info

Atletiek voor jong en oud

Bij Atletiek Oirschot komen alle technische atletiekonderdelen aan bod. Hoewel de meeste deelnemers pupillen en junioren zijn, kunnen ook volwassenen (senioren en masters) zich hier uitleven. Het geeft een machtig gevoel als je de techniek beheerst van hoogspringen, verspringen, kogelstoten en speerwerpen!

Bekijk maar eens de foto's van onze Clubkampioenschappen Meerkamp in het FOTOBOEK

De trainingen worden gegeven op het atletiekveld. Als het in het najaar vroeger donker wordt zijn de trainingen in de gymzaal van basisschool De Linde (ingang in de Lindenlaan). Dit wordt gecommuniceerd via de groeps-app.

Coördinator jeugdtrainingen: René van de Ven

Trainers:
René van de Ven, Annemieke Hendriks, Arie Wichman, Matthijs van den Heuvel.

Assistent-trainers:
Bart Noyen, Stijn van Beers, Niels Paridaans.

Ben je geen lid van Atletiek Oirschot en wil je eens komen kennismaken? Kom dan eens een paar keer kijken. Kost niks en je zult het vast leuk vinden. Onder de INFO-knop vind je meer informatie.

23 Apr '24Tue 23 Apr 2024

Baanwedstrijd met 14 deelnemers

Vanavond hadden we de eerste baanwedstrijd van het seizoen. De deelnemers aan de trainingen op dinsdagavond waren door trainer Martien warm gemaakt en er was dan ook een verrassende opkomst van 14 lopers.

Na het startschot nam Edwin van de Ven meteen de benen en was niet meer te achterhalen. Een groepje met Léon Brands, Jeroen de Bie, Nicky van Vroenhoven en Corné Claassen kon lang bij elkaar blijven, maar trok de laatste ronde uit elkaar, waarbij Léon de snelste was.

Jeugdlid Roel van de Ven finishte mooi in het middenveld, met kort daarachter zijn oom Martien, die het clubrecord M75 verbeterde met 40 seconden.

Foto: Clubrecord M75 voor Martien! Meer foto's in het FOTOBOEK.

21 Apr '24Sun 21 Apr 2024

Ook Evert van Veldhuizen kan er wat van!

Nadat Edwin van de Ven vorige week in Rotterdam het clubrecord M35 onder de 3 uur zette, liep Evert van Veldhuizen in de Enschedese marathon een nog snellere tijd. En dan ook nog in de categorie M55! Evert stormde na 2:58:02 uur als derde M55-er over de finish, een verbetering van zijn vorige PR met 7 minuten. De brutotijd van Evert (2:58:19 uur) is ook een aanscherping van het Clubrecord M55.

15 Apr '24Mon 15 Apr 2024

Hier wordt gewerkt!

Vandaag is ons klusteam begonnen met het opbouwen van de overkapping bij ons clubgebouw. Gelukkig hebben we hiervoor de mankracht en kennis in huis. Over een paar dagen moet het klaar zijn, en dan zitten we droog!

14 Apr '24Sun 14 Apr 2024

Edwin van de Ven levert topprestatie in Rotterdam

Dit jaar had Edwin zich het doel gesteld om de marathon onder de 3 uur te lopen. Dat is nogal wat, als je beste tijd 3:08:27 uur is: meer dan 8 minuten eraf!. Na afloop van zijn laatste training voor de grote dag zei hij: "Het is erop of eronder, vanaf de start volle bak, anders lukt het niet". Een beetje riskant wel, want de kunst bij het lopen van een marathon is juist om je krachten goed te verdelen. het is wel 42,2 kilometers!

Maar het is gelukt: Na 2 uur, 58 minuten en 21 seconden passeerde Edwin glorieus de finish: iets meer dan 10 hele minuten van zijn PR en meteen een forse verbetering van het al op zijn naam staande clurecord M35 (waarvoor echter de bruto tijd geldt van 2:59:51 uur).

Ook Corné Claassen liep in Rotterdam, het was zijn tweede marathon na Eindhoven in oktober 2022. Corné had graag zijn PR verbeterd, maar dat lukt net niet, hij bleef er iets meer dan anderhalve minuut boven met 3:37:16 uur. Maar een mooie prestatie blijft het!

13 Apr '24Sat 13 Apr 2024

Met de kids naar Zierikzee

Een verslag van René van de Ven

Vandaag was ik met de kids naar Zierikzee. Daar namen ze deel aan het Open Zeeuws Kampioenschap voor pupillen. Eerder deze week kwam ik tot de treurige conclusie dat er in onze regio het gehele jaar slechts 2 (!) normale wedstrijden georganiseerd worden voor pupillen. Daarmee bedoel ik dus wedstrijden met normale onderdelen, niet de Athletics Champs spelvormen. Een berichtje op Facebook in een van de vele atletiekgroepen waarvan ik lid ben zorgde voor flink wat reacties, maar de enige oplossing blijkt dus verder rijden te zijn. Zeeland was qua opties dan nog het dichtstbij, dus togen we naar Zierikzee. Titels konden ze natuurlijk niet behalen als Brabanders, maar ze konden wel een medaille winnen, zo vertelde de wedstrijdleider desgevraagd.

Niet alleen deden ze hier gewoon de normale onderdelen (plus horden, en helaas vortex i.p.v. bal maar soit), ook maakten ze er echt een kampioenschap van, met bij de sprint en horden, een kwalificatieronde en een finale. Voor die finale moest je je dus zien te plaatsen, zoals je ook op TV ziet bij de grote toernooien. De starts waren ook officieel, dus bij een valse start werden er kaarten uitgedeeld. Uiteraard volgens pupillen reglementen, dus niemand werd direct gediskwalificeerd. Wat wij niet wisten, was dat het losse onderdelen waren. Iets wat je eigenlijk bij pupillen nooit ziet. Ik vroeg me de hele dag al af waarom er geen tussenstand van de meerkamp te zien was, maar had het te druk met heen en weer rennen tussen de onderdelen van Roel en Lotte om er echt naar op zoek te gaan.

Roel (U10/JPB) presteerde naar behoren: alles degelijk, maar net niet top. En het was natuurlijk een kampioenschap, dus de concurrentie was stevig. Hij plaatste zich wel voor de finales, maar op zo'n kampioenschap net geen topdag hebben maakt meteen veel verschil. En zo eindigde hij 4e (sprint), 5e (horden), 5e (vortex werpen) en 4e (verspringen). Vier keer net naast het podium dus. Op de 1000m ging het ook nog niet zoals hij wilde, maar toch won hij nog een mooie bronzen medaille. Volgende week gaan we op jacht naar PR's!

Lotte was daarentegen "on fire"! Op alle onderdelen verpulverde ze haar staande persoonlijke records en ondanks het feit dat ze pas 6 is (en dus volgend jaar ook nog U8) pakte ze tegen meisjes van een jaar ouder toch al twee medailles! Het juichen toen de omroepster haar naam omriep als een van de meisjes die de sprint- én horden finale had bereikt was iets om nooit te vergeten. Een mooie 3e plaats op de 600m en een zilveren medaille op het vortex werpen. Na de afsluitende 600m sprak ze de woorden die elke trainer wil horen van een atleet na een loopafstand: "Ik kan helemaal niks meer". Ze was er na even rust toch weer snel van bekomen gelukkig. Apetrots mocht ze daarna haar medailles in ontvangst gaan nemen.

Volgende week gaan we weer terug naar het Zeeuwse land, dan doen we mee in Goes. Wie van onze pupillen gaat er nog meer mee? Sluit aan, wedstrijden zijn het leukste wat er is, dus doe mee!

Foto: Lotte (midden) op het onderdeel 40 meter horden

6 Apr '24Sat 6 Apr 2024

Oriëntatieloop in de zon en door het water

De jaarlijkse oriëntatieloop/speurtocht werd dit jaar weer georganiseerd door Roland van Loon, samen met de oriëntatieloopclub KOVZ. De tocht was dit jaar in een ander gedeelte van de Oirschotse heide, nabij Chaletpark Dennenoord aan de Wintelresedijk. Met een 30-tal deelnemers was er sprake van een mooie opkomst.

De temperatuur van 24 graden en een zonnetje waren aangenaam. Onderweg waren er wat hindernissen te nemen in de vorm van volledig overstroomde zand- en heidevlaktes. Het was daar dus kiezen voor omlopen of dwars door het water heen…

Op de korte route waren Nicky en Niels van Vroenhoven duidelijk de snelste in een tijd van 54:34 minuten. Zij maakten een paar kleine foutjes, maar voor de rest hadden zij de 15 posten snel gevonden. Wil je zien hoe Nicky & Niels gelopen hebben, kijk dan hier: Livelox - TTK 4 6 april 2024, Course 4

De tweede plaats was voor René en Roel van de Ven (1:19:25 uur), net voor Thomas en Anna Vijlbrief (1:21:58 uur). Achter de top drie werd er door diverse leden lekker gelopen op de heide. Zo liep Nicole Verbeek met een groepje van zes vrienden en vriendinnen, terwijl Ria en Adrie Louwers er een mooie wandeling van maakten waarbij ze een aantal posten meepikten.

Op de lange route waren er twee snelle dames, die er onderling een spannende strijd van maakten. Uiteindelijk behaalde Milou van Mierlo, de dochter van ons lid Wally, een tweede plaats, slechts 9 seconden achter Marie Louise ter Horst. Het snelste van Atletiek Oirschot was het duo Corné Claassen en Léon Brands, zij vonden de 20 posten in een tijd van 1:43:10 uur.

Nadat alle posten door de organisatie weer uit de heide waren gehaald, werden er nog twee lopers vermist. Er werd een zoekactie opgestart en gelukkig werden Wim de Croon en Jac van Heerebeek al snel gesignaleerd vlakbij het eindpunt. Zij hadden er een tocht van 3 uur en 32 minuten opzitten en hadden voldoende mooie verhalen over hun belevenissen onderweg.

Verslag van Roland van Loon.

De foto's van Kuc Kenter staan in het FOTOBOEK

6 Apr '24Sat 6 Apr 2024

Clubhuis spic en span

Gisteren en vandaag werd er flink gewerkt op ons atletiekveld en in het clubhuis. Op het veld waren de mannen van ons klusteam aan het werk om alles weer klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Het clubhuis werd van binnen en buiten flink onderhanden genomen door onze vrouwen en één man onder de straffe leiding van Jeanne.

Meer foto's in het FOTOBOEK, album "Van alles wat in 2024"

30 Mar '24Sat 30 Mar 2024

Opening baanseizoen in Tilburg

Arie trok met zijn zonen naar Tilburg. Hij schrijft:

Zaterdag 30 maart 2024 namen Dylan (U16) en Jason Wichman (U13) deel aan de eerste openingswedstrijden outdoor in Tilburg. Het was erg druk en het weer beduidend minder dan voorspeld (Koud en nat). De meeste atleten wilde wel eens zien waar ze stonden qua prestaties na een half jaar indoortraining. De onderdelen waren 100m sprint, kogelstoten, verspringen en de 600 m voor Dylan en 80m sprint, verspringen, speerwerpen en de 600 m voor Jason.

Dylan zette op de 100 meter een tijd neer van 12,50 (PR) waarmee hij zijn concurrentie op dit onderdeel ruimschoots voor bleef en met 744 ptn een comfortabele puntenvoorsprong creëerde. Jason liep op de 80 m een nette 3e tijd van 12,34 (PR). Met de kogel stootte Dylan 11,20. Goed voor een eerste plaats en eveneens een PR.

Jason had niet voor kogelstoten gekozen maar wilde na de trainingen speerwerpen die hij had gekregen van René in Best, wel eens zien of hij voor de eerste keer een goede prestatie kon neerzetten op dit onderdeel. Zijn worp van 20,69 m was goed voor een 2e plaats en omdat het zijn eerste formele wedstrijd was uiteraard ook een PR. Hoewel Dylan zijn PR met verspringen niet wist te verbeteren werd hij op dit onderdeel toch 1e met een sprong van 4,88. Jason werd 8e met een sprong van 3,58 (PR). Op de 600 meter was het voor Dylan spannend. Zijn naaste concurrent en trainingsmaatje uit Best had een PR staan van1.47,3 en Dylan zijn PR stond op 1.57,80. En 10 seconden voelt op die afstand toch als een lichtjaar. Ik had Dylan gezegd dat hij zich niet dood moest lopen door hem voor te willen blijven maar tactisch moest lopen, daar hij met de 100 m een aanzienlijke puntenbuffer had opgebouwd en het zich dus kon permitteren achter hem te eindigen. Luisteren? Nee. Dylan trok een korte sprint en liep van alle lopers weg. Het gat werd steeds groter en alleen zijn maatje uit Best kon hem bijhouden en deze kwam steeds dichterbij. Even was ik bang dat ik gelijk zou krijgen toen zijn maatje versnelde op de laatste 60 m en snel in begon te lopen. Dylan versnelde echter nog eens op de laatste 30 meter en wist hem voor te blijven met een tijd van 1,34,39! Dat was ruim 23 seconden sneller dan zijn oude PR. Niet alleen werd hij met deze tijd en puntenaantal 1e op dit onderdeel, ook in de einduitslag werd Dylan 1e. Jason had wat pech bij de start van de 600 meter doordat hij te maken kreeg met wat duw en trekwerk, waardoor hij 50 meter na de start zich op de 11e plaats bevond. Hij wist zich terug te vechten naar een 7e tijd (2.08.08) hetgeen toch nog een PR betekende. Zijn prestatie en puntenaantal op de 80 meter en speer zorgde ervoor dat hij uiteindelijk toch nog beslag wist te leggen op de 3e plaats in de einduitslag.

Foto: Dylan klaar voor zijn stoot voor de 1e plaats.

29 Mar '24Fri 29 Mar 2024

Atletiek Oirschot in het verre oosten

Kees Smetsers "zit" op Bali en schrijft:

We zijn nu een week op het eiland Bali en we beginnen al aardig te wennen aan het totaal andere leven hier. In de eerste week zijn we begonnen in het inmiddels druk geworden kunstenaarsdorp Ubud. Daarna zijn we door gereisd naar het dorpje Belimbing in de bergen, aan de voet van de vulkaan Batukaru. Daar was geen enkele toerist te bekennen en konden we genieten van de spiegelende rijstvelden en de volmaakte rust.

Eergisteren heeft onze Nederlands sprekende Balinese chauffeur Ketut ons naar Pemuteran gebracht, in het noordwesten van Bali. Daar logeren we in een mooie bungalow aan een stille baai, waar ook bijna geen toeristen te bekennen zijn.

Hier ga ik elke morgen tussen 6 en 7 uur een stukje rennen over het strand, dus vanmorgen ook. Toen ik het strand op liep, kwam de zon net boven de horizon en begon ze een palet van kleuren uit te strooien over de blauwe hemel boven mij. Ik rende in een rustig tempo en hoorde onder mijn hardloopschoenen alleen maar het geluid van knisperende van de schelpjes, die vannacht door de zee waren uitgestrooid over het strand. Op zee kwamen de eerste catamarans met vissers terug van de nachtelijke visvangst. Langzaam gleden de bootjes door het volledig stille water. Het was al 25 graden, maar het voelde toch nog koel aan. Een Balinese man maakte op mijn verzoek een foto van mij in mijn Atletiek Oirschot shirt, anders geloven ze thuis niet dat ik hier ga rennen. Wat ben ik blij dat ik Indonesisch heb geleerd. Dat komt mij vaak van pas.

Rennen hier op Bali valt niet mee want het is warm en het losse zand maakt het lopen zwaar. Antoinet Hems heeft vorig jaar hier ook elke dag met mij gerend toen ze hier was om haar zoon Guus op te zoeken. Ze weet dus wat voor een super gevoel het is om over het strand en door de rijstvelden te rennen. Dat gevoel wilde ik graag delen met mijn loopvrienden van Atletiek Oirschot. Daarom heb ik dit verhaal geschreven.

Overmorgen gaan we in het dorp Lovina Marjanne Oomen uit Oirschot opzoeken, die met haar stichting Stepping Stones Bali kinderen helpt, die een fysieke beperking hebben en daardoor niet goed kunnen lopen. Via de "ponseti methode" geven Marjanne en haar medewerkers deze kinderen een kans op een beter leven. Atletiek Oirschot en de Bali Runners helpen haar daarbij. Dat is ook een reden, waarom ik dit verhaal heb geschreven.

Kees Smetsers

23 Mar '24Sat 23 Mar 2024

Club- en persoonlijke records sneuvelen in Gouda

René van de Ven schrijft:

Was het maar zo'n weer net als afgelopen woensdag... Die zin is vaak uitgesproken deze koude, gure dag in Gouda. Wind, kou en bij vlagen fikse hagelbuien maakten het een stuk minder aangenaam dan de 17 graden die woensdag werd aangetikt, maar ja, daarop heb je nou eenmaal geen invloed...

De sfeer was er nauwelijks minder om bij alle deelnemers, waaronder van AV Oirschot Stijn van Beers en Matthijs van den Heuvel bij de Mannen Senioren en René van de Ven bij de Mannen Masters 40. Supporter Laura de Hoon, partner van René, maakte het kwartet vol. Op het programma: een werpvijfkamp, bestaande uit de traditionele drie werpnummers (kogel, discus, speer) aangevuld met het kogelslingeren en het gewichtwerpen (zie foto: een korte ketting met een kogel eraan van liefst 15,88 kilo voor onze deelnemers). Voor elk onderdeel scoor je punten en degene met de meeste punten wint, al ging het vandaag bij deze losse wedstrijd niet om het winnen maar om het jezelf verbeteren.

Dat lukte veel deelnemers, en zo ook onze drie heren. Voor Matthijs was het zijn eerste keer en hij behaalde dus op het kogelslingeren, het gewichtwerpen en de vijfkamp direct een persoonlijk record. Zijn discus kwam niet helemaal uit de verf, maar speer zat eveneens dicht tegen zijn PR. Stijn was zeer goed op weg, onder meer met een PR bij discus, maar schoof helaas bij speer door de ijsvloer van hagel weg bij het inwerpen, waarbij hij last kreeg van enkel en knie. Hij kon de vijfkamp afmaken, maar met een licht van pijn vertrokken gezicht en hij hield het dan ook na één poging bij het laatste onderdeel (gewichtwerpen) voor gezien. Balen, hopelijk volgt een snel herstel. René is net bij de M40 categorie en kan dus weer op jacht naar clubrecords. Dat gebeurde ook, want hij verbeterde of vestigde clubrecords op alle onderdelen behalve het discuswerpen. Dat vond plaats net na een hagelbui van 20 minuten en in een spekgladde ring koos hij na twee ongeldige pogingen voor een laatste worp 'op safe' waardoor hij ruim onder zijn PR bleef.

Het was een lange dag, we waren weg van acht tot acht, maar hebben de dag afgesloten met een proost op de prestaties en goede gesprekken. Op naar de volgende!

Foto (René van de Ven): Matthijs bij gewichtwerpen

meer nieuws