatste kilometers gingen heel snel, maar het was net niet genoeg voor een eerste plaats. Tineke was echter enorm blij met haar tweede plaats op het podium van de 15 kilometer en haar eindtijd van 1:11:42 uur. Dat was twee minuten sneller dan vorig jaar en dat had ze niet verwacht. Na de finish bedankte ze Henk met de woorden “zonder jou was dit niet gelukt”. Het was een mooi voorbeeld van de vriendschapsband, die in de afgelopen jaren is ontstaan tussen Atletiek Oirschot en de stichting Loopgroep Bali Runners. Henk van Gerven werd overigens ook beloond: hij werd 3e bij de Mannen 55.
Aan de 10 km deden 10 atleten van Atletiek Oirschot mee. Daar werden 3 persoonlijk records verbeterd. Edwin van de Ven verbeterde zijn beste tijd zelfs met 2 minuten en bracht het naar 38:44 min. Het was de eerste keer dat hij onder de 40 minuten dook.
Verslag Kees Smetsers, Foto (Henk van Gerven): Tineke van den Heuvel werd 2e bij de V35. Naast haar Pau Lin Kho, die 1e werd. Scheelt wel een jaartje of 25!
Eindstand Kempische Crosscompetitie
Vandaag werd de laatste wedstrijd van de Kempische Cross Competitie 2018-2019 gelopen. Voor Atletiek Oirschot was de Karpencross een spannende afsluiting van het cross seizoen, want zowel bij de individuele klassementen als bij het verenigingsklassement waren er grote kansen op hoge klasseringen in de eindstand. Er gingen 32 (!) atleten van Atletiek Oirschot naar de prachtige accommodatie van Eindhoven Atletiek. Deze grote deelname is iets waar onze vereniging best trots op mag zijn.
Bij de masters was het een spannende dag, want er waren nog twee kansen op de eerste plaats in het eindklassement. Voor Nellie van Beers was dat slechts een theoretische kans, maar zij mag trots zijn op de tweede plaats, die ze vandaag behaalde in de categorie V55 en ook op de tweede plaats in de eindstand van de Kempische Cross Competitie. Roland van Loon stond bij aanvang van de wedstrijd eerste in de tussenstand van de categorie M45, maar helaas verspeelde hij door een val op een heuveltje deze klassering. Ook hij werd tweede in de eindstand. Twee prachtige plaatsen voor deze toppers van Atletiek Oirschot.
De pupillen en junioren van Atletiek Oirschot leverden ook mooie prestaties. Er waren podiumplaatsen voor Jules de Bresser (eerste), Sophie Spee (derde) en Bente Brands (tweede). Door deze resultaten werd Sophie Spee eerste in haar categorie MPmini, Bente Brands derde bij de MPB en Josh Hover 3e bij de JPmini. Prachtige resultaten voor deze talentvolle jonge atleten! Dat belooft heel veel voor de toekomst.
De eindstand in de Kempische Crosscompetitie:
Roland van Loon 2e M45,
Nellie van Beers 2e V55,
Sophie Spee: 1e MPmini (!),
Bente Brands: 3e MPB
Josh Hover: 3e JPmini
De junioren en pupillen van Atletiek Oirschot hadden het hele winterseizoen al op eerste plaats gestaan van de Kempische Cross Competitie en nu kwam op deze dag de beloning voor hun inzet en harde werken. Toen alle resultaten verwerkt waren, bleek dat zowel de pupillen als de junioren met afstand eerste waren geworden in de eindstand van de Kempische Cross Competitie! Een ongelooflijk mooi resultaat, waar de junioren, pupillen, begeleiders en trainers supertrots op mogen zijn. Ongetwijfeld zal dit nog worden gevierd bij Atletiek Oirschot want het is iets wat iedereen een paar jaar geleden niet verwacht zal hebben. Het is ook iets wat de bestuurders van de gemeente Oirschot misschien mee zouden kunnen nemen in hun besluitvorming over de accommodatie van Atletiek Oirschot. Een betere atletiekaccomodatie zou een heel mooie beloning zijn voor de prestaties, die door de atleten van Atletiek Oirschot worden geleverd.
Verslag Kees Smetsers, foto Arie Wichman
Mooie resultaten in de Karpencross
Vandaag waren we met maar liefst 32 AO'ers in Eindhoven, voor de laatste cross van het seizoen. Behalve dan onze Clubcross, die komt nog op zondag 17 maart. En weer behaalden we ereplaatsen, 5 stuks nog wel. Digna van der Sloot had cupcakes gebakken, maar dat wisten ze van tevoren niet!
Roland van Loon: 3e M45,
Nellie van Beers: 3e V55,
Jules de Bresser: 1e JPmini,
Sophie Spee: 3e MPmini,
Bente Brands: 2e MPB.
Foto (Arie Wichman): onze meisjespupillen aan de start van de Karpencross. Meer foto's in het FOTOBOEK.
Henk van Gerven en Piet van Oirschot bedwingen ...
Elk jaar wordt op Paaszaterdag in Zuid Afrika de “Two Oceans Marathon” gehouden. Dat is een ultra marathon van 56 kilometer. Jaarlijks reist een aantal ervaren Nederlandse marathonlopers naar Kaapstad om aan deze zware wedstrijd deel te nemen.
De “Two Rivers Marathon” van Zaltbommel is een wintermarathon, die door de zware omstandigheden voor veel lopers een ideale test is voor de wedstrijd in Zuid Afrika. Het grootste gedeelte van het parcours van deze wedstrijd gaat in de Bommelerwaard over de dijken langs de rivieren Maas en Waal. Op zondag 10 februari 2019 was de vierde editie van deze marathon. Henk van Gerven en Piet van Oirschot van de stichting Loopgroep Bali Runners gingen om 11.00 uur van start voor 42 zware kilometers, want de harde wind had vrij spel op de dijken van de Bommelerwaard.
De beide Bali Runners, die ook lid zijn van Atletiek Oirschot, werden vanaf de eerste kilometers geteisterd door de regen en wind. Desondanks kwamen ze bij het 21 kilometer punt door in mooie tijden, namelijk 1.51.45 (Henk) en 2.00.33 (Piet). In de tweede helft begon het ook steeds meer te regenen en dat maakte deze wedstrijd nog zwaarder. De Bommelerwaard had op deze dag geen genade voor de deelnemers van deze marathon. In de laatste kilometers naar de finish, op de dijk naar Zaltbommel, werden de wind en de regenvlagen stormachtig. De deelnemers moesten hun laatste restje energie aanspreken. Beide Bali Runners zijn echter ervaren marathonlopers en zij lieten zich niet uit het veld slaan door deze extreme omstandigheden. Allebei wisten ze waarvoor ze het deden, want hun passie en drive hebben ze in de afgelopen jaren gevonden in de hulpverlening aan Indonesische kinderen, die een beperking hebben en niet het voorrecht hebben om te kunnen lopen. Dat maakt hun sterk en het geeft hun de energie om moeilijke omstandigheden, zoals vandaag, te overwinnen. De finishtijden, 3.55.14 voor Henk en 4.44.11 voor Piet, waren deze keer niet belangrijk. Ze hadden allebei een prestatie van formaat geleverd en daar mogen ze trots op zijn.
Verslag: Kees Smetsers
Martien en Frans: succes bij de NK
Bij de Nederlandse Kampioenschappen Indoor voor Masters in Apeldoorn hadden we weer een succesvol wekend. Martien van de Ven (M70) won twee zilveren medailles, zowel op de 3000 m als op de 1500 m. Gezien de voorbereiding met tal van blessures was dit geen slecht resultaat, maar toch baalde hij van het nipte verlies van de Nederlandse titel op de 1500 m.
Frans van der Staak zette voor het eerst voet op een indoorbaan. Zonder enige ervaring geen sinecure. En dat bleek helaas, op dag 1 van het NK. Frans (M65) werd 4e in zijn categorie op de 3000 m, maar werd achteraf gediskwalificeerd wegens het op de lijn stappen in de bocht. Het kostte hem geen medaille, maar wel een clubrecord. Troostprijs was dat hij, na weer een zure 4e plaats vlak achter de nummer drie, op de 1500 m wel een seconde onder het oude clubrecord van Martien dook.
Foto (archief): 70 jaar en in topconditie! Martien haalde 2 zilveren medailles bij de NK
3 Clubrecords bij Indoor Zoetermeer
In Zoetermeer waren René van de Ven (M35) en Matthijs van den Heuvel (JJB) actief op een sprintmeerkamp (40-50-60m) en voor René ook nog kogel. De eerste start (40 m) bleek haastwerk, omdat de organisatie de serie-indeling plots had omgegooid. Niet serie 10 pas, maar serie 2 al voor René. Dat liep niet goed af. Eerst een valse start, daarna goed weg maar toch door de starter teruggeschoten omdat iemand niet helemaal stil had gezeten voor de start. En toen ging het mis: weer vals en René kon onverrichterzake weer naar de tribune terwijl hij alleen maar had hoeven finishen om een clubrecord te vestigen. Matthijs deed het beter, maar miste met de kleinst mogelijke marge van 1/100e het CR van Rudy van Belkom uit 2000.
Tussen de starter en René kwam het niet meer goed. Ook op de 50 m en de 60 m een valse start, maar door extra lang te wachten wist hij daar wel te finishen. Geen toptijden, maar op de 50 m wel een CR (7.56 sec). Ook Matthijs liep een mooi CR op de 50 m sprint (6.78 sec). Op de 60 m was René 0.02 sec langzamer dan zijn eigen CR van drie weken geleden. Matthijs kreeg last van zijn knie en de 60 m ging stukken minder dan de eerste twee afstanden, al liep hij wel een PR.
Hoe moeizaam de sprint ook ging, René maakte het allemaal goed bij het kogelstoten. Vanwege opnieuw verwarring over het tijdschema miste hij zijn startgroep, maar met dank aan een coulante wedstrijdleider was starten in de tweede groep geen probleem. Met de 10.90 m van drie weken geleden was hij al zeer tevreden, vandaag was de eerste poging al direct 10.94 m! De tweede poging landde zelfs op 11.28 m! Slechts 2 cm minder dan het CR bij de senioren, maar uiteraard een CR bij de M35.
Foto (archief): Matthijs van den Heuvel, CR en 3 PR's
Het was weer raak in Best!
Bij de 6e wedstrijd in de Kempische Crosscompetitie stonden weer 5 van onze leden op het podium: Frans van der Staak 1e M65, Nellie van Beers 2e V55, Jules de Bresser (net lid geworden!) 2e JPmini, Josh Hover 3e JPmini, Sophie Spee 2e MPmini.
In de stand voor de Kempische Crosscompetitie nemen we na Best 5 ereplaatsen in: Nellie van Beers 2e V55, Bente Brands 3e MPB, Sophie Spee 1e MPmini, Roland van Loon 1e M45 en Josh Hover 2e JPmini.
In het verenigingsklassement staan we zowel bij de pupillen als de junioren bovenaan. Er komen nog 2 wedstrijden: Valkenswaard en Eindhoven.
Let op: van je resultaten worden de 2 slechtste geschrapt, maar de laatste wedstrijd in Eindhoven telt voor iedereen mee!
Foto (Tiny Steenbakkers): Frans van der Staak weer eerste M65.
Eersel: 5 podiumplaatsen!
Ja hoor, 5 keer podium voor Atletiek Oirschot bij de Dieprijtcross in Eersel!
- Roland van Loon 1e M45
- Frans van der Staak 1e M65
- Nellie van Beers 2e V55
- Sophie Spee 2e MPC
- Bente Brands 3e MPB
Het was lekker racen in het zonnetje met lichte vorst.
Foto: Roland wint zijn eerste wedstrijd in de KCC
Roland van Loon gehuldigd op het Sportgala
Roland van Loon werd op het Sportgala van de gemeente Oirschot gehuldigd voor de twee Nederlandse titels Oriëntatielopen die hij in 2018 behaalde. Van wethouder Esther Langens kreeg hij de bloemen en een mooie toespraak.
Foto Martin van Wulfen
René schrijft 4 CR's op zijn naam
René van de Ven is op 1 januari 35 geworden en komt dus nu uit bij de masters M35. En dat zullen we weten ook: hij stelde in Hoboken meteen 4 clubrecords indoor. Zie de prestaties bij de UITSLAGEN.
Foto uit archief
Lees het verslag van René:
"Eerste wedstrijd als master: ach, dat zal het verschil niet maken"
Zo, dat was het dan, mijn seniorentijd zit erop.
Mee met ome Martien in 1988, officieel lid geworden in 1990 op zesjarige leeftijd, alle categorieën doorlopen en nu master. Alles verandert, behalve één ding zo lijkt. Toen ik nog pupilletje C was sprak men al over "de nieuwe baan" en helaas doet men dat nu ik master ben nog steeds. Zucht, een droevige vaststelling. Hier denk ik echter nu pas tijdens het schrijven van dit verslag aan, op weg naar Hoboken (B) dacht ik alleen maar aan hoe mijn enkel (in stukjes gebroken in 2016) zich zou houden. Gedreven door de nieuwe schone lei in mijn nieuwe categorie kon de jacht op clubrecords beginnen, dus ik schreef me in op alle onderdelen.
Ans (Saalberg), nog steeds geblesseerd helaas, ging mee als coach en supporter, net als onze Roel.
Natuurlijk toch weer iets te laat weg thuis, maar geen zorgen, "het is toch altijd druk op die wedstrijd dus voordat ik aan de beurt ben...". Het bleek echter minder druk dan normaal, dus snel maar even 10 minuten inlopen rondom de hal, die gelegen is een oude, van de buitenkant bezien vervallen fabriek. Van binnen echter is het een mooie grote sporthal met een speciale vloer die het midden houdt tussen kunststof en gewone gymzaal ondergrond. Men mag er echter met spikes op lopen, mits je gebruik maakt van speciale spikepuntjes. Die heb ik uiteraard, doch slechts 1 setje en die zaten onder mijn verspringspikes. Afijn, dan doen we het daar maar mee dacht ik, het zal het verschil vast niet maken.
Tien minuutjes inlopen, meer tijd had ik niet.
Snel terug naar binnen, wedstrijdtenue aan, spikes en andere sokken aan -snel alvast melden bij de jury van het hoogspringen- en naar de start van de 60m. Ik liep ooit -uit mijn hoofd gezegd- 8.39sec. Wat zou ik nog kunnen? Mwah, de laatste 3 jaar sinds die enkelbreuk niet veel meer gedaan, lang geen starts geoefend, laten we maar gaan voor "onder de 9". Ik stelde mijn startblok in, zat niet helemaal goed maar ach, "dat zal het verschil niet maken", dus ik gaf de startcommissaris een duimpje omhoog. 'Gereed maken, in de blokken, klaar...PAF". En bijna lag ik voorover op de baan. Twee-en-halve strompelpas, maar ik bleef overeind. Niet het beste begin, maar met 8.87sec zat ik onder de 9 en zo bleef er nog wat te verbeteren over ook.
Nahijgend wandelde ik richting mijn tas toen ik mijn naam hoorde roepen: de jury hoogspringen!
Ik moest al. Verrek ja, door die kapotte enkel moet ik noodgedwongen met mijn verkeerde been springen. Voor wie dat niets zegt: het is als proberen supernetjes te schrijven met je verkeerde hand, je bent al blij als er überhaupt iets leesbaars op papier komt. Dus was ik op de aanvangshoogte van 1.25m begonnen. Geen aanloop, niet ingesprongen, nog moe van de sprint. Gelukkig 1.25m in de eerste poging. Snel even een slokje drinken en ik mocht alweer op 1.30m. Ook eerste poging, gelukkig, niet teveel sprongen maken want dat kan het lichaam niet meer aan, zeker niet met die gebrekkige techniek met mijn verkeerde been. Eigenlijk was ik al wel tevreden. Er zullen nog wel wedstrijden komen waar ik niet vijf onderdelen hoef te doen en daar verbeter ik het dan wel weer. Maar toch nog één sprongetje op 1.35m proberen...helaas...Nou nog eentje dan...helaas...Nja maar het scheelde weinig dus dan die laatste ook nog maar... Nee, deze keer maakte het inderdaad geen verschil. Maar het scheelde weinig, dus misschien kan ik in de toekomst nog in de buurt komen van mijn "PR-verkeerde-been" van 1.38m.
Even een kwartiertje rust.
Boterhammetje eten, een paar keer tegen Roel sprinten en streng kijkend waarschuwen dat van de 3e bank van de tribune afspringen niet de bedoeling, stout en bovendien gevaarlijk is. Maar die waarschuwing zou het verschil niet maken natuurlijk. Zo vader, zo zoon? Tijd voor mijn 3e onderdeel. Sokken weer wisselen, kogelschoenen aan, wat tape ter versteviging om de pols en instoten bij kogel. Tot aan mijn enkelbreuk was ik tevreden vanaf 11m, maar "ongetraind en eerste wedstrijd sinds lang", dus ik nam mezelf voor tevreden te zijn met 10.50m. Keer of 5 ingestoten, 2-3 stoten leken rond de 10.30m. Goed genoeg, laat de wedstrijd maar beginnen. De eerste poging was aardig: 10.25m. Een voetje nog tot de doelafstand. Makkelijker gezegd dan gedaan. Als je het niet onderhoudt ebt je techniek snel weg, althans de automatismen zijn ver te zoeken. Door de lijnen op de vloer kon ik goed zien of het de moeite was de jury met het meetlint aan het werk te zetten. Poging 2: X (ongeldig). Poging 3: X. Poging 4: buiten de sector zelfs -hoe is het mogelijk dacht ik bij mezelf- en dus X. Dit moest anders. "Focus Van de Ven, stop met die rare technische afwijkingen." Bij de 5e poging voelde ik het direct. Dat is zo mooi hè. Dat gevoel, als de kogel -of welk werptuig dan ook- je hand nog geen 5 centimeter, nog geen tiende seconde heeft verlaten, dan weet je het al als atleet. "Dit is em". En inderdaad: ver voorbij de lijn die ik zocht: 10.90m. Ik liet mijn laatste poging voor wat het was.
Terug wandelen naar de tas, weer even een slok drinken en met wat water het magnesiumpoeder van mijn handen spoelen.
Het verspringen stond op punt van beginnen. Snel gemeld bij de jury, sokken weer gewisseld, verspringspikes weer aan. "Waar ben je tevreden mee René" vroeg Ans. Tja, dacht ik, verkeerde been springen weer, "nou 4.50m lijkt me een mooi streven". Na het uitzetten van mijn aanloop was er nog net genoeg tijd om die 1x te proberen. "Tegen de balk", zo zag Ans. 'Prima' dacht ik, 'ik loop dadelijk in de wedstrijd toch net wat harder'. Zo bleek ook, ik had niks over bij mijn afzet, maar derhalve ook precies geen afdruk in de plasticine. Geldig dus: 4.66m. Maar wel een slechte landing, teveel voorwaartse rotatie, dus moest beter kunnen, vond ik. Tweede poging dan maar...hoewel...in de verte zag ik al wat mannen oefenhorden nemen...
Ai! Hup, weg bij ver, snel naar de horden.
Eerder op de dag wendde ik mij tot de jury met de vraag of de masters wel op de officiële masters-hoogte zouden lopen. Dat zou immers wel een flink verschil maken, maar helaas. Ik wist het ook wel, het was namelijk officieel een seniorenwedstrijd dus de jury had gelijk. Maar ja, toch even proberen hè.
Op de oefenbaan deed ik snel een kort rekoefeningetje en ging ontspannen over twee horden... op dameshoogte. Ik had vorige week in de zaal nog even een paar keer op de mastershoogte van 99cm geoefend en dat ging prima, net als de twee horden op die hoogte die ik hier nam. Maar die laatste 7,7 centimeter naar de seniorenhoogte van net geen 1,07m, pfff dat lijkt stukken meer dan slechts 7 cm. Ik stond inmiddels op de wedstrijdbaan, liep twee keer aan en even zo vaak maakte ik geen sprong over de horde. Ik weigerde. Angst. 'Zou mijn enkel dit wel aan kunnen? Kom ik wel goed uit bij de eerste horde? Kan ik dit überhaupt nog, na zo lang niets doen?' Maar lang kon ik niet nadenken, ik zag de startcommissaris op zijn "uurwerk" kijken. Snel ging ik nog een keer zitten en wisselde ik mijn startblokken om, zodat ik met mijn andere voet voor zou starten en ging zitten voor een laatste proefstart. 'Kom op Van de Ven, ophouden met dat slappe gedoe, gewoon afzetten-ogen dicht-en erover, niet janken'. Alsnog enigszins behoedzaam startte ik weg maar eenmaal bij de horde ging ik ervoor. Immers, die paar centimeter zou het verschil toch niet maken!? Ik kwam er veilig overheen en zowaar nog prima in balans ook. Nou, hup dan maar. De starter riep ons op tot gereed maken. "Succes mannen", ging het over en weer net voor het "op uw plaatsen" commando van de starter. Altijd sportiviteit en gemoedelijkheid bij deze wedstrijd.
Een laatste diepe zucht, ogen dicht, extra focus.
PAF! Opnieuw een behoedzame start naar de eerste horde zodat ik goed uitkwam. Behoedzaam door naar horde 2...iets te behoedzaam, ik landde er bovenop met mijn hamstring / de onderkant van mijn dijbeen op slechts enkele centimeters achter mijn knieholte! Normaal gezien volgt een onvermijdelijke val maar ik kon blijven staan en wonderbaarlijk genoeg was ik slechts gering uit balans gebracht. Wel snelheid kwijt, 'aanzetten Van de Ven, verdorie!' Verbazingwekkend eigenlijk wat je nog kunt denken tijdens zo'n intense, korte race. De 3e horde licht geraakt, de 4e geschampt, de 5e licht geraakt, maar heelhuids gefinisht! Bij de senioren liep ik ooit 11.14sec, dus van de 12.39sec van vandaag moet nog wel wat af kunnen, maar ik was heel gebleven en dus tevreden.
Opnieuw nahijgend van een inspanning werd ik alweer geroepen...
Tweede poging verspringen...Nou ja, toe maar dan. Half voetje dichterbij, want ik zal wel wat minder hard aanlopen nu. Precies op de balk weer, maar de vermoeidheid liet zich gelden: 4.60m. De 3e poging nog presteren bleek een brug te ver. Ik had geen snelheid meer over, kwam ver voor de balk uit en liet de sprong voor wat het was. Het was wel goed zo. Vijf onderdelen in 2,5 uur, nauwelijks enige voorbereiding en nauwelijks rust tussendoor, maar toch zeer tevreden. Ik vond dat ik wel een pintje verdiend had. Ik proostte met Ans op een geslaagde wedstrijd en met Roel zijn flesje appelsap op een grote zak Vlaamse frieten - want daar was ie toch wel het meest voor mee gegaan, al had hij zich al rennend en springend langs de kant ook prima vermaakt.
Om 12 uur vertrokken, om 20 uur thuis met de buik vol Vlaamse friet en 4 clubrecords rijker.
Waarom 4 en niet 5? De horden race was officieel een seniorenwedstrijd en werd derhalve ook gelopen over senioren hoogte. Uit artikel 8 van het Reglement Clubrecords blijkt -kort samengevat- dat alleen een clubrecord of Beste Prestatie kan worden behaald op onderdelen in de eigen categorie (en dat is horden op hoogte 99,1cm ipv 1,067m), of in een hogere categorie als dat onderdeel anders is dan in de eigen categorie. Van dit laatste is wel sprake, maar zoals gezegd was ik al eens flink sneller. Geen CR dus, maar ach, het was een gezellig en succesvolle dag, dus ook dat zal het verschil niet maken.
René van de Ven
BK Cross: Frans 1e, Roland 2e!
We hebben weer een Brabants Kampioen Cross en een nét niet: Frans van der Staak werd in Oudenbosch met een royale voorsprong op de nummer twee 1e bij de M65, Roland van Loon werd 2e bij de M45.
Foto: Frans op het podium bij AVO'83 (*)
(*) De Atletiek Vereniging Oudenbosch was er de reden van dat we in 1985 de naam AVO niet mochten voeren en we door het leven moesten als Atletiekvereniging Oirschot, later verkort tot Atletiek Oirschot.
Geanimeerde nieuwjaarsreceptie
Vanmorgen was na de trainingen de nieuwjaarsreceptie. Het clubhuis zat stampvol toen Henry van der Schoot zijn toespraak hield. Daarin haalde hij eerst Toon de Croon naar voren, die een oorkonde mocht ontvangen omdat hij was verkozen tot Clubheld van het Jaar in de Gemeente Oirschot, georganiseerd door het Eindhovens Dagblad.
Omdat de Spike niet meer bij de leden thuis wordt bezorgd dankte Henry vervolgens de vrijwilligers die deze taak jarenlang op zich heben genomen.
Foto (Ad van Zelst): Jeanne Kemps heeft vanaf 2001 de verspreiding van de Spike gecoördineerd. Meer foto's in het FOTOBOEK
