De wedstrijdgroep werkt!
René van de Ven over de behaalde prestaties:
Samenvatting
De ene helft ziet de sportvereniging als een sociale bijeenkomst: een gelegenheid om bij te kletsen en ondertussen in meer of mindere mate sportief bezig te zijn. De andere helft ziet de sportvereniging ook echt als sport: volle bak inzet, moe worden en vooral: beter worden. De groepsindeling bij de (oudere) jeugd voorzag hier tot pakweg 3 jaar geleden niet in. Na uitvraag onder deze jeugdleden hebben we de groepsindeling gewijzigd in een wedstrijd- en recreatieve groep. Tijd voor een evaluatie. Hoe staan we er nu voor? Je leest het hieronder.
Aanpassing groepsindeling oudere jeugd: een wedstrijdgroep en een recreatieve groep
Een jaar of drie geleden zijn we gestart met een wijziging in de indeling van onze trainingsgroepen bij de oudere jeugd. Voorheen waren de groepen ingedeeld op met name leeftijd en ten dele niveau. Toen er voldoende ‘body’ was (lees: voldoende jeugdleden) ontstond de mogelijkheid om een verdeling te maken tussen een wedstrijdgerichte groep en een recreatief gerichte groep. Na uitvraag omtrent de behoeftes onder de jeugdleden zelf is de indeling aangepast naar een wedstrijdgroep en een recreatieve groep. Inmiddels zijn we zo’n drie jaar verder. Hoe staan we er nu voor? Wat hebben we bereikt?
Doelen en resultaten
De doelen waren niet alleen het prettiger maken van de trainingen voor alle betrokkenen, maar zeker ook het daadwerkelijk toeleggen op verbeteren van de prestaties. De trainingen werden professioneler en gespecificeerder, met veel meer aandacht voor technische vaardigheden en voorbereidende oefeningen. Menig jeugdlid zal zich bij diverse oefeningen hebben afgevraagd waar is dit nou toch weer goed voor?
Maar het hielp wel. De PR’s vlogen ons rond de oren en van trainers van andere, ons omringende, verenigingen kregen we complimenten over het niveau en de technische kunde van onze atleten.
Deelname aan het Nederlands Kampioenschap
Eind vorig seizoen (2021) bekeek ik de progressie en viel vooral Dylan op met zijn resultaten. Ik besloot zijn prestaties eens langs de lat van puntentelling van de meerkamp te leggen. Hij had nauwelijks zwakke onderdelen, dus ik raadde hem een meerkamp aan voor het seizoen 2022. Tijdens de winter bleek hij nog een paar grote stappen voorwaarts gezet te hebben en bij het nogmaals optellen van de punten die bij zijn prestaties hoorden dacht ik dat het mogelijk zou moeten zijn het NK te halen. In Best, midden in het seizoen, slaagde hij in die opzet ondanks een totaal mislukt verspringen en later dit seizoen, in september, werd hij keurig 13e op het Nederlands Kampioenschap Meerkamp (categorie Jongens Junioren D). Onze eerste deelnemer op dit NK sinds 1997.
Progressie bij de hele groep
De goede prestaties en vooruitgang bleven niet beperkt tot Dylan alleen. Ook Mare sprong er - vrij letterlijk - bovenuit met 1.41 m bij het hoogspringen (op onze accommodatie note bene!) als 1e jaars MJD, goed voor een 11e plek op de Nederlandse seizoensranglijst (MJD1). Bij alle atleten waren de persoonlijke records niet te tellen, ondanks het feit dat wedstrijddeelname – helaas - nog altijd achterbleef bij de verwachtingen. Gemiddeld werd er ruim 16% verbetering genoteerd op hoogspringen (komt overeen met bijna 18 cm gemiddeld per atleet), bijna 22% verbetering bij het verspringen (± 65 cm) en liefst 46% bij het speerwerpen (bijna 6 m). Hoe groot het aandeel ‘training’ hierin is, valt natuurlijk niet te zeggen. Kinderen worden van nature al elk jaar sterker, dat spreekt voor zich. Toch zijn het mooie cijfers en daar komt bij dat veel van de atleten lang niet het maximale eruit hebben gehaald én dat de echte, grootste winst hem zit in de enorme verbetering qua techniek. Dat levert namelijk de basis voor voortdurende langjarige verbetering en werkt ontzettend preventief ten aanzien van blessures.
Regionaal Trainings Centrum: nog een stap omhoog
De goede prestaties waren inmiddels ook buiten onze vereniging opgevallen. Ik werd gebeld door Joep Janssen, die ik nog kende van mijn actieve jaren. Joep is lid van atletiekvereniging Prins Hendrik in Vught en tegenwoordig hoofdtrainer van het Regionaal Trainingscentrum van deze regio van Brabant. Het RTC wil talentvolle jeugdatleten de kans bieden op (een hoger) niveau te trainen met andere talenten uit de regio. In het verleden is al gebleken dat deze aanpak succesvol kan zijn en dat het zich kunnen meten met concurrenten positief bijdraagt aan de ontwikkeling. Toen Dylan de uitnodiging kreeg heb ik hem dan ook direct geadviseerd om, indien mogelijk met het thuisfront / de thuissituatie, hiervan gebruik te maken.
Het RTC is een mooie kans voor de atleet, maar ook de trainer(s) worden niet vergeten. Als hoofdtrainer ben ik bij elke stap meegenomen in het proces, wat de samenwerking en het onderling vertrouwen erg goed doet. Bij alle trainingen mag je meekijken, er is gelegenheid tot het stellen van vragen en sparren met de RTC-trainers. De atleten blijven lid bij hun eigen vereniging, zodat geen van de clubs het idee krijgt dat de goede atleten worden weggekaapt door topclubs. Het voelt echt als een gezamenlijk initiatief om het niveau van onze regio (verder) op te krikken.
Voor Dylan persoonlijk is het een mooie kans en ik ben als hoofdtrainer dan ook erg blij dat hij die kans heeft aangegrepen en dat we – nadrukkelijk ‘we’ want we zijn als trainersgroep met z’n allen verantwoordelijk voor de kwaliteit van de trainingen – dit hebben bereikt met de drie jaar geleden gekozen aanpak. Gezien het aantal leden bevinden we ons helaas weer in een ‘laagconjunctuur’ – hopelijk maar voor even. De wedstrijdgroep heeft zijn vruchten afgeworpen. Dit blijkt niet alleen uit de PR’s / vooruitgang van de betrokken atleten of de complimenten van trainers van andere clubs, maar ook uit het feit dat vanuit het RTC al is aangegeven dat er nog ten minste twee andere atleten van onze vereniging worden gevolgd. Conclusie: de wedstrijdgroep werkt!
Wedstrijden en trainingen
Om het voorgaande met andere woorden te duiden: we vallen op en we doen het goed. Maar je kunt alleen opvallen door aansprekende resultaten te behalen en daarvoor moeten er wedstrijden worden gedaan en dat aspect van onze sport wordt helaas nog ernstig ‘tekort gedaan’. Trainingen zijn leuk, maar vergeleken met wedstrijden is het niks. Natuurlijk kost het tijd, maar is het erg om tijd te besteden aan je sport? In de huidige tijd van (veel) stilzitten met iPads, laptops of telefoons in de hand is het des te belangrijker om in te zetten op bewegen en sporten. En bij sport horen wedstrijden, zeker in een prestatiesport als atletiek die je eigenlijk nauwelijks recreatief kunt uitvoeren. Immers, rustig een beetje hoogspringen wordt dan al snel laagspringen en op je gemak sprinten is ook lastig. Op langeafstandslopen na zijn alle onderdelen explosief van aard: je bouwt op naar één ultieme krachtsexplosie om tot een maximaal resultaat te komen.
Alle bewegingen die daarbij komen kijken uitvoeren in een fractie van een seconde vergt training. Training die bestaat uit opbouw en herhaling om bewegingspatronen erin te slijpen. Het aanleren van een beweging verloopt langs de weg van onbewust fout naar bewust fout naar onbewust goed naar bewust goed en die weg is lang. Hoe hou je dan motivatie? Het antwoord is wat mij betreft: wedstrijden doen. Atletiek is bij uitstek een goed meetbare sport. Je kunt je vooruitgang dus simpel bijhouden en terugzien in je wedstrijdresultaten. En wat is nou een betere stimulans dan jezelf zien groeien en je inzet tijdens alle trainingen beloond te zien worden?
Balans en afspraken: verbeteren met een lach
Niet alles draait om presteren, ook niet in de wedstrijdgroep. Er is te allen tijde ruimte voor een grap en een lach. We willen verbeteren, maar tegelijk sporten en plezier hebben met mede-atleten / vrienden en vriendinnen. Die balans stond en staat bovenaan, zodra een van beide gaat domineren gaat de opzet niet (langer) werken, is mijn overtuiging. De afspraken werkten de afgelopen drie jaren over het algemeen goed, daarna redelijk goed. Maar we hebben gemerkt dat de afspraken de laatste maanden minder goed werken dan we zouden willen. En daarmee is de balans verschoven die noodzakelijk is voor de goede werking van de wedstrijdgroep. Dit gaat ten koste van alle betrokkenen en ook alle hiervoor genoemde ‘belangen / waarden’: plezier, verbeteren, motivatie. Misschien moet voornoemde conclusie dus worden genuanceerd: de wedstrijdgroep heeft gewerkt.
Post corona-dip?
Tijdens de corona crisis mocht er twee jaar lang (bijna) niets. Wij, net als vele verenigingen met ons, vreesden voor de gevolgen. Maar die gevolgen bleven zo goed als uit, vrijwel geen opzeggingen in de periode 2020-2021. Vreemd genoeg begon het vanaf december 2021 opzeggingen te regenen. Sporten mocht weer en het leek wel alsof iedereen het plots als een vervelende nieuwe (hernieuwde) inbreuk op de vrije tijd was gaan zien. Daarbij heeft ook te gelden dat vaak gesport wordt met enkele vriendjes of vriendinnetjes. Wanneer één daarvan er dan de brui aan geeft, volgt vaak helaas ook de rest. Hoewel vertrokken jeugdleden te betreuren valt, staat het los van de gewijzigde indeling, afgaand op de redenen van de opzeggingen die we terughoren. Helaas heeft het, samen met de hiervoor genoemde ‘verschoven balans’ binnen de wedstrijdgroep, wel tot gevolg dat het op korte termijn moeilijk zal zijn om twee aparte groepen te blijven hanteren. Dit is het lot van een (relatief) kleine vereniging en heeft ook zeker te maken met het gebrek aan een fatsoenlijke accommodatie. De jaren van hoogconjunctuur worden altijd gevolgd door mindere jaren. Dit patroon zien we al tientallen jaren en lijkt erg moeilijk om te veranderen, vooral zonder een acceptabele accommodatie.
Hoe nu verder?
De rest van de winterperiode gaan we met de jeugd verder in twee groepen, die net zoals voorheen grofweg zijn ingedeeld op leeftijd en niveau, zodat iedereen mee over kan. Dit is geen exacte wetenschap natuurlijk, maar hopelijk gaat iedereen snel zijn of haar draai vinden. Hiermee veranderen ook de trainingstijden (hierover worden ouders via de groepswhatsapp bericht) en de inhoud van de trainingen.
Misschien ontstaat er voor aanvang van het zomerseizoen 2023 hernieuwde motivatie onder een aantal jeugdleden (en ouders!) om de ingeslagen, succesvolle weg van de afgelopen drie jaar weer op te pakken. Ik zie niets liever dan succes onder onze leden in de vorm van verbetering; niets liever dan na een training alle atleten beter naar huis te zien gaan dan toen ze aankwamen een uur eerder, met een tevreden lach op het gezicht, moe maar voldaan.
Misschien ontstaat er een hechte groep recreatieve atleten die ongeacht de trainingsarbeid, ongeacht resultaten gezamenlijk plezier heeft in het bedrijven van onze mooie sport.
In beide gevallen is het goed voor onze mooie sport en onze mooie vereniging. Laten we ons daar met alle leden voor inzetten.
René van de Ven
Foto: Dylan bij onze Clubkampioenschappen Meerkamp in september 2021
Nieuws (2023)
Toch weer een mooie Auwjaorscross
Dit jaar hadden we in totaal 353 finishers in alle categorieën samen. Dat waren er toch 116 meer dan bij de vorige editie, maar nog ver verwijderd van de rond de 600 deelnemers die we vóór corona over de finish zagen komen. Bij onze deelnemende leden hetzelfde beeld: dit jaar 48 leden, in 2022 nog 33, in 2019 maar liefst 114!
Ondanks de vele regen die in de weken hiervoor was gevallen en de problemen die werden verwacht doordat grote delen van het veld onder water stonden, wist de wedstrijdcommissie dit goed op te vangen door de start en finish te verplaatsen.
Een verslag van Kees Smetsers:
Toen de deelnemers aan de “Van de Meerendonk – KBenM Auwjaorscross” vandaag het atletiekveld van Atletiek Oirschot betraden, moesten ze uitkijken waar ze liepen, want het groene gras was door de heftige regenbuien van de laatste weken op sommige plekken een moeras geworden. Daarom had de organisatie het parcours aan moeten passen. Er was nu geen volledige ronde over het atletiekveld, de start en finish waren bij de tweede poort en de deelnemers gingen nu eerder het bos in. Dat kon nog wel eens dringen worden!
In de afgelopen dagen hadden de vrijwilligers keihard gewerkt om het parcours in een goede staat te brengen en dat was heel goed gelukt. Ze hadden zelfs met bladblazers alle bladeren van de bospaden afgeblazen. De deelnemers waren het er unaniem over eens dat het een heel mooi parcours was, wat goed te lopen was, maar toch selectief genoeg voor een mooie wedstrijd.
In totaal gingen er in alle categorieën 353 hardlopers van start. Daarmee is de Auwjaorscross een van de best bezochte wedstrijden van de Kempische Cross Competitie. Jammer dat de accommodatie van Atletiek Oirschot lang niet toereikend is om de deelnemers van wedstrijden die hier worden georganiseerd op een goede manier te ontvangen. Ook vandaag liep tijdens de aanmeldingen van de deelnemers het clublokaal al snel vol. Dat geldt ook voor het atletiekveld, dat bij slechte weersomstandigheden zoals vandaag eigenlijk niet geschikt is om er een wedstrijd op te houden. Er ligt voor de gemeente Oirschot een heel mooie taak om daar verbetering in aan te brengen.
De wedstrijden van deze Auwjaorscross waren over het algemeen spannend. Bij de recreanten bijvoorbeeld, leverden drie lopers rondenlang een gevecht om als eerste binnen te komen en dat werd pas op de finishlijn beslist. Bij de senioren en masters waren er mooie duels in de diverse categorieën. Ook de atleten van Atletiek Oirschot waren onderling elkaars krachten aan het meten. Edwin van de Ven bijvoorbeeld, had een paar dagen vóór de Auwjaorscross in Drente nog 200 kilometer door de modder gefietst, maar ging tijdens de cross toch met clubgenoot Nicky van Vroenhoven sprintend naar de eindstreep. Mooi om zo’n duel tussen clubgenoten te zien.
Ook bij deze editie van de Auwjaorscross waren er weer ereplaatsen voor de atleten van Atletiek Oirschot. Lotte van de Ven werd tweede in haar categorie U8 en Noor Denissen derde. Martien van de Ven werd derde in de categorie M70+, Roland van Loon ook derde bij de M45 en Nellie van Beers werd tweede in de categorie V65+. Deze resultaten én de inzet van alle vrijwilligers van Atletiek Oirschot hebben deze cross weer tot een heel mooie editie gemaakt. Daarvoor verdienen ze allemaal een compliment.
De resultaten van onze leden staan bij UITSLAGEN.
In het FOTOBOEK staan reportages van de volgende fotografen:
Peter Kramer, voor kopen van foto's klik hier
Luc Kenter
Ad van Zelst
overige toegezonden foto's komen in het album Van alles wat in 2023
.
Bewegen voor Jongeren
Sinds een paar jaar organiseren we op woensdagmorgen trainingen onder de naam: 'Bewegen voor Ouderen'. Deze trainingen, met deelnemers van 60 tot boven de 80 voorzien in een behoefte en zijn succesvol. Vandaag was er een speciale training: de opa's en oma's mochten hun kleinkinderen meenemen. Adrie Louwers had de leiding en met z'n allen trokken ze het Kemmerbos in, waar allerlei speelse oefeningen werden gedaan. Door jong én oud!
Foto's staan in het FOTOBOEK
Kapellekestrail door de blubber
Na weken van regen was het te verwachten: het parcours van de Kapellekestrail stond voor een groot deel onder water. We moesten de route verleggen en liepen nu vanaf de start richting Bekersberg en de Kattenberg. Natte voeten bleven niet uit, maar er werd toch gelachen door de 45 hardlopers en 16 wandelaars. En... het bleef verder droog deze middag!
Na afloop was iedereen voldaan en werd nog een muziekkwis gehouden, die net als vorig jaar werd gewonnen door het "Gezellige Groepje 1".
Foto's van de Kapellekestrail staan in het FOTOBOEK
Onze keien bij De Keien in Volkel
Een verslag van Arie Wichman:
In Volkel bij AV de Keien deden bij U14 Jelle Luijtelaar en Jason Wichman mee met de indoor meerkamp. Bij de U16 was Dylan Wichman erbij. Helaas viel Tim, die gebrand was op een revanche voor zijn tegenvallende resultaten bij het kogelstoten in Waalwijk, uit i.v.m. ziekte. Beterschap Tim!
Ook op deze meerkamp weer 35 m sprint, kogelstoten en hoogspringen. Er waren veel series op de sprint en er mocht maar 1 keer gelopen worden. Dan is het altijd lastig in te schatten of je hard genoeg gelopen hebt. Je kunt immers eerste in je serie worden en toch aan het eind nog in de middenmoot eindigen. Jason werd tweede in zijn serie met een tijd van 5.7 sec (PR en ook een evenaring van het CR), maar na verwerking van de tijden van alle series viel hij terug naar een derde plaats. Jelle wist op de 35 meter met een tijd van 7.5 sec (net boven zijn PR) een 12e plaats zeker te stellen. Op hoogspringen haalde Jelle de 1,00 m ruim, maar door de spanning lukte de 1,05 m niet (PR is 1,10 m). Deze 1,00 m was goed voor een 12e plaats. Jason evenaarde met 1,25 zijn PR en dat werd een gedeelde derde plaats.
Op het laatste onderdeel kogelstoten verbeterde Jelle zijn PR met een mooie stoot van 4,05 m. Dit was 4 cm tekort voor de 11e plaats, dus ook hier een 12e plaats voor Jelle op dit onderdeel en eveneens in het meerkamp totaal een 12e plaats met 596 punten (goed gedaan kerel!). Jason moest om in de top-3 te komen een goede stoot neerzetten. Hij stootte maar liefst 7,80 m, goed voor een tweede plaats op dit onderdeel en met 1397 punten in het eindtotaal resulteerde dat in een derde plaats overall (netjes Jason!)
Voor Dylan bij de U18 uiteraard dezelfde onderdelen (natuurlijk wel een zwaardere kogel). Op de 35 meter sprint was Dylan met afstand de snelste en hij zette met een tijd van 4.9 sec een nieuw PR. De stoot van 10,47 m op de kogel was weliswaar onder zijn PR (11,12 m) maar ruim voldoende voor een eerste plaats op dit onderdeel. Op het onderdeel hoogspringen hoopte Dylan eindelijk zijn PR van 1,55 m te verbeteren. Gezien de “flow” waar hij in zat moest dat lukken. En inderdaad met 1,60 m (PR en een evenaring van het CR) haalde Dylan ook hier de eerste plaats en dus met 2063 punten ook de eerste plaats in de totaal meerkamp. Goed bezig!
Martien van de Ven is Nederlands Kampioen Cross!
Een verslag van Kees Smetsers en René van de Ven:
Het E3 strand in Eersel staat bekend als een plaats, waar zonaanbidders op een hagelwit strand kunnen genieten van de zon. Maar vandaag was dit strand het toneel van het Nederlands Kampioenschap Cross, dat dit jaar én volgend jaar hier wordt gehouden.
De zon liet zich op deze dag niet zien, de lucht was grijs en er waaide een koud windje. Maar toch waren het ideale omstandigheden om een crosswedstrijd te houden. Er hadden zich veel deelnemers gemeld, die afkomstig waren uit heel Nederland. Daarbij ook een aantal atleten van Atletiek Oirschot, waarvan Martien van de Ven en Nellie van Beers de meeste ervaring hadden in dit soort wedstrijden.
Martien van de Ven wist dat hij een goede kans had op het podium en hij maakte zijn verwachtingen helemaal waar. Vanaf de start liep hij weg van zijn andere concurrenten in de categorie M75+. Zijn voorsprong werd steeds groter. Bij de finish had Martien bijna 1,5 minuut voorsprong op Jan Vermaas en 2,5 minuut op Wim Hermans, beide atleten van Eindhoven Atletiek. Martien was Nederlands Kampioen en voegde dit kampioenschap toe aan zijn inmiddels indrukwekkende erelijst.
Kees Smetsers eindigde net naast het podium op een vierde plaats, waar hij toch tevreden mee was. Hetzelfde was van toepassing op Nellie van Beers, die vierde werd in de categorie V65+. Mooie prestaties van deze atleten van Atletiek Oirschot.
Dit Nederlands Kampioenschap maakt ook onderdeel uit van de Kempische Cross Competitie, waarvan over twee weken de Auwjaorscross in Oirschot de volgende wedstrijd is. Dat wordt een mooie afsluiting van dit jaar, want deze cross heeft inmiddels een goede reputatie opgebouwd.
Kees Smetsers
René schrijft:
Dag 1 van het NK Cross zag de jeugd tot en met C-junioren (U16) en de masters aan de start verschijnen. Het leverde voor de vereniging wisselende resultaten op. De jeugd begon, met Lotte van de Ven bij de MPM (U8) als eerste aan de start. Ondanks flinke zenuwen was ze goed weg en liep ze na een behouden start naar een hele knappe 5e plaats, te meer aangezien ze volgend jaar nog steeds U8 is en dus tegen meisjes van een jaar ouder liep.
Broer Roel van de Ven liep bij de JPB (U10) maar is al 3 weken "ziek, zwak, misselijk" en dat was de voorbije twee crossen al duidelijk zichtbaar. Lang was het bijzonder onzeker of hij zou deelnemen, zelfs vrijdag lag hij nog de halve dag met koorts op de bank onder een dekentje. Maar het is een NK en dat zo dichtbij, dan start je toch, ook al ben je verre van op je normale niveau. Hij zwoegde zich naar het einde en finishte als 14e. Hopelijk is de pech nu voorbij en komt er nog een mooi seizoenseinde, te beginnen bij onze eigen Auwjoarscross over twee weken.
Imke van Veen nam deel bij de MJD (U14) en finishte als 41e. Op dit zware parcours was het voor iedereen afzien, niet alleen voor Imke. Kees schreef al over de prachtige overwinning voor Martien van de Ven bij de Masters 75+!
René van de Ven
Foto (Kees Smetsers): Martien steekt met kop en schouders boven zijn concurrenten uit!
De resultaten van al onze clubgenoten staan bij de UITSLAGEN
Blessures en zieken bij de L'Avant Sylvestre Cross
Vandaag was de derde cross van de Kempische Cross Competitie. In deze cross komen vaak deelnemers aan de start die er anders niet bij zijn, met name goede lopers uit België. Het was één van de redenen dat er deze keer voor Martien van de Ven en Nellie van Beers geen eerste plaats was, ze werden respectievelijk derde en tweede.
Edwin van de Ven is bij elke cross dicht bij het podium, maar deze keer moest hij met een kuitbeen blessure uit de wedstrijd stappen. Eigenlijk was Cees van Eijk de enige van Atletiek Oirschot, die niet geblesseerd was. De anderen kampen op dit moment allemaal meer of minder met een blessure, die optimaal presteren onmogelijk maakt. Dat hoort weliswaar een beetje bij het meedoen aan crosswedstrijden, maar het is wel frusterend als een blessure lang duurt.
Gelukkig was het parcours van de L'Avant Sylvestre Cross ondanks de regen van de afgelopen dagen toch redelijk droog en goed te belopen en dat is belangrijk als je loopt met een blessure.
Persoonlijk wil ik, voor wat de cross in Reusel betreft, wil ik dit verslag afsluiten met een "dankjewel" voor Nellie van Beers, die daar als "haas" voor mij fungeerde en mij aan een mooie tijd hielp.
Volgende week zaterdag is het Nederlands Kampioenschap Cross op het E3 strand in Eersel. Dat wordt voor de atleten van Atletiek Oirschot een heel bijzondere belevenis. Ik vind het in ieder geval heel spannend om dit een keer mee te maken.
Kees Smetsers
Zieken
Bij de jeugd was er deelname van Lotte (MPM/U8) en Roel van de Ven (JPB/U10), Juul Paridaans (JPA/U12) en Nienke Vasen (MJD/U14). Nienke was twee weken geleden ziek en het heerst overduidelijk in onze regio. De laatste weken zijn er veel zieken te betreuren geweest onder alle jeugdleden, zo wist jeugdtrainer René van de Ven me te vertellen. Ook zijn zoon Roel was flink ziek geweest, maar wilde het toch proberen. Hij startte in tegenstelling tot twee weken geleden scherp en tot 500m ging de race goed, maar daarna heb je die laatste 10% nodig die je hebt als je top bent, maar juist mist bij ziekte. Hierdoor kon hij niet mee in de laatste 300m en eindigde hij op een nog altijd nette 6e plaats. De race van Nienke was enigszins vergelijkbaar: ook nog niet volledig hersteld liep ze toch mee en hoewel het tempo er goed in zat was ze achteraf ook niet helemaal tevreden, maar met wat onder de ledematen kun je geen topprestatie leveren.
Juul liep bij de A-pupillen een goed ingedeelde race en finishte zijn twee ronden van bijna 800 meter met een mooie felle eindsprint. Lotte van de Ven was bij de jongste categorie als herboren. Ze verraste in Veldhoven (1e cross van het seizoen) met een 3e plaats, maar viel in St. Oedenrode buiten het podium. Vandaag was ze gebrand op revanche en dat liet ze merken door als 2e te finishen. Met recht was ze apetrots op deze prestatie!
René van de Ven
Dylan Wichman wint de meerkamp in Waalwijk
Een verslag van Arie Wichman
In Waalwijk deed Jason Wichman mee aan de meerkamp U13 en Tim Luijtelaar en Dylan Wichman aan de meerkamp U16.
Jason zette op de 40 meter een tweede tijd neer van 6.58 sec (PR). Ondanks dat deze keer de afstand van het kogelstoten hem tegenviel (6.79 ) was dit toch goed voor een tweede plek op dit onderdeel. Dit keer lukte het hem wel om met hoogspringen zijn PR van 1,25 meter te evenaren, hetgeen goed was voor een gedeelde eerste plaats. Met een eindtotaal van 1329 punten werd hij tweede op de meerkamp.
Tim en Dylan startte de meerkamp U16 met de 40 meter sprint. Tim liep met 6.39 seconden een PR en een derde plaats op dit onderdeel. Dylan moest om eerste te worden op deze afstand afrekenen met zijn trainingsmaatje van het Regionaal Trainingscentrum (RTC). Met een tijd van 5.72 seconden was hij tweehonderdste sneller dan de nummer 2. Een PR en een verbetering van zijn eigen clubrecord.
Met kogelstoten lukte het Tim met 5,86 m niet om in de buurt van zijn PR te komen, hetgeen hem veel punten kostte. Ook Dylan lukte het niet zijn PR te evenaren, maar met 10,48 m was het toch voldoende voor een eerste plaats op dit nummer.
Op het laatste onderdeel hoogspringen wist Tim wel zijn PR te halen met een mooie sprong over 1,40 m, wat goed was voor een vierde plek op dit onderdeel. Helaas zakte Tim in het eindresultaat door het fout lopen van het kogelstoten van een derde naar een zevende plaats met een eindtotaal van 1437 punten.
De volgende dag zijn we 's avonds wel gelijk op het atletiekveld aan Tim zijn techniek gaan sleutelen en aan het eind van de training kwam hij weer op zijn PR afstand uit (volhouden Tim!). Dylan evenaarde met hoogspringen zijn PR (1,55 m) waarmee hij eerste werd op dit onderdeel en met in totaal 2006 punten ook eerste in de totaaluitslag van deze meerkamp.
Verwarring tijdens de Driedorpencross
Een verslag van Kees Smetsers:
De Driedorpencross in Sint-Oedenrode is dit seizoen de tweede cross uit de Kempische Cross Competitie. Het is een uitdagende wedstrijd met een parcours vol kleine en grote heuvels.
Atletiek Oirschot was bij de masters (35 jaar en ouder) weer goed vertegenwoordigd met deelname van Martien van de Ven, Bart Nooijen, Edwin van de Ven, Nellie van Beers, Cees van Eijk en ik zelf. Vanwege de problemen met mijn knie, veroorzaakt door een val tijdens de Heidetrail in Oirschot, was ik na de start al heel snel de laatste van de gestarte deelnemers.
Vóór mij liep Nellie van Beers en die kon ik ook niet bijhouden, tot ik Nellie zag vallen over de wortel van een boom. Ze kwam op haar schouder terecht en maakte een lelijke smak. Ik schrok mij rot, want ik weet uit eigen ervaring wat de gevolgen van een val kunnen zijn. Gelukkig kon Nellie wel doorlopen en even later snelde ze weer van mij weg. Wat een karakter heeft Nellie, daar kunnen veel profvoetballers een voorbeeld aan nemen!
De andere deelnemers van Atletiek Oirschot vlogen veel sneller over het parcours en hadden waarschijnlijk al een (gratis) kop soep op toen ik als laatste van mijn categorie ging finishen. Bij de prijsuitreiking was ik heel blij dat Nellie van Beers ondanks haar val toch als eerste uit haar categorie op het podium mocht staan. Voor Martien van de Ven was deze eer ook weggelegd, want hij werd omgeroepen als eerste van de categorie Masters 70+. Een mooi resultaat voor beide atleten van Atletiek Oirschot.
Toen ik echter thuis kwam zag ik tot mijn verbazing dat op www.uitslagen.nl Martien van de Ven tweede zou zijn geworden, drie seconden achter Johan van Litsenburg. Ergens is er iets fout gegaan, maar wat er fout is gegaan, dat weet ik bij het schrijven van dit verhaal nog niet. Edwin van de Ven kwam ik ook niet tegen in de uitslagen van de Driedorpencross, terwijl hij toch echt mee heeft gedaan en waarschijnlijk als vierde is gefinishd. Verwarring alom dus, maar dat doet niets af aan het plezier dat de atleten van Atletiek Oirschot hebben beleefd aan deze cross.
Pupillen en junioren
De enige junior van Atletiek Oirschot was vandaag Imke van Veen. Nienke Vasen was helaas ziek en moet verstek laten gaan. Imke had het zwaar op het uberhaupt al loodzware parcours, maar bleek achteraf ook last te hebben gehad van een pijnlijke knie, waar ze helaas wel vaker last van heeft. Heel knap dus dat ze de wedstrijd gewoon heeft uitgelopen!
Lotte van de Ven liep bij de meisjes mini pupillen (U8) een prima wedstrijd, maar ook voor haar was het parcours loodzwaar want het is niet evident om met die kleine beentjes die grote heuvels te bedwingen. Ze finishte niettemin dapper strijdend op een 4e plaats. Roel liep bij de JPB (U10) een moeizame wedstrijd. Waar zovaak al de tactische aanwijzingen precies de doorslag gaven, kon het tactisch plan bij de start al de prullenbak in. Nadat hij even onachtzaam was en daardoor net te laat reageerde op het startschot werd hij ingesloten en kwam hij pas op plek 8 à 9 weg. Hij wist het nog tot een 5e plaats te schoppen, maar de échte versnelling om nog naar de top 4 te lopen miste vandaag. "Halverwege wilde ik iemand inhalen en kreeg ik ook nog een flinke duw waardoor ik bijna was gevallen" zei hij na afloop. Het was vooral mentaal een goede les. Op naar de volgende!
Toevoeging redactie: inmiddels zijn de uitslagen gecorrigeerd en staat Martien van de Ven als winnaar bij de M70 en Edwins 4e plaats bij de M35 is ook opgenomen.
Foto: Nellie van Beers heeft de medaille echt verdiend!
De volgende cross is de L'Avant Sylvestre Cross in Reusel op zondag 10 december.
Tumultueuze start cross-seizoen in Veldhoven
Vandaag begon de Kempische Cross Competitie met als eerste wedstrijd de Witvencross in Veldhoven. Het parcours, over grasondergrond met kleine stukjes beboste berm en flinke stukken los zand langs het Witven, was door de regen veranderd in een grote zompige spons dat zich bij elke stap vastzoog aan je schoenen. Niet verrassend dus ook dat er zeker 4 jeugdatleetjes de finish bereikten op slechts één schoen, soms met de andere in de hand, soms met de wetenschap dat ze terug het parcours over moesten om hun verloren schoen te gaan zoeken.
Vanuit de jeugd van Atletiek Oirschot waren er vandaag 5 deelnemers: Lotte van de Ven (Mini pup / U8), Roel van de Ven (JPB / U10), Juul Paridaans (JPA / U12), Nienke Vasen en Imke van Veen (MJD / U14) en Jelle van Luijtelaar (JJD / U14). Ze hebben zelf voor een verslagje gezorgd:
Lotte
Voor Lotte was het haar eerste crosswedstrijd buiten onze eigen clubkampioenschappen en ze was dan ook heel erg zenuwachtig. De avond vooraf traantjes van de spanning en buikpijn van de zenuwen, maar na een kleine "motivatiespeech" was ze er helemaal klaar voor. Goed ingelopen samen met grote broer Roel en even later stond Lotte op haar spikes met extra lange punten (gezien de modder) met gebalde vuistjes aan de start. Even schrikken van het startschot, maar toch goed weg.
Halverwege de eerste van twee kleine rondjes bleek er een kindje te zijn meegestart die in de volgende groep hoorde. Een ouder of trainer haalde haar uit de wedstrijd, waardoor alle andere mini-pupilletjes even dachten dat ze ook moesten stoppen. Na verschillende gillen van andere omstanders begrepen ze dat zij wél gewoon door mochten en vervolgden ze hun race. Lotte kwam zowaar als 2e door na rondje 1! Dat moest ze op het einde wel een beetje bekopen want 920 meter door de modder ploegen is met die kleine beentjes toch wel wat anders dan een 600 meter op een kunststof baan! Niettemin hield ze het keurig vol tot de finish en bleek ze nog 3e te zijn geworden ook. Apetrots mocht ze juichend het podium beklimmen een uur later.
Roel
Roel sloot twee weken geleden zijn pupillen C tijd af met een mooi clubrecord hoogspringen indoor, vandaag mocht hij dus voor het eerst aantreden als Jongens Pupil B. Omdat je deze categorie maar één jaar bent (in plaats van twee, waardoor je dus ook tegen 1-jaar-oudere jongens loopt) kende hij zijn concurrentjes van vorig jaar. In bijna alle crossen liep hij vorig seizoen nek-aan-nek met Vincent Kamali uit Eindhoven. En Finn Schaap uit Reusel zat er regelmatig ook kort achter.
Vandaag was geen uitzondering. Vooraf had Roel samen met Juul en hun papa's René en Niels het parcours goed verkend. René wees hen op de plekken waar het verschil gemaakt kon worden, waar te temporiseren en waar goed op te letten. Zo waren er grote diepe plassen, een zware los zand heuvel en een trap richting een smal paadje. Tijdens het inlopen werd de tactiek verder besproken en toen was het tijd voor de start. Ook Roel met lange punten in de spikes tegen het uitglijden en voor maximale grip.
Hard weg, als 2e de eerste bocht door net achter Vincent en voor Finn, precies zoals verwacht. Na de los zand bult, iets voor de helft van de race, kwam het trapje richting het smalle paadje. Daar hadden wij het goed over gehad, maar de concurrentie blijkbaar niet. Vincent lag een meter of 8 à 10 voor en volgde gefocust de waterlijn van het Witven, maar het trapje was de andere kant op. Roel na afloop: Ja, ik dacht wat gaat ie doen, maar ja, is niet mijn probleem". Zo schoot hij op de eerste plaats via het trapje het bospaadje in, terwijl Vincent intussen zijn foutje inzag en na omdraaien zichzelf terugvond op plek 5. Vol van adrenaline sprintte hij terug naar voren, maar dat kost natuurlijk enorm veel energie en die kwam ie op het eindstuk tekort. Finn zag zijn kans ook schoon en versnelde richting Roel, maar die had door alle gebeurtenissen genoeg over kunnen houden voor een flinke eindsprint. In de laatste rechte lijn kwam de overwinning nooit meer in gevaar.
Jelle
Jelle geeft aan: ik had lang getwijfeld om mee te lopen omdat dit de eerste wedstrijd in mijn nieuwe categorie was en dus ook verder moet lopen, maar na een goeie training met René kort geleden kreeg ik het vertrouwen en de motivatie en besloot ik toch mee te lopen. Het was zoals verwacht een zwaar parcours door de modder, maar dat maakte het ook wel weer leuk. Een leuke bonus was de herinneringsmedaille voor alle finishers op het einde. Groetjes Jelle.
Nienke
Ik moest bij deze eerste wedstrijd van het seizoen wel weer aardig wennen. Het prcours was enorm modderig en dat kostte wel veel energie. Ik heb lekker mijn eigen wedstrijd gelopen, in mijn eigen tempo. Op naar de volgende in Sint-Oedenrode! Groetjes Nienke.
Foto (Peter Kramer): Roel op snelheid
Meer foto's in het FOTOBOEK, de resultaten staan bij UITSLAGEN
Vier ereplaatsen bij de Witvencross
Een verslag van Kees Smetsers
Vandaag gingen de atleten van Atletiek Oirschot naar de Witvencross in Veldhoven, de eerste cross van het nieuwe seizoen van de Kempische Cross Competitie. Ze kregen een parcours voorgeschoteld dat door de overvloedige regenval van de laatste weken was veranderd in een grote modderpoel met heel veel stroken diepe modder.
Het zware parcours weerhield onze deelnemers niet om mooie prestaties te leveren. Martien van de Ven (tweede bij de masters M70) en Nellie van Beers (tweede bij de masters V65) liepen allebei een goede wedstrijd en dat zal hen vertrouwen geven voor het NK Cross, dat op 16 en 17 december wordt gehouden op het E3 strand in Eersel.
Bij de jongere deelnemers liep Edwin van de Ven naar een vierde plaats bij de Mannen 35, slechts enkele tientallen seconden verwijderd van de tweede plaats in deze categorie. Roland van Loon, Cees van Eijk, Bart Noyen en Martijn van Straten liepen gezien de zware omstandigheden ook mooie tijden.
Antoinet Hems liep na haar marathontrail in de heuvels bij de Rursee in Duitsland mee met de recreanten. Ook zij liep een tijd waarmee ze gezien de diepe modder zeker tevreden zal zijn.
Bij de junioren en pupillen ging Roel van de Ven gewoon verder met wat hij vorig jaar deed: winnen. Roel werd eerste bij de MU10 (JPB). Het was niet de enige ereplaats van deze dag. Lotte van de Ven werd in haar eerste cross van het KCC derde in haar categorie VU8 (MMPC).
Al met al is dit een mooi begin van het cross seizoen, dat op 26 november zal worden voortgezet met de Driedorpencross in Sint Oedenrode.
Foto: in Veldhoven gooien ze ook nog een berg zand neer!
Meer foto's in het FOTOBOEK, de resultaten staan bij UITSLAGEN
Antoinet loopt de Rursee marathon
De Rursee Marathon in de Duitse Eifel is een echte uitdaging: een trailrun rond de Rursee, met hellingen zo steil dat je alleen wandelend omhoog kunt. Maar Antoinet Hems deed het! Ze liep, begeleid door Henk van Gerven, de 42,2 km in 4:46:15 uur. Ze werd daarmee 4e bij de V50.
Kees Smetsers liep er de 16,5 km en een dag eerder liepen Kees en Antoinet samen de 5 km om de beentjes los te maken voor vandaag, waarbij ze allebei eerste werden in hun categorie.
Een verslag van Kees Smetsers:
Rursee marathon
Bij Atletiek Oirschot en ook bij de Bali Runners lopen een aantal hardlopers, die heel graag uitdagingen aangaan. Het lopen van wegwedstrijden, crossen en trails motiveert zeker om door te gaan met het hardlopen, ook als je wat ouder bent. Voor mij was het een van de redenen om met mijn hardloopvrienden Elia Deenen, Antoinet Hems, Karin van de Pas, Henk van Gerven en Rinus van Dijck naar de Rursee in Duitsland te gaan om daar op zaterdag 4 november én zondag 5 november mee te doen aan twee trails.
Op zaterdagmiddag stonden we aan de start van de 5 kilometer trail. Henk van Gerven en Rinus van Dijck gingen wandelen. Elia Deenen, Karin van de Pas, Antoinet Hems en ik gingen 5 kilometer hardlopen. Meteen na de start begon een klim over een glibberig bospad, dat nat was geworden van de overvloedige regen. Ik kon mijn drie loopmaatjes niet bijhouden, want ik had last van mijn knie die geblesseerd was door een val bij de Heidetrail van Atletiek Oirschot. Antoinet bleef bij mij en dat hielp mij natuurlijk. Toen het pad omlaag ging kwamen Antoinet, Elia en ik weer bij elkaar, maar Karin haalden we niet meer in, die finishte als eerste van de vier Bali Runners. Bij het bekend maken van de uitslag in de grote tent bij het water bleek dat Karin eerste was geworden in haar categorie V55 en dat was de eerste podiumplaats van haar leven. Elia was tweede geworden in dezelfde categorie, slechts tien seconden achter Karin. Het bleef niet bij de eerste plaats voor Karin. Antoinet bleek tot haar verrassing eerste te zijn geworden in de categorie V50 en ik was eerste in mijn categorie M75. Drie eerste plaatsen en een tweede plaats op één dag, zoiets komt maar zelden voor !
Op zaterdagavond genoten we samen van een voedzame en overheerlijke macaronischotel van Henk van Gerven, die de tongen streelde. Het was een goede voorbereiding voor de wedstrijd van zondag, dat zou de volgende dag wel blijken.
Elia, Karin en ik gingen de 16,5 kilometer trail lopen. Toen we gingen starten was het koud en nat, maar tijdens de wedstrijd kregen we het al heel snel warm. Ik had in het begin weer moeite om Karin en Elia te volgen, maar ik herstelde mij toen het parcours omlaag ging. Elia en Karin stonden bij een waterpost met een alcoholisch drankje even stil en dat was voor mij het moment om er vandoor te gaan. Op weg naar de finish kwamen er nog enkele steile hellingen met modder, maar verder was het goed te doen. Elia en Karin hadden “goede benen” en haalden mij bij de finish nog bijna in. Alle drie hadden we genoten van onze wedstrijd en toen was het wachten op Henk en Antoinet, die bezig waren met hun 42.195 meter van de Rursee Marathon.
Henk en Antoinet waren een half uur eerder gestart en ook zij werden geconfronteerd met glibberige bospaden en steile hellingen, waarop zij net als elke deelnemer moesten wandelen. Maar ze genoten van de prachtige kleuren van de bossen langs de Rursee en de mooie vergezichten over het spiegelende water. Ze hadden allebei het gevoel dat ze ook “heel goede benen” hadden en daarom konden ze een hoog tempo volhouden, ook in de laatste kilometers waar ze nog veel deelnemers passeerden. De overheerlijke macaroni van Henk van Gerven had kennelijk ook hen goed gedaan. Samen gingen ze blij en voldaan over de finish, waar de andere Bali Runners en supporter Rinus klaar stonden om hen te omhelzen. Antoinet en Henk finishten in een tijd van 4.46.15 en dat is gezien de omstandigheden een fantastische prestatie, waar zij trots op mogen zijn. Na de finish werd er in de grote tent nog lang nagepraat en op de weg naar huis ook. Het was voor ons weer een super weekend geweest.
Foto: de Bali-Runners: Henk van Gerven, Rinus van Dijck, Elia Deenen, Antoinet Hems, Karin van de Pas en Kees Smetsers.
Jason derde bij de indoor meerkamp in Eersel
Een verslag van Arie Wichman
Voor de indoorwedstrijden in Eersel stond alleen Jason Wichman ingeschreven en wel voor zijn eerste wedstrijd als JJD (U14) voor de Meerkamp (40 meter, kogelstoten en hoogspringen}. Hij vond het wel spannend want de concurrentie was natuurlijk groter en de kogel een kilo zwaarder.
Zijn eerste onderdeel hoogspringen ging niet zoals hij wilde en hij sprong 1,20 (PR was 1,25). Een deel van zijn concurrenten sprong wel een PR waarbij de hoogste 1,35 sprong. Dat scheelde een aanzienlijk aantal punten en Jason stond daarmee op de 5e plaats op dit onderdeel.
Dat was hij niet gewend uit zijn JPA tijd en het werd dus zijn eerste les in “omgaan met teleurstellingen”. Het feit dat René van de Ven eens had gezegd dat je in de meerkamp altijd wel een onderdeel in een wedstrijd hebt dat niet lekker loopt, hielp hem over de teleurstelling heen en ging hij fanatiek aan de gang met het kogelstoten. Daar stootte hij de kogel 7,31 m, hetgeen een PR betekende.
Snel werd hem duidelijk dat bij de groep U14 de verschillen aanzienlijk zijn en hij hier ondanks zijn PR toch nog werd ingehaald door de nummer 1, met een stoot van 8,97. Om toch nog een podiumplek te bemachtigen moest hij de snelste tijd neerzetten op de 40 meter. Met een snelste tijd van 6,4 seconden (PR) had hij, met in totaal 1307 punten, toch nog een mooie derde plaats zeker gesteld. De kop is eraf!
Onze vrienden uit Westerlo waren bij de Heidetrail
Op 10 juni hadden we op uitnodiging van de AC Westerlo een prachtige dag bij de jumelage van de gilden. Afgelopen zondag kwamen de lopers uit België naar Oirschot. Lees het verslag op de website van AC Westerlo, klik hier
Een Heidetrail met vallen en opstaan
Een verslag van Kees Smetsers
De meeste hardlopers die aan wedstrijden meedoen hebben behoefte aan uitdagingen. Bij mij is dat ook het geval en ik word daarbij geinspireerd door clubgenoten, zoals Martien van de Ven, Evert van Veldhuizen, Nelleke van Beers, Edwin van de Ven, Léon Brands, Cees Koppen en Ad van Zelst, om maar een paar voorbeelden te noemen. Hun prestaties tijdens de wedstrijden motiveren mij om ondanks mijn leeftijd door te blijven gaan.
Voor het jaar 2023 had ik mij een aantal doelen gesteld en dat waren de kwart triatlon, de hele marathon, twaalf halve marathons en 1500 kilometers. Die doelen heb ik allemaal al in de tas zitten, maar lopen blijft voor mij zo leuk dat ik het elke dag wel zou willen doen.
De Heidetrail van Atletiek Oirschot wil ik elk jaar niet missen, want het parcours in de Oirschotse Heide is niet alleen uitdagend door het losse zand en de heuveltjes, maar ook heel mooi door de herfstkleuren. Mijn loopmaatje Antoinet was ondanks het feestje van Rowwen Héze in de Oostelbeerse Kerk toch vroeg opgestaan en daarom konden we al om 8.30 aan de start staan van de Heidetrail. We hadden geluk, want we liepen precies tussen twee heftige buigebieden, die de paden van Oirschotse Heide op die dag zouden vullen met heel veel waterplassen.
Onze halve marathon was nog maar net begonnen toen ik bij kilometer 3 in een van de waterplassen hard onderuitging en mijn knie blesseerde. Het voelde niet goed, maar gelukkig had ik mijn hele marathon van dit jaar al achter de rug en daarom besloot ik om toch maar door te lopen.
Wat was het mooi onderweg! We liepen regelmatig onder een dak van prachtig gekleurde herfstbladeren en het zonnetje maakte de omgeving zo nu en dan nog mooier. Lopen in de Oirschotse Heide is zó relaxt, wat een geluk dat wij dat natuurgebied zo dichtbij hebben. De kilometers vlogen voorbij, zonder dat we er erg in hadden. Onderweg kwamen Edwin van de Ven en Johan Koppen ons nog voorbij, die regelmatig heel bijzondere prestaties leveren en daar heb ik heel veel bewondering voor.
Het parcours was perfect uitgepijld en degenen, die daarvoor gezorgd hadden, verdienen een vet compliment. We liepen toch een keer verkeerd, maar dat kwam omdat onze aandacht even niet bij het parcours was. Toen we in de laatste kilometer waren, vonden we het eigenlijk jammer dat het al afgelopen was, zó hadden we genoten. Antoinet en ik besloten om toch maar een extra kilometer te lopen, want dan hadden we een halve marathon. Dit werd mijn dertiende van dit jaar, een ongeluksgetal, dus het was niet raar dat ik gevallen was. Uiteindelijk werden het 22 kilometer, waarvan we van elke meter genoten hadden.
Daarom willen wij de organisatie van harte bedanken voor deze mooie uren. En ook onze sponsors De Groenteboer voor het fruit en Marc Maas voor de koeken. Voor mij persoonlijk was het een Heidetrail met vallen en weer opstaan, maar dat heb ik zeker graag voor over.
Bekijk de foto's van Ad van Zelst en Luc Kenter in het FOTOBOEK
Clubrecord voor Roel in Bergen op Zoom
René van de Ven trok met zijn 2 kids naar Bergen op Zoom voor de indoorwedstrijden pupillen. Roel won de wedstrijd met de meeste punten, dankzij z'n prestatie bij het hoogspringen.
Ongekend spannend was het. De strijd bij de JPC ging tussen Roel, een pupil van Spado en een uit Almere. De tussenstand na de 40 meter sprint en vortexwerpen was: 1 Spado 787 punten, 2 Almere 777 punten, 3 Roel 737 punten.
Om te winnen moest Roel bij het hoogspringen liefst 2 hoogtes (10 cm) hoger springen dan de andere twee. En die waren ook goed. Maar technisch stukken minder en dus meer kans op fouten. Anders gezegd: met sprongkracht zat er bij die jongens ook wel 110 cm in, maar dan moest alles kloppen. Alles moest qua techniek en aanloop toevallig goed gaan. En dat is nou eenmaal niet zo vaak het geval. En zo geschiedde: allebei 3 pogingen waarmee ze het konden halen, maar de benen niet mee, of te ver van de lat, of te dicht erop, enz. En zo won Roel met een sprong over 1.06 meter de hoofdprijs bij de C-pupillen met ook nog eens een clubrecord op dat onderdeel.
Prachtige prestatie in Amsterdam
Ons lid Evert van Veldhuizen liep in Amsterdam de hele marathon in een tijd van 3:03:51 uur. Hij verbeterde daarmee zijn tijd van vorig jaar met maar liefst 50 minuten. Zijn brutotijd van 3:05:29 uur was ook een flinke verbetering van het clubrecord M55, wat op naam stond van Piet van Oirschot (februari 2014, Apeldoorn, 3:29:18 uur). We moeten meer dan 15 jaar teruggaan om een tijd van een clublid op de marathon te vinden die zo kort tegen de 3 uur aanligt.
We gaan weer loopanalyses organiseren
Vanavond hield Jennifer Olislaegers van Balans Podotherapie een interessante lezing over de effecten van hardlopen op je lichaam. Behandeld werden onder andere pasfrequentie, loophouding en armzwaai. Belangrijk om te weten als je blessures wilt voorkomen.
We willen de loopanalyses weer hervatten!
Heb je een (beginnende) blessure of loop je niet echt lekker, dan kan een loopanalyse heel nuttige informatie opleveren. Als je ook een gratis loopanalyse wilt, dan kun je dat doorgeven aan Leny de Croon Bij voldoende belangstelling wordt er in overleg een datum geprikt.
Er werden bij de presentatie enkele filmpjes getoond als voorbeeld:
Tri-atleet Craig Alexander https://www.youtube.com/watch?v=4qL3imPBUk4
Atleet voor en na aanpassen looptechniek https://www.youtube.com/watch?v=i_V3C8BWf-I
Oefeningen versterken spieren Donkey Kicks - YouTube
en The Best Leg Exercises for Stronger Glutes Quads and Hamstrings - YouTube
Hier nog enkele tips:
Versterk je enkel app Nieuwe enkelblessures voorkomen met Versterk je enkel | VeiligheidNL
(app te downloaden via app store)
Run fit check: Runfitcheck - Voorkom hardloopblessures - Doe de test
(vooral voor startende loper)
Mijn marathon van Eindhoven was mooi, maar....
... er was geen officiële tijd voor mij!
Een verslag van Kees Smetsers.
Afgelopen week, de week voor de marathon van Eindhoven, was er weer veel stress en onzekerheid bij mij. Dat is niets bijzonders want elke jaar word ik weer geplaagd door de wedstrijdspanning van deze marathon. En elk jaar is de nervositeit en spanning meteen over als het startschot voor de hele marathon van Eindhoven heeft geklonken.
Ik stond in startvak F, helemaal achteraan, met mij loopmaatjes Henk van Gerven, diens zoon Thijs en Bas Lemmens van de Bali Runners. De eersten waren al meer dan zeven minuten weg toen ik de startstreep passeerde. Gezien mijn leeftijd van 76 jaar zou het weer een avontuur worden, waarvan de goede afloop niet zeker was.
In de eerste 21 kilometer kon ik een tempo van 6.30 per kilometer goed volhouden en bij het meetpunt van 21 kwam ik door in ongeveer 2.15.00. Daarna kwam het saaie stuk door Woensel met lange rechte stukken, wat voor mij echt het moeilijkste stuk van de marathon van Eindhoven is. Maar mijn benen voelden nog steeds goed en mijn Hoka Rocket X2 voelden nog steeds comfortabel. Toch lekker om op carbonschoenen te lopen.
Hoe dichter ik bij de Oirschotsedijk kwam, hoe meer lopers ik voorbijliep, die aan het wandelen waren. Dat heb ik gelukkig nog nooit hoeven doen in een wedstrijd. Op de Oirschotsedijk kwam ik bij de waterpost van Atletiek Oirschot en dat is voor mij altijd een feest. Het voelt of ik daar al over de finish ga. Wat een heerlijk warm bad is dat elke keer, de ontvangst van mijn clubmaatjes.
Na deze waterpost liep ik als in een trance de laatste kilometers. Op het Stratumseind maakte ik met de toeschouwers heel veel “waves”. Kippenvel als al die mensen reageren en juichen. Dat maakt het elke keer weer heel bijzonder. De laatste kilometer ging ik maar versnellen, want ik voelde mij supergoed. Ik ging over de finish met mijn handen wijzend naar de hemel, waar mijn ouders zeker met een trots gevoel hebben gekeken naar hun zoon. Zo voelde ik het ook.
Na de finish ontmoette ik Bas en Henk, die een minuut eerder waren gefinishd. De omhelzing met hen was de kers op de taart van deze dag, want de vriendschap tussen de Bali Runners was nu wel heel voelbaar.
Na de finish bleek dat de chip voor de tijdregistratie van mijn startnummer niet goed had gewerkt. Op sommige meetpunten was er voor mij geen tijd geregistreerd en mijn vrienden hadden mij daardoor niet kunnen volgen via de live tracking. Mijn brutotijd (4.53.44) was wel geregistreerd, maar mijn nettotijd niet. Zelf had ik 4.46.13 geklokt met mijn sporthorloge.
Och… dat is verder niet zo belangrijk. Ik heb deze marathon uitgelopen en onderweg genoten van alle toejuichingen, vooral op het begin van de Oirschotsedijk, waar veel Oirschotse, Spoordonkse en Beerse mensen stonden. Of ik volgend jaar weer mee ga doen ? Dat weet ik nog niet, het hangt af van mijn gezondheid. Maar deze marathon was voor mij in ieder geval weer top.
Kees Smetsers
Redactie: de resultaten van onze leden staan bij UITSLAGEN en in het FOTOBOEK staan 2 mooie reportages van Hennie van Rijt en Luc Kenter. Los toegezonden foto's staan in "Van alles wat in 2023".
Drie clubrecords bij een uniek onderdeel
De laatste tijd zijn werpvijfkampen heel populair, de wedstrijden zijn vaak meteen volgeboekt! Een werpvijfkamp bestaat uit de onderdelen kogelslingeren, kogelstoten, speerwerpen (junioren C balwerpen), discuswerpen en gewichtwerpen. Voor kogelslingeren en gewichtwerpen worden maar weinig wedstrijden georganiseerd. Je moet als club over het materiaal beschikken én zorgen dat de veiligheid goed is geregeld.
Bij onze tweede werpvijfkamp op zaterdag 7 oktober werden 3 clubrecords kogelslingeren gevestigd, namelijk door Alissa van der Sloot (MJB 12,42 m), Dylan Wichman (JJC 19,66 m) en Aaron van der Sloot (JJD 11,76 m). Er deden ook enkele gastdeelnemers mee van clubs uit de regio.
De resutaten staan bij UITSLAGEN en er is ook een fotoreportage van in het FOTOBOEK.
Foto: Aaron bij zijn recordpoging
Mooi resultaat in de Rabobank Clubsupportactie
De uitslag is bekend van de Rabobank Clubsupportactie 2023. Van de 120 deelnemende Oirschotse verenigingen haalden we de 7e plaats! Dat levert ons € 1.176,16 op, wat we willen besteden aan een overkapping voor ons clubhuis. Dus hierbij een dankjewel aan al onze aanhangers die op Atletiek Oirschot hebben gestemd.
Onze Kees op Omroep Brabant
Vandaag kwam ons lid Kees Smetsers in het nieuws. Hij loopt zondag de hele marathon in Eindhoven en maakt daarmee publiciteit voor de Bali-Runners en hun projecten op Bali.
Lees het artikel op Omroep Brabant hier
Succes Kees!
Steun onze club met de Grote Clubactie
Ook dit jaar doen we weer mee met de Grote Clubactie. Vorig jaar verkochten we 338 loten en dat leverde onze club 642 euro op! Een lot kost 3 euro en daarvan gaat dit jaar 2,40 euro naar onze clubkas.
Scan de QR-code hierboven en koop een of meer loten. Je kunt ook rechtstreeks naar de website gaan, klik hier
De QR-code ligt ook in het clubhuis. Maak er een foto van en vul thuis je bankgegevens in.
Tot en met 13 november kun je online loten kopen, papieren loten tot en met 27 november. De trekking is op 28 november. De hoofdprijs is 100.000 euro, alle prijzen vind je hier
PR-salvo bij de CK Meerkamp in Best
Een verslag van René van de Ven en Arie Wichman
We hebben de laatste paar jaar langzaam maar zeker onze samenwerking met buurvereniging GM uit Best geintensiveerd. Dit leidde vorig jaar al tot het samen organiseren van de indoorwedstrijden in De Kemmer en nu werden wij ook uitgenodigd voor deelname bij hun clubkampioenschappen op de baan. Uiteraard buiten mededinging, maar wel een extra kans om nog wat mooie prestaties te leveren op een kunststof accommodatie. Lotte (MPC), Roel (JPC), Jelle, Jason (JPA), Tim en Dylan (JJC) en ik zelf (René, M35) namen namens Atletiek Oirschot deel.
Voor Roel was het zijn laatste outdoor wedstrijd bij de jongens pupillen C. Hij presteerde net zoals het hele seizoen al stabiel goed op alle onderdelen, maar een echte uitschieter bleef uit. Ondanks de mooie prestaties van dit jaar en het feit dat hij de wedstrijd ruim won (zelfs de 600m die hij liep tegen de oudere jongens pupillen B) was hij toch niet helemaal tevreden, maar het kan nou eenmaal niet altijd lukken, zo verzekerde ik hem.
Lotte presteerde ook uitstekend en behaalde een PR op de 40m sprint (9.0 sec) en op de 600m (3.10.5 min). Ze was echter nog meer verrast toen ze na de zware 600m hoorde dat ze de wedstrijd had gewonnen. "Voor de eerste keer ben ik écht 1e!" zei ze glunderend na het horen van haar naam en vol trots beklom ze het podium.
Jason en Jelle (JPA) begonnen met de 60 meter sprint met een tijd van respectievelijk (9,5 en 10,9 sec). Voor Jelle was dat direct een verbetering van zijn PR en die tijden waren goed voor een 1e en 3e plaats op dit nummer. Op het tweede nummer (vortex) verbeterde beiden hun PR, met een worp van respectievelijk 36 en 24 meter. Ook dit weer goed voor een 1e en 3e plaats. Op het onderdeel verspringen was het weer raak. Met een sprong van 3,55 voor Jason en 2,65 voor Jelle werden ook hier de PR’s van beiden weer scherper gesteld en ook hier wederom een 1e en 3e plaats.
Het hoogspringen liep voor beiden helaas niet helemaal naar wens. Jason verzwikte zijn enkel bij een aanloop voor de hoogte van 1,25 en moest genoegen nemen met 1,20. Jelle kreeg zijn aanloop maar niet naar wens en moest genoegen nemen met 1,05. Ondanks dat de sprongen hier geen PR’s opleverde toch nog wel een 1e en 3e plaats.
Het laatste onderdeel (1000 meter) was voor Jason een martelgang. Zijn enkel was na het verzwikken bij het hoogspringen wat opgezet en werd langzaam stijf. Hij liep daardoor al gelijk bij de start een aanzienlijke achterstand op. Na 800 meter kreeg de adrenaline de overhand en begon hij te versnellen en startte een inhaalrace. Helaas te laat om de nummer 1 nog in te halen maar toch nog een tweede plaats. Ook Jelle haalde net geen PR. Maar echt moe was hij na afloop niet, dus het was meer een dosering-probleem. En daar gaan we aan werken. Uiteindelijk werden Jason en Jelle op meerkamp respectievelijk 1e en 3e.
Dylan en Tim (JJC). Hier werd begonnen met de 100 m. Dylan zette hier een tijd neer van 12,3 hetgeen een eerste plaats betekende en een PR op dit onderdeel en een 6e tijd op onze AT (eerste boven hem is Rudy van Belkom met 12,4). Tim zette met 14,0 eveneens een PR neer en een 3e plaats.
Met verspringen zette beiden mannen ook weer een PR neer met sprongen van respectievelijk 5,06 (1e) en 4,23 (3e). Rene keek gelijk wat een sprong van 5.06 betekende voor onze AT-ranglijst. Het was de 4e in de AT (de 3e in de AT met een sprong van 5,20 was…. Rene van de Ven).
Het volgende onderdeel was discus, waar de mannen respectievelijk 27,83 en 18,49 wierpen. Goed voor een 2e en 3e plek en wederom twee PR’s! Met Kogel werd 11,12 en 5,98 gestoten. Voor Dylan was hier dit een PR, 1e plaats en de aanleiding voor Rene gelijk weer in de AT-lijst te duiken. Het bleek de 4e AT te zijn met Bart Noyen (11,27) op 3e AT. Tim haalde met zijn stoot net zijn PR niet maar had toch de 4e plaats.
De 800 meter was voor Dylan en Tim nieuw en geen gemakkelijke afstand. Maar een PR zouden ze in ieder geval hebben de eerste keer. Dylan wist ondanks een wat rommelige start uiteindelijk een tijd van 2:22,4 neer te zetten, goed voor een 1e plaats en wederom een 4e plaats op de AT-ranglijst. De nummer 3e op de ranglijst met een tijd van 2:18,9 is……René van de Ven. Dylan weet dus wat hem te doen staat. Tim liep eveneens een prima 800 meter en had eigenlijk nog teveel energie over. Dat kan dus sneller door beter te verdelen en dat gaan we dus oefenen. Het totaal meerkamp puntenaantal was voor Dylan en Tim goed voor een 1e en 3e plaats! Top prestaties!
René had zelf ook een meerkamp van 5 onderdelen af te werken, bestaande uit 100m sprint, kogel, hoog, discus en de afsluitende 800m. Het werd een "tussen het coachen van de kinderen door-wedstrijd", maar dat mocht de pret niet drukken:
De 100m verliep goed: goed weg bij de start (niet vals!) en met 14.1 sec een stuk sneller dan vorige week bij ons op de grasbaan. Helemaal niet ontevreden, mede gelet op mijn huidige vorm. Kogel ging ook een stukje beter dan vorige week, al is 10.48m toch eigenlijk nog steeds een meter te weinig. Maar ook hier geldt: als je uit vorm bent kun je ook weinig verwachten.
Het hoogspringen liet ik aan me voorbij gaan gelet op mijn zwakke, kapotte enkels. Bij discus had ik hetzelfde probleem als vorige week tijdens onze eigen clubkampioenschappen, want ik wierp er weer twee ongeldig. Gelukkig was de 3e wel in de sector, maar qua afstand helaas niet veel soeps, amper 27 meter.
En toen nog de 800m. Hoe lang zou het geleden zijn dat ik die gelopen heb, dacht ik in mezelf. Misschien wel 10 jaar. Dus met de tijd van vandaag zal ik vereeuwigd worden in de ranglijsten aller tijden bij de M35... Oei, dacht ik, een tijd op de 800m van boven de 3 minuten dat kan echt niet... Maar ik realiseerde me ook dat het in mijn huidige vorm niet gemakkelijk zou worden om dat te voorkomen en niet deelnemen dat is natuurlijk not done. Dus dan maar er vol invliegen, de dood of de gladiolen: 45 sec per 200m en dan ergens 0,1 sec winnen zou 2.59.9 zijn dus zo gezegd zo gedaan. En met 200 meter splits van 44-46-44-44.7 finishte ik meer dood dan levend in 2.58.7 min. Voor nu was ik er prima tevreden mee.
Na afloop hebben we nog lekker mee genoten van de barbecue als seizoensafsluiting en daarna voldaan met de kids naar huis. Op naar het winter- en indoorseizoen!
Groeten René en Arie
De Ranglijst Aller Tijden
In dit verslag kom je de afkorting AT tegen, wat staat voor de prestatie vergeleken met vroegere uitslagen in onze club. Je vindt die ranglijsten op deze website onder ALGEMENE INFO
Rabo Clubsupport: Stem op Atletiek Oirschot!
Al enkele jaren achtereen haalden we een mooi bedrag op voor onze club bij de Rabo Clubsupport actie. Vanaf maandag 4 september tot en met dinsdag 26 september kun je je stem weer uitbrengen op de Rabobank app of website. Je moet wel lid zijn van de Rabobank, een betaalrekening is niet voldoende. Lid worden is overigens heel gemakkelijk, ook dat kan via de app of website.
Na inloggen bij de Rabobank kun je zoeken naar je favoriete verenigingen of in je woonplaats. Je kunt 3 stemmen uitbrengen, één stem per deelnemende vereniging.
Doen! Onze club vaart er wel bij.
Lid worden, stemmen: klik hier
Nog meer stemtips: onze sportpartners Bali-Runners, zwemclub EOZC.
De inzetbeker is voor... Jelle!
Na de prijsuitruiking van de Clubkampioenschappen Meerkamp reikten we de INZET-beker uit. Die gaat elk jaar naar het jeugdlid dat naar het oordeel van de jeugdtrainers zich het afgelopen jaar het meest heeft ingezet, zowel qua wedstrijddeelname als aanwezigheid en instelling op de trainingen. De beker was meer dan verdiend voor Jelle van Luijtelaar.
Clubkampioenschappen Meerkamp
Een verslag van Remé van de Ven:
Na de pech-editie van vorig jaar (onweer, stortbuien, verplaatsen met een week en talloze corona-afmeldingen) hadden we dit jaar een prachtig kampioenschap. Gelukkig, zo mag het elk jaar zijn. Voor het eerst sinds ..?? (misschien wel voor het eerst ooit) waren er nul afmeldingen, dus dat is al een pluim voor alle jeugdleden, nog voor we over de wedstrijd komen te spreken. En zo hoort het!
De regen van de dagen net voor het weekend hadden het gras nat gemaakt, maar dat was slechts een klein euvel in de ochtend. Het was verder de hele dag droog en heerlijk nazomers qua temperatuur.
Traditioneel openden de junioren C en ouder het kampioenschap met hun sprint over 80 of 100 meter. Mooie series met veel strijd tussen de snelle jonge honden (junioren en senioren) enerzijds en de iets minder jonge honden bij de masters. Terwijl deze groep doorging naar het verspringen waren de echte ‘jonkies’, onze pupillen, inmiddels ook op het veld gearriveerd en zij begonnen ook al snel aan hun 40 en 60m sprint. Ook daar veel strijd met als hoogtepunt de sprint tussen Leen Stalpers en Noor Denissen (MPC), die exact gelijk over de finish kwamen.
Het verspringen leverde dit jaar geen uitzonderlijke prestaties op, maar voor een aantal individuele deelnemers wel mooie persoonlijke records (PR’s). Uiteindelijk is een topprestatie natuurlijk mooi, maar bij een kampioenschap gaat het toch vooral om de onderlinge strijd om de podiumplaatsen. Die zagen we het mooist bij de MPC en de MPA. Anna Vijlbrief was bij de MPC een klasse apart, maar tussen Lotte van de Ven, Leen Stalpers en Noor Denissen was het heel spannend om de plaatsen 2, 3 en 4. Anna viel vooral op bij het hoogspringen, waar ze haar PR met liefst 11 cm verbeterde en zich met 0.96m op plek 7 in de allertijden ranglijst van onze vereniging nestelde.
De MPA maakten er met z’n drieën ook een bijzonder spannende strijd van. Nienke Vasen trok aan het langste eind, misschien wel doordat ze inmiddels al enkele jaren wedstrijdervaring heeft. Op het hoogspringen na wist ze steeds Demi van Hout en Emira Muzabekova net te verslaan en zo haalde ze de titel binnen.
Bij de JPA hadden we ook een dergelijk scenario verwacht, maar zat er aan het eind toch meer verschil tussen de jongens dan op voorhand gedacht. Overigens niet op de afsluitende 1000m waar Juul Paridaans met een machtige eindsprint uiteindelijk de sprint van een groepje won, waaronder zijn leeftijdsgenoten Finn Denissen en Jelle van Luijtelaar. Met zijn drieën binnen 1,3 seconde en daar zat ook D-Juniore Imke van Veen nog tussen. Over een spannende strijd gesproken! Bij het hoogspringen sprong Jason Wichman en passant ook nog even naar de 10e plaats op de AT-ranglijst door met die hoogte 1 cm beter te doen dan trainer René in 1995…
De masters maakten er onderling een leuke wedstrijd van. Mooi om te zien was de deelname van Rinus van Straten bij de M65. Voor het eerst deelnemen en direct een clubrecord pakken, het is niet iedereen gegeven. Bij het kogelstoten deed hij bijna een hele meter beter dan het tot vandaag staande CR: van 6.88m naar 7.86m! Bij discus en speer zat hij ook niet al te ver af van de huidige records. Een paar keer extra trainen Rinus, en dan toeslaan?
Bij de M75 namen Ad van Zelst en Martien van de Ven deel. Martien is net een maand 75 en voegde meteen weer 4 nieuwe records toe aan zijn indrukwekkende totaal van op dit moment 82 (!) bestaande clubrecords. Niemand bij onze club heeft er meer en voorzover uw beheerder clubrecords bekend heeft er ook nooit iemand meer gehad. Ad pakte met zijn 100m-tijd het clubrecord op de sprint bij de M75. En bij de M35 deed Bart Noyen zeer knap 4 cm bij zijn clubrecord hoogspringen (nu 1.49m). In de totaalstrijd met mijzelf bleek het uiteindelijk niet voldoende, omdat ik dankzij een onverwacht goeie speerworp teveel voorsprong had opgebouwd. Zelfs een verprutste discusworp kon daar niets meer aan veranderen en zo kon ik de afsluitende 1000m op relatief gemak afwerken.
Na afloop hadden we snel de punten opgeteld en na de prijsuitreiking bleven de meesten nog lekker zitten voor de jaarafsluiting met een drankje, lekkere versnaperingen, een springkussen en een frietje met snack van de frietkar. Ook reikten we de INZET-beker uit voor het jeugdlid dat naar het oordeel van de jeugdtrainers zich het afgelopen jaar het meest heeft ingezet, zowel qua wedstrijddeelname als aanwezigheid en instelling op de trainingen. De beker was meer dan verdiend voor Jelle van Luijtelaar. Het was een mooie sportieve dag en gelukkig ook een lekkere temperatuur en geen regen. Hopelijk treffen we het volgend jaar opnieuw en zien we jullie allemaal terug!
Tot slot opnieuw heel erg veel dank aan alle juryleden en helpers die het samen met de organisatie mogelijk maken deze dag rond te krijgen. We kijken alvast een klein beetje vooruit naar het winterseizoen: vanaf oktober trainen we met de jeugd weer binnen (in gymzaal de Linde), vanaf de tweede week van november begint het nieuwe Kempische cross-seizoen en gedurende de wintermaanden gaan we natuurlijk ook weer lekker indoorwedstrijden doen. Hopelijk komt er ook weer een oriëntatieloop, maar hierover wordt nog gesproken. In elk geval voor elk wat wils!
Namens de Technische Commissie en organisatie,
René van de Ven
Het FOTOBOEK en de UITSLAGEN zijn bijgewerkt
De “Bikse Natuurmarathon” van Hilvarenbeek
Elk jaar wordt in Hilvarenbeek de “Bikse Natuurmarathon” gelopen. Voor veel lopers is dat een ideale laatste test voor de halve en hele marathon van Eindhoven. Het was één van de redenen, waarom er dit jaar zes Bali Runners aan de start stonden.
Bij de start op de prachtige nieuwe atletiekbaan van Achill '87 regende het licht en dat zou heel de wedstrijd zo blijven. Er was een heel hoge luchtvochtigheid, maar de omstandigheden waren toch goed om een fijne wedstrijd te lopen.
Bij de halve marathon waren er dus zes deelnemers van de Bali Runners. Bas Lemmens ging snel van start en finishte ook als snelste Bali Runner in 1.56.14. Antoinet Hems (lid van Atletiek Oirschot) en haar loopmaatje Karin van de Pas bleven de hele wedstrijd bij elkaar en finishten in een tijd van 2.03.58. Kees Smetsers (lid van Atletiek Oirschot) liep een vlakke halve marathon en was tevreden over zijn 2.07.45, die hem vertrouwen zal geven voor de hele marathon van Eindhoven.
Voor Elia Deenen was het haar eerste halve marathon na een lange tijd. Ze liep samen met haar “personal coach” Henk van Gerven en finishte in een tijd van 2.15.55. Daar waren ze allebei heel blij mee. De zes Bali Runners hadden allemaal genoten van deze wedstrijd, die ze als een echte vriendengroep hadden beleefd.
Er kwamen nog enkele leden van Atletiek Oirschot aan de start van de diverse afstanden:
Evert van Veldhuizen liep de 31 km in een heel snelle 2.19.49 uur, Ron van Lieshout liep de 10 km in 53.38 min en bij de 6 kilometer finishte Anouk Kolsters in 43.36min, waarmee zij achtste werd.
Misschien is deze wedstrijd het begin van een periode, waarin weer meer atleten van Atletiek Oirschot aan wedstrijden mee gaan doen. Het bestuur van Atletiek Oirschot heeft het initiatief genomen om aan haar leden een aanbod te doen, waarbij de club gedurende een bepaalde periode de kosten van de licentie betalen als leden aan wedstrijden gaan meedoen.
Het zou mooi zijn als er komende winter meer leden aan de start zouden staan van wegwedstrijden, trails en crossen. Misschien komen dan de tijden van vroeger weer terug, toen er bij wedstrijden zoals bijvoorbeeld "Dwars door Kasterlee" wel 15 azuurblauwe hemden van Atletiek Oirschot aan de start stonden. Volgende week is de Tilburg Ten Miles en dat is een heel mooie, gezellige wedstrijd om weer eens de sfeer van een hardloopwedstrijd te proeven en de tijden van vroeger te doen herleven…
Kees Smetsers
Foto: Henk van Gerven, Antoinet Hems, Bas Lemmens, Elia Deenen, Kees Smetsers en Karin van de Pas.
We ontvingen de familie Veldhuizen
Enkele weken geleden kreeg Atletiek Oirschot van de familie Veldhuizen de prijzenkast en plakboeken van de Oirschotse hardlooplegende Fons Veldhuizen. Fons was van 1954 tot 1967 een van de beste hardlopers van Nederland. Hij schitterde op zowel de baan, de weg als de cross en behaalde ontelbare overwinningen. De meer dan 200 bekers, trofeeën en medailles die Fons in zijn hardloopcarrière behaalde werden door vrijwilligers van de club opgeknapt en staan nu te pronken in onze bestuurskamer. Ook de plakboeken met foto’s en krantenartikelen zijn gedigitaliseerd en zullen op internet beschikbaar komen.
Vandaag was de familie Veldhuizen uitgenodigd om het resultaat te bekijken. Zijn vrouw Gonnie, de kinderen Judith, Bas en Suzanne met partners en enkele van hun kinderen waren daarbij. Ook aanwezig was de wethouder van sportzaken van Oirschot, Corine van Overdijk. Na een welkom van voorzitter Hennie van Rijt kreeg Ad van Zelst het woord. Hij weet nog dat Fons vrijwel wekelijks de krant haalde met zijn bijzondere hardloopprestaties en vertelde dat we moeten voorkomen dat hij in de vergetelheid raakt. Zo’n grote sportman heeft Oirschot tot op heden niet meer gehad. Daarom deed hij het voorstel om in Oirschot een straat naar Fons Veldhuizen te noemen, zoals er in Spoordonk al een straat is genoemd naar motorcoureur Piet van de Wal. Wethouder van Overdijk leek het een goed idee en deed al de suggestie om hiervoor een van de straten te kiezen uit het nieuwe plan tussen Bloemendaal en het Wilhelminakanaal, dat grenst aan de accommodatie van de atletiekvereniging.
Vooruitlopend op die beslissing deed Ad enkele ludieke suggesties voor een straatnaam die een verbinding legt naar de hardloopsport: Fons Veldhuizenloop, Fons Veldhuizenbaan, Fons Veldhuizenparcours, Fons Veldhuizenstraat (-lengte voorsprong), Fons Veldhuizenweg (was ie), Fons Veldhuizensteeg (tot grote hoogte), Fons Veldhuizendreef (van ’t zweet), Fons Veldhuizendijk (van een vent). Spontaan werd er uit de aanwezigen nog een naam gelanceerd, namelijk om de A58 te noemen “Fons Veldhuizen snel weg”.
Foto (Luc Kenter): Mevrouw Gonnie Veldhuizen-Hems, zoon Bas en Ad van Zelst bekijken de kast met trofeeën.
Meer foto's in het FOTOBOEK
Naar de Gerrithoeve
Een mooie traditie met een ander doel: na enkele jaren D'n Bockenreijder liepen we nu de andere kant op, naar de Gerrithoeve in Oisterwijk. Zo'n 40 leden gingen bij Conny en Adrie op Hoolkot van start. Het was hééél warm en het barstte van de muggen, maar de gezellige buurt op het terras maakte alles goed.
Foto: Conny van de Wal. Meer foto's in het FOTOBOEK, Van alles wat in 2023.
Roel en Jason op het podium bij het Brabants Ka...
Onze pupillen waren in Uden bij de Brabantse Kampioenschappen voor Pupillen. René doet verslag:
Vandaag was het topweer: 30 graden, zon, droog, beter kun je het niet krijgen. De organisatie van de Brabantse Kampioenschappen voor pupillen dacht daar echter anders over en schrapte het hardlopen nog voor de wedstrijd was gestart. Erg jammer, want op deze weersomstandigheden kun je je prima aanpassen.
De wedstrijd bestond hierdoor voor de deelnemers bij de pupillen C en B (Roel, Lotte en Emin) uit de 40m sprint, 40m horden, bandslingeren, vortex werpen en hurkhoogspringen. Bij de pupillen A (Jason, Jelle, Emira en Demi) ging het om 60m horden, kogel, vortex, hoog en polsstokverspringen.
Voor Demi en Emira was het een van hun eerste wedstrijden en dus vooral zaak om ervaring op te doen. Het betrof natuurlijk Athletics Champs onderdelen en dat is toch net wat anders dan de normale atletiek onderdelen. Een wedstrijd blijft echter een wedstrijd, dus voor het opdoen van ervaring is het prima. Ze eindigden met onder meer mooie prestaties bij het hoogspringen op een 39e (Emira) en 41e (Demi) plaats op dit Brabants Kampioenschap.
Jelle en Jason namen deel bij de jongens pupillen A of "U12" zoals ze tegenwoordig ook genoemd worden. Jason dacht dat hij er goed voorstond, gezien zijn prestaties in de groep. Dit is echter vertekenend bij de Athletics Champs vorm, want er zijn 4 groepen met A pupillen dus je hebt geen idee wat je concurrenten aan het presteren zijn. Uiteindelijk werd hij toch nog beloond voor zijn goede prestaties met een bronzen medaille, maar toch voelde het lichtjes frustrerend dat je geen idee hebt van hoe je er voor staat omdat je geen rechtstreeks duel kunt uitvechten met je concurrenten. Niettemin een prachtige 3e plaats. Jelle werd 39e van Brabant met mooie prestaties bij het vortexwerpen (23m) en het hoogspringen (1,00m).
Emin, Lotte en Roel zaten ondanks het uitkomen in verschillende categorieën, wel in dezelfde startgroep. Emin had al vaker laten zien behoorlijk te kunnen sprinten en dat ging ook vandaag weer goed. Maar nog meer punten behaalde hij met het bandsligneren (een voorloper van discuswerpen) en het vortexwerpen. De afgelopen trainingen wierpen duidelijk hun vruchten af en brachten hem naar een 20e plaats. Lotte presteerde op alle onderdelen beter dan ooit en met name haar sprint was super, voor het eerst onder de 9 seconden! Een 8e plaats voor haar.
Tot slot presteerde Roel zeer constant en stond hij er de hele wedstrijd goed voor, ondanks het feit dat het ongemeen spannend was in zijn categorie. Het laatste onderdeel was het bandslingeren en dat deed hij het verst van alle leeftijdsgenootjes, maar het was net niet genoeg om de nummers 1 en 2 nog te pakken. Daarvoor had hij net iets teveel verloren bij de sprint en horden. Niettemin weer een podiumplaats, ook hij werd - net als Jason bij de JPA - 3e van Brabant.
Top gepresteerd door al onze atleten en een mooie, prachtige zonnige sportdag die ze af mochten sluiten met water-sponzen-trefbal op het midden terrein. Op naar de clubkampioenschappen volgende week!
René van de Ven
Foto: Roel (669) op het podium! Meer foto's in het FOTOBOEK > Van alles wat in 2023
Zonnige familiefietstocht
Nadat Toon en Toos de Croon jarenlang de familiefietstocht hebben georganiseerd, werd dat dit jaar gedaan door het bestuur. Een verslag van Leny de Croon:
Na een regenachtige week vooraf, hadden wij het geluk dat het een prachtige zonnige dag zou worden. Jac en Wim zouden de waterposten verzorgen en tussen 13.00 en 13.30 uur gingen er 39 fietsers van start. In groepjes fietsten we via Straten en de Liempdsedijk naar de eerste rustpost, waar we werden getrakteerd op drinken, fruit en zoet.
Vervolgens reden we naar Liempde en door naar Olland en aan het einde van de fietspad zaten Jac en Wim al op het terras van De Beuk om ons te verwelkomen. Hier genoten we van koffie of thee met een lekker stuk appeltaart en van de gezellige klets en het mooie weer.
Daarna reden we via het buitengebied van Olland met een omtrekkende beweging naar Kasteren en daarna naar Boxtel. Daar was een kleine opstopping, want we moesten een trapje op om op een wandelbrug verder te gaan. Gelukkig hadden we sterke mannen bij ons, want e-bikes zijn toch wel zwaar. De fietstocht werd hervat, op naar het volgende rustpunt: Landgoed Velder.
Na een korte stop reden we terug naar het clubhuis. Daar werden we ontvangen door Miranda. De drank stond koud en ze had ook voor heerlijke hapjes gezorgd. Toon en Toos werden door Hennie bedankt voor hun jarenlange inzet voor de fietstocht met een flesje wijn en een mooie bos bloemen.
We konden nog lang buiten zitten en na enkele uurtjes werd de middag afgesloten. Iedereen ging voldaan naar huis. Het was weer een gezellige familiefietstocht.
Bekijk de foto's in het FOTOBOEK
Wandelgroep bedankt Wim en Martien
Vanavond nam de wandelgroep afscheid van twee leden. Of, afscheid was het eigenlijk niet, want ze blijven allebei tot hun honderdste lid, hebben ze beloofd. Coördinator Martien van Geenen (lid van de club sinds de oprichting in 1985!) en begeleider Wim Verhagen (lid sinds 1993) leggen hun taken als begeleider neer en willen alleen nog lekker meewandelen en bijbuurten onderweg.
Foto: Wim werd beloond met een gouden medaille, Corrie met een mooi bloemetje.
Meer foto's in het FOTOBOEK
Kees in de Veldhoven Ten Miles
Ons enige lid dat in augustus een wegwedstrijd liep schrijft:
In de opbouw naar de hele marathon was het tijd om weer het wedstrijdgevoel te krijgen. Dat werd voor mij vandaag de Veldhoven Ten Miles (16.1 kilometer). Deze werd gehouden in de bossen in de omgeving van de atletiekbaan van GVAC. Deze vereniging heeft een heel mooi accomodatie, waar ik als lid van Atletiek Oirschot een beetje jaloers op ben. Wat zou het mooi zijn als deze lang gekoesterde wens voor ons ook in vervulling zou gaan.
In totaal gingen er vanavond ongeveer 500 atleten van start, van jeugdleden tot masters. In de 10 miles stonden ongeveer 300 deelnemers aan de start, waarvan 6 in mijn categorie M65. Ik had voor het eerst mijn splinternieuwe Hoka Rocket 2 loopschoenen aan, die aanvoelen of je een kangaroe bent. Ik wilde al heel lang een keer op carbon loopschoenen lopen nu was het zo ver. Tijdens de wedstrijd had ik echt het gevoel dat de carbonplaat in mijn schoenen een voortstuwing werking had. Misschien is het wel onzin wat ik nu zeg, maar het liep wel heel lekker. Ik kon met gemak constant een tempo van 5.45 lopen en dat was voor mij als 76 jarige toch een fijn gevoel.
Ik was helemaal achteraan gestart en het voordeel daarvan is dat je in de tweede helft van de wedstrijd nog veel lopers voorbij kunt lopen en zelf word je niet ingehaald. In de laatste kilometers begon het te regenen en dat maakte het lopen nog prettiger. Ik finishte in 1.34.01 en was daar heel tevreden mee. Zo lang ik nog meer dan 10 kilometer gemiddeld per uur kan lopen, kan ik nog wel even mee.
Kort na mij finishten mijn loopmaatjes van de Bali Runners, te weten Elia Deenen en Karin van de Pas. En toen was het tijd voor een puntzak friet en een lekker fris drankje. De sfeer bij de finish was heel gezellig en we genoten echt van de andere hardlopers, waarvan Karin er veel kende omdat zij ooit lid van GVAC was geweest. Een van die lopers kwam vertellen dat ik tweede was geworden in de categorie M65. Dat maakte voor mij deze avond helemaal mooi.
Het was voor mij en mijn loopmaatjes een mooi begin van het nieuwe loopseizoen.
Kees Smetsers
Kijk ook bij UITSLAGEN en FOTOBOEK "Van alles wat in 2023"
Goud in Boedapest met een link naar Atletiek Oi...
Eveline Saalberg, de dochter van ons lid Ans Saalberg, heeft vandaag met het Nederlands vrouwenestafetteteam goud gewonnen bij de WK Atletiek in Boedapest. We feliciteren Eveline, Ans en het hele team van harte met deze uitzonderlijke prestatie!
Foto: Atletiekunie, BSR-Agency
Jeugdkamp in Oirschot
Een verslag van Annemieke Hendriks
Het was dit jaar anders dan anders omdat we minder jeugdleden hebben. Daardoor zijn veel locaties te duur voor ons. Dus was er besloten om één nacht in ons clubgebouw te blijven en de zaterdag pas 's avonds af te sluiten. Ik denk zelf dat dit een prima oplossing was. We kijken terug op een gezellige 2 dagen.
Vrijdagavond zijn we begonnen met de bonte avond. Daarna zijn de oudere kinderen nog gaan wandelen in de Oirschotse hei. Ik kan je vertellen dat dat best donker is!
Zaterdagmorgen kwamen er nog een paar kinderen bij. Toen de groep compleet was zijn we "Wie is de Saboteur" gaan doen een soort "Wie is de Mol". Dit spel duurde de hele dag. Door middel van spelletje moesten ze van alles van elkaar te weten zien te komen en geld verdienen voor de pot. Het leek wel of we 5 saboteurs hadden! Ze wisten zelf niet meer wat ze ingevuld hadden op hun vragenlijst, waardoor ze gewoon verkeerde antwoorden gaven. Al met al veel gelachen.
Net na het avondeten was de prijsuitreiking, want we hadden overdag niet voor niets twee testen gemaakt over de Saboteur. We hadden alleen 'n technische probleem: het systeem rekende de winnaar niet uit. Met wat op en neer gebel kwamen we er nog niet uit. Dus alleen de Saboteur kon onthuld worden, de winnaar liet een dag langer op zich wachten. De Saboteur was Cas Geers en de winnaar was Jelle van Luijtelaar.
Daarna allemaal even omkleden voor het avondspel. Zoals op de foto te zien is begonnen we allemaal mooi schoon in het wit en stonden we er op het eind van de avond allemaal gekleurd bij. Een zeer geslaagde avond!
Hopelijk tot volgend jaar
De foto's staan in het FOTOBOEK
Onderlinge werpvijfkamp een succes
Afgelopen donderdag 17 augustus organiseerden we een kleine (test)wedstrijd. In de laatste jaren heb ik regelmatig deelgenomen aan werpvijfkampen. Dit is een meerkamp van de bekende werponderdelen (speer-kogel-discus), plus kogelslingeren en gewichtwerpen. Dit laatste zal voor velen een onbekend onderdeel zijn. Het betreft dezelfde techniek als kogelslingeren, maar dan met een stuk zwaardere kogel (15.88kg!) Die bovendien aan een veel kortere ketting hangt.
De werp5kampen zijn mateloos populair en verenigingen die er eentje organiseren werken dan ook vaak met een maximum aantal deelnemers dat zodra de inschrijving opent binnen een kwartier bereikt is. Zodoende vis je vaak achter het net. En dan denk ik: laten we het zelf maar eens organiseren dan!
Eerst maar eens even ervaring opdoen, dus kleinschalig "oefenen". Met 3 man als deelnemer, plus jeugdleden Jason, Roel en Lotte (op hun eigen onderdelen) was het een prima test.
Alle sectoren had ik in de ochtend al uitgezet, vanzelfsprekend alles conform officiële reglementen. Daarnaast had ik nog een meetnieuwtje in elkaar geknutseld wat ik wilde testen. Met behulp van een laser-afstand-meter de stoten bij kogel opmeten verliep bijzonder goed. Het is nauwkeurig en snel, al moet je wel even weten wat je moet doen.
Bij de wedstrijd zelf zagen we een absolute monsterworp van Jason bij discuswerpen voor jongens pupillen A: 26m52 maarliefst! Een nieuw clubrecord met meer dan 6 meter. Dit gaat een heel moeilijk te verbreken record zijn voorspel ik. Ook met kogel was zijn 8m72 erg goed. Bij kogel behaalde ook Lotte een nieuw PR en Roel deed dat bij het balwerpen en staat nu precies 10e in de allertijden ranglijst bij de JPC. Zelf kwam ik tot een nieuw CR M35 bij het gewichtwerpen van 9m31 waarmee ik erg content was. Mijn 2e worp ooit na als senior ooit 9m80 te hebben genoteerd.
Een puntenrecord zat er net niet in door mindere prestaties op de "gewone" werponderdelen, maar het was een buitengewoon leuke en geslaagde middag. Dit gaan we zeker nog eens herhalen.
*Opmerking redactie: de twee clubrecords werden gemeten en beoordeeld door Arie Wichman, die zelf niet meedeed.
Foto: collage met gewichtwerpen, speerwerpen en het 'nieuwe meten'.
De prijzenkast van hardlooplegende Fons Veldhuizen
Vandaag was ons klusteam weer bij elkaar, zei het in kleine bezetting. Coördinator Pieter Raijmakers wilde de puntjes op de i zetten en heeft met Toon de Croon, Ton van Liempt en Martien van Geenen de grasranden bijgewerkt. Hennie van Rijt, Martien van de Ven en Ad van Zelst hebben de bekers gepoetst die we van de familie Fons Veldhuizen hebben gekregen. Op 17 september, de dag van de Clubkampioenschappen Meerkamp, komt de familie Veldhuizen naar ons clubgebouw. We hebben dan een fotopresentatie klaar van de sportcarrière van Fons en zullen die de familie overhandigen.
Op deze website staat Fons uitvoerig beschreven, zie ALGEMENE INFO, Historie Atletiek Oirschot.
Foto: Pieter kijkt toe hoe Hennie een beker weer tot glans brengt.
Onze Bali-Runners lopen de Veluwezoomtrail
Een verslag van Kees Smetsers:
Vandaag heb ik samen met mijn vrienden van de Bali Runners (Karin van de Pas, Antoinet Hems, Elia Deenen en Henk van Gerven) de 14 kilometer van de Veluwezoom trail gelopen. Heuvel op, heuvel af in een prachtig natuurgebied. Echt weer een heel mooie belevenis met een heel goede verzorging en zelfs een gratis koel glas alcoholvrij bier bij de finish!
Wat kan hardlopen toch mooi zijn...
Redactie: Onze leden Kees en Antoinet liepen de 14 km in iets meer dan 1:48 uur. Zie de UITSLAGEN
Foto: de Bali-Runners na afloop. Meer foto's in het FOTOBOEK (album Van alles wat in 2023)
Roland van Loon bij het WK oriënteringslopen
Prominent op de voorpagina van het Oirschots Weekjournaal van vorige week stond een mooi artikel over ons lid Roland van Loon uit Middelbeers. Het ging over zijn deelname afgelopen weekend aan het WK Oriëntatielopen in het Zwitserse Flims Laax dat op 1100 meter hoogte ligt.
Lees hier het artikel in het Weekjournaal.
Do 13 juli, bericht van Roland:
Woensdag heb ik de Middle Distance Qualification gelopen. Ik werd 39e in mijn serie (van 41). Daarmee uiteraard niet geplaatst voo de finale. Die jonge gasten hier zijn de wereldtop en veel beter en sneller dan ik. De 4,2 km met 18 hoogtemeters en 17 checkpoints liep ik in 1:08:38 uur.
Ma 17 juli, bericht van Roland:
Gisteren WK estafette gelopen met Team NL, bestaande uit 3 mannen. We zijn 37e geworden van de 40 teams. Het was 25 jaar geleden dat Nederland met een team aan de start stond op de estafette.
Ik liep als middelste loper 5,5 km met 340 hoogtemeters en 20 checkpoints in 1:22.03 uur.
Foto: de Nederlandse vertegenwoordiging bij het WK Oriënteringslopen. Roland staat helemaal links.
Atletiek Oirschot denkt aan de kinderen in Bali
In april organiseerden Atletiek Oirschot en de Stichting Bali-Runners voor de vierde keer de Groene Woud Lente Trail, waaraan meer dan 300 hardlopers deelnamen. Een mooi succes, met een mooie opbrengst. Atletiek Oirschot deelt naar afspraak de netto opbrengst met de stichting en besloot onlangs hieruit een donatie te doen aan de Stichting Bali-Runners.
Reactie van de stichting:
De Bali Runners willen het bestuur en de leden van Atletiek Oirschot graag hartelijk bedanken voor de donatie van 750 euro, die zij van Atletiek Oirschot mocht ontvangen in het kader van de samenwerking in de Groene Woud Lente Trail.
Met dit bedrag kunnen de Bali Runners twee Indonesische kinderen, die een fysieke loopbeperking hebben, via een behandeling volgens de zogenaamde "ponseti methode" een kans op een betere toekomst geven.
De Bali Runners zijn heel blij met dit mooie gebaar van Atletiek Oirschot en spreken de wens uit om nog vele jaren met Atletiek Oirschot te mogen samenwerken.
Samen zijn we sterk...
Baanwedstrijd met 3 x "fotofinish"
Een verslag van Ad van Zelst:
Vanavond hadden we de derde baanwedstrijd van het seizoen: de 1000 meter. Acht volwassen deelnemers was een beetje dun, maar bij een temperatuur van 28 graden wel te verklaren. Mooi was dat René van de Ven het initiatief nam om na de jeugdtraining nog 2 pupillen mee te laten lopen. Ook werd er nog snel een 600 meter ingelast, waar 3 jeugdleden aan deelnamen.
Bij de start nam Cas Habraken meteen de kop en de enige die hem kon volgen was Corné Claassen. Cas won met een voorsprong van nog geen seconde op Corné. Even later kwamen Cees van Eijk en Anne van Hersel als nummers 3 en 4 over de lijn met tweetiende seconde verschil. Ad van Zelst verraste Nellie van Beers door haar vrijwel op de finishlijn te passeren: verschil 0,3 seconde.
Er stonden nog clubrecords open op deze afstand, die werden ingevuld door Cees van Eijk (M55) en Nellie van Beers (V65).
Foto (Jan Swaans): Cees en Anne stormen op de finish af
Meer foto's in het FOTOBOEK en de resultaten staan bij UITSLAGEN
Het was heet tijdens de Bergeijk Street Run!
Een verslag van Kees Smetsers:
Nadat ze allebei hadden meegedaan aan de kwart triatlon van Oirschot en een “herstelweek” achter de rug hadden, besloten Antoinet Hems en Kees Smetsers om mee te doen aan de Bergeijk Street Run. Deze wedstrijd maakt voor de tweede keer deel uit van de Kermisronde van Bergeijk, die elk jaar georganiseerd wordt door het “Wieler Comité Bergeijk”.
Antoinet en Kees hadden nog even getwijfeld, want het was weer een warme dag. Bij de start van de 10 kilometer, om 14.15 uur in het centrum van Bergeijk, wees de thermometer 30 graden aan. Dat is natuurlijk geen temperatuur om een snelle tijd te gaan lopen. Er waren niet veel deelnemers en misschien lag dat wel aan de weersomstandigheden. Maar goed, het was wel weer een uitdaging om een keer bij deze hitte een wedstrijd te lopen.
Het parcours in het centrum van Bergeijk bestond uit 5 volle ronden en de eindstreep moest in totaal 6 keer gepasseerd worden. Antoinet en Kees lopen bijna altijd in de mooie natuurgebieden, die hun woonplaats omgeven. Daarom was het deze keer een heel andere ervaring om tussen de huizen over het bloedhete asfalt te lopen. Ze kwamen er al snel achter dat ze “met de handrem er op” moesten lopen. Dat deden ze dan ook en daardoor was de hitte geen echt probleem. Na ruim een uur bereikten ze de finish en konden ze een terrasje opzoeken om hun vochtvoorraad weer aan te vullen.
De tijden van Antoinet (1.02.16) en Kees (1.05.28) waren vandaag niet belangrijk. Wel het plezier, dat ze ondanks de abnormale weersomstandigheden toch aan deze wedstrijd hadden beleefd. Dat maakt hardlopen zo mooi, elke wedstrijd is anders, maar het plezier van het samen iets beleven maakt het elke keer weer mooi.
Aanstaande zondag staat de Veluwezoom trail op het programma...
Ben Saris Meerkampen bij 30 graden
Een verslag van Annemieke Hendriks:
Afgelopen weekend zijn drie jeugdleden, Imke, Cas en Tim naar de Ben Saris Meerkampen (vroeger Kermismeerkamp) in Best geweest.
Het was warm, maar wat hebben ze het goed gedaan, ieder op zijn eigen manier.
Imke had 6 onderdelen verdeeld over 2 dagen. Het was haar eerste wedstrijd, dus haar doel was wedstrijdervaring op doen. Even ervaren hoe het werkt. Ze had als eerste het onderdeel 60 meter horden. Een spannend onderdeel al die horden op een rij. Maar gelukkig ging het goed, alle horden bleven staan, de kop was er af. Imke deed het super goed met hoogspringen en kogel. Ze heeft veel ervaring opgedaan deze 2 dagen die heel warm waren. Gelukkig was ze zondag op tijd klaar voordat het ging regenen.
Ook voor Cas was het zijn eerste wedstrijd. De jongens moesten 4 onderdelen per dag. Ook zijn doel was ervaring opdoen en de 100 meter horden overleven. Ook Cas vond dit een spannend onderdeel. En ook niet ideaal was, dat hij zich net voor de race verstapte. Gelukkig kon hij wel starten en liep de race zoals we hem hadden doorgenomen. Zoals hij zelf zei: overleven en de horden laten staan, en dat was gelukt. Kogelstoten, een favoriet onderdeel van Cas ging ook supergoed. Tim en Cas zaten in dezelfde groep en ze hadden zondag pech bij het laatste onderdeel, de 1000 meter. Toen iedereen klaar stond bij de start ging de organisatie overleggen en werd alles uitgesteld vanwege het onweer dat er aankwam. Na een tijd onzekerheid over hoelang het ging duren konden ze na anderhalf uur toch nog de 1000 meter gaan lopen. Maar die rust was niet goed voor Cas zijn enkel, dus helaas kon hij hem niet uitlopen.
Ook Tim deed mee. Hij had wel wedstrijdervaring, maar ook een lichte rugblessure. De eerste dag was dit geen probleem, met op 4 onderdelen 2 pr's. Maar het laatste onderdeel hoogspringen was minder prettig voor zijn rug. Hij had een goede hoogte neergezet, maar hij baalde wel, want hij voelde dat een pr erin zat. Maar dat dit nu niet lukte door zijn rug was frustrerend
De tweede dag begon minder voor Tim, zijn rug deed nog pijn en kwam niet los. Op het eerste onderdeel horden kon hij niet zijn eigen race laten zien. Maar de horden bleven staan en de schade was beperkt. Verspringen, daarbij zat hij al lang tegen de 4 meter grens aan, alleen lukte het steeds niet om dit in een wedstrijd te laten zien. Maar zondag lukte het eindelijk om over de 4 meter te springen!
Als trainster ben ik trots op deze 3 atleten die zaterdag en zondag met die hitte een goede meerkamp hebben laten zien.
Foto (Marcia Hendriks): Imke op de 600 meter
Meer foto's in het FOTOBOEK in de map "Van alles wat in 2023"
Bij UITSLAGEN staan de resultaten met de pr's
Baanwedstrijd: 1 CR en 23 PR's in de regen!
Een verslag van René van de Ven:
Deze avond organiseerden we tijdens de trainingstijden (18-20u) de tweede interne wedstrijd van dit jaar. Helaas was het weer opnieuw spelbreker, zoals wel vaker het geval is geweest de laatste jaren. Het lijkt in Oirschot wel steeds te regenen tussen 18 en 21 uur 's avonds, of anders op de specifieke dagen waarop wij onze wedstrijden organiseren. Maar het is niet anders. Gezellig was het nog steeds, maar de gehoopte karrevracht aan persoonlijke records bleef door de slechte omstandigheden uit. We kunnen alleen maar hopen dat we dit jaar eindelijk weer eens een stralende nazomerdag hebben op 17 september bij de clubkampioenschappen meerkamp.
Foto: Aaron ruim over de lat bij hoogspringen.
Meer foto's in het FOTOBOEK
Opmerking redactie: Er werden maar liefst 16 pr's verbeterd en 7 deelnemers deden voor het eerst een onderdeel (wordt ook als pr geregistreerd). Jason Wichman verbeterde zijn CR bij discus met 63 cm naar 20,01 meter. Omdat dit bij de JPA geen erkend onderdeel is, wordt het genoteerd als BP (Beste Prestatie).
Triatlon was weer topsport, maar ook flink afzien.
Een verslag van Kees Smetsers, die als 76-jarige meedeed aan de kwart-triatlon.
De triatlon Het Groene Woud was vorig jaar een enorm succes. Dat kwam door de nieuwe formule, namelijk de start en het zwemmen bij de Stönner-Meijwaardbrug, het fietsen over de Eindhovensedijk en vooral het hardlopen door het mooie historische centrum van Oirschot. Ook dit jaar waren de verwachtingen heel hoog, maar helaas kwamen er onverwachte tegenslagen, die zelfs het doorgaan van deze triatlon onzeker maakten. Planken, die door de hitte van de laatste weken loslieten op de Stönner-Meijwaardbrug en ook nog het vermoeden van blauwalg in het kanaal. Maar de organisatie (EOZC, De Pedaleur en Atletiek Oirschot) liet zich niet ontmoedigen en zette in samenwerking met de gemeente alles op alles om dit mooie evenement toch door te laten gaan. Een paar dagen voor zaterdag 1 juli kwam het verlossende bericht: het ging door!
Misschien was er één deelnemer, die stiekem hoopte dat het onderdeel zwemmen niet door zou gaan, namelijk de 76-jarige Kees Smetsers. Die heeft nooit echt zwemmen geleerd en heeft inmiddels al een traditie opgebouwd door elke keer laatste te worden. Maar ook hij zal blij zijn geweest dat de weken van intensieve trainingen met zijn loopmaatje van de Bali-Runners (Antoinet Hems) niet voor niets waren geweest.
Deze keer was er ook een onderdeel toegevoegd, waaraan kinderen konden deelnemen en dat was meteen een succes, ook al ging het bij de parcoursafzetting even mis. Dit onderdeel zal een blijvertje worden, dat staat nu al vast.
Om 15.30 uur ging de eerst wave van de kwart-triatlon van start. De urenlange regen van die dag had inmiddels opgehouden en de bijna 200 deelnemers van dit onderdeel konden niet wachten om te starten. Ze waren zo fanatiek dat ze al gedeeltelijk op het startkoord hingen, waardoor de start niet vlekkeloos verliep. Maar daarna gingen ze er als speedboten vandoor. Het was duidelijk dat er enkele toppers bij zaten, die de kilometer supersnel afraffelden in een tijd van iets meer dan 15 minuten. De tweede startwave ging drie kwartier later van start, met daarbij Kees Smetsers, die binnen een mum van tijd heel ver achter lag. Toen Kees na drie kwartier zwoegen het water verliet, hadden de eersten al een rondje fietsen van 10 kilometer opzitten.
Op de Eindhovensedijk vlogen de deelnemers met snelheden van boven de 40 kilometer over het asfalt, waarbij ze viermaal het viaduct over de A58 moesten beklimmen. De snelsten begonnen na een uur al aan de vier rondjes hardlopen door het centrum van Oirschot. Voor de meesten zal dat zeker het hoogtepunt van deze triatlon zijn geweest. Vooral de passage bij de finish in de Molenstraat was een belevenis door de aanmoedigingen van het talrijke publiek.
Nick van Ingen uit Dordrecht finishte als eerste in een tijd van 1:53:05 uur. Op dat moment waren sommige deelnemers nog aan het fietsen op de Oirschotsedijk, zo snel was Nick geweest. Bij de vrouwen werd Hanneke van Breugel eerste in een supersnelle 2:13:26. Karin van de Sangen uit Oirschot vocht een mooi duel uit met Manon Brouwers uit Roosendaal en eindigde als derde op het podium.
Het duurde nog heel lang voordat de laatste deelnemers van de kwart-triatlon, de achtste-triatlon en de estafette over de finish gingen. Wie daarbij zat, dat is niet moeilijk te raden. Maar allemaal hadden ze genoten van een heel mooie editie van deze triatlon. De organisatie verdient daarom een compliment. De schoonheidsfoutjes van deze editie zullen zeker volgend jaar glad gestreken worden. Oirschot mag echt trots zijn op dit mooie sportevenement, dat gezien het deelnemersveld inmiddels een uitstraling heeft over heel Nederland. De meeste deelnemers zullen volgend jaar graag terugkomen.
Foto: in de Molenstraat. Vooraan Antoinet Hems (kwart-triatlon), daarachter Bas Spanjers (estafette)
Eerste Obstacle-Run enthousiast ontvangen
In plaats van de clubestafette moest er maar eens wat nieuws komen, vonden onze recreantentrainers. En zo kwamen ze op het idee om al onze recreantengroepen en de alumni van de hardloopcursus te mixen en ze een aantal uitdagingen voor te zetten. Er was voor elk wat wils: van verspringen via voetbalpingelen naar hordenlopen. Zware spullen rond het veld sjouwen, waterdragen en tot slot een ei zoeken in het Kemmerbos. Een soort Kamp van Koningsbrugge.
Het was ontspannen, soms zwaar, maar voor iedereen goed te doen. En na afloop had je net zoveel dorst als na een gewone training. Goed idee dus!
Foto: het winnende team met de chocoladebollen (die best wat groter hadden gemogen).
Meer foto's in het FOTOBOEK
Een bijzondere prestatie van Edwin
Dat hij aardig kon hardlopen en fietsen wisten we al, maar in een weekend met temperaturen rond de 30 graden leverde Edwin van de Ven een bijzondere prestatie:
Vrijdag fietste hij in één ruk van Oirschot naar Sneek, 240 km
Zaterdagmiddag fietste hij een rondje Sneekermeer, 41 km
Zaterdagavond liep hij daar de halve marathon in 1:35:32 (5e M35)
We hadden verwacht dat hij vandaag naar Oirschot zou zwemmen, maar dat deed hij weer op de fiets, want maandag moet er weer gewerkt worden.
Naar de Athletic Champs in Best
Vandaag trok Désirée met dochter Nienke en Anna Vijlbrief naar Best om mee te doen aan de pupillenwedstrijden. Het was hééél warm en alle onderdelen waren pal in de zon, schrijft Désirée. Maar de meiden hebben het goed gedaan! Een paar persoonlijke records, maar vooral een mooie wedstrijd van gemaakt. We zijn trots op deze twee meiden!
Foto: Anna springt 2,45 ver, een vet pr!
Meer foto's in het FOTOBOEK (Van alles wat in 2023)
Roefeldag: het was erg warm, maar ook leuk
Vandaag was weer de jaarlijkse Roefeldag. Kinderen van groep 4 t/m 8 van de basisscholen kunnen komen snuffelen bij bedrijven en sportverenigingen. Bij onze club kwamen 52 kinderen met veel enthousiasme een stukje obstakelrennen, vortexwerpen, verspringen, hoogspringen en kogelstoten. Ze kregen allemaal een lijstje mee met hun prestaties per onderdeel. Maar het gaat niet om winnen, ze moeten het vooral leuk hebben. En leuk was het!
Na een klein uur gingen ze moe maar voldaan met een flesje drinken en flyer naar het volgende roefeladres en ontvingen we de volgende groep. Het was wel héél warm, maar toch een geslaagde dag!
Dankjewel Cees, Nellie, Ron, Anita, Hans, Wim, Jan, Ad en Bart voor jullie begeleiding!
Groetjes, de coördinators
Marika Trieling, Karin Verhagen
Hardloopcursus afgerond
Vanavond was de laatste training van de hardloopcursus 2023. Tien weken geleden begonnen we met 34 deelnemers, waarvan er 8 al lid waren. Enkele cursisten moesten om uiteenlopende redenen afhaken, zodat er uiteindelijk 25 de eindstreep haalden. Het was mooi om te zien hoe de club na afloop vanuit het Kemmerbos het atletiekveld op kwam rennen.
Inmiddels waren de recreantengroepen na een verkorte training ook binnen en hadden Joke, Ria en Dilia voor de traditionele beschuit met aardbeien gezorgd. De cursisten kregen hun diploma's uitgereikt van de trainers Johan, Adrie en Cees. Er was ook nog een extraatje voor 5 deelnemers die maar één training hadden gemist.
Alle deelnemers mogen tot 1 oktober gratis deelnemen aan de recreantentrainingen op zondagmorgen en woensdagavond.
Foto: Shirley, Joyce, Bart, Anouk en Paula waren de trouwste deelnemers, ze misten maar één training
Meer foto's in het FOTOBOEK
Wie gaat Kids-Sport van me overnemen?
Elk voorjaar organiseren we bij Atletiek Oirschot twee keer Kids-Sport. Een voormiddag waarop kinderen van een van de Oirschotse basisscholen kunnen kennismaken met de atletieksport.
Coördinator Ingrid van der Schoot schrijft:
Elk jaar is een andere school aan de beurt en dit jaar was dat De Beerze. Op 11 mei kwamen de groepen 6 en 7, op 25 mei de groepen 4 en 5. Kids-Sport wordt gestimuleerd door de gemeente uit het Do-It programma, waarvan Corné Boot de coördinator is.
In een uur doen de kinderen 3 onderdelen: verspringen, hoogspringen en balwerpen. Een leuke, laagdrempelige manier om de atletieksport te leren kennen! Vaak zijn het atletiekonderdelen die nog niet bekend zijn bij de kinderen. Onder leiding en met hulp van onze vrijwilligers kunnen alle kinderen enkele pogingen per onderdeel wagen. Wat wordt er enthousiast gesprongen en geworpen! Na afloop krijgen ze een bekertje ranja en een flyer over onze jeugdactiviteiten. Kinderen mogen altijd terugkomen voor enkele proeftrainingen.
Samen met een stuk of 10 vrijwilligers van onze club en enkele leerkrachten heb ik de organisatie van Kids-Sport een paar jaar op me genomen, Dat deed ik graag, maar nu wil ik het stokje overdragen.
Wie neemt het van me over?
Je kunt het ook met een maatje doen, natuurlijk. Het is leuk om te doen en veel kennis over de atletiekonderdelen is niet nodig. Ik heb alle informatie beschikbaar om je op weg te helpen, app, bel of mail me: 06-45 23 78 24 of ingrid.van.der.schoot@atletiekoirschot.nl.
Groeten van Ingrid van der Schoot
Bekijk de foto's maar eens in ons FOTOBOEK, dan zie je hoe leuk het is!
De engelse mijl: 4 clubrecords
Het was heel warm vanavond op de baan en dat was te merken aan het aantal deelnemers. Slechts 5 leden kwamen opdraven voor de unieke afstand 1 engelse mijl die op het programma stond. Alle Engelse afstanden in yards en mijlen zijn al lang niet meer erkend door de IAAF, maar voor de traditie is de engelse mijl (1609,344 meter) blijven staan. Doordat de afstand bijna niet meer wordt gelopen, stonden bij onze club in bijna alle categorieën de clubrecords nog open.
Vier van de vijf deelnemers slaagden er zo in om een tijd op de engelse mijl te zetten die erkend werd als clubrecord. Edwin van de Ven was, zoals verwacht, de snelste vanavond.
Foto: de start met slechts 5 deelnemers.
Meer foto's staan in het FOTOBOEK en de resutaten bij UITSLAGEN
Deja vu in atletiekland
Een verslag van René van de Ven:
Zaterdag 10 juni vertrok ik met Roel en Lotte naar een naar het zich liet aanzien leuke pupillen meerkamp in Goor. Ja inderdaad, dat plaatsje in Overijssel nabij Hengelo waar de grote FBK Games plaatsvonden een week eerder. Roel wilde hééél graag naar een wedstrijd waar hij kon hoogspringen en dit was de enige waar dit kon, tevens rekening houdend met de privé-agenda.
Dus reden we vrolijk naar Goor, om vervolgens na 1 uur en pakweg 40 minuten aan te komen bij...de atletiekbaan in Oirschot? Nee het was toch echt bij AV Goor '75 waar we parkeerden, maar op het stenen clubgebouw na was de gelijkenis treffend: een gras rondbaan, een oude discuskooi, de balwerp sector uitgezet met lint en hoog en verspringen op exact dezelfde aanlopen als bij ons: zwarte kunststof/rubberen matten op tegels. Kijk naar de foto's en beleef de deja vu.
Ik zei tegen Roel en Lotte dat het alleen maar in hun voordeel was aangezien zij dit gewend zijn en de wedstrijd verliep prima. Voor Lotte geen PR's maar wel waardevolle wedstrijdervaring en voor Roel een PR bij het hoogspringen van 1.05m. Op 1.10m had hij 2 hele goede pogingen dus dat zit er zeker nog in dit jaar. Na de prijsuitreiking nog een lekker ijsje en halfweg terug naar huis stuiven eten (pannenkoeken voor wie het niet kent). Deze dag met verrassingen was zo voorbij.
Foto's: het veld met discuskooi, Lotte balwerpen, Roel op 1m10
Jumelage Westerlo was de reis waard!
Vanwege de 100-jarige band van ons Gilde Sint-Sebastiaan met het gelijknamige gilde uit Westerlo werden de Oirschotse sportverenigingen opgeroepen om dit mee te vieren. Vanuit de sportverenigingen kwamen geen reacties, behalve van Atletiek Oirschot. Wij hoefden daar niet lang over na te denken, want maar al te goed staan de vele ontmoetingen met de Westerlose Atletiekclub nog in onze herinnering. En onze wandelgroep is tot corona uitbrak jaarlijks van de partij geweest bij de Abdijloop!
Onze sportbijdragen bestond uit twee delen: een groep van onze beste hardlopers zouden in estafettevorm naar Westerlo lopen en 18 recreanten gingen met de auto naar Westerlo om daar een 10 km te lopen of 5 km te wandelen. Henny van Rijt en Ad van Zelst (foto's) zorgden voor de begeleiding.
Eerst de estafette:
Onze 7 lopers hadden besloten om niet het oorspronkelijke plan te volgen, namelijk een eerste etappe tot de Abdij van Postel en een tweede etappe van de Abdij naar Westerlo. Ze vatten het stoutmoedige plan op om de 71 km met de hele groep af te leggen. Dat hield in per deelnemer 2 keer 10 km hardlopen en ongeveer 50 km fietsen! Om 6.00 was de start op onze markt. Aanwezig waren afgevaardigden van de gemeente en het gilde Sint-Sebastiaan. De Atletiekclub Westerlo liepen met 3 teams mee, waaronder één ultraloper, die een bijzondere prestatie zou leveren door de hele afstand hardlopend af te leggen!
Het was zwaar, heel zwaar... Ook doordat de temperatuur gedurende de dag opliep tot 30 graden! Maar ze hebben het gehaald! Om 12:30 kwam ons team aan te Westerlo bij de sporthal! De 3 teams uit Westerlo waren toen al binnen.
Onze recreanten:
Inmiddels waren onze recreanten om 11:00 uur van start gegaan voor de 10 km. Sommigen kozen voor 5 km en er waren enkele wandelaars voor de 5 km. Ze werden begeleid door een loopster van de Westerlose club. Ook deze groep hadden het knap warm en ze legden zichzelf geen tempo op. Af en toe een stukje wandelen was geen probleem.
Toen alle lopers binnen waren kregen we de gelegenheid om te douchen en een drankje te pakken op het nabijgelegen terras. Om 15:15 uur vertrokken we onder politiebegeleiding naar de Markt van Westerlo, waar we met applaus werden verwelkomd door de beide gildes die een erehaag hadden gevormd.
Na enkele vendeldemonstraties trok de hele optocht naar het imposante kasteel-raadhuis waar we in het park gastvrij werden ontvangen met zoveel drankjes als we maar opkonden plus de bijbehorende hapjes.
Het was een topdag en we mogen de gemeente Westerlo, de Atletiekclub Westerlo en de Oirschotse en Westerlose gildes wel bedanken dat ze dit hebben mogelijk gemaakt!
Foto: Atletiek Oirschot en Atletiekvereniging Westerlo samen op de foto.
Bekijk de fotoreportages in het FOTOBOEK
Zonnige JANS-dag met veel plezier
Vandaag hadden we weer een mooie sportdag voor de groepen 8 van de Oirschotse basisscholen.
Een verslag van Sandra Verhagen:
JANS? Waar staat dat eigenlijk voor? Voor Jeugd Atletiek Nederlandse Scholen. En daaraan doet Atletiek Oirschot al jaren mee. Vandaag kwamen alle leerlingen van groep 8 van de gemeente Oirschot naar onze club. Wel met zijn 224-en, van 6 scholen. Om samen te sporten, strijden, genieten! Wat was het leuk om ze bezig te zien.
De dag begon met een warming up door Anita van FRIZ dance & fit. Toen de spieren los waren gingen de kinderen in groepen allerlei onderdelen doen, zoals hoogspringen, verspringen, kogelstoten en speerwerpen. Dit alles onder de bezielde begeleiding van veel Atletiek Oirschot vrijwilligers.
Tijdens de pauze waren er, naast de zelf meegebrachte bammetjes, frisse appels van de Jumbo (bedankt voor de sponsoring). En daarna.. door! Met de 600 meter, kogelslingeren en het fun circuit.
We werden nog verrast door een aantal toeschouwers. Mensen van een nabijgelegen dagopvang voor ouderen kwamen spontaan een kijkje nemen. Heel erg leuk. Hilarisch werd het toen begeleiders twee senioren in hun rolstoel de 400 meter lieten meedoen. In volle vaart.. Tip voor wie dit leest: je hóeft niet zelf mee te doen aan de JANS-dag, gewoon komen kijken mag ook.
Aan het eind van de middag was het tijd voor de grande finale. Of eigenlijk twee. Eerst de finale sprint en daarna de Zweedse estafette. De atleten werden volop aangemoedigd door hun klasgenoten en ze liepen de longen uit hun lijf. Het uitdelen van de prijzen verliep chaotisch, omdat de jury scholen door elkaar gehaald had. Uiteindelijk bracht een filmpje van een leerkracht uitkomst. De sprint van de meisjes werd gewonnen door Amy van de Korenbloem. Die van de jongens door Aven van de Linde. Bij de Zweedse estafette bleken de meiden van de Korenbloem ook weer de snelste. De jongens van de Fonkeling wisten hun estafettestokje het snelst over de finish te krijgen.
Al met al een ontzettend leuke dag weer. Voor de kinderen, leerkrachten en voor onze vrijwilligers. Binnenkort gaan we de datum prikken voor JANS-dag 2024. Nog nooit meegemaakt? Kom dan gerust een keer kijken. Of nog liever: meehelpen! Je zult zien dat je er daarna ook elk jaar weer bij wilt zijn.
Groetjes van Ingrid en Sandra
Foto: een nieuw onderdeel was kogelslingeren. Gelukkig was de kogel van rubber...!
Meer foto's in het FOTOBOEK
Van de redactie:
De fotoreportage die we maakten is anders van opzet dan voorgaande jaren. Er zijn namelijk steeds meer kinderen waarvan de ouders niet willen dat hun afbeeldingen op internet komen. Dat leidde ertoe dat we onlangs van een reportage bijna de helft moesten verwijderen. De fotoreportage van vandaag geeft voornamelijk onze vrijwilligers weer die zich weer volop hebben ingezet. Kinderen zijn zoveel mogelijk weggelaten of minder goed herkenbaar, tenzij we er zeker van waren dat publicatie geen probleem is.
.
Leudaltrail in Heythuysen was een onvergetelijk...
Een verslag van Kees Smetsers:
Zondag 4 juni hebben Ria Pijnenburg, Joan van Heerebeek, Antoinet Hems en Kees Smetsers samen met hun loopmaatje Karin van de Pas meegedaan aan de trail van 22 kilometer in het Leudal bij Heythuysen. Na een koude lente was het eindelijke zomer geworden en de temperatuur was die dag een heerlijk warme 25 graden. Midden in de bossen bij het dorpje Heythuysen klonk om 9.20 uur het startschot en dat was het begin van 22 kilometer over bospaden langs snel stromende riviertjes, mooie kapelletjes, weilanden vol bloemen, hagen van klaprozen en nog veel meer moois. Ongeveer twee en een half uur lang konden wij genieten van al het moois om ons heen.
Ik had vandaag niet mijn beste dag, want ik was niet fit. Daarom was ik blij dat mijn vier vrouwelijke loopmaatjes bij mij bleven. De verzorging onderweg was fantastisch en we werden verwend met sinasappels, bananen, koeken, drop en nog veel meer. Echt, de organisatie verdient een groot compliment. De laatste kilometers wogen wel zwaar, maar de finish kwam in zicht en het bleef onderweg overal mooi. Wat een prachtig natuurgebied is dit!
Na de finish ging de verwennerij gewoon door, want naast een mooie medaille stond er een overvloed aan fruit en frisdranken klaar om even bij te komen. Maar de kers op de taart was toch wel een gratis overheerlijke frisse vla. Het was een afsluiting van een trail, die wij allemaal niet snel zullen vergeten. Wat mij betreft hoort deze trail tot de mooiste, die ik in mijn leven heb meegemaakt.
Foto: Kees, Antoinet en hun loopmaatje Karin met de medaille. Meer foto's in het FOTOBOEK.
Goede prestaties in Culemborg en Gemert
Verslagen van René van de Ven:
Onze jeugdleden waren opnieuw erg actief dit weekend en behaalden weer diverse zeer goede prestaties. Een greep uit alle resultaten en een kort verslag.
Gemert, 3 en 4 juli 2023, Open Brabants Kampioenschap Meerkamp (junioren)
Traditioneel organiseert GAC Gemert het Open Brabants Kampioenschap Meerkamp voor junioren (en senioren). Jarenlang behoorden onder andere René van de Ven en Bart Noyen hier tot de vaste deelnemers, maar het stokje is langzaam maar zeker over gedragen. Dylan Wichman en Tim van Luijtelaar namen dit jaar deel namens onze vereniging. Dylan begon de meerkamp helaas met lichte twijfel. Een week eerder had hij bij de trainingen die hij extra volgt met andere regionale talenten, bij het Regionale Trainings Centrum in Vught, een (waarschijnlijk) verrekking van de linker hamstring opgelopen. Afgelopen donderdag werd het coach René bij de laatste hordentraining duidelijk dat het erg lastig zou worden een volledige meerkamp af te werken. Op dag 1 verliep het zeker niet slecht, maar je moet luisteren naar je lichaam en dat gaf aan dat het niet verstandig was op dag 2 te starten. Ondanks een hele goede eerste dag [met onder meer een PR op discus en een evenaring van zijn PR bij hoogspringen] moet Dylan dus forfait geven.
Tim van Luijtelaar beleefde een zo mogelijk nog betere eerste dag, met PR's op hoog, discus én speer. Vooral met het hoogspringen (1.40m) was hij uitermate blij na lang tegen deze hoogte te hebben aangehikt. En 1.45m was close, dus "more to come". Dag 2 moest hij dan wel zonder ploegmaat Dylan doen in de wedstrijd, maar Dylan was wel mee om aan te moedigen. En opnieuw liep de dag erg goed. Sterker nog: alleen maar persoonlijke records; op de 100m Horden, het verspringen, het kogelstoten en de afsluitende 1000m. En met zo'n knappe reeks aan prestaties wordt je natuurlijk ook beloond met een puntenrecord op de meerkamp. Chapeau!
Culemborg, 4 juli 2023
De pupillen en senioren / masters namen vandaag deel in Culemborg. René van de Ven moest zich met een rugblessure afmelden (zie hieronder), maar Bart Noyen (M35) nam wel deel, net als onze pupillen Juul Paridaans, Finn Dennisen (beide JPA1/U11), Jason Wichman, Jelle van Luijtelaar (beide JPA2/U12), en Roel (JPC/U9) en Lotte (MPC/U8) van de Ven. Alle pupillen werkten een meerkamp bestaande uit drie onderdelen af, plus een losse 600 of 1000m.
Finn nam voor het eerst deel aan een wedstrijd buiten de deur en liet bij het hoogspringen iedereen even schrikken, toen hij na het evenaren van zijn persoonlijk record plots bijna naast de mat sprong en daarbij de paal een soort 'karatetrap' gaf. Gelukkig was er vooral schrik bij de toeschouwers, want Finn zelf stond bij zijn 2e poging gewoon weer op de aanloop en uiteindelijk behaalde hij een mooie 2e plaats op de meerkamp bij de JPA 1e jaars, slechts 5 punten achter de winnaar.
Juul behaalde PR's op kogel en de 60m sprint alsook de afsluitende 1000m en liet zien dat hij elke week een stukje beter wordt. Ook bij de JPA 2e jaars stond AV Oirschot op het podium in de persoon van Jason die 3e werd op de meerkamp achter twee hele sterke concurrenten alsook op de 1000m. Jelle eindigde 7e maar veel belangrijker: hij behaalde 3 PR's (sprint, hoogspringen en de 1000m).
Lotte (2018) is met haar 5 jaar al even onze jongste deelneemster, maar ook zij liet zich van haar beste kant zien met een PR op de 40m sprint en ze kon haar oren niet geloven toen ze hoorde dat ze liefst twee medailles had gewonnen! Grote broer Roel is inmiddels al aardig door de wol geverfd. Hij liet zowel op de meerkamp als op de 600m de concurrentie kansloos en pakte twee keer goud. Hij miste op een paar tienden zijn eigen record op de 600m, maar was het meest tevreden met een enorme verbetering bij het verspringen. Vooraf begonnen met een twee weken oud PR van 3.02m sprong hij vandaag naar 3.03m, toen 3.25m en in poging drie zelfs nog naar 3.26m! Plek 5 op de aller tijden ranglijst Jongens Pupillen C. Met 7.21 sec op de 40m sprint liep hij zich zelfs naar plek 3 op de AT ranglijst op dat onderdeel.
Tot slot nam Bart bij de M35 deel aan speerwerpen en hoogspringen en op dat laatste onderdeel, zijn specialiteit, nam hij met 1.45m het clubrecord over van René van de Ven. Proficiat!
Andere uitslagen
Vrijdag 2 juli 2023, Eindhoven, werpdriekamp
Mmas35 René van de Ven
Kogel 10.21m Discus 29.59m Speer 39.25m
René schrijft: discus was nog wel oké voor een eerste wedstrijd van het jaar, helaas schoot het daarna bij kogel in mijn rug en kon ik niet meer normaal speerwerpen. Hopelijk volgende keer beter.
> Foto's: Roel vliegt naar 3.26m bij ver - Lotte kan niet geloven dat ze een medaille heeft gewonnen - Juul toont zijn kracht bij het kogelstoten
Run-Archery in Berkel-Enschot
De Oirschotse handboogvereniging Aurora organiseerde vandaag voor de derde keer in haar bestaan een wedstrijd Run-archery. Een combinatie tussen hardlopen en boogschieten. Deze keer in samenwerking met collega-vereniging de Meierijers uit Berkel-Enschot.
18 Atleten uit Nederland en Frankrijk streden om de winst. De deelnemers moesten 3 ronden hardlopen. Na elke ronde moeten ze proberen 4 doelen op een afstand van 18 meter te raken. Hiervoor hebben ze 6 pijlen ter beschikking. Elke misser resulteert in een strafronde van 60 meter. De redelijk stevige wind zorgde nog voor een extra moeilijkheid.
Uitslag heren senioren: 1e Joost Immink uit Lichtvoorde, 2e Mark van Tiel uit Sint Oedenrode, 3e Jorik Klein Nijenhuis uit Lichtenvoorde.
Zou je ook eens kennis willen maken met de handboogsport, kom dan eens naar onze trainingsavond op dinsdag bij cafe zaal het Vrijthof in Oirschot.
Tonny van Kuringen
Foto: ons lid en mede-organisator Tonny van Kuringen bij een eerdere run-archery
Onze jeugd in Dongen en Someren
Avondwedstrijd Dongen 24 mei 2023
Roel van de Ven ging voor het clubrecord op de 1000m bij de JPC, maar had een iets mindere dag en daarom zat het er deze keer niet in. Ondanks een sterke opening en een sterk slot, waardoor hij nog mooi onder de 4 minuten finishte: 3:59.58 minuten. Volgende keer beter.
Avondwedstrijd Someren 25 mei 2023
We gingen we met een mooie groep deelnemers naar Someren voor een avondwedstrijd van het Limbra circuit. René, Matthijs, Stijn, Dylan, Tim, Alissa, Laticha en Aaron waren van de partij. Alle prestaties noemen zou teveel worden, want er zijn veel onderdelen gedaan, dus ik pak er enkele uit.
Eén van de highlights was toch zeker het polsstokhoogspringen. Dylan en Tim deden dit voor het eerst op een wedstrijd en behaalden beiden een mooi PR van 2.10m. Een prima begin op dit moeilijke onderdeel. Bij speer behaalden beiden ook mooie afstanden, gegeven dat ze dit jaar met de zwaardere speer van 600 gram werpen ten opzichte van het afgelopen jaar (400 gr).
Alissa had wat last van haar hamstring maar liep desondanks haar 100m in een prima 15.55 sec. Maar ze kon veel harder, zo verklaarde ze zelf, als die vermaledijde hamstring niet...
Matthijs van den Heuvel liet een mooie speerworp optekenen van bijna 30m maar zijn hoogtepunt was de 100m sprint waar hij het clubrecord verbeterde met de kleinst mogelijke marge van één honderdste! Proficiat!
Laticha liep een prima 80m sprint in 13.54 sec en Aaron miste slechts op een paar centimeter zijn eigen verspring-PR. Tot slot nam ook ons (trainings)lid Ans Saalberg deel aan het speerwerpen V60, waar ze 25.46m behaalde, maar eigenlijk op meer had gehoopt. Volgende keer beter! In zijn algemeenheid was het in elk geval een zeer geslaagde avond!
De resultaten staan bij de UITSLAGEN
Foto (René van de Ven): Roel op de 1000 meter in Dongen
Baanwedstrijd met 7 clubrecords
Tja, het was niet zo moeilijk, maar toch mooi dat er vandaag 7 clubrecords zijn gesteld. De 2000 meter is namelijk een incourante afstand en daar stond bij onze club nog maar één clubrecord.
Donderdag 15 juni is er weer een kans om een clubrecord te lopen namelijk op de Engelse mijl. Zie de AGENDA
De uitslagen staan bij de UITSLAGEN en de foto's van Nicky van Vroenhoven in het FOTOBOEK.
Reacties op de Groene Woud Lentetrail
Na de ruige Groene Woud Lentetrail van gisteren stromen de reacties binnen! Hier enkele:
Rian van de B:
Heel hartelijk bedankt voor de goed verzorgde & prachtige trail. Begrijpelijk dat jullie balen van de weggehaalde pijlen. Jammer genoeg, komt dit laatste tijd vaker voor (o.a. recent bij de trail in Geldrop en Herkenbosch). Misschien kan er vooraf een GPX gedeeld worden, maar ook niet iedereen loopt graag met GPS. We hebben inderdaad een paar extra km's gelopen, maar dat was een heel mooi stukje langs het water, dus eerder een bonus ???? Hopelijk weerhoudt dit jullie niet om zo'n mooie trail vaker te organiseren. Wij genieten in ieder geval nog na en heel fijn dat er een goed doel aan gekoppeld is. Veel suc6 nog met de andere evenmenten.
Riekske W:
Allereerst super bedankt voor een mooie trail! De organisatie was top, de route mooi (9 km) en de eieren smaakten heerlijk! Als kleine tip had ik dat het fijn zou zijn als er een gpx beschikbaar zou zijn. Ik heb veel alleen gelopen en als je dan even geen pijlen en geen andere deelnemers ziet dan is het fijn als je de route even kunt checken. We zetten de trail graag weer in de agenda voor volgend jaar!
Gerrie M:
Ik vond het heel leuk om de trail van 15 km te lopen. Ik had alleen niet door dat de finish binnen was. Ik was al omgekleed in de schuur en bij het binnengaan van de manege zag ik de finish pas. Ik dacht dat de beachflag de finish aangaf. Misschien niet zo slim maar misschien kunnen jullie het iets beter aangeven volgend jaar.
Bedankt voor de organisatie. Wat betreft de bordjes: geen last van gehad. We werden goed op weg geholpen, No problem.
Demelza V:
Wat heb ik genoten vandaag! Met velen van mijn bootcampclub voor de eerste keer meegedaan met deze trail. Super organisatie! Jammer en ontzettend vervelend dat er mensen zijn die er van genieten bordjes uit de grond te halen en deze in het water te gooien… Uiteraard kunnen jullie hier niets aan doen, het zegt meer over onze medemens!
De uitsmijter was fantastisch! Dank voor een top ochtend en zeker tot volgend jaar!
Hans W:
Het was voor mij de eerste keer dat ik meeliep bij deze Lentetrail en heb er echt van genoten. De verzamellocatie op de zorgboerderij was geweldig, in de schuur je spullen achter laten en dan in de manege na afloop een lekkere uitsmijter eten, super. Al de vrijwilligers die mee hebben geholpen krijgen de complimenten.
Wat de route betreft is mijn suggestie een gpx – file maken van elke route, iedereen heeft een telefoon of een watch waar een gpx in geladen kan worden, bij twijfel kunnen ze dat dan raadplegen.
Nogmaals bedankt voor de organisatie.
Renate S:
Het was een super leuke trail! Hele vriendelijke vrijwilligers & Erg goed georganiseerd.
Jammer van die persoon die de bordjes om draaide... Hopelijk heeft het geen grote problemen voor jullie opgeleverd. Gelukkig kwam ik een vriendelijke wandelaar tegen die mij mee hielp om weer achter de andere hardlopers te gaan.
Misschien een tip. Dat jullie een gpx aanmaken en dat jullie die via mail verzenden, maar jullie kunnen die ook op jullie website zetten bv. Een week van tevoren. (Alleen dan kan iedereen er gebruik van maken.) Die gpx kan op de hardloop horloge worden gedownload.
Een andere suggestie: bij jullie waterposten was er ook bevoorrading van eten. Ook aanrader om aan te geven op jullie advertentie. Vinden mensen alleen maar leuk en lekker!
Sylvia H:
Mooie trail, erg goed georganiseerd! Dank hiervoor.
Jammer dat er mensen zijn die het leuk vinden om paaltjes weg te halen of te verplaatsen, maar dat kon de pret niet drukken!
Het was de tweede keer dat ik meeliep. Wederom Top!!
Joyce R:
Ik zeg "dikke duim voor jullie!". Meerdere obstakel runs gedaan dit was de eerste trail run en wat heb ik genoten!! Mooie omgeving, fijne mensen, alles verliep vlot, bordjes idd weg door bepaalde mensen maar dit hebben jullie gelijk goed opgepakt en dan aan het einde nog zo verwend worden! Ik zeg op en top organisatie. Super bedankt
Ronald L:
Bedankt voor de leuke trail, het drassige maakte het nog natuurlijker ???? & zorgde voor echte natuur.
Voor een Amsterdammer een schaars goed.
Trek je niets aan van de kwajongens/meisjes. Als jullie het met evenveel enthousiasme blijven doen, zijn jullie onverslaanbaar!
Esther H:
Complimenten over deze tocht! Maar waarom...
* Verschillende starttijden maakt het relaxed, niet druk. Zowel bij aanmelden, toilet, omkleden, op de route, drankpost. Top.
* Prachtige route!
* Erg jullie best gedaan om het "bordjes probleem" op te lossen.
* De milieuvriendelijke medaille bij aankomst met een slokje erg leuk.
* Koffie/thee met een heerlijke omelet in een leuke ruimte. Grandioos.
* Aardige organisatie.
* Dat de opbrengst naar een goed doel gaat vind ik ook top.
Voor ons was alleen de finish niet helemaal duidelijk, zagen niet direct de vlag, dachten dat we er waren waar we ook gestart waren. Wij komen volgend jaar terug;)
Succes alvast voor volgend jaar!
Hans D:
Dag balirunners
Wij hebben met een aantal mensen van av marvel meegelopen met de trail van afgelopen zondag. Het blijft naast de prachtige natuur ook altijd genieten van een trail met water en modder. Dat brengt denk ik weer iets van jeugdherinneringen terug. In ieder geval kwam iedereen na afloop met een big smile binnen.
Het probleem van bordjes omdraaien/ weghalen is ook bij av marvel een probleem als we de paasloop of de sparrenbosloop organiseren. Route uitzetten doen wij altijd in de late middag voor de wedstrijddag en op de ochtend zelf een laatste controle. Toch kun je niet voorkomen dat er kl*** zijn die het verzieken. Een advies/suggestie van mijn kant. Misschien kun je in de toekomst ook een gpx route publiceren.
Ad van der H:
De Lente Trail is een zeer goed georganiseerde Trailrun met ook daaraan verbonden een goed doel waar de Bali Runners zich al jaren voor inzetten Bedankt daar voor. Ook AV Oirschot bedankt. Jammer van die onverlaten die niet van de pijlen af konden blijven. Tot de volgende keer.
De fotoreportages van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK
Groene Woud Lentetrail: mooi omdat het zo nat was
Het bestuur en de vrijwilligers van de stichting Loopgroep Bali Runners en Atletiek Oirschot hadden er alles aan gedaan om de Groene Woud Lente Trail van dit jaar tot een succes te maken. De hal van de manege op Zorgboerderij Het Scheiend was omgetoverd tot een gezellige start- en finishlocatie. En het parcours van dit evenement in het natuurgebied Kampina was uitgepijld, waarbij de regels van Natuurmonumenten, de beheerder van dit gebied, in acht waren genomen.
Er hadden meer dan 300 wandelaars, trailrunners en hardlopers ingeschreven. Dit hoge aantal was voor de organisatie een heel positieve verrassing. Alles was klaar voor een mooi evenement.
En dat werd het! Het begon al in de eerste paarhonderd meters, waar de lopers tot hun enkels in het water sopten. Als kleuters renden ze vrolijk door de plassen!
Jammer dat een paar onverlaten het nodig vonden om op enkele punten de routebordjes weg te halen of om te draaien. Daardoor liepen enkele deelnemers die 9 km wilden lopen er 15. Gelukkig konden we het allemaal uitleggen en hadden de lopers zonder uitzondering begrip voor de situatie. Bij de finish regende het complimenten voor het prachtige parcours en de mooie belevenis, die deze trail toch was geworden.
Iedere deelnemer kreeg in de gezellige manege van Zorgboerderij Het Scheiend een heerlijke uitsmijter, een kop koffie/thee en een medaille. Zo werd ook deze Groene Woud Lente Trail weer een evenement, waarop iedereen met veel plezier terug kan kijken.
Het is ook goed om te weten dat van de opbrengst van deze trail weer een aantal Indonesische kinderen, die een fysieke beperking hebben (meestal klompvoet), via een operatie of andere behandeling een kans op een beter leven zullen krijgen.
Inmiddels stromen op Facebook en via e-mail de positieve reacties binnen. Daarom willen de Bali Runners en Atletiek Oirschot graag iedereen bedanken, die een bijdrage heeft geleverd aan dit evenement.
De fotoreportages van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK
Edwin loopt clubrecord in Rotterdam
In Rotterdam liepen 3 clubleden vandaag de hele marathon. Edwin van de Ven was de ster van de dag, hij verbeterde zijn vorig jaar gestelde clubrecord M35 met bijna 5 minuten tot 3:09:26 uur. Dit was zijn brutotijd (geldend voor een clubrecord). Zijn nettotijd was 3:08:17 uur.
Antoinet Hems liep de 42,2 km in 4:23:16 uur en Cees van Eijk haalde bijna 14 minuten van zijn pr af met een tijd van 4:28:42 uur.
Athletic Champs AVV
Vandaag werd de 1e wedstrijd Athletics Champs Regio 14 gehouden in Valkenswaard. Voor het eerst sinds langere tijd deden er weer meer atleten mee van Atletiek Oirschot bij deze altijd gezellige en gemoedelijke AC-wedstrijden. In totaal namen 179 atleten deel aan de wedstrijden en dit keer 8 deelnemers van Atletiek Oirschot: Nienke Vasen, Bauke van der Heijden, Jelle van Luijtelaar, Jason Wichman, Juul Paridaans, Emin Murzabekov, Emira Murzabekova, en Finn Denissen. Voor de laatste drie genoemde atleten was het de eerste keer dat zij deelnamen aan een formele wedstrijd waardoor zij gelijk voor elk onderdeel hun eerste PR’s konden vaststellen.
De onderdelen waren een team-estafette, kogelstoten, hoogspringen, 60 meter horden, polsstokverspringen, vortexwerpen en tot slot 6 minuten “meters maken”. Aan de team-estafette moesten alle 8 van onze atleten meedoen in Poule A. Hier wist ons team in de poule een derde plaats te bemachtigen.
Daarna was het tijd voor de atleten te proberen hun individuele prestaties (PR’s) per onderdeel te verbeteren. Zoals eerder aangeven viel er voor Emin, Emira en Finn nog niets te verbeteren omdat er nog geen PR’s waren vastgesteld op deze onderdelen. Maar dat is iets om naar uit te kijken op de volgende wedstrijd.
Bauke wist op de Vortex haar PR te verbeteren tot 15 meter. Jelle verbeterde zijn PR’s op 6 minuten “meters maken” (1350 meter), 60 meter horden (13,6) en polsstokverspringen (3,75). Jason verbeterde zijn PR’s eveneens op dezelfde onderdelen door een prestatie van respectievelijk 1375 meter, 10,4 sec en 4,55 meter. Ook Juul verbeterde zijn PR’s op deze onderdelen en zette respectievelijk een prestatie neer van 1150 meter, 15,4 sec en 2,90 meter op de polsstok.
Daar het een meerkamp betrof, werd aan elke individuele prestatie een puntenaantal toegekend. Deze worden bij elkaar opgeteld en afgezet tegen het puntenaantal van alle andere individuele atleten die hebben meegedaan. Je vindt de uitslagen in de rubriek UITSLAGEN.
Emira moest helaas door een ongelukkige val tijdens het hoogspringen, waar ze haar arm blesseerde, op twee onderdelen verstek laten gaan. Verder was het een zeer geslaagde dag, met dank aan de aanwezige ouders die fijn meegeholpen hebben waar dat kon. Voor wie geïnteresseerd in meer details zie de website atletiek.nu.
Arie Wichman, Annemieke Hendriks
Roel van de Ven loopt toptijd in Veldhoven
Tijdens de circuit 14 wedstrijd, die voor junioren C en ouder is, was één onderdeel open voor alle leeftijden: een 1000m. En dat is nou net een afstand die pupillen C niet of nauwelijks nog kunnen lopen. Roel had vorig jaar ook meegedaan en liep toen een PR van 4.24.00 min. Het afgelopen jaar had hij zich echter beduidend verbeterd en hij wilde dan ook gaan voor ten minste een snellere tijd dan papa René vroeger had gelopen (4.03.4 min) en eigenlijk zelfs onder de 4 minuten.
Ondanks een iets te snelle start, die hij overigens goed herstelde voor het echt te laat was en hij zijn kruit te vroeg verschoten had, finishte hij als 1e in zijn serie in 3.54.38 min. De 2e tijd ooit binnen onze club bij de JPC. Alleen Erik van Agt was ooit sneller met 3.51.5 min (het huidige clubrecord). Misschien moeten we toch nog eens kijken of er niet nog een 1000m wedstrijdje te vinden is aan het eind van het seizoen...
Roel en Lotte naar de baanwedstrijden in Zundert
Een verslag van René van de Ven:
Vanmorgen vertrokken we om 8:30 uur naar Zundert voor de eerste outdoor wedstrijd van het jaar. Roel begint aan zijn laatste jaar als pupil C en wilde meteen laten zien dat ie in de winter goed getraind heeft. De vraag "Papa, wat was jouw record toen jij 8 was..." werd veelvuldig gesteld.
Roel was echter niet als eerste aan de beurt; Lotte mocht het spits afbijten. Haar 40m sprint verliep vlotjes in 10.08 sec. Voor Lotte is het vooral nog ervaring opdoen en aan wedstrijden wennen. Tijdens haar sprint wisselde ze vrolijk rondkijken af met een scherpe bijna boze blik richting de finish. En toen een concurrentje in een naastgelegen baan in haar serie plots struikelde over haar eigen benen en viel, keek ze verbaasd even naar de zijkant. Na even inhouden ging ze dan weer door. Prachtig. Goed voor de tijd was het niet, maar ze leert er (hopelijk) wel van voor de toekomst, zodat ze zich dan niet meer laat afleiden door wat er naast haar gebeurt.
Ze mocht vrijwel meteen gaan verspringen en dat vindt Lotte nog een moeilijk onderdeel. Vooral omdat ze vanaf de balk maar nét in de bak kan landen omdat er natuurlijk nog een dikke meter kunststof ligt na de balk alvorens het zand begint. Bij het inspringen ging het de ene keer wel en de andere keer net niet goed. Niettemin hadden we er samen vertrouwen in.
Tijdens haar eerste poging stond ik echter aan de overkant van de baan want dat was net het moment waarop Roel zijn sprint moest afleveren. En dat deed ie! We hadden vooraf gesproken over zijn start. Die was meestal niet zo goed, maar we hebben er in de training op geoefend. En dat bleek, want vandaag schoot hij als een komeet uit de blokken en behaalde hij een nieuw persoonlijk record (PR) van 7.49 sec. Meteen goed voor de 7e plaats op de allertijden ranglijst van de vereniging! Ook bleef hij zijn grote concurrent (Sebastiaan Vrijmoed, die hem had verslagen bij de Brabantse Kampioenschappen Cross afgelopen februari) nipt voor met 0.02 seconden, terwijl die eigenlijk een sneller PR had. Een goed begin.
In poging 2 sprong Lotte geldig, maar met 1.35m had ze nog geen PR. Maar dat kwam er wel: in poging 3 behaalde ze 1.54m en dat was een nieuw PR met 10 centimeter! Roel sprong een half uurtje later naar 2.75m. Geen PR en ook wat minder ver dan hij had gehoopt, maar ook voor hem geldt dat verspringen niet zijn favoriete onderdeel is. Hij baalde echter wel, want zijn grote concurrent had hem ondertussen ingehaald, dus het zou op het laatste meerkamponderdeel - het balwerpen - aankomen wie zou gaan winnen...
Het balwerpen verliep bij Lotte uitstekend. Hoewel ze een nóg verdere worp had bij het inwerpen, was ze uitermate tevreden met een nieuw PR van 5.65m. Roel had zich goed voorbereid en wist zich nog extra gesteund door een inmiddels lekker doorgekomen aprilzonnetje. De verhoudingen waren vanaf poging 1 direct duidelijk: zijn concurrent wierp in de 13m, Roel verbeterde meteen zijn PR van 19.48m naar 22.26m! En waar zijn concurrent niet meer verder kwam, deed Roel er nog een schepje bovenop en zette zijn PR op 23.77m (tevens goed voor plek 11 op de allertijden ranglijst).
De meerkamp was gedaan, maar natuurlijk hadden we ook ingeschreven voor de afsluitende loopafstand: zowel voor Roel als voor Lotte een 600m. Lotte mocht weer eerst en na een felle start achter de oudere meisjes aan (Lotte zit in de categorie "onder 8", maar is pas 5 en heeft dus meisjes van 6 en 7 jaar tegen) kreeg ze het moeilijk na zo'n 250m. Dat had ik gelukkig goed ingeschat want op dat punt stond ik en heb ik een kleine 100 meter even in de buitenbaan met haar meegelopen. "Traantjes weg, rustig ademen, het gaat supergoed." En zo vlug als de traantjes kwamen, zo vlug waren ze ook weer weg. De laatste 200m verliepen weer helemaal prima en na een hele mooie eindsprint rolde er een nieuwe PR-tijd uit van 3.24.95 min, liefst 15 seconden van haar oude toptijd af. Keurig gedaan: 4 onderdelen, 3 PR's.
Roel deed het zo mogelijk nog beter. "Papa, wat was jouw..." Nou, dat was 2.15.0 min. We bespraken de doorkomsttijden op 200 en 400m die nodig waren voor die tijd: 45 seconden en 1.30 min. Ik zei nog: start niet te snel... Maar na de start waren het Roel en Sebastiaan de grote concurrent die weg schoten en doorkwam in 40 seconden na 200m! Dat werd een zwaar tweede stuk. Roel vertraagde na die snelle start en kwam door in 1.31.5 min. Ik stond net na het tussenpunt en moedigde hem aan. Concurrent Sebastiaan was een maatje te groot, maar ik gaf hem mee dat ie 2 secondjes boven "papa's record" zat. En dat wakkerde het vuurtje aan: hij begon te sprinten en hield het nog tot de finish vol ook. En wat was de tijd? Ja hoor, 2.14.92 min. Een nieuw PR en meteen in de eerste outdoor wedstrijd van het jaar "papa verslagen".
Roel mocht als winnaar van de meerkamp het podium op en nog een keer als nummer 2 van de 600m. Lotte werd verdienstelijk 5e op zowel de meerkamp als de 600m. We hebben uitermate genoten en de organisatie na afloop een dikke pluim gegeven voor de gemoedelijke sfeer en vlot verlopen wedstrijd. Een heerlijke atletiekdag, hopelijk kunnen we er volgend jaar weer opnieuw deelnemen.
René van de Ven
Foto: duimpjes voor Lotte!
Clubrecords bijgewerkt
Het was even veel werk en dat kwam net niet helemaal lekker uit met alle voorbereidingen op het zomerseizoen, maar zojuist zijn alle clubrecords die zijn gevestigd tijdens onze eigen indoorwedstrijden bijgewerkt en gepubliceerd. In tegenstelling tot eerder gemeld waren het er niet 10 maar zelfs 11! Tot op heden onopgemerkt bleef de recordprestatie van Anouk Maus bij de meisjes junioren C op de 50m sprint: 8.2 sec. Ook dat was een clubrecord! Hieronder nogmaals de volledige lijst van verbeteringen tijdens onze indoorwedstrijd:
Roel van de Ven JPC Hoog 1.02 m
Jason Wichman JPA 60m sprint 9.5 sec
Laticha van der Sloot MJC 50mH 10.8 sec
Anouk Maus 50m MJC 50m sprint 8.2 sec
Dylan Wichman JJC 50m sprint 7.0 sec en 50mH 8.6 sec
Alissa van der Sloot MJB 50m sprint 7.7 sec
René van de Ven M35 50m sprint 7.2 sec en 50mH 9.8 sec
Bart Noyen M35 Hoogspringen 1.45m
Ad van Zelst M75 50m sprint 10.3 sec
Foto: hier gaat het mis, maar Bart verbeterde even later toch het clubrecord M35 bij hoogspringen indoor.
Marathonseizoen van start: Henry loopt Marathon...
De eerste marathon in 2023 van een clublid zit er op! Henry van der Schoot liep in Parijs de hele in 4:27:08 uur (netto).
Hij schrijft: "Mooie ervaring erbij, zo lopen met 55.000 andere lopers! En in een mooie stad. Een beter resultaat niet echt, ik denk te veel geëxperimenteerd met eten/drinken tijdens de loop, wat me last opleverde.
Waarschijnlijk Eindhoven in oktober…
Foto: Finish-certificaat van Henry, hij loopt in het rode shirt.
Jelle en Jason openden het baanseizoen in Best
Een verslag van Arie Wichman
Op zaterdag 1 april werd bij AV Generaal Michaelis in Best de Openingswedstrijd Pupillen gehouden. Voor Atletiek Oirschot namen daar Jelle van Luijtelaar en Jason Wichman aan mee. Beiden hadden zich ingeschreven voor de meerkamp (Vortex, verspringen, 60 meter, polstokverspringen) en de 1000 meter. Het weer was niet optimaal (veel wind), maar gelukkig bleven de voorspelde stortregens in Best uit.
Op het eerste onderdeel Vortex wierp Jelle als eerste 19,50 meter. Jason wierp 30,50 meter, hetgeen voor hem een nieuw PR betekende. Jelle werd met zijn worp 7e en Jason 1e. Op het tweede onderdeel (verspringen) werden Jelle (2,40 m) en Jason (3,15 m) respectievelijk 9e en 1e. Op het derde onderdeel (60m sprint) konden door de aanzienlijke tegenwind geen PR’s worden verbeterd. Jelle wist met een tijd van 13,4 sec (PR 11,6 sec) beslag te leggen op de 11e plaats, Jason werd 1e met een tijd van 9,8 sec (PR 9,5 sec).
Ondanks dat het vierde onderdeel (polstokverspringen) een “specialisatie” van AVGM-atleten was, wisten onze atleten hier toch beslag te leggen op een 3e plaats met 3,45 m voor Jelle (net onder zijn PR van 3,50) en een 1e plaats met 4,15 voor Jason (voor Jason was dit de eerste keer in een wedstrijd, dus eerste PR).
Hiermee werd de Meerkamp afgesloten en werd het eindtotaal opgemaakt. Met 141 punten wist Jelle beslag te leggen op een mooie 7e plaats, hetgeen extra knap was gezien de vervelende blessure waar Jelle de laatste maand van moest herstellen. Met een totaal van 281 punten op de meerkamponderdelen werd Jason uiteindelijk 1e.
Het laatste onderdeel (1000 meter) maakte geen deel uit van de Meerkamp en de prestatie daar werd dus niet meegeteld in het totaal van de Meerkamp. De tijden die onze atleten neerzetten waren goed voor een 6e plaats (Jelle met een tijd van 4:47,2 sec) en de 1e plaats (Jason met een tijd van 3:56,7). Weer een vruchtbare dag dus voor Atletiek Oirschot en fijn voor de atleten om weer de eerste buitenwedstrijd te kunnen doen.
Foto: wind tegen op de 60 meter!
Laatste woensdagmiddagtraining van het seizoen
Vandaag was de laatste keer dat we met de woensdagmiddaggroep de hei in gingen. Nu de zomertijd is ingegaan kunnen we weer met de recreantentrainingen op woensdagavond mee. We hervatten de trainingen weer in oktober.
Foto: de laatste woensdagmiddagtraining werd afgesloten met koffie en koek.
Elf clubrecords bij de indoorwedstrijden
Vandaag organiseerden we voor de tweede keer indoorwedstrijden in De Kemmer. Ook de jeugd van AVGM uit Best was present, voor hen waren het de Clubkampioenschappen Indoor.
Door onze leden - voornamelijk jeugd - werden maar liefst 11 clubrecords verbeterd.
Verslag volgt nog, de uitslagen en de foto's van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK.
Foto: de stemming zat er goed in bij onze junioren!
Roland en Marieke zijn de clubkampioenen cross ...
Vandaag waren de Clubkampioenschappen Cross, de eerste volwaardige sinds 2019. In 2020 ging het niet door vanwege de coronapandemie en in 2021 en 2022 om dezelfde reden alleen voor de jeugd.
Roland van Loon liep goed vandaag, zei hij na afloop. Maar het had ook wat minder gemogen, want weer won hij met ruime voorsprong de wedstrijd en daarmee voor de negende keer het kampioenschap. Bij de vrouwen was Marieke Meeuwis de snelste. Zij moest er wel voor knokken, bij de finish had ze maar 5 seconden voorsprong op Ria Pijnenburg. Er waren 51 deelnemers.
De uitslagen en de foto's zijn gepubliceerd.
Ook onze jeugd liep de Clubcross!
Een verslag van René van de Ven
Zondag 12 maart 2023 was het prachtig zonnig winterweer met behoorlijk aangename temperaturen. De atleetjes hoefden geen kou te lijden of natte voeten te halen zoals bij sommige eerdere wedstrijden dit seizoen.
De organisatie besloot de twee geplande starts van de jeugdcategorieën samen te voegen tot één start zodat iedereen lekker tegelijk kon lopen. Hoewel er voor alle deelnemers een mooie prijs in het verschiet lag, moest er wel eerst nog gefinisht worden natuurlijk. Voor sommige deelnemers was het de eerste cross van het seizoen of zelfs de eerste crosswedstrijd ooit. Toch een spannend moment, wat je terug zag net voor de start bij bijvoorbeeld Lotte van de Ven (2018), de jongste deelneemster van allemaal, die eventjes niet meer durfde maar natuurlijk toch gewoon van start ging.
Iedereen had gelukkig een prima start en direct nam Dylan Wichman (JJC, 14-15 jaar) - volgens verwachting - de leiding. Daarachter was het toch enigszins verrassend Roel van de Ven (JPC, 8 jaar) die op plek twee de eerste bocht door ging en daarna volgde een langgerekt lint van atleten. Iedereen liep de middenronde (1060m) die ook bij de Auwjoarscross wordt gelopen. Voor de jonkies was dit een flinke kluif, want die liepen bij de AJC nog de kleine ronde (ca. 780m). De drie deelnemende junioren (Dylan, Tim (JJC) en Anouk (MJC)) liepen de middenronde 2 keer om aan hun gebruikelijke afstand te komen. Zij deden dit met verve door hun races goed in te delen en zodoende een hoog tempo te onderhouden gedurende de hele race. Dylan was uit zicht, maar Anouk en Tim bleven op korte afstand van elkaar lopen en liepen hun afstand met zo'n 13 km/h!
De overige jeugdleden liepen dus één ronde, maar ook daar werd op individueel niveau zeer goed gepresteerd, zo zagen ook alle aanwezige trainers. Demi van Hout, Emira Muzabekova (MPA, 10-11) en haar broertje Emin Murzabekov (JPB, 9) liepen bijvoorbeeld voor het eerst een crosswedstrijd. Alledrie leverden ze een goede prestatie af, maar vooral Emin liep soepel en vloog met grote passen door het bos rondom ons veld. En wat te denken van Nienke Vasen (MPA), die haar 9e cross van het seizoen liep en opnieuw een enorme eindsprint afleverde zoals we die van haar kennen.
Ook voor Tijs Blankers (JPA) was het zijn eerste cross van het seizoen en ook hij liep opvallend lichtvoetig en raffelde zijn ronde af met meer dan 12,3 km/h. Voor hem was in zijn categorie Jason Wichman ongenaakbaar, maar hij hield Finn Denissen (ook 1e cross van het seizoen) en Jelle van Luijtelaar knap achter zich. Overigens nog zeker het vermelden waard is dat Jelle de cross zeer knap volbracht nadat hij bij een wedstrijd pakweg 6-8 weken geleden nog door domme pech een spierscheuring had opgelopen! Veel respect voor deze comback! We noemden al drie meisjes pupillen A, maar de snelste van allemaal was Bouke van der Heijden die ogenschijnlijk moeiteloos met ferme tred haar ronde volbracht.
En zo leek het bijna bij al onze jeugdatleetjes te gaan: allen kwamen zeer goed voor de dag en niemand leek de race onjuist te hebben ingedeeld. Dat betekende niet dat het niet zwaar was, met name voor de eerder genoemde Lotte van de Ven van net 5 jaar oud. Tot 800m liep ze keihard op kop van haar categorie, maar toen was de tank leeg en dat is ook niet gek op die leeftijd. Anna Vijlbrief is een paar jaartjes ouder (wel zelfde categorie, allebei MPC, tot 8 jaar) en zij plaatste nog een versnelling in de laatste 300m om zo de 1e plaats op te eisen, voor Lotte. Roel van de Ven was de enige jongens pupil C, dus over winnen hoefde hij zich geen zorgen te maken. Toch wilde hij (in ook voor hem zijn 9e en laatste cross van het seizoen) nog een goede wedstrijd afleveren en dat lukte door als 3e overall over de streep te komen, enkel na Dylan (die nog een ronde meer moest lopen) en Jason in een tijd waarmee hij de Auwjoarscross zou hebben gewonnen bij een categorie hoger! Een topprestatie dus van alle deelnemende jeugdleden en dus voor allen een mooie beker voor die prestaties en een grote pluim voor deelname.
Voorafgaand aan de prijsuitreiking mochten de jeugdleden met de meeste deelnames aan de Kempische Crosscompetitie (Nienke liep ze alle 8!) ook nog een natura-prijsje uitzoeken en terwijl de jeugd aan een zakje chips en bekertje ranja zat bedankte René (die de prijsuitreiking van de jeugd verzorgde) nadrukkelijk, en dat herhalen we hier graag nog eens, de vrijwilligers van onze vereniging die de organisatie vormen en de kampioenschappen in goede banen hebben geleid. Want zonder vrijwilligers geen vereniging!
Wij hopen iedereen weer te zien bij onze eigen indoorwedstrijd (samen met GM uit Best) aanstaande zaterdag in De Kemmer en daarna: op naar het baanseizoen!
Sportieve groeten namens de (jeugd)trainers!
Foto: pupil Roel zit junior Tim op de hielen!
Bij het overlijden van Cees Verkooijen
We kregen het trieste bericht dat Cees Verkooijen op 80-jarige leeftijd is overleden. Cees was vanaf het begin lid van onze vereniging en kwam met Martien van Geenen op het idee om ook trainingen voor recreanten te gaan geven.
Dit werd meteen na de start in 1987 een doorslaand succes. Er was al snel een jaarlijkse toename van deelnemers, die ook lid werden van de club. Toen er meer trainers nodig waren organiseerde Cees een bijscholingscursus op zaterdagmorgen, waarbij de puntjes in een fijne sfeer op de i werden gezet. Cees regelde vergaderingen met de trainers waarin kon worden bijgepraat en overlegd. Ook organiseerde hij jaarlijks een uitje met de trainers en hun partners.
Cees had een vrolijk karakter, toonde veel begrip en waardering en was een voorbeeldig lid. Later werd mede op initiatief van Cees de Stichting Atletiekbelangen Oirschot opgericht, die oorspronkelijk bedoeld was om de atletieksport in Oirschot te stimuleren en tegenwoordig de reserves voor onze accommodatie beheert.
Ook nadat Cees verhuisde naar Haaren bleef hij zich nog lang voor ons inzetten. Hij heeft het joggen met zijn hond nog jaren volgehouden en Kampina kende hij als zijn broekzak. Kort geleden trof hem een ernstige ziekte die hij niet kon winnen.
Een warm, bevlogen mens is van ons heengegaan.
Lees meer over Cees bij '25 jaar recreantentrainingen' onder ALGEMENE INFO > Historie Atletiek Oirschot, onderaan
De foto is gemaakt op 1 april 2007 toen we 20 jaar recreantentrainingen vierden. Cees staat op de achterste rij, tweede van links (met snor)
Nienke reikt KCC beker uit aan Roel
Zaterdag 25 februari 2023 werd de laatste cross van het Kempische Cross Circuit gelopen in Waalre/Eindhoven. Nienke hield voor onze jeugd de eer hoog (en liep zo ongeveer 4 minuten sneller dan vorig jaar!!), want grote afwezige was Roel van de Ven. Roel was met zijn zusje Lotte naar een indoorwedstrijd in Dordrecht om daar te proberen het 31 jaar oude clubrecord verspringen (van vader René) te verbeteren (wat helaas net niet lukte: 8 cm te weinig). Voor Lotte was het haar eerste wedstrijd ooit buiten de eigen vereniging en hoewel het soms best wel spannend was, vond ze het toch heel leuk.
Nienke liep dit jaar als enige alle crossen van het circuit en eindigde op een keurige 6e plaats in het overall puntenklassement. Roel had het in de eerste 7 crossen van het circuit zo goed gedaan dat hij niet meer in te halen was (na de 6e cross al) in het eindklassement en dus wachtte hem een super mooie prijs voor de eerste plaats...maar hij was er dus niet. Gelukkig was Nienke er dus wel en zij mocht het podium beklimmen en de beker in ontvangst nemen. Een dag later reikte zij zelf de beker weer uit aan Roel.
Proficiat!
Foto: Nienke reikt de beker uit aan Roel (links) en Lotte geniet tijdens de indoor in Dordrecht (rechts)
Hennie van Rijt is de vrijwilliger van het jaar
Bij de algemene ledenvergadering werd onze voorzitter Hennie van Rijt uitgeroepen tot vrijwilliger van het jaar. En dat is verdiend! Hennie is al heel lang lid van de club, heeft zich ingezet als trainer, vrijwilliger en is sinds 2019 voorzitter. In de afgelopen jaren heeft hij samen met zijn medebestuursleden de vereniging door de coronacrisis geloodsd, wat hem door zijn rust en heldere communicatie goed afging. Hennie is ook de initiatiefnemer van de trainingsgroep voor ouderen, een succes gezien het aantal nieuwe leden dat het heeft opgeleverd.
Het comité dat de winnaar kiest bestaat uit de laatste 3 vrijwilligers van het jaar: Hans Hoogmoet, Ingrid van der Schoot en Leny de Croon.
De jaarvergadering verliep verder in een gemoedelijke sfeer. Miranda Kemps kreeg met applaus van de aanwezige leden als zesde lid zitting in het bestuur. Er waren 45 leden aanwezig.
Foto: Hans Hoogmoet overhandigde met een mooie toespraak de bloemen aan Hennie.
Paarse Bos Cross: mooie afsluiting cross-seizoen
Atletiekvereniging E.S.A.V. Asterix organiseerde vandaag in de bossen bij de "Hut van Mie Pils" in Waalre voor de tweede maal de Paarse Bos Cross. Deze cross is dit seizoen de laatste wedstrijd in een serie van acht crossen, die samen de Kempische Cross Competitie vormen.
Het parcours van de Paarse Bos Cross is grotendeels vlak en niet echt spectaculair om te lopen. Maar de spanning rond het eindklassement van de Kempische Cross Competitie brengt bij de deelnemers toch een gezond gevoel van spanning teweeg. Het was op deze dag echt winterweer en de koude noordenwind maakte het uur voor de start niet echt prettig voor de deelnemers. Maar dat veranderde snel toen de start was gevallen. Wanneer er in een bos wordt gelopen loopt de lichaamstemperatuur bij de deelnemers snel op en dat was vandaag ook het geval.
Bij de deelnemers van Atletiek Oirschot leverde Martien van de Ven bij de Masters M70+ een spannende strijd met zijn rivaal Johan Litsenburg. Tijdens de wedstrijd probeerde Johan voortdurend om Martien los te lopen. Maar dat liet Martien niet gebeuren en zo werd het een spannende finish, die eindigde in een overwinning van Martien met 5 seconden voorsprong op Johan.
Nellie van Beers is een vaste waarde bij de deelnemers van Atletiek Oirschot. Deze doorzetter liep bij de Masters V65+ weer naar een mooie tijd. Zij werd opnieuw eerste in haar categorie, waarin zij inmiddels al Kempisch crosskampioen was geworden.
De andere Kempisch crosskampioen uit Oirschot, Roel van de Ven, was er vandaag niet en daarom nam Nienke Vasen de ereprijs van Roel mee naar Oirschot. Nienke Vasen is het enige jeugdlid van Atletiek Oirschot dat aan alle 8 crossen van de Kempische Cross Competitie heeft meegedaan. Daarvoor verdient zij zeker een compliment.
Al met al is de Paarse Bos Cross voor Atletiek Oirschot een mooie afsluiting geworden van het cross-seizoen. De winter is bijna voorbij en nu kan het blikveld verlegd worden naar de wegwedstrijden. Hopelijk brengt dat net zoveel successen als in de afgelopen maanden.
Foto (Désirée Vasen): het podium Mannen 70+ met Johan Litsenburg, Martien van de Ven en Kees Smetsers
Groeten uit Schoorl !
Vandaag liepen Kees Smetsers en Antoinet Hems de 30 km in de Groet uit Schoorl Run. Ze liepen samen met oud-lid Henk van Gerven en kwamen in 3:04 uur over de finish. Mooie prestaties!
Ze kwamen er ook nog Peter Cras van AVGM tegen.
Bekijk de foto's in 2023 van de Bali-Runners, klik hier
We hebben weer een kampioen erbij!
Nadat vorige week Roel van de Ven bij de JPC zijn kampioenschap bij de Kempische Cross Competitie veilig stelde, was het nu Nellie van Beers. Ze werd vandaag eerste van haar categorie V65 bij de Wedertcross in Valkenswaard en is niet meer in te halen in de laatste wedstrijd. Ook Martien van de Ven presteerde uitstekend, hij won de categorie M70.
Bij de jeugd was het weer Roel van de Ven die bij de JPC de overwinning opeiste. Nienke Vasen was verder de enige jeugd-deelnemer uit Oirschot. Ze doet het toch maar, bravo!
Foto: Martien van de Ven en Nellie van Beers op het podium
Roel van de Ven 2e van Brabant
Roel liep vandaag in Dongen het Brabants Kampioenschap Cross. Nadat hij vorige week al de regio titel had veroverd met een machtige eindsprint werd hij vandaag 2e op het BK Cross. Opnieuw dankzij een hele goede eindsprint die hem in de laatste rechte lijn van positie 4 naar de zilveren plek bracht. Een verslag van René:
Brabants Kampioenschap Cross, Dongen, 5 februari 2022
Ik had Roel nog nooit zo nerveus gezien als vanochtend. Handjes voor het gezicht bij de start, in afwachting van de starter die het signaal "op uw plaatsen" zou geven. Eerder die ochtend was het niet anders. Hij fokte eigenlijk zichzelf zo erg op dat ie bijna niet meer wilde starten. Zo zie je toch wat een heus kampioenschap met zich mee kan brengen. Daarom is het goed er al op jonge leeftijd mee te beginnen en belangrijke ervaring op te doen; te leren dat een kampioenschap uiteindelijk niet anders is dan een gewone wedstrijd. Ik zei dan ook hetzelfde als elke wedstrijd tegen hem: "Doe je best en als je op de finish helemaal kapot bent, heb je het altijd goed gedaan."
Zijn grote concurrent bij de Kempische Cross Competitie (Vincent Kamali) deed ook mee. Ze liepen dus beiden in een voor hen onbekende regio, tegen veel jongens die ze niet kenden. Dat verbroedert en dus werd er samen met Vincent ingelopen. Het was een zwaar parcours: de jongens liepen ruim 1 km en moesten daarbij over diverse heuvels en een flink stuk (ca. 180m) door los zand. Het parcours was verder breed en je kon er goed inhalen. Roel startte in tegenstelling tot de laatste cross in Best vandaag niet super goed en verdween ongeveer als 9e de bocht in om het eerste bosje heen. Hij herstelde zich echter goed en kwam er als 6e weer uit. Vincent liep 2 plaatsen voor hem, dus ik spoorde Roel aan om zijn concurrent in het oog te houden en indien mogelijk er bij te blijven.
Ik sprintte naar het volgende punt waar de jongens langs zouden komen en zag dat ie de opdracht perfect vervuld had en bij Vincent en de nummer 3 was gekomen. De gedoodverfde favoriet lag al 30 meter voor, maar de nummer 2 in de wedstrijd was niet ver weg. Voor ik naar het laatste punt rende, waar ik ze tijdens de race kon aanmoedigen, gaf ik ze nog mee: laat je van die berg vallen, lange passen! Op volle snelheid doken ze de helling af, op naar de laatste lus van het parcours voor de eindsprint zou beginnen.
De laatste rechte lijn was zo'n 80 meter over los zand. Een zware sprint zou het dus worden, maar dat ligt Roel wel. Op zo'n 200m voor de finish kon ik ze nog één keer aanmoedigen. Kom op jongens, met zijn tweeën er naartoe nu! Alles uit de kast! Ze waren moe van de zware ondergrond en logisch ook na zo'n intense wedstrijd. Vincent loste, maar Roel zette een versnelling in en liep langzaam maar zeker de laatste meters van het gat dicht dat hem scheidde van de nummer 2 in de wedstrijd. De finish kon ik niet zien, maar het was opnieuw super spannend. Zilver of brons?
Met grote vraagtekens in mijn ogen, maar bovenal nog veel meer trots, kwam ik bij Roel die na de finish in de armen van mama en zusje Lotte was gevallen. "En???" En ja dus, toch weer met zo'n fameuze eindsprint een plek opgeschoven. De eindsprint was gefilmd en dus kon ik nog mooi terugkijken hoe hij in de laatste 5 meter voor de streep de tegenstander toch nog passeerde. Tweede van Brabant, een eerste kampioenschapsmedaille (de winst op het Open Zuid-Hollands Kampioenschap voor Pupillen C in 2022 niet meegeteld). Roel moest even bekomen van de zware race, maar kon daarna toch met een 'big smile' het podium beklimmen. Super goed gedaan!
Indoorwedstrijden in Sittard met Dylan en Tim
Zondag 5 februari namen Tim van Luijtelaar en Dylan Wichman als vertegenwoordigers van Atletiek Oirschot deel aan de Junioren C wedstrijden bij AV Unitas in Sittard. Een verslag van Arie Wichman:
Hoewel het meerkamp-onderdelen betrof werd de prestatie van elk onderdeel niet apart in punten omgezet en dus ook geen totaal puntenaantal meerkamp aan het eind van de wedstrijd. Op de agenda stonden de 60 meter horden, kogelstoten, 60 meter sprint en verspringen. Al snel werd duidelijk dat op er op alle onderdelen geduchte concurrentie te verwachten was, toen bleek dat veel atleten niet op alle vier de onderdelen hadden ingeschreven, maar alleen op het onderdeel waarin zij gespecialiseerd waren. Kortom, er moest een tandje bij voor onze (all-round-)atleten.
Op het eerste onderdeel, de 60 meter horden, werden door Tim (12,08 sec) en Dylan (9,93 sec) goede tijden neergezet. Ondanks de concurrentie van loopspecialisten werden toch respectievelijk een 6e en 3e plaats gehaald op dit onderdeel. Voor Tim was dit een nieuw PR.
Bij het kogelstoten zette zowel Tim (5,55 m) als Dylan (9,31) beiden een nieuw PR neer met uiteindelijk een 6e en 2e plaats op dit onderdeel.
Het derde onderdeel was de 60 meter sprint. Ook hier kwamen de sprintspecialisten weer aan de start. Er moest gezien de grote van de groep eerst een serie gelopen worden alvorens de finale kon worden gelopen. In de serie werd Tim 10e (9,34 sec) en Dylan 3e (8,10 sec). Dylan mocht door naar de finale en werd ook daar 3e.
Met het laatste onderdeel, het verspringen hebben onze beide atleten een haat/liefde verhouding. Daarbij komt dat Tim een jaartje in de “lappenmand” heeft gezeten en weer moet opbouwen. Het PR van beide atleten stond al geruime tijd en een verbetering wilde maar niet lukken. Tim kon maar geen “hoogte” vinden en Dylan kwam maar niet uit met de aanloop. Dylan besloot na 8 keer een foute afzet (en/of verkeerde afzetbeen) bij het inspringen het er bij te laten en een oud advies van René van de Ven op te volgen: gewoon gaan, een eerste geldige sprong maken (afstand maakt niet uit) en daarna alles of niets. Met het verkeerde been lukte het Dylan toch nog in de eerste poging een geldige sprong van 4,73 m neer te zetten. Nu kon hij zonder risico bij de volgende pogingen wat zaken uitproberen. Tim sprong in zijn 1e poging 3,42 m. De snelheid was er maar het ontbrak duidelijk aan hoogte. Er was dus meer te halen. Uiteindelijk wist Tim na het zien van de slowmotion-video zijn hoogte te vinden en sprong 3,85 m. Deze sprong was goed voor een 9e plaats en belangrijker nog: eindelijk weer een PR op dit onderdeel. Hetzelfde gold voor Dylan. Nu er een geldige poging stond was de druk weg en maakte hij een mooie sprong (nu wel met goede afzetbeen) van 4,92 m, goed voor de 2e plaats. De vloek voor beide atleten op dit onderdeel doorbroken en eindelijk weer de weg omhoog gevonden, bekroond met een nieuw PR voor beiden.
Aanvulling beheerder uitslagen: de resultaten verspringen en 60 m sprint van Dylan betekenen allebei een nieuw clubrecord!
Jelle en Jason naar de indoor in Gemert
Jelle van Luijtelaar en Jason Wichman waren vandaag namens Atletiek Oirschot in Gemert om daar deel te nemen aan de indoor meerkamp Pupillen A, georganiseerd door GAC Gemert. Een verslag van Arie Wichman:
Op de agenda stonden 35 meter horden, hoogspringen, kogelstoten en tot slot 35 meter sprint. Het eerste onderdeel, de horden, is een lastig technisch nummer, maar hier zette zowel Jelle (8,3 sec) als Jason (6,4 sec) nette tijden neer en voor beiden een verbetering van het PR.
Op het tweede onderdeel hoogspringen zorgde Jelle voor een verrassing door zijn oude PR van 0,85 cm met maar liefst 20 cm te verbeteren naar 1,05! Een zeer knappe prestatie en mogelijk zat er nog meer in als Jelle bij zijn laatste poging niet geblesseerd was geraakt door een spierscheurtje in zijn bovenbeen. Ook Jason verbeterde zijn PR van 1,10 naar 1,20.
Op het derde onderdeel kogelstoten stootte Jelle, ondanks zijn blessure, de kogel toch nog 5,10 m, wat hem eveneens een nieuw PR opleverde. Jason was altijd al sterk op dit onderdeel, maar overtrof zichzelf met een afstand van maar liefs 8,20 m en daarmee had ook hij een nieuw PR.
Tot slot de 35 meter sprint. Jelle wilde ondanks zijn blessure toch deelnemen en zette een tijd neer van 7,2 sec. Met een tijd van 5,8 sec voor Jason, haalde beide pupillen ook hier een nieuw PR.
Na optelling van alle punten haalde Jelle ondanks zijn blessure toch nog een 24e plaats met 119 punten. Jason haalde de 1e plaats met 259 punten. Het was een leuke dag en door de verbetering van de PR’s op alle vier de onderdelen voor beide atleten een sportieve prestatie van formaat!
Foto (Arie Wichman): Jason op het podium, eerste!
Aanvulling van de beheerder uitslagen: de indoorwedstrijden waren Athletic Champs-wedstrijden. Omdat daarbij geen officiële jury aanwezig is worden hiervan in onze uitslag- en recordlijsten geen pr's en cr's geregistreerd.
Prijswinnende foto gemeentemagazine Oirschot
Vanavond werd bekend gemaakt wie de beste foto's hadden ingestuurd voor de Gemeentegids 2023. Op de voorpagina prijkt groot een foto van de Triatlon Het Groene Woud, gemaakt door Ad van Zelst. Ook staat er nog een foto van Ad bij van 3 finishers van de triatlon: onze leden Henk van den Oord, Kees Smetsers en Johan Pijnenburg. Mooie publiciteit voor onze vereniging die mede-organisator is van de triatlon!
De winnaars van de 2e en 3e prijs waren Thomas Segers en Suzan Bastings.
Foto: de prijswinnaars met burgemeester Judith Keijzers-Verschelling.
René reed even naar Sittard
Natuurlijk moest René van de Ven vanmiddag bij de Joe Mann Bosloop zijn om daar zoon Roel te coachen. Maar eerst reed hij nog even naar Sittard. Er stond namelijk nog geen clubrecord gewichtwerpen indoor bij de M35. En de club in Limburg is de enige plek en enige wedstrijd in Nederland, en voor zover bekend ook in België, waar indoor gewichtwerpen wordt georganiseerd. Zodoende, zonder voorbereiding, toch een resultaat waar hij tevreden mee kan zijn: 8,77 m en dus clubrecord M35 gewichtwerpen indoor 15,88 kg.
Foto uit archief. Voor de duidelijkheid: dit is kogelstoten, gewichtwerpen is iets heel anders.
Roel van de Ven is kampioen in de Kempische Cro...
Dit verslag had ook in het Weekjournaal moeten staan, maar door een vergissing is het verslag uit 2022 geplaatst. Toen werd Roel ook kampioen, bij de mini-pupillen.
Roel van de Ven, een van de heel jonge pupillen van Atletiek Oirschot, had in de voorgaande vijf wedstrijden van de Kempische Cross Competitie zoveel punten verzameld dat hij bij de Joe Mann Bosloop in Best kampioen kon worden. Het moet voor Roel een heel spannende dag zijn geweest, zeker toen de starter te vroeg wilde starten en Roel bijna te laat bij de start was.
In de wedstrijd raakte Roel ongeveer 15 meter achter op de eerste, maar met een machtige eindsprint ging hij in de laatste tien meter naar de finish zijn grootste concurrent voorbij en finishte als eerste. Hij had zijn doel bereikt en werd met nog twee wedstrijden te gaan onbereikbaar in het eindklassement van de categorie Pupillen JPC/U9 van de Kempische Cross Competitie. Dit was het tweede kampioenschap op een rij voor Roel (vorig jaar werd hij eerste bij de minipupillen). Een heel mooi resultaat voor deze jongen, die daar hard voor heeft moeten trainen.
Het is mooi om te zien hoe fanatiek en met veel plezier de junioren en pupillen van Atletiek Oirschot trainen en aan wedstrijden deelnemen. Sommige van hen komen zo nu en dan op het podium, anderen niet. Het resultaat aan de finish is echter niet het belangrijkste doel. Het plezier tijdens de trainingen en de wedstrijden en de onderlinge vriendschap zijn veel belangrijker. In dat opzicht is het bij elke wedstrijd mooi om te zien dat junioren en pupillen zoals bijvoorbeeld Jelle van Luijtelaar, Nienke Vasen, Lotte van de Ven, Tim van Luijtelaar, Bram Gerritsen en Imke van Veen elke keer vol enthousiasme in de kleuren van Atletiek Oirschot naar de finish rennen. Zij zijn de toekomst van deze mooie atletiekvereniging en daar moeten we allemaal heel zuinig op zijn.
Tijdens de Joe Mann Bosloop waren er bij de senioren en masters ook ereplaatsen voor Nellie van Beers (eerste plaats V65) en Kees Smetsers (tweede plaats M70). Dat gaf deze dag voor Atletiek Oirschot een gouden randje.
Tekst Kees Smetsers, foto Hennie van Rijt
Bekijk de UITSLAG en het FOTOBOEK
In de tussenstand van de KCC staan nu Roel van de Ven (JPC), Nellie van Beers (V65) en Kees Smetsers (M70) eerste en Nienke Vasen (MPA) vierde!
Dylan bij de NK in Apeldoorn
Onze clubgenoot Dylan Wichman nam namens Atletiek Oirschot vandaag deel aan de NK indoor voor Junioren C in Apeldoorn.
Dylan kwam uit op de 60 meter horden, hoogspringen en de 60 meter sprint. Als nieuweling in de Junioren C bij een NK was het even wennen aan nieuwe afstanden en de strenge regels. Het lange wachten tussen en tijdens de onderdelen en ook het feit dat trainers alleen vanaf de tribune aanwijzingen konden roepen waren niet bepaald ideale omstandigheden.
Op de serie 60 meter horden liep Dylan een uitstekende tijd van 9.92 seconden. Deze tijd was goed voor een plaats in de halve finale. In de halve finale was de tijd 10.06 sec, niet genoeg voor de finale. Het goede nieuws was dat na het bekijken van de filmpjes van de race, René precies kon aangeven waar Dylan tijd verloor en waar dus aan gewerkt kon worden.
Het hoogspringen verliep voor Dylan met een sprong van 1,50 meter (PR = 1,55) niet zoals gehoopt. Met name op dit technische nummer was het lastig dat er geen trainers bij mochten zijn om aanwijzingen te geven. Hoewel René nog wel zijn best deed die vanaf de tribune te geven.
Laatste onderdeel was 60 meter sprint, waar in de serie een tijd van 8.17 sec. werd neergezet, welke toegang gaf tot de halve finale. In de halve liep Dylan iets minder snel (8.26 sec) en dat was niet voldoende voor de finale. Maar voor de eerste keer als junior C deelnemen aan het NK en op twee van de drie onderdelen in de halve finale staan is een knappe prestatie. Ook voor de trainers waren er lichtpuntjes. Bij het zien van de filmpjes op de verschillende onderdelen van Dylan, werd duidelijk dat hier nog meer in het vat zit. En daar gaan we aan werken!
Foto: Dylan en René in het Ominsportcentrum in Apeldoorn
Bekijk hier de UITSLAG
Roland van Loon Nederlands Kampioen Oriëntatiel...
Tot zijn verrassing werd ons clublid Roland van Loon vandaag Nederlands Kampioen Oriëntatielopen Middle Distance. Het kampioenschap vond plaats op Kootwijkerzand, het grootste stuifzandgebied van West-Europa. Daar moesten de lopers, met behulp van landkaart en kompas, zo snel mogelijk 24 posten vinden die uitgezet waren in het bos en op de stuifzandvlakte. Geen eenvoudige opgave, waarbij de winterse omstandigheden het lopen nog extra zwaar maakte doordat de zandvlakte met een laagje sneeuw was bedekt. Roland won de wedstrijd over 6,5 kilometer met anderhalve minuut voorsprong op de nummer twee. Door deze overwinning heeft Roland zich tevens gekwalificeerd voor het Wereldkampioenschap Oriëntatielopen voor elites, dat komende zomer in Flims Laax (Zwitserland) zal plaatsvinden.
Foto uit archief
De recreanten gingen wandelen!
Vanmorgen waren de wegen en paden bedekt met een laag hard bevroren sneeuw. Te riskant om met grote groepen te gaan hardlopen, werd besloten. In plaats daarvan zijn we met de recreanten gezamenlijk de bossen ingetrokken, onder leiding van Pieter Smits. Het was een mooie route, waarvan iedereen genoten heeft.
Ook onze wandelgroep genoot van het sneeuwlandschap. Daarvan is de laatste foto, gemaakt door Toon de Croon.
De foto's staan in het FOTOBOEK
Gewoon zomaar… (na de Dieprijtcross)
Ook Nienke Vasen deed mee met de Dieprijtcross. Haar moeder Désirée schrijft:
Sinds een paar jaar heb ik een dochter bij Atletiek Oirschot. Wat ik zo fijn vind aan deze club is dat iedereen mag zijn zoals die is. De ene sport om te winnen en de ander om lekker bezig te zijn, alles mag.
Onze dochter is geen sterke loper maar maakt wel vorderingen. Ook doet ze aan elke crosswedstrijd mee, ondanks dat ze elke wedstrijd laatste is. Maar daar ligt ze niet wakker van. Ze doet mee omdat ze karakter heeft, ze bij een club zit en er daarvoor is en omdat ze lekker in beweging wil blijven. Top dus.
Nu kijk ik vaak op de website en zie ik de verslagen. Daar ligt de nadruk vooral op presteren en resultaten. En podiumplaatsen. Vandaar dat ik ook even een ander stuk wil schrijven…
Natuurlijk is het super knap dat er podiumplaatsen behaald worden, maar voor de kinderen die deze niet behalen is het niet leuk als er over hen niets gezegd wordt. Meedoen is ook winnen, laten zien dat je voor de club uitkomt. En zolang je je best doet is het oké! Facebook ben ik daarom juist anders gaan benaderen. Daarop wil ik juist benadrukken waar Atletiek Oirschot ook voor staat.
Meedoen is winnen, dat is het motto.
Wat wij ook merken is, dat er steeds minder jeugdleden meedoen aan de wedstrijden en dat is wel echt jammer. Hoe leuk is het om met z’n allen aan te komen, elkaar aan te moedigen en iedereen laten zien wat voor mooie en fijne club Atletiek Oirschot is.
Ook ben ik als ouder betrokken bij de club achter de schermen, de Grote Clubactie en de jeugdcommissie. Dit om de club te ondersteunen. Je leert ook de mensen kennen, wat fijn is. En ze hebben de hulp van ouders ook gewoon nodig.
En als laatste nog een compliment voor de trainers, zij staan elke week klaar voor de leden. Ook tijdens de wedstrijden. Die zijn echt goud waard.
Deze club mag gewoon gezien en gehoord worden!
Foto: Nienke komt over de finish bij de Auwjaorscross. Ze vliegt!
Oirschotse successen in de Dieprijtcross
Vandaag kon de vlag weer uit voor Atletiek Oirschot! In de Dieprijtcross in Eersel werd Nellie van Beers eerste bij de V65, Martien van de Ven eerste bij de M75, Roel van de Ven tweede bij de JPC en Kees Smetsers derde bij de M75.
Een verslag van Kees Smetsers:
Atletiek Oirschot doet weer echt mee!
Zondag 15 januari kwamen er eindelijk weer eens een relatief groot aantal atleten van Atletiek Oirschot aan de start van een hardloopwedstrijd. Vandaag was het de vijfde cross van de Kempische Cross Competitie en die werd deze keer gehouden in een koud en winderig Eersel (de Dieprijtcross).
De senioren en masters moesten vier ronden van 1800 meter lopen op een parcours door de bossen bij Camping Terspegelt. Het parcours was goed te lopen met maar een paar natte gedeelten. De heuveltjes met de vele bochten waren wel een beetje lastig. Roland van Loon, Edwin van de Ven en Léon Brands gingen hard van start en hielden dat tot het einde vol, maar ja, het zijn nog jonge kerels. Alle drie liepen ze héél snelle tijden, die echter (net) niet genoeg waren voor het podium. Bart Noyen kan normaliter ook een super snel tempo lopen , maar worstelde op deze dag met een rugblessure.
Bij de "oudjes" (met alle respect) vocht Martien van de Ven een duel uit met Johan van Litsenburg, dat de volle vier ronden duurde en dat pas op het einde werd beslist. Het leverde Martien een eerste plaats op in de categorie M70. Op het podium werd hij geflankeerd door Kees Smetsers, die derde werd en voor het eerst in zijn leven een beker kreeg. Daar had Kees bijna 76 jaar op moeten wachten. De successen van Atletiek Oirschot werden compleet gemaakt door Nellie van Beers, die eerste werd in haar categorie V65.
Dit verhaal is natuurlijk niet compleet als Roel van de Ven niet genoemd zou worden. Deze talentvolle pupil van Atletiek Oirschot had alle vier voorgaande crossen van de Kempische Cross Competitie gewonnen. Deze keer werd hij op de eindstreep met miniem verschil (2 seconden) verslagen. Maar hij kan in de volgende cross (Joe Mann Bosloop) al kampioen worden en dat is een heel bijzondere prestatie. Het zou mooi zijn als er op 29 januari veel supporters mee naar Best gaan om Roel aan te moedigen.
Het was echt een mooie dag voor Atletiek Oirschot. Misschien motiveert dit meer atleten van Atletiek Oirschot om mee te gaan doen aan cross- en wegwedstrijden. In een tijd, dat bij alle verenigingen de ledenaantallen en de deelnames aan wedstrijden teruglopen, zou dat heel mooi zijn.
Foto's: Nellie van Beers (links) en Martien van de Ven en Kees Smetsers (rechts)
Zie ook bij UITSLAGEN en FOTOBOEK
Zondag 29 januari is in Best de volgende wedstrijd van de Kempische Cross Competitie, zie AGENDA
Onze vertegenwoordigers in Egmond
Vandaag was een van de mooiste wedstrijden van het jaar: de halve van Egmond. Jammer genoeg maar een magere afvaardiging uit Oirschot: Edwin van de Ven (die een mooie tijd neerzette, 1:32:10 uur), Kees Smetsers (nog maar pas hersteld van een longontsteking, werd 3e M75 in 2:17:02 uur) en Henk van Gerven (oud-lid, zelfde tijd als Kees).
Een verslag van Kees:
Edwin van de Ven rent in de storm van Egmond naar een supertijd.
Toen de 15.000 (!) deelnemers aan de halve marathon van Egmond aan Zee na de start het strand oprenden, werden ze geconfronteerd met een stormachtige wind, die hun adem afsneed. Edwin van de Ven was bij de wedstrijdlopers gestart en probeerde een plekje in de luwte te vinden. Dat moest hij wel doen, want als hij even buiten de groep liep werd hij bijna omver geblazen door de koude zuidwester. Gelukkig was het laag water en hadden de metershoge woeste golven zich teruggetrokken. Daardoor was een gedeelte van het strand hard en goed om een mooi tempo te lopen.
De recreanten, die later het strand opkwamen, hadden dat geluk niet want de wedstrijdlopers hadden het strand omgeploegd voordat ze de duinen ingingen. Edwin kon op het strand een mooi tempo van ongeveer 14 kilometer per uur lopen en toen hij het strand afliep en aan het gedeelte door de duinen begon, voelde hij met de wind in de rug dat hij kon gaan versnellen. Dat deed hij dan ook en hij “vloog” met de wind in de rug over de duinen, waarvan één een hellingspercentage van 7% had. Zijn tempo liep op naar meer dan 15 kilometer per uur.
Egmond aan Zee kwam steeds dichterbij en daar begon Edwin aan de stijging van de Bloedweg, die menig deelnemer deed zuchten. Edwin had vandaag echter vleugels en snelde naar de finish, die hij in 1.32.10 uur bereikte. Een supertijd gezien de omstandigheden, slechts een paar minuten boven zijn persoonlijk record.
Toen Edwin drie kwartier later zijn loopmaatjes Henk van Gerven en Kees Smetsers zag finishen was er bij hem nog steeds het supergevoel, dat elke hardloper heeft als hij onverwachts een heel mooie tijd heeft gelopen. Henk van Gerven was bij Kees Smetsers gebleven. De twee Bali Runners gingen samen over de finish. Vooral Kees was heel blij dat hij na zijn longontsteking eindelijk weer een lekker had kunnen “doorlopen”. Hij werd weliswaar laatste van de drie deelnemers in de categorie M75, maar ook bij hem was er een voldaan gevoel want hij had genoten van de strijd tegen de elementen, die deze halve marathon zo mooi maakt. Jammer dat er niet meer wedstrijdlopers van Atletiek Oirschot mee hadden gedaan, ze hebben echt iets moois gemist.
Het testpanel bij de nieuwjaarsreceptie
Bij de drukbezochte nieuwjaarsreceptie gaf onze voorzitter Hennie van Rijt tijdens zijn toespraak extra aandacht aan onze clubhuiscommissie, die het hele jaar door - en speciaal vandaag - voor ons klaar staat. Op de foto Joke, Thea, Miranda en Gerda. Ze hebben de worstenbroodjes gekeurd en... ze zijn lekker! Uitdelen maar!
De wedstrijdgroep werkt!
René van de Ven over de behaalde prestaties:
Samenvatting
De ene helft ziet de sportvereniging als een sociale bijeenkomst: een gelegenheid om bij te kletsen en ondertussen in meer of mindere mate sportief bezig te zijn. De andere helft ziet de sportvereniging ook echt als sport: volle bak inzet, moe worden en vooral: beter worden. De groepsindeling bij de (oudere) jeugd voorzag hier tot pakweg 3 jaar geleden niet in. Na uitvraag onder deze jeugdleden hebben we de groepsindeling gewijzigd in een wedstrijd- en recreatieve groep. Tijd voor een evaluatie. Hoe staan we er nu voor? Je leest het hieronder.
Aanpassing groepsindeling oudere jeugd: een wedstrijdgroep en een recreatieve groep
Een jaar of drie geleden zijn we gestart met een wijziging in de indeling van onze trainingsgroepen bij de oudere jeugd. Voorheen waren de groepen ingedeeld op met name leeftijd en ten dele niveau. Toen er voldoende ‘body’ was (lees: voldoende jeugdleden) ontstond de mogelijkheid om een verdeling te maken tussen een wedstrijdgerichte groep en een recreatief gerichte groep. Na uitvraag omtrent de behoeftes onder de jeugdleden zelf is de indeling aangepast naar een wedstrijdgroep en een recreatieve groep. Inmiddels zijn we zo’n drie jaar verder. Hoe staan we er nu voor? Wat hebben we bereikt?
Doelen en resultaten
De doelen waren niet alleen het prettiger maken van de trainingen voor alle betrokkenen, maar zeker ook het daadwerkelijk toeleggen op verbeteren van de prestaties. De trainingen werden professioneler en gespecificeerder, met veel meer aandacht voor technische vaardigheden en voorbereidende oefeningen. Menig jeugdlid zal zich bij diverse oefeningen hebben afgevraagd waar is dit nou toch weer goed voor?
Maar het hielp wel. De PR’s vlogen ons rond de oren en van trainers van andere, ons omringende, verenigingen kregen we complimenten over het niveau en de technische kunde van onze atleten.
Deelname aan het Nederlands Kampioenschap
Eind vorig seizoen (2021) bekeek ik de progressie en viel vooral Dylan op met zijn resultaten. Ik besloot zijn prestaties eens langs de lat van puntentelling van de meerkamp te leggen. Hij had nauwelijks zwakke onderdelen, dus ik raadde hem een meerkamp aan voor het seizoen 2022. Tijdens de winter bleek hij nog een paar grote stappen voorwaarts gezet te hebben en bij het nogmaals optellen van de punten die bij zijn prestaties hoorden dacht ik dat het mogelijk zou moeten zijn het NK te halen. In Best, midden in het seizoen, slaagde hij in die opzet ondanks een totaal mislukt verspringen en later dit seizoen, in september, werd hij keurig 13e op het Nederlands Kampioenschap Meerkamp (categorie Jongens Junioren D). Onze eerste deelnemer op dit NK sinds 1997.
Progressie bij de hele groep
De goede prestaties en vooruitgang bleven niet beperkt tot Dylan alleen. Ook Mare sprong er - vrij letterlijk - bovenuit met 1.41 m bij het hoogspringen (op onze accommodatie note bene!) als 1e jaars MJD, goed voor een 11e plek op de Nederlandse seizoensranglijst (MJD1). Bij alle atleten waren de persoonlijke records niet te tellen, ondanks het feit dat wedstrijddeelname – helaas - nog altijd achterbleef bij de verwachtingen. Gemiddeld werd er ruim 16% verbetering genoteerd op hoogspringen (komt overeen met bijna 18 cm gemiddeld per atleet), bijna 22% verbetering bij het verspringen (± 65 cm) en liefst 46% bij het speerwerpen (bijna 6 m). Hoe groot het aandeel ‘training’ hierin is, valt natuurlijk niet te zeggen. Kinderen worden van nature al elk jaar sterker, dat spreekt voor zich. Toch zijn het mooie cijfers en daar komt bij dat veel van de atleten lang niet het maximale eruit hebben gehaald én dat de echte, grootste winst hem zit in de enorme verbetering qua techniek. Dat levert namelijk de basis voor voortdurende langjarige verbetering en werkt ontzettend preventief ten aanzien van blessures.
Regionaal Trainings Centrum: nog een stap omhoog
De goede prestaties waren inmiddels ook buiten onze vereniging opgevallen. Ik werd gebeld door Joep Janssen, die ik nog kende van mijn actieve jaren. Joep is lid van atletiekvereniging Prins Hendrik in Vught en tegenwoordig hoofdtrainer van het Regionaal Trainingscentrum van deze regio van Brabant. Het RTC wil talentvolle jeugdatleten de kans bieden op (een hoger) niveau te trainen met andere talenten uit de regio. In het verleden is al gebleken dat deze aanpak succesvol kan zijn en dat het zich kunnen meten met concurrenten positief bijdraagt aan de ontwikkeling. Toen Dylan de uitnodiging kreeg heb ik hem dan ook direct geadviseerd om, indien mogelijk met het thuisfront / de thuissituatie, hiervan gebruik te maken.
Het RTC is een mooie kans voor de atleet, maar ook de trainer(s) worden niet vergeten. Als hoofdtrainer ben ik bij elke stap meegenomen in het proces, wat de samenwerking en het onderling vertrouwen erg goed doet. Bij alle trainingen mag je meekijken, er is gelegenheid tot het stellen van vragen en sparren met de RTC-trainers. De atleten blijven lid bij hun eigen vereniging, zodat geen van de clubs het idee krijgt dat de goede atleten worden weggekaapt door topclubs. Het voelt echt als een gezamenlijk initiatief om het niveau van onze regio (verder) op te krikken.
Voor Dylan persoonlijk is het een mooie kans en ik ben als hoofdtrainer dan ook erg blij dat hij die kans heeft aangegrepen en dat we – nadrukkelijk ‘we’ want we zijn als trainersgroep met z’n allen verantwoordelijk voor de kwaliteit van de trainingen – dit hebben bereikt met de drie jaar geleden gekozen aanpak. Gezien het aantal leden bevinden we ons helaas weer in een ‘laagconjunctuur’ – hopelijk maar voor even. De wedstrijdgroep heeft zijn vruchten afgeworpen. Dit blijkt niet alleen uit de PR’s / vooruitgang van de betrokken atleten of de complimenten van trainers van andere clubs, maar ook uit het feit dat vanuit het RTC al is aangegeven dat er nog ten minste twee andere atleten van onze vereniging worden gevolgd. Conclusie: de wedstrijdgroep werkt!
Wedstrijden en trainingen
Om het voorgaande met andere woorden te duiden: we vallen op en we doen het goed. Maar je kunt alleen opvallen door aansprekende resultaten te behalen en daarvoor moeten er wedstrijden worden gedaan en dat aspect van onze sport wordt helaas nog ernstig ‘tekort gedaan’. Trainingen zijn leuk, maar vergeleken met wedstrijden is het niks. Natuurlijk kost het tijd, maar is het erg om tijd te besteden aan je sport? In de huidige tijd van (veel) stilzitten met iPads, laptops of telefoons in de hand is het des te belangrijker om in te zetten op bewegen en sporten. En bij sport horen wedstrijden, zeker in een prestatiesport als atletiek die je eigenlijk nauwelijks recreatief kunt uitvoeren. Immers, rustig een beetje hoogspringen wordt dan al snel laagspringen en op je gemak sprinten is ook lastig. Op langeafstandslopen na zijn alle onderdelen explosief van aard: je bouwt op naar één ultieme krachtsexplosie om tot een maximaal resultaat te komen.
Alle bewegingen die daarbij komen kijken uitvoeren in een fractie van een seconde vergt training. Training die bestaat uit opbouw en herhaling om bewegingspatronen erin te slijpen. Het aanleren van een beweging verloopt langs de weg van onbewust fout naar bewust fout naar onbewust goed naar bewust goed en die weg is lang. Hoe hou je dan motivatie? Het antwoord is wat mij betreft: wedstrijden doen. Atletiek is bij uitstek een goed meetbare sport. Je kunt je vooruitgang dus simpel bijhouden en terugzien in je wedstrijdresultaten. En wat is nou een betere stimulans dan jezelf zien groeien en je inzet tijdens alle trainingen beloond te zien worden?
Balans en afspraken: verbeteren met een lach
Niet alles draait om presteren, ook niet in de wedstrijdgroep. Er is te allen tijde ruimte voor een grap en een lach. We willen verbeteren, maar tegelijk sporten en plezier hebben met mede-atleten / vrienden en vriendinnen. Die balans stond en staat bovenaan, zodra een van beide gaat domineren gaat de opzet niet (langer) werken, is mijn overtuiging. De afspraken werkten de afgelopen drie jaren over het algemeen goed, daarna redelijk goed. Maar we hebben gemerkt dat de afspraken de laatste maanden minder goed werken dan we zouden willen. En daarmee is de balans verschoven die noodzakelijk is voor de goede werking van de wedstrijdgroep. Dit gaat ten koste van alle betrokkenen en ook alle hiervoor genoemde ‘belangen / waarden’: plezier, verbeteren, motivatie. Misschien moet voornoemde conclusie dus worden genuanceerd: de wedstrijdgroep heeft gewerkt.
Post corona-dip?
Tijdens de corona crisis mocht er twee jaar lang (bijna) niets. Wij, net als vele verenigingen met ons, vreesden voor de gevolgen. Maar die gevolgen bleven zo goed als uit, vrijwel geen opzeggingen in de periode 2020-2021. Vreemd genoeg begon het vanaf december 2021 opzeggingen te regenen. Sporten mocht weer en het leek wel alsof iedereen het plots als een vervelende nieuwe (hernieuwde) inbreuk op de vrije tijd was gaan zien. Daarbij heeft ook te gelden dat vaak gesport wordt met enkele vriendjes of vriendinnetjes. Wanneer één daarvan er dan de brui aan geeft, volgt vaak helaas ook de rest. Hoewel vertrokken jeugdleden te betreuren valt, staat het los van de gewijzigde indeling, afgaand op de redenen van de opzeggingen die we terughoren. Helaas heeft het, samen met de hiervoor genoemde ‘verschoven balans’ binnen de wedstrijdgroep, wel tot gevolg dat het op korte termijn moeilijk zal zijn om twee aparte groepen te blijven hanteren. Dit is het lot van een (relatief) kleine vereniging en heeft ook zeker te maken met het gebrek aan een fatsoenlijke accommodatie. De jaren van hoogconjunctuur worden altijd gevolgd door mindere jaren. Dit patroon zien we al tientallen jaren en lijkt erg moeilijk om te veranderen, vooral zonder een acceptabele accommodatie.
Hoe nu verder?
De rest van de winterperiode gaan we met de jeugd verder in twee groepen, die net zoals voorheen grofweg zijn ingedeeld op leeftijd en niveau, zodat iedereen mee over kan. Dit is geen exacte wetenschap natuurlijk, maar hopelijk gaat iedereen snel zijn of haar draai vinden. Hiermee veranderen ook de trainingstijden (hierover worden ouders via de groepswhatsapp bericht) en de inhoud van de trainingen.
Misschien ontstaat er voor aanvang van het zomerseizoen 2023 hernieuwde motivatie onder een aantal jeugdleden (en ouders!) om de ingeslagen, succesvolle weg van de afgelopen drie jaar weer op te pakken. Ik zie niets liever dan succes onder onze leden in de vorm van verbetering; niets liever dan na een training alle atleten beter naar huis te zien gaan dan toen ze aankwamen een uur eerder, met een tevreden lach op het gezicht, moe maar voldaan.
Misschien ontstaat er een hechte groep recreatieve atleten die ongeacht de trainingsarbeid, ongeacht resultaten gezamenlijk plezier heeft in het bedrijven van onze mooie sport.
In beide gevallen is het goed voor onze mooie sport en onze mooie vereniging. Laten we ons daar met alle leden voor inzetten.
René van de Ven
Foto: Dylan bij onze Clubkampioenschappen Meerkamp in september 2021
