Nieuws

31 Mar '19

Bali-Runners in de Zandvoort Circuit Run

Twee Bali-Runners trokken naar Zandvoort voor de halve marathon vanaf het autocircuit. Lees het verslag van Kees Smetsers:

Vandaag hebben Antoinet Hems en ik de halve marathon van de Zandvoort Circuit Run gelopen. Het was stralend weer met veel zon en een noordoosten wind, die op het strand in de rug van de lopers stond. Toch werd het de zwaarste wedstrijd voor mij tot nu toe.
Doordat het hoog water was, moesten we op het strand over een lengte van zeven kilometer door het diepe losse zand. Ik ben daar heel diep gegaan, dieper dan ooit. Toen we het strand verlieten om door de duinen terug te rennen was ik helemaal kapot. Mijn loopmaatje Antoinet Hems offerde haar eigen wedstrijd op en bleef bij mij. Ze heeft mij er doorheen gesleept, zonder haar was het misschien niet gelukt om te finishen. Dankzij Antoinet en haar bemoedigende woorden kon ik in de duinen herstellen en op het einde weer versnellen. Het was een nieuwe ervaring voor mij om zo diep te moeten gaan en toen Antoinet en ik hand in hand over de finish gingen was ik emotioneel. De vriendschap tussen de Bali Runners was op dat moment heel voelbaar.
Even later viel ik blij in de armen van mijn partner, die als supporter aanwezig was. Het was weer gelukt...
 

30 Mar '19

Cees Koppen gediplomeerd looptrainer

Na een cursus van enkele maanden heeft Cees Koppen in Weert zijn diploma looptrainer 3 (LT3) ontvangen. De laatste test was een "examentraining" waarvoor een aantal atleten van onze club - merendeels groep 4 lopers - zich hadden aangemeld. Cursusbegeleider was Pieter van Esch.

Foto: Cees na het examen tussen zijn loopmaten, die voortaan U tegen hem zeggen. 

Naar aanleiding van dit bericht heeft onze correspondent Kees Smetsers onderstaand interview afgenomen en naar het Weekjournaal gestuurd:

Atletiek Oirschot heeft er weer een gediplomeerd looptrainer bij

Atletiek Oirschot beschikt over een groep van ongeveer 20 ervaren en gemotiveerde trainers, die beginners, recreanten en wedstrijdlopers op een deskundige en verantwoorde manier begeleiden. De meeste van hen hebben een cursus gevolgd met de kwalificering LT2. Onlangs is daar een gediplomeerde looptrainer in de klasse LT3 bij gekomen. Cees Koppen heeft in Weert met goed gevolg zijn examentraining afgelegd. Dit was een mooie aanleiding om Cees te vragen waarom hij looptrainer is geworden. Cees vertelt:

“Ik ben gaan hardlopen toen ik ongeveer 49 jaar was. De directe reden was het feit, dat ik een nier heb afgestaan aan mijn vrouw, bij wie haar nieren niet goed functioneerden. Na 30 jaar niets aan sport te hebben gedaan was er het nodige gewicht nijgekomen. Het lopen ging zó goed dat ik binnen drie maanden een halve marathon liep in 1.45 uur, maar dat ging niet vanzelf en ik had het tijdens de wedstrijd heel moeilijk, Daarna ging het echter steeds beter en op 52-jarige leeftijd liep ik in Rotterdam al mijn eerste marathon in 3.45 uur, ondanks dat het toen heel warm was. De wedstrijd werd toen zelfs gestaakt vanwege de hitte, maar toen was ik al over de finish. Op dit moment heb ik al 14 hele marathons gelopen, maar ik merk wel dat de jaren beginnen te tellen.  Ik loop nu elke week een keer of vier en daarnaast geef ik trainingen aan recreanten en aan wedstrijdlopers. Daarmee ben ik begonnen in 2013. In het afgelopen jaar heb ik de cursus voor gediplomeerd looptrainer (LT3) gevolgd. Op 30 maart 2019 heb ik in Weert deze cursus afgesloten met het praktijkexamen, waarbij 14 leden van Atletiek Oirschot mij moreel steunden door als examengroep te fungeren. Ik heb het heel erg op prijs gesteld dat ze toen de moeite hebben genomen om mee naar Weert te gaan, zodat ik tijdens het examen les kon geven aan mijn maatjes van Atletiek Oirschot. 

Een van de leukste dingen, die ik als gediplomeerd looptrainer kan doen, is de wedstrijdgerichte training. Tijdens deze training krijgen atleten die zich willen verbeteren, op individuele basis trainingsschema’s die hen moeten helpen sneller te gaan hardlopen en betere resultaten te bereiken. Helaas zijn er op dit moment bij Atletiek Oirschot weinig wedstrijdatleten die deze training volgen en daarom wil ik iedereen die interesse heeft in wedstrijdgerichte training en zich wil verbeteren, oproepen om zich bij Atletiek Oirschot te melden. Ik zou het geweldig vinden als ik met een grotere groep wedstrijdatleten aan de slag zou kunnen gaan. Informatie over de trainingen staat op www.atletiekoirschot.nl, aanmeldingen kunnen worden gestuurd naar info@atletiekoirschot.nl.

26 Mar '19

Laatste keer woensdagmiddaggroep

Nu het winterseizoen ten einde loopt stopt ook weer de woensdagmiddaggroep. Vanaf volgende week sluiten de deelnemers weer aan bij de recreantentrainingen op woensdagavond. Traditioneel was er koffie (van José en Henriëtte) en vlaai (van Jan Kemps). Adrie van de Wal was met een camper gekomen en had de luifel gastvrij uitgeklapt. Jammer dat het niet regende, dan hadden we binnen kunnen zitten.

Bekijk de foto's in het FOTOBOEK

26 Mar '19

Dolle pret bij laatste zaaltraining

Vanavond was de laatste zaaltraining van het winterseizoen. En daarvoor hadden we iets leuks bedacht: rollebollen! Op het einde van de training kwam Roland van Loon ook nog de prijzen uitreiken van de oriëntatieloop van afgelopen zondeg. Winnaars van de korte afstand waren Tim van Luijtelaar en vader (1e), Niek Brands (2e) en het team Ingrid van der Schoot, Esther van Brunschot en Susanne Aarts (3e).

Bekijk de foto's in het FOTOBOEK

24 Mar '19

Oriëntatieloop voor René Coolen en Joost van Kuringen

Onder zonnige omstandigheden werd vandaag de oriëntatieloop gehouden in het natuurgebied Sint Martensberg, Oostelbeersche heide. Er kwamen 84 deelnemers op af, waarvan 30 clubleden. Martijn van de Ven en Maureen de Bresser waren het snelst binnen bij de lange afstand, maar omdat ze geen lid zijn werden René en Joost tot winnaars uitgeroepen.

Bij de korte afstand waren het Tim van Luijtelaar en zijn vader die het snelst foutloos het parcours afwerkten.

Foto (Ad van Zelst): René en Joost stormen over de finish. Meer foto's in het FOTOBOEK.

Hier een verslag van deelnemer en oudlid Martijn van de Ven:
24 maart 2019. Mijn jaarlijkse hardloop hoogtepunt staat weer op het programma: de oriëntatieloop van Atletiek Oirschot. 
Deze oriëntatieloop is de enige reden dat ik omstreeks december voor enkele maanden mijn hardloopschoenen onder bindt. Ook dit jaar heb ik er enkele duurloopjes opzitten, zodat de spieren in ieder geval weer weten wat hardlopen is.

Mijn vaste oriëntatie-maat zit tegenwoordig enkel nog op de wielrenfiets en ook zijn plaatsvervanger moet dit jaar verstek laten gaan. In extremis vind ik toch nog een partner, te weten Maureen. Zij zou eigenlijk met René lopen, maar hij blesseerde zich enkele dagen eerder tijdens het hordelopen, met als gevolg dat Maureen een nieuwe kaartlezer zocht... en dus ook vond. Overigens valt uiteindelijk de blessure van René mee en blijkt hij in staat de lange afstand te lopen met een snel gevonden nieuwe partner. De horde ligt naar 't schijnt nog altijd in het ziekenhuis...

Afijn, de oriëntatieloop. De dag begint weinig hoopgevend. Ik ben zeer ruim op tijd en parkeer mijn wagen in, naar wat ik dacht, het 2e zandpad links. Na ruim 20 minuten wachten en nog altijd niemand te hebben gezien, besluit ik een zandpad eerder in te rijden. Daar is het ondertussen hartstikke druk... Ik stond in het 3e zandpad... Deze desoriëntatie zet helaas nog even door. Bij post 1 schat ik direct de afstanden op de kaart niet helemaal goed in. Hier verspelen we meteen een kleine 2 minuten.

De posten daarna verlopen gelukkig vlekkeloos. Overal lopen we er direct op. De grootste uitdaging onderweg blijkt vooral het bewaren van evenwicht. Kaartlezen en tegelijkertijd rennen valt niet altijd mee. Voor Maureen blijkt enkel rennen al lastig genoeg. Zij presteert het namelijk om tot 3 keer toe onderuit te gaan...

Tot en met post 14 vliegen we door het bos. Dan ineens heb ik een vlaag van verstandsverbijstering... Ik oriënteer helemaal verkeerd en plotseling zoeken we in een dicht bos naar een post die op de hei moet staan... We maken rechtsomkeer en ik heroriënteer mij. Zeker 5 zinloze minuten later en liefst 400 meter verwijderd van waar we moeten zijn, herpakken we ons. Flink geïrriteerd jagen we de resterende 5 posten er door heen. Zelfs Maureen vindt dat we voldoende tijd hebben verdaan en maakt geen schwalbes meer.

1 uur en 7 minuten na onze start en bijna 10 km later finishen we. Aardig kapot, maar al snel voldaan als blijkt dat we de snelste tijd tot dat moment hebben neergezet. Geen toptijd dankzij post 15, al zal het zeker voldoende zijn voor een 2e plaats. Enkel René is nog onderweg en kan onze tijd verbeteren. 15 minuten later is ook die spanning weg en zegevieren we glorieus!

Na de zeer officiële ceremonie protocolaire wandel ik met dochterlief Isabelle, ons pa, René en Roel nog een deel van de korte route. De kids vinden het speurwerk prachtig en samen vinden we alle posten. Kortom, een zeer geslaagde editie!

24 Mar '19

Tineke loopt clubrecord in de Lentemarathon

Op een zonnige zondag zijn Tineke en Tess van den Heuvel gaan hardlopen in Amstelveen. Tineke heeft haar 17e hele marathon gelopen in 3:54:39 uur netto (3:54:44 bruto, clubrecord V60), Tess liep de halve marathon in een tijd van 1.53.23 (netto, PR). Een prachtige loop door het Amsterdamse bos, de polder en het centrum van Amstelveen. Een mooie dag, met perfect weer.

Onze correspondent Kees Smetsers schreef voor het weekjournaal:

In het buitengebied van Spoordonk kom je regelmatig Tineke van den Heuvel tegen, die aan het trainen is voor een hele of halve marathon. Deze eeuwig jonge hardloopster volgt het voorbeeld van haar man Henk van den Heuvel, die zo’n vijftien jaar geleden op de hele marathon regelmatig tijden  onder de drie uur liep. Tineke heeft heel veel over voor haar passie en haar leeftijd schijnt op haar sportprestaties geen invloed te hebben. Vorige week nam ze met haar dochter Tess deel aan de marathon van Amstelveen. Tijdens de clubcross, een week eerder, bleek tijdens een supersprint met  Antoinet Hems al dat haar conditie in orde was.

In Amstelveen was er sprake van perfecte omstandigheden voor een goede tijd, tien graden en een heerlijk lentezonnetje. Tineke rende 42 kilometer lang in een strak tempo door het Amsterdamse bos, de polder en het gezellige centrum van Amstelveen. Bij de laatste twee kilometer, in het zicht van de finish, voelde Tineke wat pijn bij haar knieën. Maar dat weerhield haar niet om in een prachtige tijd te finishen. Haar tijd, 3.54.39 , betekende in haar categorie V60 een clubrecord voor Atletiek Oirschot. Het uitgangspunt van Tineke was geweest om binnen vier uur te finishen, daarom was ze met deze tijd heel blij. Die blijdschap werd nog vergroot doordat haar dochter Tess op de halve marathon vier minuten van haar persoonlijk record afliep en finishte in 1.53.23. Atletiek Oirschot mag heel trots zijn op de prestaties van deze atletes !

23 Mar '19

Henk van Gerven gaat in 12 maanden 12 marathons lopen

De Stichting Loopgroep Bali Runners bestaat uit acht hardlopers, die zich inzetten voor kinderen in Indonesië met een beperking en daardoor niet kunnen lopen. Via gesponsorde operaties en revalidatie proberen de Bali Runners deze kinderen een betere toekomst te geven. Voorzitter van de stichting is ons lid Henk van Gerven uit Oostelbeers, die ondanks zijn 62 jaar nog steeds hele marathons loopt. Nu gaat hij iets doen wat op zijn leeftijd eigenlijk niet mogelijk lijkt: hij gaat  een jaar lang elke maand één hele marathon lopen en daarbij laat hij zich sponsoren. Zijn doel is om voldoende geld op te halen om minstens één Indonesisch kind via een operatie en revalidatie een kans op een betere toekomst te geven.

Iedereen, die Henk wil steunen bij dit doel, kan een donatie doen op de bankrekening NL34RABO 0316590371 van de stichting Loopgroep Bali Runners. Daarnaast gaat Henk donatieboxen plaatsen.

Dit is het programma van de marathons die Henk in het komende jaar gaat lopen:
28 april: Düsseldorf (D);
19 mei: Leiden;
1 juni: La Roche (B), natuurmarathon;
14 juli: Den Haag, strandmarathon;
11 augustus: Monschau (D);
29 september: Bruggehout (B);
27 oktober: Gent (B);
24 november: Geldrop, natuurmarathon;
15 december: Spijkenisse;
5 januari: Kevelaer (D);
9 februari: Zaltbommel, Two Rivers Marathon.

18 Mar '19

We wonnen het pupillen/junioren klassement in de KCC!

Vanavond kreeg Léon Brands bij de evaluatie van de Kempische Crosscompetitie 2 waardebonnen overhandigd van voorzitter Ben Saris. De eerste was beschikbaar gesteld door sponsor Buiten-Spel en we mogen hiervoor een dag lang een opblaasbare stormbaan plaatsen op ons atletiekveld. Waarde: 200 euro, verdiend door onze pupillen!

De tweede bon is voor onze junioren. Zij mogen een middag naar een escaperoom in Best. 

17 Mar '19

Weer CR indoor voor René van de Ven

Om het indoorseizoen af te maken deed René in Dordrecht mee aan 3 onderdelen: 50 m sprint, 60 m horden en polsstokhoogspringen. Het resulteerde in een clubrecord voor polsstok, al was de prestatie wat tegenvallend. Lees het verslag van René:

Dordrecht, zondag 17 maart. Bij polsstok onverwachts en ongewild ingedeeld bij de hoogste groep. Groot nadeel, want de aanvangshoogte was daardoor al ongeveer mijn maximum, zeker na 3 jaar niet springen (vanwege de enkel en het feit dat onze installatie nog altijd niet in orde is). Maar goed, in ieder geval een resultaat behaald (2.50 m) dus een CR.
Vervolgens de 50 m sprint, maar een tiende langzamer dan in Zoetermeer. Nou ja. En toen eindelijk, bij deze laatste indoorwedstrijd van het seizoen, de 60 m horden op master-hoogte. Een makkie dacht ik. Immers, ik had 'm in Hoboken nog op senioren hoogte gelopen. Maar ik maakte een foutje bij de start, een te korte pas, waardoor ik niet goed uitkwam bij de eerste horde. Dribbel dribbel dribbel en met moeite erover. Snelheid: weg. De tweede horde niettemin vol aangevallen, de derde ook, zo laag mogelijk erover en.... te laag. Mijn bijtrekbeen bleef hangen achter de horde en ik ging vol over de kop. Salto frontale. Weg tijd. Maar ja, toch finishen natuurlijk, stoppen, dat nooit! Opgestaan, bijna uit stilstand over de 4e horde, de 5e horde nog nemen en dan naar de finish. Een lachertje als tijd natuurlijk, maar goed. Verbeteren dan maar. Volgend indoorseizoen. 

Na afloop komt pas de pijn van de val, het was toch hard gegaan. Helaas bleek de horde nog heel, maar ik niet helemaal. Flink gekneusde linkerpols, scheurtje in de aanhechting van mijn kuitspier (rechts) luidde het oordeel van de huisarts maandagochtend. Bovendien natuurlijk ook een flinke klap voor mijn 3 jaar geleden gebroken linkerenkel. Het verdict luidt 6-8 weken rust, dus mijn zomerseizoen zal pas medio mei beginnen, het is niet anders. Ik had het een en ander liever anders zien gaan, maar het was in elk geval spektakel deze winter!

Foto uit archief 

17 Mar '19

Roland en Antoinet zijn de clubkampioenen cross

Voor de achtste keer werd Roland van Loon vandaag clubkampioen cross. En weer met overmacht. Nadat Edwin van de Ven hem de eerste ronde nog kon volgen, nam Roland een royale voorsprong van 30 seconden. Bij de vrouwen werd Antoinet Hems voor de tweede keer clubkampioen. Zij moest er voor vechten, want ze bleef Tineke van den Heuvel maar 2 seconden voor.

Foto (Ad van Zelst): voorzitter Hennie van Rijt reikt de wisselbekers uit. Meer foto's in het FOTOBOEK.

Nieuws

7 May '24

We wonnen een prijs bij de Jumbo!

Begin april zagen we een leuke actie van Jumbo voorbij komen: Jumbo sponsort lokaal. We twijfelden geen moment en hebben de club aangemeld voor nieuwe trainingsvestjes voor de jeugdleden. Wie niet waagt wie niet wint. Vorige week werd ik dan ook totaal onverwachts gebeld door de Jumbo, dat de club een van de 3 gelukkige winnaars was geworden.
Vandaag was de dag dat we de cheque in ontvangst mochten gaan nemen. Met een aantal jeugdleden en Spikey gingen we op pad naar de Jumbo. Daar werden we hartelijk ontvangen en stond er voor iedereen wat te drinken klaar.

Met een mooie cheque en een bos bloemen gingen we helemaal happy weer naar huis!

Over de nieuwe  trainingsvestjes krijgen jullie zo snel mogelijk bericht.

Sandra van Leuken

6 May '24

Vijf clubrecords in Reusel

Bij de jubileummeerkampen in Reusel waren 4 van onze leden present. En met succes! Dylan Wichman stelde een clubrecord MU16 op de 300 meter (stond nog open). Maar de uitblinker van de dag was Bart Noyen. In de categorie M35 vestigde hij maar liefst 4 CR's: 400 meter, 110 meter horden, hoogspringen en totaal punten 10-kamp! Tim en Jelle van Luijtelaar waren er ook bij, zij konden nog enkele PR's verbeteren.

Een verslag van Arie Wichman:

Zaterdag 4 mei en zondag 5 mei 2024 namen Tim en Jelle van Luijtelaar en Dylan Wichman namens Atletiek Oirschot deel aan de Reuselmeerkampen Jubileumweekend georganiseerd door AVR’69. Het ging om twee achtkampseries, met voor de U16 atleten (Tim en Dylan) op zaterdag respectievelijk de 100 meter, speerwerpen, verspringen en de 300 meter en op zondag 100 meter horden, hoogspringen, discuswerpen en de 1000 meter. Voor Jelle (U14) gold alleen i.p.v. de 100 meter en 100 meter horden een afstand van 80 meter op die onderdelen. Jelle had wel wat pech want hij zat als enige U14 in de 1e serie met alleen maar U16 atleten. Hetgeen betekende dat, gezien met name het snelheidsverschil, Jelle het helemaal alleen moest doen.

De sfeer tussen de atleten was uitstekend. Op het eerste onderdeel - de 100 meter - zetten Tim en Dylan een tijd neer van respectievelijk 14.34 (6e) en 12.71 seconden (1e). Op de 80 meter was de tijd van Jelle 15.34 (6e).

Op het onderdeel speerwerpen was het voor Tim en Dylan spannend. Zij hadden al een tijdje geen voortgang geboekt in de werpafstand, waardoor René van de Ven hen in Best extra techniektraining had gegeven om de impasse te doorbreken. Of René zijn stelling: "met een goede techniek komt de afstand vanzelf" klopte, moest nu in de praktijk blijken. Dylan's frustratie dat hij altijd beter scoort bij inwerpen dan tijdens de wedstrijd, dreigde weer werkelijkheid te worden. Zijn eerste worp bij het inwerpen was meteen al 41,50 meter, wat bij de concurrentie voor de nodige commotie zorgde en waardoor de druk op Dylan erg hoog werd om dit tijdens de wedstrijd te evenaren.

En ook nu lukte het helaas niet tijdens de wedstrijd die afstand te benaderen. Maar met een worp van 37,11 werd zijn PR toch met ruim 6 meter verbeterd en was dat alsnog goed voor de 1e plaats. Ook Tim verbeterde zijn PR met ruim 4 meter door een worp van 24,58, die goed was voor een 4e plaats. René kan trots zijn!

Voor Jelle was dit de eerste keer dat hij moest speerwerpen en met een worp van 12,17 m was dat dus gelijk een PR. Bij het verspringen evenaarde Tim zijn PR met een sprong van 4,23 m, wat goed was voor een 12e plaats. Dylan lukte het niet zijn PR van 5,06 te verbeteren en moest genoegen nemen met een sprong van 4,90 m (5e). Jelle verbeterde wel zijn PR met 8 cm met een sprong van 2,73 m.

Als laatste onderdeel voor de zaterdag stond de 300 meter op het programma. Voor veel atleten was dit een afstand die zij nog nooit hadden gelopen en het is dan altijd even zoeken naar de juiste snelheidsverdeling. Tim liep een tijd van 49.48 sec (14e), Dylan 40.28 (1e) en Jelle liep met een hamstring blessure een tijd van 1:05.29 min.

Op zondag was het eerste onderdeel de 100 m horden voor Tim en Dylan. Met een tijd van 19.25 sec (7e) verbeterde Tim zijn PR met bijna een seconde. Dylan liep deze afstand voor het eerst. De eerste hordes nam hij perfect en hij trok al snel een flink gat. Na 60 meter kwam hij niet meer uit met de passen en liep de concurrentie snel op hem in. Dan maar niet mooi over de hordes, dacht Dylan en gooide alles op zijn snelle sprint tussen de hordes, hetgeen hem tot zijn verbazing met een tijd van 17.07 toch nog de 1e plaats opleverde! 

Voor Jelle was de afstand op de horden 80 meter. Ook voor Jelle was dit de eerste keer op dit onderdeel. Hij had nog steeds last van zijn beenblessure, maar wilde toch starten. Hoewel hij tijdens de loop duidelijk last had van zijn blessure liep hij het onderdeel toch uit in een tijd van 23.05 sec.

Op het onderdeel discus lukte het Tim met een worp van 15,43 m (8e) niet zijn PR te verbeteren. Dylan wierp 28.23 m (3e) en verbeterde zijn oude PR met 41 cm. Jelle was blij dat hij even niet zijn benen hoefde te gebruiken en wierp 10,46 m, wat een eerste PR betekende op dit nummer. Bij het hoogspringen sprong Tim 1 centimeter onder zijn PR (1,45 m) en Dylan evenaarde zijn PR met een sprong van 1,60 m. Jelle sprong 1,05 m, wat gezien zijn blessure ook wel het hoogst haalbare was.

Het laatste onderdeel was de 1000 meter. Gezien het grote aantal deelnemers en een atletiekbaan met aan een kant 8 banen en de andere kant 4, was het voor de meer ervaren atleten duidelijk dat dit in de beginfase voor het nodige duw en trekwerk kon gaan zorgen. Om zo snel mogelijk uit de grote groep weg te komen was het dus zaak een extra sprint aan het begin van de race in te zetten. Dylan sprintte direct weg om als eerste de bocht uit te komen, direct gevolg door een atleet van Altis (Amersfoort). Er was gelijk een gat ontstaan van 25 meter met de nummer 3. Met vlak daarachter een groepje waar Tim in liep. De atleet van Altis nestelde zich achter Dylan en liet hem de “kar trekken”. Na 600 meter was de atleet van Altis zo sportief om de koppositie over te nemen zonder verder uit te lopen, wetende dat het dan op een eindsprint zou aankomen.

De laatste 50 meter liepen de mannen gelijk op en begon de sprint naar de finish. Een tweede versnelling van Dylan was teveel voor de Altis atleet, die overigens zijn PR op de 1000 m hier met maar liefst 21 sec verbeterde! Dylan werd 1e met een tijd van 3:14.94.

Tim zat vast in een groepje maar liep toch nog een tijd van 3:43.96 (8e). Maar Jelle was de echte bikkel! Ondanks zijn blessure wilde hij de 1000 uitlopen om zijn PR's zeker te stellen die hij daarvoor had gehaald. Zijn pijn verbijtend kwam hij als laatste, onder luid gejuich van alle toeschouwers, in een tijd van 4:42.00 over de finish. Maar die tijd was voor hem niet meer belangrijk. Hij had zijn PR’s veilig gesteld! 

Toen de jury de meerkamppunten van alle onderdelen had opgeteld werd Dylan de 1e plaats toegekend met een punten totaal van 4931. Tim werd 8e met een puntentotaal van 3342. En onze bikkel haalde nog 948 punten, maar kreeg wat ons betreft een 1e plaats voor doorzettingsvermogen!

5 May '24

Dauwtrappen naar de H. Eik en gezegend terug

Een mooi initiatief van Conny van de Wal: in de meimaand met z'n allen 's morgens vroeg naar de kapel van de Heilige Eik. Er hadden zich 60 deelnemers aangemeld en die gingen om 7.00 uur bij het clubhuis in 4 groepen van start. Rustig duurloopje, lekker kletsen en voor we er erg in hadden waren we er al. En daar stond een verrassing: pastor Wilfred van Nunen met een vat wijwater! Waren we droog gebleven omdat het een keer niet regende, werden we toch nat! 

Na een kort gebed en het aansteken van een kaarsje liepen we weer terug en daar stond in het clubhuis een prima verzorgd ontbijt op ons te wachten. Nogmaals, een mooi initiatief en Conny werd dan ook door Adrie namens de club bedankt, wat werd afgesloten door een applaus.

Home knop