Atletiek Oirschot in het verre oosten
Kees Smetsers "zit" op Bali en schrijft:
We zijn nu een week op het eiland Bali en we beginnen al aardig te wennen aan het totaal andere leven hier. In de eerste week zijn we begonnen in het inmiddels druk geworden kunstenaarsdorp Ubud. Daarna zijn we door gereisd naar het dorpje Belimbing in de bergen, aan de voet van de vulkaan Batukaru. Daar was geen enkele toerist te bekennen en konden we genieten van de spiegelende rijstvelden en de volmaakte rust.
Eergisteren heeft onze Nederlands sprekende Balinese chauffeur Ketut ons naar Pemuteran gebracht, in het noordwesten van Bali. Daar logeren we in een mooie bungalow aan een stille baai, waar ook bijna geen toeristen te bekennen zijn.
Hier ga ik elke morgen tussen 6 en 7 uur een stukje rennen over het strand, dus vanmorgen ook. Toen ik het strand op liep, kwam de zon net boven de horizon en begon ze een palet van kleuren uit te strooien over de blauwe hemel boven mij. Ik rende in een rustig tempo en hoorde onder mijn hardloopschoenen alleen maar het geluid van knisperende van de schelpjes, die vannacht door de zee waren uitgestrooid over het strand. Op zee kwamen de eerste catamarans met vissers terug van de nachtelijke visvangst. Langzaam gleden de bootjes door het volledig stille water. Het was al 25 graden, maar het voelde toch nog koel aan. Een Balinese man maakte op mijn verzoek een foto van mij in mijn Atletiek Oirschot shirt, anders geloven ze thuis niet dat ik hier ga rennen. Wat ben ik blij dat ik Indonesisch heb geleerd. Dat komt mij vaak van pas.
Rennen hier op Bali valt niet mee want het is warm en het losse zand maakt het lopen zwaar. Antoinet Hems heeft vorig jaar hier ook elke dag met mij gerend toen ze hier was om haar zoon Guus op te zoeken. Ze weet dus wat voor een super gevoel het is om over het strand en door de rijstvelden te rennen. Dat gevoel wilde ik graag delen met mijn loopvrienden van Atletiek Oirschot. Daarom heb ik dit verhaal geschreven.
Overmorgen gaan we in het dorp Lovina Marjanne Oomen uit Oirschot opzoeken, die met haar stichting Stepping Stones Bali kinderen helpt, die een fysieke beperking hebben en daardoor niet goed kunnen lopen. Via de "ponseti methode" geven Marjanne en haar medewerkers deze kinderen een kans op een beter leven. Atletiek Oirschot en de Bali Runners helpen haar daarbij. Dat is ook een reden, waarom ik dit verhaal heb geschreven.
Kees Smetsers
Nieuws (2024)
Baanwedstrijd met 14 deelnemers
Vanavond hadden we de eerste baanwedstrijd van het seizoen. De deelnemers aan de trainingen op dinsdagavond waren door trainer Martien warm gemaakt en er was dan ook een verrassende opkomst van 14 lopers.
Na het startschot nam Edwin van de Ven meteen de benen en was niet meer te achterhalen. Een groepje met Léon Brands, Jeroen de Bie, Nicky van Vroenhoven en Corné Claassen kon lang bij elkaar blijven, maar trok de laatste ronde uit elkaar, waarbij Léon de snelste was.
Jeugdlid Roel van de Ven finishte mooi in het middenveld, met kort daarachter zijn oom Martien, die het clubrecord M75 verbeterde met 40 seconden.
Foto: Clubrecord M75 voor Martien! Meer foto's in het FOTOBOEK.
Ook Evert van Veldhuizen kan er wat van!
Nadat Edwin van de Ven vorige week in Rotterdam het clubrecord M35 onder de 3 uur zette, liep Evert van Veldhuizen in de Enschedese marathon een nog snellere tijd. En dan ook nog in de categorie M55! Evert stormde na 2:58:02 uur als derde M55-er over de finish, een verbetering van zijn vorige PR met 7 minuten. De brutotijd van Evert (2:58:19 uur) is ook een aanscherping van het Clubrecord M55.
Edwin van de Ven levert topprestatie in Rotterdam
Dit jaar had Edwin zich het doel gesteld om de marathon onder de 3 uur te lopen. Dat is nogal wat, als je beste tijd 3:08:27 uur is: meer dan 8 minuten eraf!. Na afloop van zijn laatste training voor de grote dag zei hij: "Het is erop of eronder, vanaf de start volle bak, anders lukt het niet". Een beetje riskant wel, want de kunst bij het lopen van een marathon is juist om je krachten goed te verdelen. het is wel 42,2 kilometers!
Maar het is gelukt: Na 2 uur, 58 minuten en 21 seconden passeerde Edwin glorieus de finish: iets meer dan 10 hele minuten van zijn PR en meteen een forse verbetering van het al op zijn naam staande clurecord M35 (waarvoor echter de bruto tijd geldt van 2:59:51 uur).
Ook Corné Claassen liep in Rotterdam, het was zijn tweede marathon na Eindhoven in oktober 2022. Corné had graag zijn PR verbeterd, maar dat lukt net niet, hij bleef er iets meer dan anderhalve minuut boven met 3:37:16 uur. Maar een mooie prestatie blijft het!
Met de kids naar Zierikzee
Een verslag van René van de Ven
Vandaag was ik met de kids naar Zierikzee. Daar namen ze deel aan het Open Zeeuws Kampioenschap voor pupillen. Eerder deze week kwam ik tot de treurige conclusie dat er in onze regio het gehele jaar slechts 2 (!) normale wedstrijden georganiseerd worden voor pupillen. Daarmee bedoel ik dus wedstrijden met normale onderdelen, niet de Athletics Champs spelvormen. Een berichtje op Facebook in een van de vele atletiekgroepen waarvan ik lid ben zorgde voor flink wat reacties, maar de enige oplossing blijkt dus verder rijden te zijn. Zeeland was qua opties dan nog het dichtstbij, dus togen we naar Zierikzee. Titels konden ze natuurlijk niet behalen als Brabanders, maar ze konden wel een medaille winnen, zo vertelde de wedstrijdleider desgevraagd.
Niet alleen deden ze hier gewoon de normale onderdelen (plus horden, en helaas vortex i.p.v. bal maar soit), ook maakten ze er echt een kampioenschap van, met bij de sprint en horden, een kwalificatieronde en een finale. Voor die finale moest je je dus zien te plaatsen, zoals je ook op TV ziet bij de grote toernooien. De starts waren ook officieel, dus bij een valse start werden er kaarten uitgedeeld. Uiteraard volgens pupillen reglementen, dus niemand werd direct gediskwalificeerd. Wat wij niet wisten, was dat het losse onderdelen waren. Iets wat je eigenlijk bij pupillen nooit ziet. Ik vroeg me de hele dag al af waarom er geen tussenstand van de meerkamp te zien was, maar had het te druk met heen en weer rennen tussen de onderdelen van Roel en Lotte om er echt naar op zoek te gaan.
Roel (U10/JPB) presteerde naar behoren: alles degelijk, maar net niet top. En het was natuurlijk een kampioenschap, dus de concurrentie was stevig. Hij plaatste zich wel voor de finales, maar op zo'n kampioenschap net geen topdag hebben maakt meteen veel verschil. En zo eindigde hij 4e (sprint), 5e (horden), 5e (vortex werpen) en 4e (verspringen). Vier keer net naast het podium dus. Op de 1000m ging het ook nog niet zoals hij wilde, maar toch won hij nog een mooie bronzen medaille. Volgende week gaan we op jacht naar PR's!
Lotte was daarentegen "on fire"! Op alle onderdelen verpulverde ze haar staande persoonlijke records en ondanks het feit dat ze pas 6 is (en dus volgend jaar ook nog U8) pakte ze tegen meisjes van een jaar ouder toch al twee medailles! Het juichen toen de omroepster haar naam omriep als een van de meisjes die de sprint- én horden finale had bereikt was iets om nooit te vergeten. Een mooie 3e plaats op de 600m en een zilveren medaille op het vortex werpen. Na de afsluitende 600m sprak ze de woorden die elke trainer wil horen van een atleet na een loopafstand: "Ik kan helemaal niks meer". Ze was er na even rust toch weer snel van bekomen gelukkig. Apetrots mocht ze daarna haar medailles in ontvangst gaan nemen.
Volgende week gaan we weer terug naar het Zeeuwse land, dan doen we mee in Goes. Wie van onze pupillen gaat er nog meer mee? Sluit aan, wedstrijden zijn het leukste wat er is, dus doe mee!
Foto: Lotte (midden) op het onderdeel 40 meter horden
Oriëntatieloop in de zon en door het water
De jaarlijkse oriëntatieloop/speurtocht werd dit jaar weer georganiseerd door Roland van Loon, samen met de oriëntatieloopclub KOVZ. De tocht was dit jaar in een ander gedeelte van de Oirschotse heide, nabij Chaletpark Dennenoord aan de Wintelresedijk. Met een 30-tal deelnemers was er sprake van een mooie opkomst.
De temperatuur van 24 graden en een zonnetje waren aangenaam. Onderweg waren er wat hindernissen te nemen in de vorm van volledig overstroomde zand- en heidevlaktes. Het was daar dus kiezen voor omlopen of dwars door het water heen…
Op de korte route waren Nicky en Niels van Vroenhoven duidelijk de snelste in een tijd van 54:34 minuten. Zij maakten een paar kleine foutjes, maar voor de rest hadden zij de 15 posten snel gevonden. Wil je zien hoe Nicky & Niels gelopen hebben, kijk dan hier: Livelox - TTK 4 6 april 2024, Course 4
De tweede plaats was voor René en Roel van de Ven (1:19:25 uur), net voor Thomas en Anna Vijlbrief (1:21:58 uur). Achter de top drie werd er door diverse leden lekker gelopen op de heide. Zo liep Nicole Verbeek met een groepje van zes vrienden en vriendinnen, terwijl Ria en Adrie Louwers er een mooie wandeling van maakten waarbij ze een aantal posten meepikten.
Op de lange route waren er twee snelle dames, die er onderling een spannende strijd van maakten. Uiteindelijk behaalde Milou van Mierlo, de dochter van ons lid Wally, een tweede plaats, slechts 9 seconden achter Marie Louise ter Horst. Het snelste van Atletiek Oirschot was het duo Corné Claassen en Léon Brands, zij vonden de 20 posten in een tijd van 1:43:10 uur.
Nadat alle posten door de organisatie weer uit de heide waren gehaald, werden er nog twee lopers vermist. Er werd een zoekactie opgestart en gelukkig werden Wim de Croon en Jac van Heerebeek al snel gesignaleerd vlakbij het eindpunt. Zij hadden er een tocht van 3 uur en 32 minuten opzitten en hadden voldoende mooie verhalen over hun belevenissen onderweg.
Verslag van Roland van Loon.
De foto's van Kuc Kenter staan in het FOTOBOEK
Clubhuis spic en span
Gisteren en vandaag werd er flink gewerkt op ons atletiekveld en in het clubhuis. Op het veld waren de mannen van ons klusteam aan het werk om alles weer klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Het clubhuis werd van binnen en buiten flink onderhanden genomen door onze vrouwen en één man onder de straffe leiding van Jeanne.
Meer foto's in het FOTOBOEK, album "Van alles wat in 2024"
Opening baanseizoen in Tilburg
Arie trok met zijn zonen naar Tilburg. Hij schrijft:
Zaterdag 30 maart 2024 namen Dylan (U16) en Jason Wichman (U13) deel aan de eerste openingswedstrijden outdoor in Tilburg. Het was erg druk en het weer beduidend minder dan voorspeld (Koud en nat). De meeste atleten wilde wel eens zien waar ze stonden qua prestaties na een half jaar indoortraining. De onderdelen waren 100m sprint, kogelstoten, verspringen en de 600 m voor Dylan en 80m sprint, verspringen, speerwerpen en de 600 m voor Jason.
Dylan zette op de 100 meter een tijd neer van 12,50 (PR) waarmee hij zijn concurrentie op dit onderdeel ruimschoots voor bleef en met 744 ptn een comfortabele puntenvoorsprong creëerde. Jason liep op de 80 m een nette 3e tijd van 12,34 (PR). Met de kogel stootte Dylan 11,20. Goed voor een eerste plaats en eveneens een PR.
Jason had niet voor kogelstoten gekozen maar wilde na de trainingen speerwerpen die hij had gekregen van René in Best, wel eens zien of hij voor de eerste keer een goede prestatie kon neerzetten op dit onderdeel. Zijn worp van 20,69 m was goed voor een 2e plaats en omdat het zijn eerste formele wedstrijd was uiteraard ook een PR. Hoewel Dylan zijn PR met verspringen niet wist te verbeteren werd hij op dit onderdeel toch 1e met een sprong van 4,88. Jason werd 8e met een sprong van 3,58 (PR). Op de 600 meter was het voor Dylan spannend. Zijn naaste concurrent en trainingsmaatje uit Best had een PR staan van1.47,3 en Dylan zijn PR stond op 1.57,80. En 10 seconden voelt op die afstand toch als een lichtjaar. Ik had Dylan gezegd dat hij zich niet dood moest lopen door hem voor te willen blijven maar tactisch moest lopen, daar hij met de 100 m een aanzienlijke puntenbuffer had opgebouwd en het zich dus kon permitteren achter hem te eindigen. Luisteren? Nee. Dylan trok een korte sprint en liep van alle lopers weg. Het gat werd steeds groter en alleen zijn maatje uit Best kon hem bijhouden en deze kwam steeds dichterbij. Even was ik bang dat ik gelijk zou krijgen toen zijn maatje versnelde op de laatste 60 m en snel in begon te lopen. Dylan versnelde echter nog eens op de laatste 30 meter en wist hem voor te blijven met een tijd van 1,34,39! Dat was ruim 23 seconden sneller dan zijn oude PR. Niet alleen werd hij met deze tijd en puntenaantal 1e op dit onderdeel, ook in de einduitslag werd Dylan 1e. Jason had wat pech bij de start van de 600 meter doordat hij te maken kreeg met wat duw en trekwerk, waardoor hij 50 meter na de start zich op de 11e plaats bevond. Hij wist zich terug te vechten naar een 7e tijd (2.08.08) hetgeen toch nog een PR betekende. Zijn prestatie en puntenaantal op de 80 meter en speer zorgde ervoor dat hij uiteindelijk toch nog beslag wist te leggen op de 3e plaats in de einduitslag.
Foto: Dylan klaar voor zijn stoot voor de 1e plaats.
Atletiek Oirschot in het verre oosten
Kees Smetsers "zit" op Bali en schrijft:
We zijn nu een week op het eiland Bali en we beginnen al aardig te wennen aan het totaal andere leven hier. In de eerste week zijn we begonnen in het inmiddels druk geworden kunstenaarsdorp Ubud. Daarna zijn we door gereisd naar het dorpje Belimbing in de bergen, aan de voet van de vulkaan Batukaru. Daar was geen enkele toerist te bekennen en konden we genieten van de spiegelende rijstvelden en de volmaakte rust.
Eergisteren heeft onze Nederlands sprekende Balinese chauffeur Ketut ons naar Pemuteran gebracht, in het noordwesten van Bali. Daar logeren we in een mooie bungalow aan een stille baai, waar ook bijna geen toeristen te bekennen zijn.
Hier ga ik elke morgen tussen 6 en 7 uur een stukje rennen over het strand, dus vanmorgen ook. Toen ik het strand op liep, kwam de zon net boven de horizon en begon ze een palet van kleuren uit te strooien over de blauwe hemel boven mij. Ik rende in een rustig tempo en hoorde onder mijn hardloopschoenen alleen maar het geluid van knisperende van de schelpjes, die vannacht door de zee waren uitgestrooid over het strand. Op zee kwamen de eerste catamarans met vissers terug van de nachtelijke visvangst. Langzaam gleden de bootjes door het volledig stille water. Het was al 25 graden, maar het voelde toch nog koel aan. Een Balinese man maakte op mijn verzoek een foto van mij in mijn Atletiek Oirschot shirt, anders geloven ze thuis niet dat ik hier ga rennen. Wat ben ik blij dat ik Indonesisch heb geleerd. Dat komt mij vaak van pas.
Rennen hier op Bali valt niet mee want het is warm en het losse zand maakt het lopen zwaar. Antoinet Hems heeft vorig jaar hier ook elke dag met mij gerend toen ze hier was om haar zoon Guus op te zoeken. Ze weet dus wat voor een super gevoel het is om over het strand en door de rijstvelden te rennen. Dat gevoel wilde ik graag delen met mijn loopvrienden van Atletiek Oirschot. Daarom heb ik dit verhaal geschreven.
Overmorgen gaan we in het dorp Lovina Marjanne Oomen uit Oirschot opzoeken, die met haar stichting Stepping Stones Bali kinderen helpt, die een fysieke beperking hebben en daardoor niet goed kunnen lopen. Via de "ponseti methode" geven Marjanne en haar medewerkers deze kinderen een kans op een beter leven. Atletiek Oirschot en de Bali Runners helpen haar daarbij. Dat is ook een reden, waarom ik dit verhaal heb geschreven.
Kees Smetsers
Club- en persoonlijke records sneuvelen in Gouda
René van de Ven schrijft:
Was het maar zo'n weer net als afgelopen woensdag... Die zin is vaak uitgesproken deze koude, gure dag in Gouda. Wind, kou en bij vlagen fikse hagelbuien maakten het een stuk minder aangenaam dan de 17 graden die woensdag werd aangetikt, maar ja, daarop heb je nou eenmaal geen invloed...
De sfeer was er nauwelijks minder om bij alle deelnemers, waaronder van AV Oirschot Stijn van Beers en Matthijs van den Heuvel bij de Mannen Senioren en René van de Ven bij de Mannen Masters 40. Supporter Laura de Hoon, partner van René, maakte het kwartet vol. Op het programma: een werpvijfkamp, bestaande uit de traditionele drie werpnummers (kogel, discus, speer) aangevuld met het kogelslingeren en het gewichtwerpen (zie foto: een korte ketting met een kogel eraan van liefst 15,88 kilo voor onze deelnemers). Voor elk onderdeel scoor je punten en degene met de meeste punten wint, al ging het vandaag bij deze losse wedstrijd niet om het winnen maar om het jezelf verbeteren.
Dat lukte veel deelnemers, en zo ook onze drie heren. Voor Matthijs was het zijn eerste keer en hij behaalde dus op het kogelslingeren, het gewichtwerpen en de vijfkamp direct een persoonlijk record. Zijn discus kwam niet helemaal uit de verf, maar speer zat eveneens dicht tegen zijn PR. Stijn was zeer goed op weg, onder meer met een PR bij discus, maar schoof helaas bij speer door de ijsvloer van hagel weg bij het inwerpen, waarbij hij last kreeg van enkel en knie. Hij kon de vijfkamp afmaken, maar met een licht van pijn vertrokken gezicht en hij hield het dan ook na één poging bij het laatste onderdeel (gewichtwerpen) voor gezien. Balen, hopelijk volgt een snel herstel. René is net bij de M40 categorie en kan dus weer op jacht naar clubrecords. Dat gebeurde ook, want hij verbeterde of vestigde clubrecords op alle onderdelen behalve het discuswerpen. Dat vond plaats net na een hagelbui van 20 minuten en in een spekgladde ring koos hij na twee ongeldige pogingen voor een laatste worp 'op safe' waardoor hij ruim onder zijn PR bleef.
Het was een lange dag, we waren weg van acht tot acht, maar hebben de dag afgesloten met een proost op de prestaties en goede gesprekken. Op naar de volgende!
Foto (René van de Ven): Matthijs bij gewichtwerpen
Droog weer = Wandelweer
En dat bleek ook afgelopen zondag weer zo te zijn. Welgeteld 314 mensen meldden zich bij het clublokaal van Atletiek Oirschot en die soepwandelaars kregen dit keer meer waar (lees: wandelkilometers) voor hun geld dan anders. Want zowel de wandelafstand van de lange als de korte route was iets groter dan gebruikelijk. Wellicht was het beter geweest om de lekkere, goedgevulde bruine bonensoep voorafgaand aan de wandeling te nuttigen, want extra voortstuwing was op de tankbanen en het losse zand van de Oirschotse Heide misschien wel welkom. Op ’s-Heerenvijvers is het ook altijd fijn wandelen, zeker met al het ontluikende groen, maar op deze zondag nog steeds met erg natte gedeeltes.
We willen iedereen die deze wandeling weer mede tot een succes hebben gemaakt hartelijk bedanken: Atletiek Oirschot (op 14 april start daar weer een hardloopcursus) waar gestart werd, de bioboerderij van Kees Scheepens (met de Duke of Berkshire-varkens en de Duke of Angus-runderen) waar de koffiepauze was, Chris Hoeven die zijn (leegstaande) huis beschikbaar stelde voor het consumeren van de soep. En natuurlijk alle vrijwilligers die met hun enthousiasme alles gestroomlijnd lieten verlopen.
Dit was helaas, helaas, helaas alweer de laatste wandeling van dit soepwandelseizoen. Ondanks het overvloedige water, tijdens sommige wandelingen van boven, maar bijna alle keren zeker ook aan de onderzijde, viel de opkomst zeker niet tegen en daarmee de opbrengst voor de goede doelen ook niet. Zowel Bijna Thuis Huis Oirschot als Running Team Oirschot mogen een cheque van ieder €5200,= tegemoet zien. En daarom natuurlijk, ook namens die goede doelen, zeker ook een welgemeend dankjewel aan jullie, de soepwandelaars
Over ongeveer een half jaar hopen we jullie te kunnen berichten dat er in oktober weer een soepwandeling aan zit te komen. Maar eerst hebben we op zaterdag 1 juni nog de LevensLoop, HET wandelevenement in Oirschot. Kijk daarvoor op www.levensloopbos.nl of op Facebook LevensLoop. Woensdag 20 maart is er om 19.30 uur een info-avond in de kantine van Oirschot Vooruit.
Bedankt allemaal en tot ziens in oktober 2024
Hans Mutsaers en Frans van Bommel
Groene Woud Lentetrail bedankt vrijwilligers
Namens alle Bali Runners wil ik jullie graag hartelijk bedanken voor jullie bijdrage als deelnemer of vrijwilliger aan de Groene Woud Lente Trail, die een van de meest succesvolle ooit is geworden. Meer dan 400 deelnemers, zie de tabel hieronder!
Wandelaars en hardlopers, die zonder uitzondering heel enthousiast waren en dat ook lieten blijken. En 37 deelnemers van Atletiek Oirschot, veruit het meeste van alle verenigingen die deelnemers leverden aan deze Groene Woud Lente Trail. De Bali Runners zijn heel blij met de samenwerking met Atletiek Oirschot, want zonder deze samenwerking zou de Groene Woud Lente Trail er anders uit hebben gezien.
Natuurlijk is niet alles goed gegaan. Daarom zouden de Bali Runners het op prijs stellen als de deelnemers en vrijwilligers van Atletiek Oirschot verbeterpunten aandragen, die bij de evaluatie besproken kunnen worden. We kregen al enkele opmerkingen binnen die bij de evaluatie besproken worden. Stuur je aandachtspunten naar Kees Smetsers
De opbrengst van de trail van dit jaar is voldoende om weer een aantal Indonesische kinderen, die een fysieke beperking hebben en daardoor nooit goed hebben kunnen lopen, een kans op een betere toekomst te geven. Dat maakt het succes van deze Groene Woud Lente Trail, waaraan jullie zo'n grote bijdrage hebben geleverd, alleen maar mooier.
De Bali Runners spreken de wens uit dat Atletiek Oirschot en de Bali Runners ook volgend jaar weer op dezelfde manier (met verbeterpunten) kunnen samenwerken. Volgend jaar zal de Groene Woud Lente Trail waarschijnlijk op zondag 9 maart 2025 worden gehouden in het natuurgebied Kampina. De Bali Runners hopen dat er dan weer heel veel leden van Atletiek Oirschot zullen meedoen.
In het FOTOBOEK staan 3 reportages, een van de finish (Antoinet Hems), een met veel wandelaars (Piet en Ellie van Oirschot) en een van onderweg (Ad van Zelst). Overige ingezonden foto's (bedankt allemaal!) vind je in het FOTOBOEK bij "Van alles wat in 2024"
Kees Smetsers
|
Naam vereniging: |
Plaats: |
Aantal: |
|
Atletiek Oirschot |
Oirschot |
37 |
|
Marvel |
Boxtel |
16 |
|
Achill ‘87 |
Hilvarenbeek |
11 |
|
Loopgroep De Springbokken |
Son |
11 |
|
AVR ‘69 |
Reusel |
8 |
|
Scorpio |
Oosterhout |
6 |
|
Eindhoven Atletiek |
Eindhoven |
6 |
|
Atilla |
Tilburg |
4 |
|
GVAC |
Veldhoven |
4 |
|
Fortuna ‘67 |
Sint Oedenrode |
3 |
|
Generaal Michaelis |
Best |
3 |
|
AVV |
Valkenswaard |
3 |
|
Running Athletic Point |
Utrecht |
1 |
|
Fortius |
Dordrecht |
1 |
|
AV ‘56 |
Goes |
1 |
|
DES |
Eersel |
1 |
|
Loopgroep Wijbosch |
Schijndel |
1 |
|
Subtotaal: |
117 |
|
|
Individuele deelnemers: |
301 |
|
|
Totaal: |
418 |
Ons lid Jan Bullens overleden
Afgelopen week overleed plotseling ons lid Jan Bullens. Hij was bevriend met Jan Kemps, die hier schrijft:
Jan was een rustige en aimabele man die altijd oog had voor zijn medemens. Hij genoot op zijn manier van het leven en hield daarbij van een goed gesprek of zeg maar een potje buurten.
Sporten was niet echt een onderdeel van het leven van Jan. Pas op latere leeftijd bestond het sporten voor Jan uit jaarlijks een week skiën. En daarbij sloeg hij de apres-ski zeker niet over.
Pas na zijn pensionering kreeg Jan meer aandacht voor sporten. Hij sloot zich aan bij de woensdagmorgengroep Bewegen voor Ouderen. En wat eerder nog nooit was gebeurd: Jan werd lid van een sportvereniging, namelijk Atletiek Oirschot. Nadat hij niet meer kon meedoen bij het Bewegen voor Ouderen kwam hij op woensdagochtend toch naar de club om met de mede-sporters een praatje te maken en een kopje koffie te drinken.
De uitvaart is op donderdag 14 maart om 10.30 uur in de basiliek.
Foto: Jan en Wilma Bullens met Jan en Jeanne Kemps op wintersport.
Wandellid Gerrie van Zeeland overleden
Naar ons nu pas bekend werd overleed op 26 februari ons wandellid Gerrie van Zeeland. Door haar slepende ziekte hebben we Gerrie al lang niet meer gezien, maar ze bleef toch lid. Velen zullen haar ook kennen van haar werk achter de kassa van de C1000, later Jumbo Supermarkt in Oirschot. Gerrie werd 71 jaar.
Groene Woud Lente Trail: een feest voor iedereen
Een verslag van Kees Smetsers:
De natuur om ons heen is de perfecte plek om de dagelijkse zorgen te vergeten en je hoofd leeg te maken. Een mens kan echt gelukkig worden als het groen van de bomen, struiken en planten ontwaakt uit de winterslaap. De deelnemers van de Groene Woud Lente Trail zullen dat gevoel dit jaar zeker hebben gehad. Na maanden van regen en grijze lucht was de lente op zondag 10 maart overal voelbaar. Toen de eerste wandelaars en hardlopers na ongeveer 5 kilometer bij de eerste waterpost kwamen, regende het al enthousiaste complimenten over de omgeving en de manier waarop het parcours was uitgezet. In de kilometers, die daarna volgden, werd dat alleen maar meer.
De deelnemers renden over bospaden en door weilanden, die hier en daar nog nat waren, maar dat deerde hen niet. De Mortelen is het leefgebied van de boomkikker en het is echt een uniek gebied, dat er nog steeds uitziet zoals Brabant er vroeger uitzag. Voor veel wandelaars en hardlopers zal het op deze dag een reis terug in de tijd zijn geweest. Het was geen makkelijk parcours, wat op sommige plaatsen uitdagend en moeilijk te belopen was, maar bij de finish waren alle deelnemers razend enthousiast. Elia, Karin en Antoinet, die in de frisse oostenwind de medailles uitreikten, werden constant verwarmd door de welgemeende complimenten.
Wat de deelnemers allemaal heel mooi vonden, dat waren de mooie borden met spreuken, die door het creatieve brein van Henk van Gerven gemaakt waren en een heel mooi plekje in de groene weilanden en bossen hadden gekregen. Er was één bord bij met een foto van orthopedisch chirurg Huub van der Heide, met een van de door hem geopereerde kinderen. Een eerbetoon aan een prachtig mens, die al jarenlang de kinderen in Indonesië heeft geopereerd. De opbrengst van deze trail was ook deze keer weer voor deze kinderen, die een fysieke loopbeperking hebben en daardoor nooit goed hebben kunnen lopen.
De borden met de spreuken pasten perfect bij deze dag, waarop alles was zoals het moest zijn. Er waren veel mensen, die aan dit wandel- en loopfeest een bijdrage hebben geleverd. In dat opzicht moeten zeker de eigenaar en de medewerkers van Hoeve 1827 worden genoemd, die ervoor zorgden dat alle deelnemers na de finish een heerlijke uitsmijter kregen. Zij zorgden er ook voor dat er na afloop op het terras en binnen in Hoeve 1827 een superfijne sfeer was.
De deelnemers en vrijwilligers konden echt nagenieten van dit mooie evenement, dat geslaagd genoemd kan worden. In dat opzicht is een woord van dank ook op zijn plaats aan het Brabants Landschap, dat toestemming voor deze trail heeft gegeven en alle sponsoren en de mensen van de EHBO. Mede door hen zal deze Groene Woud Lente Trail de geschiedenis ingaan als een trail met een superfijne sfeer en een onverwacht groot aantal deelnemers.
De organisatoren, zijnde Atletiek Oirschot (die met 37 deelnemers de grootste deelnemende vereniging was) en de Bali Runners, willen graag iedereen bedanken die aan deze trail een bijdrage heeft geleverd, ook degenen die niet in dit verslag zijn genoemd.
Volgend jaar wordt de Groene Woud Lente Trail waarschijnlijk georganiseerd in het natuurgebied Kampina en dan zullen zeker veel deelnemers terugkeren, dat hebben ze vandaag al beloofd. Dat is een heel mooi vooruitzicht.
Foto: Anita Cornelissen
In het FOTOBOEK staan 3 reportages, een van de finish (Antoinet Hems), een met veel wandelaars (Piet en Ellie van Oirschot) en een van onderweg (Ad van Zelst). Overige ingezonden foto's (bedankt allemaal!) vind je in het FOTOBOEK bij "Van alles wat in 2024"
Mooie resultaten bij Indoor De Kemmer
Het waren voornamelijk jeugdleden die meededen aan de Indoor De Kemmer. Het was voor de derde keer dat we die organiseerden samen met AV Generaal Michaelis uit Best. Van onze club waren er 21 deelnemers.
Ze gingen weer fanatiek te keer! Er werden in alle categorieën maar liefst 62 pr's en 10 clubrecords verbeterd of geëvenaard. Kijk maar eens bij de UITSLAGEN voor de resultaten. En er staat een mooie fotoreportage in het FOTOBOEK!
Roland en Joan zijn Clubkampioen Cross 2024!
Vandaag waren de Clubkampioenschappen Cross. Vanwege de overvloedige regen was het veld te nat om te lopen en bovendien stond de toegang tot het Kemmerbos onder water. Besloten werd om de start en finish te verplaatsen naar het bos, vlakbij het bultje. Onze cross-specialist Martien van de Ven werd erbij gehaald, want er moest ook een nieuw parcours worden gemaakt. Er daar was hij zeer goed in geslaagd, het was technisch lastig en uitdagend, met veel bochten over ruw terrein. Een echt crossparcours dat door de lopers goed werd ontvangen.
Om 10 uur gingen de volwassenen van start, 21 mannen, 20 vrouwen. De strijd om de eerste plaats was niet spannend, Roland van Loon nam al gauw de kop en stond die niet meer af. Hij werd voor de tiende keer clubkampioen cross. Bij de finish was de onderlinge afstand tussen de nummers 1, 2 en 3 meer dan een minuut. Opmerkelijk was de prestatie van Martien van de Ven, met 75 jaar een van de oudste deelnemers kwam hij als 5e binnen.
Bij de vrouwen won Joan van Heerebeek. Ook hier met een ruime voorsprong op de nummers 2 en 3 Ria Pijnenburg en Antoinet Hems.
Het mooiste zijn altijd de jeugdwedstrijden. Er gingen 8 jongens en 11 meisjes van start. De eindsprint tussen Niels van Vroenhoven (JPA / U12, maar geen lid dus gastdeelname) en Roel van de Ven (JPB / U10) was adembenemend, Niels won met een haardikte verschil. Ook de sprint tussen Niek van Vroenhovern en Juul Paridaans was mooi om te zien.
Bij de prijsuitreiking waren er bloemen voor Nicky van Vroenhoven en Jan Manders. Zij namen afscheid van de wedstrijdcommissie. Wie volgt hen op?
De resultaten staan bij de UITSLAGEN en in het FOTOBOEK staan de foto's.
Foto: de clubkampioenen 2024 Roland en Joan.
Clubrecords voor Dylan en Evert
Er zijn weer enkele clubrecords gesneuveld! Op 25 februari was Dylan Wichman bij de NK Indoor junioren in Apeldoorn. Daar wist hij de al op zijn naam staande clubrecords op de 60 m horden en de 60 m sprint te verbeteren. Het was de eerste grote wedstijd na een langdurige hamstringblessure, dus was er bij Dylan wel wat spanning. Op het eerste onderdeel (60 meter horden) liep Dylan 9.53 sec. Dit was niet voldoende voor de halve finale maar wel een PR en tevens een verbetering van zijn oude clubrecord (was 9.92). De 60 meter sprint was met een tijd van 7.92 goed voor de halve finale en ook hier een verbetering van zijn PR en zijn eigen clubrecord (was 8.10). Het laatste onderdeel was kogelstoten. Hier lukte het Dylan niet zijn PR (11,12) te evenaren, maar met een stoot van 10,85 was hij toch tevreden. Op 9 maart hoopt Dylan deze afstand op onze eigen indoorwedstrijd in de Kemmer te verbeteren.
Kijk bij de UITSLAGEN voor de resultaten.
Op 3 maart liep Evert van Veldhuizen de 30 km van de Achtkastelenloop in Vorden. Hij verbeterde de tot nu toe beste tijd bij de M55 uit 2007 (Ad van Heerbeek) met maar liefst 18 minuten. Het staat nu op 2:05:36 uur bruto. Omdat de 30 km geen officiële afstand is noemen we het een BP (Beste Prestatie).
Foto: Dylan was er zondag ook weer bij: snelste junior bij de Clubkampioenschappen Cross.
Joos van Haaren lid van verdienste
Vandaag togen onze voorzitter Hennie van Rijt, secretaris Leny de Croon en hoofd persdienst Ad van Zelst naar de Van Mellincrodestraat om ons lid Joos van Haaren een verrassingsbezoek te brengen. Joos is namelijk een van onze leden van het eerste uur, de initiatiefnemer van onze vereniging en vice-voorzitter van het bestuur in de eerste 4 jaren na de oprichting in oktober 1985. Joos was een gepassioneerd hardloper, liefhebber van de lange afstand. Maar ook de cross lag hem goed, hij was onze eerste clubkampioen cross in 1986. Jarenlang heeft hij de looptrainingen verzorgd en dat leverde door zijn enorme ervaring aansprekende prestatie op bij onze leden. In de beginjaren van onze vereniging wist hij door zijn goede contacten met andere verenigingen uit de regio materialen te verwerven voor de technische atletiekonderdelen, meestal voor niets.
Het bestuur was van mening dat dit beloond moest worden door Joos te benoemen tot Lid van Verdienste van Atletiek Oirschot. Joos en echtgenote Marie-José werden door Hennie toegesproken en kregen bloemen en een fraai pakket met enkele speciaalbiertjes met speciale glazen. Daarnaast een oorkonde van de Atletiekunie met bijbehorende onderscheiding. Joos was verguld met de eretitel en vertelde bij de koffie honderduit over hoe het indertijd allemaal is gelopen, over zijn contacten met de KNAU, de gemeente Oirschot, andere atletiekverenigingen en hardlooptoppers uit het land.
Lees meer over het ontstaan van Atletiek Oirschot en de rol van Joos van Haaren, klik hier
Foto: Marie-José en Joos van Haaren geflankeerd door bestuursleden Leny en Hennie
Hier zijn de vrijwilligers van het jaar
De vrijwilliger van het jaar wordt gekozen door een commissietje bestaande uit de uitverkorenen van de laatste 3 jaren. Dat waren: 2020 Ingrid van der Schoot (jeugdtrainers), 2021 Leny de Croon, 2022 Hennie van Rijt. Dit jaar mocht Leny de bloemen uitreiken aan de leden van de Clubhuiscommissie, waarvan aanwezig waren Dilia van Straten, Gerda Manders, Joke Bullens en Thea de Jong. Coördinator Miranda Voet en commissielid Heidi van Tiel krijgen de bloemen thuisbezorgd. De club liet zo blijken het heel erg te waarderen dat elke zondag na de recreantentrainingen en bij alle evenementen de aanwezigen van koffie en meer worden voorzien.
Foto: Dilia, Gerda, Joke, Thea
Een grote verrassing op de jaarvergadering
De Algemene Ledenvergadering werd dit jaar geopend met de huldiging van Martien van de Ven en Roland van Loon. Martien kreeg een grote bos bloemen vanwege het behalen van het Nederlands Kampioenschap Cross bij de Mannen 75 in Eersel. Roland - niet aanwezig - krijgt de bloemen nog bezorgd. Hij werd Nederlands Kampioen Oriëntatielopen bij de mannen in Kootwijkerzand.
De jaarvergadering verliep verder in goede stemming en alle agendapunten werden vlot afgewerkt. Bij het financiële verslag van penningmeester Cees van Eijk kwam nog een mooie verrassing naar voren: de gemeente heeft een groot bedrag toegezegd, waarmee we in staat zullen zijn de zo gewenste eerste stap te zetten naar een volwaardige atletiekaccommodatie. Een en ander werd toegelicht door René van de Ven, lid van de Accommodatiecommissie.
Nadat de vrijwilligers van het jaar waren gehuldigd (zie volgend nieuwsbericht) leverde de rondvraag verder geen problemen op. Even na 22 uur was het klaar en konden we aan de limonade.
Martien van de Ven krijgt de bloemen en een schouderklop van voorzitter Hennie.
Roel is Brabants Kampioen Cross!
Verslagen van René van de Ven en Kees Smetsers
René schrijft:
In Waalre werd de laatste cross van de Kempische Crosscompetitie gelopen, dat ook meteen dubbelde als het Brabants Kampioenschap.
Atletiek Oirschot behaalde een 3e plaats met Martien van de Ven bij de M70, een 2e plaats met Nellie van Beers bij de V65 en een 1e plaats en dus Brabants Kampioen met Roel van de Ven (JPB/U10)!
Verder liepen Kees Smetsers, Emin Muzhabekov, Imke van Veen en Nienke Vasen mooie races bij hun categorieën. Teleurstellend van de organisatie was wel het gegeven dat ze bij Nienke, misschien wel de grootste doorzetter van allemaal, de tijdklok niet hadden laten lopen "omdat de volgende groep al klaar stond". Daar spreekt wat ons betreft niet de waardering uit die elke deelnemer zou moeten krijgen.
Lotte van de Ven werd tot slot bij de meisjes mini pupillen (U8) 2e in het eindklassement maar was wegens ziekte niet aanwezig. Thuis nam ze haar beker alsnog met een grote glimlach in ontvangst.
Voor de Eregalerij van Atletiek Oirschot met Nederlandse en Brabantse kampioenschappen en records klik hier
Het verslag van Kees:
Op zondag 25 februari 2024 was de Paarse Bos Cross bij de Hut van Mie Pils in Waalre de afsluiting van de Kempische Cross Competitie. In sommige categorieën was het eindklassement al beslist, maar dat was niet voor alle leeftijdklassen het geval. Ook hier was op sommige plaatsen alles onder water gelopen, dus had de organisatie het parcours aan moeten passen. Dat leverde een vrij vlak parcours op, zonder modder en dus relatief makkelijk te belopen. Omdat deze wedstrijd ook het predicaat “Brabants Kampioenschap” had gekregen waren er relatief veel deelnemers. Aan het eind van de dag zou blijken dat dit voor de organiserende studentenvereniging Asterix toch wel een heel zware kluif zou worden, want er moesten drie klassementen worden opgemaakt. Dat waren de uitslag van de wedstrijd van deze dag, het eindklassement van de Kempische Cross Competitie en de uitslag van het Brabants Kampioenschap. Dat leidde er toe dat sommige deelnemers bij de huldiging lang moesten wachten op het moment, dat ze het podium op konden. Dit onderdeel van de Paarse Bos Cross zou beter kunnen. Verder verliep deze cross goed.
De deelnemers van Atletiek Oirschot deden het weer goed, maar de hoogste plaats op het podium van de Kempische Cross Competitie was vorige week al niet meer bereikbaar. Nellie van Beers liep naar een tweede plaats in de categorie V65, ondanks dat ze een keer viel. In het klassement van de Kempische Cross Competitie werd ze ook tweede, achter Karin Verheijden van GVAC. Dezelfde rangorde was er ook bij het Brabants Kampioenschap Cross: Karin eerste, Nellie tweede.
Martien van de Ven had in de categorie M70 tijdens de wedstrijd uitzicht op een tweede plaats, maar een verkeerde afslag was er de oorzaak van dat hij een plaats in moest leveren. Hij werd dus vandaag derde. In het klassement van de Kempische Cross Competitie werd Martien tweede achter Jos Rooijakkers van Atletiek Eindhoven.
Edwin van de Ven is aan het trainen voor de marathon van Rotterdam, die steeds dichterbij komt. De Paarse Bos Cross was voor hem een mooie snelheidstraining. Hij liep deze wedstrijd met een gemiddelde snelheid van 14,99 per uur en dat is snel. Edwin werd vandaag achtste in de categorie M35. In dezelfde categorie werd Bart Noyen 18e in 37:59 minuten.
Cees van Eijk had nog een minieme kans op een podiumplaats van het klassement van de Kempische Cross Competitie. Maar dan moest zijn directe tegenstander, die op de derde plaats stond, niet aan de start verschijnen. Die was er echter wel, zodat Cees zich tevreden moest stellen met een vierde plaats in dit klassement. Cees werd vandaag zesde in de categorie M55.
Kees Smetsers eindigde zoals gebruikelijk in de achterhoede van de categorie M70. Hij werd vandaag zesde.
Bij de junioren en pupillen leverde Roel van de Ven vandaag weer een heel mooie prestatie. Roel is een tijd geleden ziek geweest (longontsteking) en had daardoor geen kans meer op de eerste plaats in de Kempische Cross Competitie. Nu is hij echter weer in op zijn normale niveau. Na een snelle start bleef hij dicht bij zijn grootste concurrent, wetende dat hij kon vertrouwen op zijn eindsprint. In de laatste tien meter sprintte hij zijn grootste concurrent voorbij en won daardoor de wedstrijd in zijn categorie. Daarmee werd hij ook Brabants Kampioen en dat was natuurlijk een mooie beloning voor maandenlang hard werken om weer in conditie te komen na zijn ziekte. In het klassement van de Kempische Cross Competitie werd Roel dit jaar vierde.
Hoe snel het ging in de wedstrijd van Roel en hoe spannend het was bleek wel uit de tijden, want de nummers twee, drie en vier liepen allemaal een tijd van 4.10 en een gemiddelde van 15,40 kilometer per uur. In deze categorie werd Jan Cornelissen uit Balen (België) eerste in een tijd van 4.05, maar omdat Jan niet uit Brabant kwam werd Roel dus Brabants kampioen.
Lotte van de Ven, de zus van Roel, deed vandaag vanwege ziekte niet mee. Lotte had in de afgelopen maanden al zoveel mooie prestaties geleverd dat zij ondanks haar afwezigheid op de cross van vandaag dit jaar tweede werd in het klassement van de Kempische Cross Competitie. Dat is een mooie prestatie, die veel belooft voor de komende jaren.
Bij de andere deelnemers van Atletiek Oirschot werd Nienke Vasen negentiende in de categorie Meisjes U 14. Nienke liep de wedstrijd met een gemiddelde van 10,99 per uur en dat is ook heel snel. Imke van Veen werd eenentwintigste in dezelfde categorie. Bij de jongens U12 werd Emin Murzabekov 23e . Emin liep ook een heel snelle wedstrijd met een gemiddelde van 13.00 kilometer per uur.
Het cross seizoen is nu voor wat betreft de Kempische Cross Competitie voorbij. Volgende week zondag zijn de clubkampioenschappen cross van Atletiek Oirschot en dan krijgen alle atleten van Atletiek Oirschot de kans zichzelf te testen in een wedstrijd met hun clubgenoten. Dat moet een mooi einde worden van de winter, die geen winter was.
Wedertcross met heel veel regen en modder
Een verslag van Kees Smetsers
De voorlaatste cross van de Kempische Cross Competitie was in Valkenswaard. De Wedertcross paste helemaal in het plaatje van de afgelopen maanden. De hele dag regen en daardoor was het parcours, dat vanwege de vele regenval van de laatste weken al was aangepast, toch weer heel modderig en op sommige plaatsen spekglad geworden. Dat beloofde een zware wedstrijd en dat werd het ook. Veel deelnemers moesten hun laatste krachten aanspreken om de finish in een redelijk tempo te halen.
Van de deelnemers van Atletiek Oirschot hadden Nellie van Beers (V65) en Martien van de Ven (M70) nog een minieme kans op het kampioenschap van de Kempische Cross Competitie. Maar toen ze aan de start stonden wisten ze al dat dit jaar niet zou lukken. Nellie en Martien liepen allebei een heel goede wedstrijd, maar het was niet voldoende om de eerste plaats in het klassement te bereiken. Ze zullen dit jaar allebei tweede worden in hun categorie en dat is al een heel mooie prestatie, zeker omdat ze allebei in het afgelopen jaar geplaagd zijn door blessures. De dubbeltelling van de Nederlands Kampioenschap Cross op het E3 strand in Eersel heeft ook invloed gehad, zeker op het klassement van Martien. Als die dubbeltelling er niet zou zijn geweest, dan waren de kansen van Martien groter geweest. Hoe dan ook, Atletiek Oirschot mag trots zijn op deze beide toppers.
Nellie werd in Valkenswaard in de categorie V65 tweede achter Karin Verheijden, die vorige week in Schoorl nog Nederlands Kampioen werd op de 10 kilometer. Nellie had zich bij deze cross tot doel gesteld om niet te vallen en dat lukte haar ook, ondanks dat het parcours spekglad was.
Martien werd in de categorie M70 derde achter Gerard Wouters en Jos Rooijakkers. Gerard Wouters werd vorige week ook Nederlands Kampioen op de 10 kilometer. Dat maakt de prestaties van Martien en Nellie alleen nog maar mooier.
Edwin van de Ven liep een heel snelle wedstrijd, ondanks dat hij de laatste weken keihard heeft getraind in voorbereiding op de uitdagingen die hij in de komende weken aan zal gaan, waaronder de marathon van Rotterdam. Zo liep Edwin gisteren nog 18 km door de Kampina en ging hij 's middags nog 47 km mountainbiken. Vandaag werd hij 7e in de categorie M35.
Cees van Eijk had net als alle andere deelnemers een zware wedstrijd gelopen, door de modder en over de heuveltjes van het parcours van de Wedertcross. Cees werd 8e in de categorie M55.
Kees Smetsers liep, zoals gebruikelijk, in de achterhoede van de oudste deelnemers van deze wedstrijd. Kees werd 6e in de categorie M70.
Ook onze jeugdleden waren weer present. De jongedames Imke van Veen (20e bij de VU14/MJD) en Nienke Vasen (21e VU14/MJD) beten het spits af. Het was ook voor hen zwaar door de modder, maar ze waren erbij! Voor Roel van de Ven (MU10/JPB) was het een moeilijk cross-seizoen door een maand ziekte en beduidend mindere prestaties als gevolg daarvan, maar hij komt langzaam terug op zijn oude niveau en dat liet hij zien door op enkele seconden van de nummers 1 en 2 te finishen op een 3e plek. Zijn zusje Lotte loopt nog altijd in de jongste categorie: de meisjes onder 8 (mini-pupillen) en de laatste weken had ze al diverse keren het podium gehaald. Helaas heeft Lotte de laatste paar weken de ziekte te pakken waardoor ze de cross in Best al moest overslaan. Vandaag probeerde ze het weer, maar ook aan haar was te zien dat dit veel invloed op je prestaties heeft. Alsnog een prima 5e plaats, maar ze had op meer gehoopt.
Volgende week is de Paarse Bos Cross bij de Hut van Mie Pils in Waalre. Dit is de laatste wedstrijd van de Kempische Cross Competitie, die dit jaar voor Atletiek Oirschot minder succes heeft opgeleverd dan voorgaande jaren. Maar er zijn toch best veel podiumplaatsen geweest en dat geeft hoop voor het volgende jaar.
Foto: Nellie van Beers op het podium met Karin Verheijden.
Meer foto's in het FOTOBOEK Van alles wat in 2024
De 25 kilometer van de Asselronde
Een verslag van Kees Smetsers
We zitten nu op de helft van de winter en dan is het natuurlijk een mooi moment om mee te gaan doen aan de Asselronde van 25 kilometer, die deel uit maakt van de Midwintermarathon in Apeldoorn. Daarom hadden Henk van Gerven, Elia Deenen, Antoinet Hems, Karin van de Pas en Kees Smetsers zich aangemeld voor dit evenement. Omdat Karin van de Pas op het laatste moment wegens ziekte niet mee kon doen, had Edwin van de Ven haar startnummer overgenomen en hij ging dus mee naar Apeldoorn.
Bij de start op de Loolaan in Apeldoorn was het indrukwekkend om te zien hoeveel deelnemers er aan de start stonden. Over het hele weekend bleken er 16.000 deelnemers te zijn, die op deze gecertificeerde wedstrijd af waren gekomen. Eindelijk weer eens een wedstrijd, waarvan de te lopen kilometers exact kloppen, dat is vaak niet het geval.
Vóór de start was al afgesproken dat Edwin en Antoinet samen zouden gaan lopen. Edwin wilde deze keer geen snelle tijd lopen en daarom zou hij bij Antoinet blijven. Henk van Gerven en Elia Deenen zijn in voorbereiding op de hele marathon van Hulst naar Terneuzen en zouden daarom ook een koppeltje vormen. Kees Smetsers was de hele week ziek geweest en had daarom gezegd dat de anderen niet bij hem hoefden te blijven. Zo ging iedereen op zijn eigen manier de wedstrijd in.
Het parcours liep door de prachtige bossen en heidevelden aan de noordkant van de Hoge Veluwe en daar kwamen de deelnemers diverse hellingen tegen. De laatste kilometers liepen echter constant naar beneden en dat was natuurlijk super. Onderweg regende het zo nu en dan, maar echt koud was het niet.
Edwin en Antoinet liepen samen naar een tijd van 2.17.40 en daar zal vooral Antoinet heel tevreden over zijn geweest. Henk van Gerven en Elia Deenen beleefden samen ook een heel mooie wedstrijd en de eindtijd van 2.32.38 zal vooral Elia heel veel vertrouwen geven voor haar eerste marathon, die zij in april gaat lopen. Kees Smetsers kwam veel kracht te kort en had vooral in de eerste kilometers heel moeilijk. Later in de wedstrijd kon hij zich herstellen. Het was zijn eerste wedstrijd als 77-jarige en daarom zal ook hij met zijn eindtijd van 2.37.26 tevreden zijn geweest.
Als lid van Atletiek Oirschot en als Bali Runner hadden ze allemaal genoten van deze wedstrijd, die aan hen allemaal vertrouwen zal geven voor de uitdagingen, die in de komende maanden op de agenda staan.
Foto: Edwin, Antoinet, Kees, Karin en Henk voor de start van de Asselronde
Noot redactie:
Voor de leden van Atletiek Oirschot in het bezit van een wedstrijdlicentie (Antoinet, Edwin en Kees) betekende hun prestatie een clubrecord op de 25 km in hun categorie. Omdat de 25 km geen officiele afstand is van de IAAF/Atletienunie wordt de prestatie genoteerd als een BP (Beste Prestatie)
Onze jeugd liep een QR-puzzeltocht
Onze jeugdcommissie had een leuke activiteit georganiseerd, een wandeling met QR-codes. Weer eens iets anders dan een crossloop of een indoorwedstrijd, even tijd voor ontspanning en gezelligheid. Het was ondanks de regen erg gezellig! Alle groepen hebben het mysterie goed opgelost. Na afloop was er lekkere tomatensoep met stokbrood en warme chocolademelk.
Bekijk de foto's in het FOTOBOEK!
Joe Mann Bosloop: vallen en weer opstaan
Een verslag van Kees Smetsers
Als je meedoet aan een crosswedstrijd, dan loop je niet op gladde asfaltwegen. Nee, in een crosswedstrijd kom je oneven paden tegen, diep los zand, modder en steile heuveltjes. Daarom is het lopen van een cross absoluut niet te vergelijken met een wegwedstrijd. Iemand, die op de weg heel goed presteert, zal echt specifieke trainingen moeten doen om ook in een cross goede prestaties te kunnen leveren.
Elke cross is anders en elke cross is afhankelijk van de weersomstandigheden. Dat bleek ook weer bij de Joe Mann Bosloop van vandaag. De vele regenbuien van de afgelopen maanden hadden het parcours in de bossen tussen Son en Best gedeeltelijk onder water gezet. De organisatie moest daarom besluiten om het parcours aan te passen. Het gewijzigde parcours bleek tijdens de wedstrijd heel snel te zijn, maar de deelnemers kwamen onderweg wel hier en daar boomwortels tegen, die valpartijen tot gevolg hadden. Een van de slachtoffers was Nellie van Beers, die een heel goede dag had en op weg was naar een snelle tijd. De boomwortels waren er de oorzaak van dat Nellie een paar keer onderuit ging. Nellie heeft echter een sterk karakter en stond elke keer snel weer op om in een hoog tempo naar de tweede plaats in haar categorie V65 te rennen.
De prestatie van Nellie van Beers maakt het in haar categorie V65 heel spannend. De enige concurrente van Nellie is Karin Verheijden van Eindhoven Atletiek. Karin is meervoudig Nederlands kampioen en Nederlands recordhouder op diverse afstanden. Desondanks staat Nellie in het klassement van de Kempische Cross Competitie nog steeds vóór Karin. Dus het wordt heel spannend in de laatste twee wedstrijden van de Kempische Cross Competitie, die respectievelijk worden gehouden in Valkenswaard (Wedertcross op 18 februari) en Waalre (Paarse Bos Cross op 25 februari).
Martien van de Ven was wegens een blessure niet aanwezig bij de Joe Mann Bosloop. Dat was jammer, want hij is in de categorie M70 verwikkeld in een spannende strijd om de eerste plaats. Jos Rooijakkers (Eindhoven Atletiek), Joop Slagboom (GVAC) en Wim Hermans (Eindhoven Atletiek) zijn de concurrenten in deze klasse. De beslissing zal waarschijnlijk pas vallen tijdens de Paarse Bos Cross.
De overige deelnemers van Atletiek Oirschot liepen allemaal mooie tijden, maar hadden zoveel concurrenten dat het podium uit zicht bleef. Edwin van de Ven (7e), Roland van Loon (5e), Cees van Eijk (4e) en Bart Noyen (17e) zullen desondanks tevreden zijn geweest.
Bij de junioren en pupillen deden Roel van de Ven (5e), Juul Paridaans (23e), Emin Murzabkov (27e) en Nienke Vasen (25e) mee aan deze cross. De grote afwezige was Lotte van de Ven, die in de categorie U8 al het hele crossseizoen met Kiki van Leeuwen van DES strijdt om de eerste plaats in het klassement van meisjes U8. Lotte kon vanwege een longontsteking niet meedoen. Kiki van Leeuwen won bij afwezigheid van Lotte de Joe Mann Cross en heeft deze onderlinge tweestrijd daardoor beslist. Lotte van de Ven heeft haar tweede plaats in het klassement wel een super mooie prestatie geleverd, zeker omdat ze met haar 6 jaar tot de jongste in haar categorie behoort. Daar mag ze echt trots op zijn.
De Joe Mann Bosloop van dit jaar was voor de deelnemers van Atletiek Oirschot niet de meest succesvolle, maar het was een mooie cross met prima weersomstandigheden en dan is het voor elke deelnemer gewoon genieten.
Foto: een trotse Nellie naast Karin Verheijden op het podium V65
Twee indoorwedstrijden: 1 clubrecord, 4 pr's
René van de Ven schrijft:
Zaterdag 13 januari: indoor in Naaldwijk voor Roel en Lotte van de Ven
Roel wilde graag zijn clubrecord verspringen verder aanscherpen, dus togen we naar Naaldwijk voor een indoor waar verspringen op het programma stond. De wedstrijd was ook voor Lotte, dus dat was extra leuk.
Er was stevige tegenstand voor Roel die een prima wedstrijd afleverde, maar uiteindelijk net tekort kwam voor een clubrecord. Bij het verspringen kwam hij 1cm tekort (3.12m vandaag, vorige indoor CR met 3.13m). Bij het kogelstoten met 2kg ging hij voor het eerst over de 5 meter (5.14m PR) en bij de 40m sprint liep hij een degelijke 7.56 sec. Een prima 3e plek was het eindresultaat.
Lotte was in topvorm en stond, ondanks dat ze nog altijd pas 5 (!) is na twee onderdelen bovenaan in de tussenstand van de meisjes onder 8, tegen allemaal oudere meisjes! Helaas bleken de oudere meisjes, ondanks Lotte's topprestaties bij verspringen (1.96m PR) en vortexwerpen (7.85m PR), op de sprint toch nét te snel voor d'r en zakte ze naar een 4e plaats in de eindrangschikking. Daar was ze wel even verdrietig over, maar ze had de wedstrijd wel perfect afgesloten met een 3e PR want ook op de sprint lukte het met een mooie tijd van 9.13 sec.
Zondag 14 januari: indoor in Hoboken
In Hoboken kon Lotte niet deelnemen, dus die ging naar de cross in Eersel en behaalde daar een steengoede 2e plaats. Met Roel ging ik naar Hoboken (B) nabij Antwerpen voor de 2e indoorwedstrijd van dit weekend. Hij wilde de cross in Eersel niet meedoen want hij vindt het parcours daar niet leuk en door zijn maand ziekte in december is er in het klassement niets meer te winnen voor hem, dus liever een indoor.
Hij mocht vandaag hoogspringen en 60m sprinten. Geen PR's, wel prima prestaties. Op hoog 1.05m en bijna een evenaring van zijn PR van 1m10 en op sprint na een - helaas - matige start een mooie 10.80 sec (PR = 10.64).
Zelf had ik ook ingeschreven, want ik ben immers weer een jaartje ouder en in een nieuwe categorie terechtgekomen. En die indoorlijst is nog vrij blanco, dus het werd tijd daar wat toe te voegen. Helaas mislukte dat op de 60m sprint. Eerste wedstrijd als M40: valse start en DQ.
Gelukkig had ik het verspringen ook nog en vooraf, geplaagd door enkele pijntjes al de hele week, zei ik 4.50m is genoeg om tevreden mee te zijn vandaag. In poging 2 kwam ik tot 4.54m dus doel gehaald (en CR). Omdat het toch nog vrij goed voelde sprong ik in totaal liefst 5x (ik had niet gedacht dat mijn gewrichten dat zouden volhouden) en in poging 5 had ik een goede sprong (die ze ter indicatie hadden opgemeten en 4.67m was geweest) maar helaas een teentje ongeldig. Maar: er zit dus meer in het vat, op naar de volgende!
Resultaten staan bij de UITSLAGEN
Foto: Lotte viert in Naaldwijk één van haar PR's met Roel
Drie keer podium in Eersel
Een verslag van Martien van de Ven:
Onze masters hebben weer deelgenomen aan de Dieprijtcross in Eersel en hoe!
Op een prachtig uitgezet parcours aan de Postelseweg met heel veel scherpe bochten liepen Roland, Cees, Nellie en Martien mooie uitslagen met twee eerste plaatsen. Nellie won bij de masters 65 en Martien bij de masters 70.
Martien moest de afgelopen wedstrijden van de KCC zijn meerdere erkenning in Jos Crooymans uit Eindhoven maar sinds hij verlost lijkt te zijn van een blessure en weer voluit kan trainen wist Martien zijn tegenstrever te verslaan met 40 meter voorsprong.
Er waren maar 2 jeugdleden van onze club present In Eersel, Lotte van de Ven en Nienke Vasen. Lotte haalde het podium met een mooie tweede plaats.
In Egmond liep Kees Smetsers vandaag naar een mooie derde plaats bij de M75. Verslag volgt nog.
De Halve van Egmond, een echte uitdaging
Een verslag van Kees Smetsers:
De halve marathon van Egmond aan Zee wordt elk jaar in het tweede weekend van januari gehouden, midden in de winter dus. De weersomstandigheden zijn dan onvoorspelbaar. Het kan vriezen en het kan dooien. Het kan sneeuwen en het kan regenen. Het kan hard waaien en het kan stormen. Als deelnemer ga je een uitdaging aan, waarvan de uitkomst elke keer verassend is.
Helaas moest ik dit jaar kiezen tussen de Dieprijtcross in Eersel en de halve marathon van Egmond aan Zee, die allebei op dezelfde dag werden gehouden. Ik wilde graag naar allebei de wedstrijden, maar dat kon natuurlijk niet. Dus koos ik Egmond. Toen ik in de loop van de dag hoorde dat Martien van de Ven en Nellie van Beers eerste waren geworden bij de Dieprijtcross, maakte dat mijn dag in Egmond nog een stuk mooier.
Toen ik op zondagmorgen op de boulevard aan de start stond bij de deelnemers met een wedstrijdlicentie, had ik het heel koud. Ik had er voor gekozen om vóór de ongeveer 10.000 recreanten te gaan starten, want ik wist dat die het strand zouden gaan omploegen en dan is het daarna heel zwaar lopen.
Toen ik na de start het strand oprende zag ik tot mijn blijdschap dat het laag water was, waardoor er een brede, harde zandvlakte voor mij lag, die prima te belopen was. Wat een verschil met vorig jaar, toen ik 8 kilometer door het diepe, losse zand moest ploeteren.
Natuurlijk was ik al heel snel bijna de laatste van onze startgroep en even later kwamen de eerste recreanten mij al voorbij gerend. Het duurde niet lang voordat Edwin van de Ven in sneltreinvaart langs kwam. Het leek wel of ik stilstond, zo vloog Edwin over het strand. Later hoorde ik dat Edwin op 5 seconden na een persoonlijk record had gelopen.
Ik besloot om maar “met de rem er op” te blijven lopen, zo lang ik op het strand was. Later kreeg ik daar spijt van, want toen ik na 8 kilometer in de duinen kwam, bleek dat mijn benen die dag “heel goed voelden”. Ik kon best makkelijk een tempo van net onder de zes minuten per kilometer lopen en dat is voor mij als bijna 77-jarige een heel mooie snelheid. Ik voelde mij heel goed en kon zelfs gaan versnellen, helemaal tot aan de laatste kilometers.
Op de Bloedweg was het even zwaar, maar daarna kon ik sprintend naar de finish. Daar bleek dat het tweede gedeelte van mijn halve marathon in de duinen sneller was geweest dan het eerste gedeelte over het strand. In de uitslag stond ik als derde van vier deelnemers in mijn categorie M75. Van de bijna 10.000 deelnemers aan deze halve marathon waren er maar 4 bij boven de 75. Dus was ik heel tevreden, maar ook niet helemaal, want een eerste plaats was echt mogelijk geweest. Maar ik had enorm genoten van het “runners high” als je in een hoog tempo kunt blijven lopen, zonder moe te worden. Natuurlijk stelt mijn eindtijd (2:11:19 uur) niets voor in vergelijking met de prestatie van Edwin van de Ven (1:27:38), want die heeft echt een supermooie prestatie geleverd. En ook Martijn van Straten deed het met 1:51:03 uur zeker niet slecht. Maar ik vind het gewoon een voorrecht dat ik dit allemaal nog mee kan maken. Hardlopen is een prachtige sport en als je dat jarenlang kunt doen met je loopmaatjes, die ook je vrienden zijn, dan is dat echt een heel mooie toevoeging aan de kwaliteit van je leven…
Applaus voor Martien bij de Nieuwjaarskoffie
Vandaag liep na de trainingen het clubhuis vol voor de Nieuwjaarsbijeenkomst. Voorzitter Hennie hield een korte toespraak waarin hij iedereen een gezond en sportief 2024 toewenste. Ook memoreerde hij nog het Nederlands Kampioenschap Cross dat Martien van de Ven behaalde bij de M70 in Eersel. Na het applaus voor Martien verschenen op het grote scherm beelden van het NK die door Hennie gemaakt waren. Komen binnenkort op ons YouTube-kanaal.
En de worstenbroodjes van de clubhuisbemensing waren weer prima!
